با توجه به جایگاه مهم شوخی در تعاملات انسانی و نمود آن، شادی، که نیاز ضروری روح آدمی است، واکاوی نحوه برخورد پیامبر اکرم2 و ایمهk در این باره به عنوان اسوه، بسیار حایز اهمیت است. در بررسی های اولیه، دو دسته روایت سلبی و ایجابی در این موضوع رخ می نماید. در این مقاله در درجه اول، چیستی شوخی، سپس جمع بندی روایات در این زمینه، شکل های وقوع شوخی در کلام معصومانk و اهدافی که آن بزرگواران از شوخی داشتند، مطرح شده است. در این نوشتار بر آنیم تا با جمع آوری داده ها به روش کتابخانه ای و تحلیل ادبی آن داده ها، تبیین شایسته ای برای این موضوعات ارایه دهیم.

پرستاری به عنوان حرفه ای استرس زا و طاقت فرسا شناخته می شود. پرستاران نقش مهمی در مراقبت از بیماران به عهده دارند و پریشانی های هیجانی قابل ملاحظه ای را تجربه می کنند که منجر به تحریک پذیری، افسردگی، اختلالات بدنی، اختلالات خواب و فرسودگی در آن ها می شود. با توجه به اهمیت بررسی متغیرهای تاثیرگذار بر افزایش بهزیستی پرستاران و ارتقا روابط پرستار بیمار، در این مقاله ضمن مرور تاریخچه شوخی در روابط پرستار بیمار به مزیت های شوخی در حوزه سلامت نیز پرداخته شده است. پژوهش حاضر با هدف بازبینی نقش شوخی در بهبود روابط پرستار بیمار انجام شد.پژوهش حاضر مطالعه ای مروری است که اطلاعات مورد نیاز آن از پایگاه های اطلاعاتی Science direct، Oxford journal، Springer، Sage، Taylor &، Francis، Google scholar جمع آوری شد. معیارهای اصلی جهت ورود، متون منتشرشده به زبان انگلیسی در محدوده سال های 1980 تا 2013 میلادی بود. جهت جستجو از کلید واژه های nurse-patient relationship، humor،Nursing و Hospital در عنوان متون استفاده گردیدکه طی آن تعداد 84 مقاله بازیابی شدند و مورد مرور قرار گرفتند.نتایج تحقیق نشان داد شوخی نقش مهمی در بهبود روابط پرستار بیمار دارد. شوخی به پرستاران کمک می کند تا با موقعیت های توان فرسا کنار بیایند، حسی از انسجام بین پرستاران و بیماران ایجاد می کند و می تواند به عنوان یک تکنیک درمانی موثر در کاهش افسردگی و اضطراب بیماران بکار رود. این امر در نهایت بر خودکارآمدی پرستاران و احساس امنیت درک شده توسط بیمار اثرات مطلوبی می گذارد.یافته های این مطالعه حاکی از اهمیت شوخی در بهبود روابط پرستار بیمار و لزوم توجه به شوخی در آموزش پرستاران به عنوان اعضای اصلی تیم مراقبت پزشکی می باشد.

مقدمه: با توجه به اهمیت شناخت متغیرهای تعیین کننده و تاثیرگذار بر بهزیستی روانشناختی، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای انطباقی و غیر انطباقی شوخی با بهزیستی روانشناختی در پرستاران انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی - همبستگی روی نمونه 190 نفری (78 مرد و 112 زن) از پرستاران و دانشجویان رشته پرستاری مشغول به تحصیل در دانشگاههای تهران در سال تحصیلی 89-1388، که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. اجرای پژوهش با استفاده از پرسشنامه های سبک های شوخی و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 18 و از روشهای آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده گردید.نتایج: یافته های پژوهش نشان داد سبکهای انطباقی شوخی با بهزیستی روانشناختی دارای همبستگی مثبت و معنی داراست (r=0.533). سبکهای غیر انطباقی شوخی با بهزیستی روانشناختی دارای همبستگی منفی و معنی دار است (r=-0.258). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد مولفه های بهزیستی روانشناختی توسط سبکهای انطباقی شوخی به خوبی پیش بینی می گردد. در حالی که تنها مولفه های بهزیستی روانشناختی پذیرش خود، رشد شخصی، تسلط بر محیط و رابطه مثبت با دیگران توسط سبک های غیر انطباقی شوخی پیش بینی می گردد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که بررسی رابطه بین سبکهای انطباقی و غیر انطباقی شوخی با بهزیستی روانشناختی می تواند رهنمودهای ارزشمندی را در زمینه تامین بهداشت روانی پرستاران به همراه داشته باشد. شناخت سبکهای انطباقی و غیر انطباقی شوخی به عنوان متغیر مهمی برای پیش بینی بهزیستی روانشناختی در پرستاران نقش مهمی ایفا می کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.