پژوهش حاضر در قالب یک مدل علی، پیش آیندهای احساس تنهایی نوجوانان را مورد بررسی قرار داد. در این مدل ادراک دلبستگی به والدین و هم سالان به عنوان متغیرهای برون زاد، سبک های آسیب زای شخصیتی بلات، متغیر واسطه ای و احساس تنهایی متغیر درون زاد بودند. شرکت کنندگان پژوهش 426 دانش آموز دختر (204) و پسر (222) سال سوم دبیرستان های شهر شیراز بودند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از فرم کوتاه شده مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی و پرسشنامه های دلبستگی به والدین و هم سالان و تجارب افسرده ساز استفاده گردید. مدل پیشنهادی پژوهش، با استفاده از نرم افزار AMOS مورد تحلیل مسیر قرار گرفت و برای تعیین معنی داری اثرات غیرمستقیم متغیرهای میانجی از روش نمونه گیری های مکرر «خودراه انداز» استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که دلبستگی به والدین، هم به طور مستقیم و هم به واسطه عوامل شخصیتی خود انتقادی و وابستگی، پیش بینی کننده منفی و معنی دار احساس تنهایی است، اما دلبستگی به هم سالان تنها به طور مستقیم و منفی پیش بینی کننده معنی دار احساس تنهایی است. به عبارت دیگر دلبستگی به والدین هم در شکل گیری طرح واره های بین فردی و هم طرح واره های درون فردی نقش دارد، اما دلبستگی به هم سالان تنها در شکل گیری طرح واره های بین فردی سهیم است. نتایج مقایسه نمودار مسیر دختران و پسران نشان داد که الگوی طرح واره های پژوهش، در مورد پسران نتایج کاملا همخوان با یافته های کلی گروه نبود.

زمینه و هدف: در روان شناسی و در حوزه شناخت اجتماعی، رفتارهای اجتنابی افراد تحت تاثیر این باور قرار می گیرد که آنها چقدر خودشان را نسبت به بیماری های مسری آسیب پذیر می دانند. چنین باورهایی می توانند بخشی از مولفه شناختی "سیستم ایمنی رفتاری" باشند. پژوهش حاضر قصد دارد تا با تعیین ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه آسیب پذیری ادراک شده نسبت به بیماری مسری، ابزار مناسبی را برای اندازه گیری تفاوت های فردی موجود در این مفهوم فراهم آورد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی-تحلیلی است. این مطالعه در بین 500 دانشجو که به شیوه در دسترس از 6 دانشکده دانشگاه تهران انتخاب شدند، انجام شد. شرکت کنندگان پرسش نامه های آسیب پذیری ادراک شده نسبت به بیماری مسری، مقیاس چندش تجدیدنظرشده و پرسش نامه اضطراب سلامت را تکمیل کردند. پرسش نامه آسیب پذیری ادراک شده نسبت به بیماری مسری ابتدا تحت فرایند ترجمه و ترجمه معکوس قرار گرفت و مقیاس چندش تجدیدنظرشده و پرسش نامه اضطراب سلامت نیز به منظور بررسی اعتبار هم گرا به اجرا درآمدند. تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی، اعتبار هم گرا، پایایی بازآزمایی و هم سانی درونی به کمک نرم افزارهای SPSS18 و AMOS20 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: تحلیل عاملی اکتشافی نشان دهنده دو عامل "مستعد بودن به بیماری از لحاظ ذهنی" و"بیزاری از میکروب" بود. این ساختار در تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش قابل قبول داشت و مقدار دو شاخص مهم خی دوی نسبی و RMSEA به ترتیب برابر 1/68 و 0/05 بود. نتایج اعتبار هم گرا، هم سانی درونی و ضریب بازآزمایی ابزار نیز مناسب بود، برای مثال مقدار آلفای کرونباخ برای مقیاس کل برابر با 0/83 بود. نتیجه گیری: بجز جابه جایی گویه 13 از زیرمقیاس بیزاری از میکروب به زیرمقیاس مستعد بودن به بیماری، نسخه فارسی پرسش نامه آسیب پذیری ادراک شده نسبت به بیماری مسری، هم سو با نسخه اصلی است و ویژگی های روان سنجی قابل قبولی دارد و پژوهش های نیازمند به ارزیابی خودگزارشی مفهوم آسیب پذیری به بیماری مسری می توانند آن را مورد استفاده قرار دهند.

سابقه و هدف: مدل آسیب پذیری سه گانه بر تعامل سه نوع آسیب پذیری در شکل گیری و ماندگاری اختلالات هیجانی تاکید دارد. برخلاف برجستگی این مدل، پژوهش کافی برای ارزیابی اعتبار تجربی آن، انجام نشده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی عوامل آسیب پذیری اختلال اضطراب فراگیر بر اساس مدل آسیب پذیری سه گانه بود.مواد و روش ها: برای این منظور 320 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز با استفاده از نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و به سیاهه شخصیتی NEO-FFI، پرسش نامه کنترل اضطراب تجدید نظر شده، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی و نسخه چهارم پرسش نامه اختلال اضطراب فراگیر پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد.یافته ها: ارزیابی مدل فرضی پژوهش با استفاده از شاخص های برازندگی نشان داد که مدل فرضی با مدل اندازه گیری برازش دارد. نتایج نشان داد که روان رنجورخویی و برون گرایی با واسطه گری فقدان کنترل ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی بر روی اختلال اضطراب فراگیر اثر معنی داری دارند. علاوه بر این، مدل فرضی نسبت به مدل های جایگزین از برازش بهتری برخوردار بود.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش در کنار حمایت از مدل آسیب پذیری سه گانه برای اختلال اضطراب فراگیر، چهارچوب مناسبی برای سبب شناسی این اختلال ارائه می دهد.

تجربه پیامدهای ناشی از توسعه بی قید و شرط و توجه نکردن به محیط زیست در گذشته، سبب شده است که امروزه بشر دریابد یگانه راه حفظ منابع طبیعی در بلند مدت، توجه به محدودیت ها و توان طبیعی محیط زیست است. یکی از اقدامات مهم برای در نظر گرفتن این محدودیت ها در برنامه ریزی های مدیریتی و توسعه، تعیین آسیب پذیری اکولوژیکی اکوسیستم ها است تا با شناسایی مناطق حساس و آسیب پذیر، از انجام پروژه های عمرانی و توسعه فراتر از حد توان در این مناطق، جلوگیری کرد و آن ها را به سمت مناطق مقاوم و دارای آسیب پذیری کمتر هدایت کرد. موقعیت طبیعی مناسب شهرستان طرقبه شاندیز در استان خراسان رضوی، سبب شده است که این منطقه در سال های اخیر بستر انواع توسعه و ساخت و سازهایی مانند شهرک سازی و ویلا سازی که عمدتا با هدف توسعه گردشگری صورت می گیرد، شود. هدف از این پژوهش تعیین و طبقه بندی آسیب پذیری اکولوژیکی در این منطقه با استفاده از روش عینیت گراست. برای این منظور کل شهرستان به 94 شبکه 1600 هکتاری تقسیم شد و آسیب پذیری اکولوژیکی با استفاده از نقشه های شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا، عمق خاک، تراکم پوشش گیاهی، اقلیم و زمین شناسی، تعیین و طبقه بندی شد. نتایج به دستامده نشان داد که در مجموع 19.21 درصد از مساحت شهرستان در طبقه آسیب پذیر، 53.35 درصد در طبقه حساس، 18.14 درصد در طبقه نیمه حساس و 9.28 درصد از منطقه نیز در طبقه مقاوم قرار دارد.

سابقه و هدف: شواهد روزافزون نشان می دهند که چندش به عنوان یک فرایند هیجانی، زیربنای ترس از آلودگی در اختلال وسواس آلودگی است. گروه دیگری از مطالعات نیز از نقش شناخت های مرتبط با بیماری در اختلال وسواس آلودگی حمایت می کنند. در این راستا، مطالعه حاضر در پی آن است تا با واردکردن مفهوم سیستم ایمنی رفتاری، این خطوط پژوهشی مجزا را یکپارچه سازد و نشان دهد که آسیب پذیری نسبت به بیماری مسری به عنوان مؤلفه شناختی سیستم ایمنی رفتاری، نقش احساس چندش به عنوان مؤلفه هیجانی این سیستم را در ایجاد نشانه های اختلال وسواس آلودگی تشدید می کند. مواد و روش ها: به منظور انجام مطالعه مقطعی-همبستگی حاضر، 350 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های چندش، آسیب پذیری نسبت به بیماری مسری و زیرمقیاس آلودگی پرسشنامه وسواس ونکوور را تکمیل نمودند. تحلیل های تعدیل کننده از طریق رگرسیون سلسله مراتبی و آزمون تعقیبی صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند که آسیب پذیری نسبت به بیماری مسری، رابطه چندش و ترس از آلودگی را تعدیل می کند. بر مبنای نتایج، زیرمقیاس مستعدبودن نسبت به بیماری مسری که سنجش خالص تری از ضعف ادراک شده در سیستم ایمنی فرد است، توانایی تشدید رابطه چندش و ترس از آلودگی را دارد. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر به شناخت مکانیزم های اثر چندش بر ترس از آلودگی به ویژه نقش شناخت در تعامل با هیجان و پیش برد نظریه رو به رشد چندش و درمان آن کمک می کند. علاوه براین، این نتایج از مدل اجتناب از بیماری مطرح شده برای چندش و بیش فعالی احتمالی سیستم ایمنی رفتاری در اختلال وسواس آلودگی حمایت می نماید.

تغییر شیوه معاش یکی از راهکارهای سازگاری کشاورزان با خشکسالی محسوب می شود. در این رابطه، تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش ادراک کشاورزان نسبت به آسیب پذیری و اتخاذ راهکار تغییر شیوه معاش انجام شد. تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، میدانی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر متشکل از خانوار های روستایی ساکن در شهرستان کمیجان بود که طی 10سال گذشته در معرض خشکسالی قرار داشتند (1000=N). حجم نمونه برابر 200 خانوار با استفاده از فرمول دانیل تعیین شد که سرپرست های این خانوارها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش اصلی تحلیل داده ها، رگرسیون لجیستیک دو وجهی بود. متغیرهای ادراک کشاورزان از آسیب پذیری و مشکلات احتمالی تغییر شیوه معاش به عنوان متغیر مستقل مورد توجه قرار گرفتند. متغیر دو وجهی تصمیم به تغییر شیوه معاش نیز متغیر وابسته تحقیق بود. تابع لجیت به دست آمده برای تفکیک دو سطح متغیر وابسته تحقیق، درستی تفکیکی در حد 69/2 درصد را نشان داد. بر اساس تابع به دست آمده مشخص شد که افزایش آسیب پذیری درک شده به کاهش تمایل به تغییر شیوه معاش منجر شده و سبب اتخاذ راهبرد انفعالی (باقی ماندن در شرایط فعلی) شده است. همچنین آگاهی کشاورزان از مشکلات مالی احتمالی، مانع تغییر شیوه معاش نیست. این در حالی است که فقدان حمایت های آموزشی مانع تغییر شیوه معاش شده است.

امروزه مدیران سازمان ها در راستای ایفای ماموریت خود ناچارند تا به صورت مستمر آسیب پذیری سازمان خود را در مواجهه با خطرات بالقوه ای که می تواند مانع تحقق چشم انداز و اهداف مدنظرشان شود را ارزیابی کرده تا با انتخاب بهترین راهبردهای ممکن بر آن ها غلبه نمایند. ازاین رو، این پژوهش قصد دارد تا با استفاده از روش شناسی آمیخته (کمی-کیفی) مدلی جامعی را جهت ارزیابی آسیب پذیری سازمان ها فارغ از ویژگی ها و تنوع آن ها در برابر انواع اختلالات سازمانی ارایه نماید. به منظور تحقق هدف مذکور، نخست متون کتب، مقاله ها و طرح های پژوهشی مرتبط با آسیب پذیری سازمان ها مورد تحلیل مضمون و متن کاوی قرار گرفت تا شاخص های اصلی و فرعی آن شناسایی شوند؛ سپس به منظور رصد شاخص های شناسایی شده از تکنیک مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه هفت مقیاسی فازی با 25 نفر از خبرگان که به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده اند، استفاده و برای رسیدن به اجماع بر روی شاخص ها، از تکنیک دلفی فازی ایشیکاوا بهره گرفته شد. مدلی که از این پژوهش به دست آمد مشتمل بر سه بعد اصلی شامل «میزان در معرض بودن سازمان به اختلالات»، «شدت حساسیت پذیری سازمان نسبت به اختلالات» و «ظرفیت تطبیق پذیری سازمان برای مواجهه و ارایه پاسخ مناسب به اختلالات» با 13 شاخص اصلی ارایه شد.