مجله دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران (annals of military and health sciences research)
سال:1385 | دوره:4 | شماره:1 (مسلسل 13) |تعداد مقالات:17

سابقه و هدف: سولفور موستارد تحت عنوان گاز خردل در جنگ علیه ایران بکار گرفته شد و این گاز از جمله گروه مواد تاول زا بوده و از طریق آلکیله کردن عوامل موجود در بدن انسان باعث فلج شدن اعمال فیزیولوژیک و اختلال در کارکرد غشا سلولی و در نتیجه انهدام سلولها میگردد. در این مطالعه تاثیر سه دوز متفاوت از سولفور موستارد بر روی پارانشیم کبد موش بزرگ آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: در این تحقیق 80 راس رت نر بالغ، سه ماهه، از نژاد NMARI در 8 گروه آزمایشی مورد مطالعه قرار گرفت. گروههای مورد بررسی شامل: نرمال، حلال و سولفور موستارد با دوزهای 2.5 mg/kg و 5 mg/kg و 10 mg/kg بوده است. تزریقها در ناحیه ایلیاک راست و بصورت داخل صفاقی (IP) صورت گرفت و گروههای مذکور بعد از سپری شدن 2 و 8 هفته بیهوش گشته و بعد از نمونه برداری از دو نقطه مشخص و یکسان، در همه نمونه ها در فرمالین 10 درصد قرار داده شد و پس از سپری شدن مراحل پاساژ بافتی با رنگ آمیزی های HE و PAS مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: یکی از عوارض قابل مشاهده در گروه آزمایشی 2.5 mg/kg دیلاتاسیون و پر خونی ورید مرکز لبولی، محو شدن حدود سیتوپلاسم، هیپرکرومازی هسته هپاتوسیت ها و بعضا متورم شدن سلولها و پر خونی سینوزوئیدها می باشد. در گروه آزمایشی 5 mg/kg بهم خوردگی نظم سلولهای کبدی و طرح لبولی کبد، متورم شدن بعضی از هپاتوسیت ها، پر خونی و دیلاتاسیون چشمگیر سینوزوئیدها می باشد. در گروه آزمایشی 10mg/kg بهم خوردن نظم قرار گیری هپاتوسیت ها و آرایش لبولی کبد، دیلاتاسیون و پر خونی سینوزوئیدها و ورید مرکز لبولی، پیدایش واکوئل های حاوی چربی در سیتوپلاسم هپاتوسیت ها، از بین رفتن حالت یکنواختی سیتوپلاسم، همچنین متورم شدن و پیکنوز هپاتوسیت ها می باشد. این تحقیق، کاهش میزان گلیکوژن را در گروههای آزمایشی 5 mg/kg و 10 mg/kg با رنگ آمیزی PAS نشان میدهد.نتیجه گیری: سولفور موستارد بعنوان یک عامل آزار رسان بر کارکرد کبد شناخته شد که موجب اختلال عملکرد در آن میشود. نتایج بدست آمده حاکی از آن می باشد که آسیب سلولهای کبدی در دوزها و زمانهای متفاوت، یکسان نمی باشد و بنظر میرسد هر چه دوز عامل بالاتر بوده و زمان در معرض قرار گیری طولانی تر باشد، آسیب شدیدتر خواهد بود.

سابقه و هدف: فراوانی همراهی انواع نوروپاتی دیابتی با سندرم تونل کارپ، مشابهت تظاهرات و نحوه رویکرد درمانی و توانبخشی متفاوت در این دو مورد، لزوم دسترسی به ابزار و روشهای افتراق دقیق تر و راحت تر نوروپاتی دیابتی از سندرم تونل کارپ را توجیه می کند. هدف از انجام این مطالعه تعیین میانگین نسبت تاخیر انتهایی شاخه پالمارکوتانئوس عصب مدین به تنه اصلی مدین در سه گروه افراد سالم، مبتلایان به نوروپاتی دیابتی و افراد مبتلا به سندرم تونل کارپ و مقایسه این نسبتها با هم بود.مواد و روشها: مطالعه از نوع تحلیلی - مقطعی و جمعیت مورد مطالعه 60 نفر از مبتلایان به سندرم تونل کارپ، 60 نفر از مبتلایان به نوروپاتی دیابتی و 60 نفر از افراد سالم مراجعه کننده به درمانگاه طب فیزیکی و توانبخشی و الکترودیاگنوز طی سال 1383 بود. نمونه گیری بصورت غیر تصادفی متوالی انجام شد و داده ها با برنامه SPSS نسخه 10.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نسبت تاخیر انتهایی پالمار کوتانئوس عصب مدیان در مبتلایان به نوروپاتی دیابتی به طور معنی داری از مبتلایان به سندرم تونل کارپ بیشتر بود (P<0.001). این نسبت در هیچیک از گروه های مورد مطالعه ارتباطی با جنسیت نداشت (P<0.001) اما در مبتلایان به نوروپاتی دیابتی با سن رابطه معکوس (P<0.001) و در مبتلایان به سندرم تونل کارپ و افراد سالم با سن رابطه مستقیم داشت (P<0.001).نتیجه گیری: در کل به نظر می رسد پس از تعدیل این نسبت بر حسب سن، بتوان از آن در افتراق نوروپاتی های دیابتی از سندرم تونل کارپ بهره جست. اما میزان حساسیت و ویژگی های این شاخص و رابطه آن با شدت این دو بیماری نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

زمینه و اهداف: دیسمنوره اولیه یک اختلال شایع به خصوص در میان دختران جوان می باشد. این اختلال از شایع ترین مواردی می باشد که منجر به غیبت از محل تحصیل و کار می گردد که باعث کاهش بازدهی فرد می شود که عدم توجه به آن، باعث صدمات اقتصادی، اجتماعی و خانوادگی می گردد. در درمان این عارضه معمولا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و قرصهای ضد بارداری استفاده می شود که بعلت عوارض جانبی توسط بعضی بیماران استقبال نمی شود. نظر به ضرورت موضوع، اخیرا مطالعاتی در زمینه بررسی تاثیر داروهای کم عارضه تر انجام شده است. هدف از این مطالعه مقایسه شدت دیسمنوره اولیه قبل و پس از مصرف ویتامین E و مفنامیک اسید است.مواد و روشها: این تحقیق، یک کارآزمایی بالینی تصادفی و متقاطع می باشد که بر روی 86 نفر صورت گرفت. نمونه گیری از بین دانشجویان گروه پزشکی که در محدوده سنی 18-26 سال و مبتلا به دیسمنوره اولیه که شرایط لازم جهت ورود به مطالعه را داشتند انتخاب گردیده و سپس افراد به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. 43 نفر گروه اول ویتامین E به مقدار 500 واحد دو روز قبل از شروع قاعدگی و طی 24 ساعت اول خونریزی و 43 نفر گروه دوم از دو روز قبل از شروع قاعدگی و در طی 48 ساعت اول خونریزی قاعدگی هر 8 ساعت یک عدد کپسول مفنامیک اسید 250 میلی گرم استفاده نمودند. هر روش درمانی طی دو ماه متوالی انجام پذیرفت. سپس، یک دوره یک ماهه بدون دارو جهت wash out و بعد، هر گروه درمانی داروی گروه مقابل را به همان روش بالا دریافت نمودند و در نهایت هر گروه به مدت 5 ماه به روش متقاطع و نمونه گیری غیر احتمالی آسان مورد مطالعه قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل آماری از دو روش آمار استنباطی و توصیفی استفاده گردید.یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که شدت دیسمنوره اولیه در هر دو گروه درمانی نسبت به قبل از درمان، کاهش معنی دار آماری را نشان می دهد (p<0.05) و در مقایسه بین دو دارو در کلیه افراد تحت مطالعه، میزان تفاوت کاهش شدت درد از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد (p>0.05) یعنی هر دو دارو، به یک مقدار درد را کاهش داده اند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که هیچ عارضه جانبی با مصرف ویتامین E وجود ندارد، ولی با مصرف مفنامیک اسید، عوارض گوارشی و خستگی به وجود آمده است. همچنین این پژوهش نشان می دهد تمایل به ادامه مصرف دارو بعد از مصرف ویتامین E نسبت به مفنامیک اسید بیشتر است.نتیجه گیری: با توجه به خواص ویتامین E، این دارو به عنوان دارویی موثر، جهت درمان دیسمنوره اولیه پیشنهاد می گردد که آثار درمانی آن با داروی شناخته شده و موثر مفنامیک اسید قابل مقایسه و برابری است ولی از درجه تحمل پذیری بیشتری در بین مصرف کنندگان و از عوارض کمتری نسبت به مفنامیک اسید برخوردار می باشد.

سابقه و هدف: موسیقی باعث تغییرات فیزیولوژیک نه تنها بر انسان بلکه بر حیوانات و گیاهان میشود. امروزه موسیقی درمانی به عنوان یک رشته تخصصی در دانشگاه های معتبر آمریکا و اروپا مطرح می باشد. با توجه به تاثیر موسیقی و همچنین عدم مطالعه علمی در این مورد، مطالعه حاضر در سه دوره مختلف زمانی از سال 1370 تا 1382 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش تقاطعی از نوع کارآزمایی بالینی بر روی 60 نفر بدون هیچگونه بیماری ظاهری جسمانی و یا درگیری بارز روانی بصورت داوطلبانه انجام شد. از هر کدام در 6 نوبت قبل و بعد از قرار گرفتن بمدت 20 دقیقه در معرض موسیقی "نی نوا" و "تکنو" با شدت 60 دسی بل خونگیری انجام و تعداد گلبولهای سفید اندازه گیری شد. نتایج براساس Paired Test محاسبه شد.یافته ها: دامنه تعداد گلبولهای سفید در حالت قبل از شروع موسیقی "نی نوا" 4000-9200 در میلی لیتر با میانگین 6481 در میلی لیتر و پس از 20 دقیقه 3700-8400 در میلی لیتر با میانگین 6263 در میلی لیتر بود. جمع جبری تفاوت قبل و بعد از آزمون 1300- بود که از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان میدهد، موسیقی "نی نوا" می تواند روی تعداد گلبولهای سفید خون اثر گذارد و بعنوان یک عامل تسکین دهنده جسمانی و یا تسکین دهنده روحی، تعداد گلبولهای سفید را در خون محیطی کم کند. این تحقیق زمینه ساز تحقیقات دیگری را فراهم می سازد تا تاثیر انواع موسیقی را بتوان بر سیستم ایمنی بدن بررسی نماید.

سابقه و هدف: عفونت مجرای ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی است که در بیماران سرپایی و بیماران بستری در بیمارستان ایجاد می شود. با توجه به اینکه باکتری اشریشیاکلی، بیشترین سهم را در ایجاد آن به خود اختصاص داده است، هدف از این تحقیق، بررسی عفونت های ادراری ناشی از E.coli، تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی و مشاهده الگوی پلاسمیدی E.coli جدا شده از ادرار بیماران بوده است.مواد و روش ها: این تحقیق به مدت 6 ماه بر روی نمونه های ادراری بیماران مبتلا به عفونت مجرای ادراری مراجعه کننده به بیمارستان پیمانیه و آزمایشگاه خصوصی دکتر جزایری شهر جهرم در سال 1383 انجام گرفت. در مجموع، 3361 نمونه ادراری مورد آزمایش کشت قرار گرفت. پس از جداسازی و شناسایی باکتری ها به روش های استاندارد باکتریولوژی، مراحل بعدی آزمایش بر روی 100 نمونه E.coli صورت گرفت. مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها به روش دیسک دیفیوژن آگار مشخص شد. سپس پلاسمید باکتری ها به طریق متلاشی کردن باکتری به روش قلیایی تخلیص گردید و بوسیله الکتروفورز بر روی ژل آگاروز مشاهده شد.یافته ها: کشت باکتری از 356 بیمار، مثبت بود. باکتری های بدست آمده شامل اشریشیاکلی 80.34) درصد(، کلبسیلا 10.67) درصد(، انتروباکتر 3.65) درصد(، سیتروباکتر 1.69) درصد(، سودوموناس 1.41) درصد(، استافیلوکوک 0.84) درصد(، سراشیا 0.84) درصد( و پروتئوس 0.56) درصد( بودند. ایزوله های E.coli، بیشترین مقاومت را به کوتریموکسازول 49) درصد( نشان دادند و سیپروفلوکساسین هم به عنوان موثرترین آنتی بیوتیک با حساسیت 82 درصد شناخته شد. به طور کلی 80 درصد باکتری ها دارای پلاسمید بودند. بیشترین تعداد پلاسمیدها در سویه های جدا شده از بیماران بستری بود. تمام باکتری هایی که حداقل به یک نوع آنتی بیوتیک مورد مطالعه مقاوم بودند، پلاسمید داشتند.نتیجه گیری: وجود تشابه الگوی پلاسمیدی سویه های جدا شده از بیماران بستری، احتمال منشا گرفتن این باکتری ها را از یک کلون باکتریایی یا شیوع بالای انتقال ژن در بین سویه های بیمارستانی را مطرح می سازد. با توجه به مشکلات روزافزون باکتری های مقاوم به دارو و استقرار باکتری های مقاوم در بیمارستان ها بویژه در بخش مراقبت های ویژه، انجام تست آنتی بیوگرام برای هر بیمار، اقدامات کنترل عفونت و محدودیت در استفاده از آنتی بیوتیک ها می تواند مانع انتشار باکتری های مقاوم شود.

سابقه و هدف: سولفورموستارد به عنوان یک عامل شیمیایی بکار رفته در جنگ ایران و عراق دارای اثرات آلکیلان بر روی سلولهای بدن است. این عامل باعث ایجاد جهش ژنی در سطح سلولی و ایجاد انواع کارسینوم در بدن می شود. این مطالعه با هدف بررسی شیوع تومورهای پوستی با توجه به گزارشهای موجود در ارتباط با افزایش خطر ابتلا به سرطانهای ریه و بدخیمی های خونی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی و گذشته نگر با مراجعه تصادفی به پرونده 9605 جانباز شیمیایی در 17 استان کشور انجام شد که از زمان مجروحیت این جانبازان بین 10-15 سال سپری شده بود. در پرونده های این بیماران برگه مراجعه به متخصص پوست شامل شکایات اصلی، شرح حال مختصر و تشخیص نهایی بیماران وجود داشت که اطلاعات مورد نیاز از آنها جمع آوری شد.یافته ها: در بین بیماران مورد مطالعه 62 مورد تومور پوستی مشاهده شد که 4 مورد آنها مبتلا به BCC بودند و بدخیمی دیگری در بین مصدومین شیمیایی وجود نداشت. در 58 بیمار دیگر مبتلا به ضایعات خوش خیم پوستی، 16 مورد لیپوم و 14 مورد خال بکر بعنوان شایعترین یافته ها مطرح بودند. سایر موارد تومورهای خوش خیم پوستی به ندرت در بین جانبازان مشاهده شد.نتیجه گیری: میزان شیوع BCC در این تحقیق نسبت به شیوع گزارش شده در منابع معتبر اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05). در مورد شیوع تومورهای خوش خیم پوستی نیز اختلاف معنی داری با آنچه در منابع مختلف ذکر شده است دیده نشد (P>0.05). میانگین سنی پایینتر رزمندگان نسبت به سنین افزایش شیوع بدخیمی های پوستی )بالای 50 سال( بعلاوه گذشت تنها 10-15 سال از مواجهه این عزیزان با عامل خردل می تواند دلیل قانع کننده ای برای عدم وجود تفاوت باشد. و از طرف دیگر مدت زمان تماس مداوم با عامل شیمیایی نیز در میزان بروز ضایعات پوستی موثر است که در مطالعات مشابه، حداقل مدت تماس برای بروز عوارض کارسینوژن 6 ماه بوده است که در خصوص بررسی این عوارض پس از یکبار مواجهه با عامل خردل نیاز به بررسی بیشتر در سالهای آتی وجود دارد.

سابقه و هدف: یکی از تظاهرات بیماری سرخک خصوصا در نوجوانان، اختلال عملکرد کبدی است که طیف متغیری از تغییر آنزیم های کبدی تا هپاتیت واضح کلینیکی با زردی قابل توجه دارد. شناسایی بیماران سرخکی با این عارضه از جهت درمانهای دارویی خاص مخصوصا اجتناب از مصرف داروهای هپاتوتوکسیک و برخی مسکن ها اهمیت دارد. علاوه بر این طبق تحقیقات انجام شده، بیماران مبتلا به این عارضه از نظر سیر بالینی و عوارض ثانویه و مدت بستری در وضعیت نامناسب تری نسبت به بقیه بیماران هستند.مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی (Cross-Sectional) از حدود 180 بیمار که با تشخیص بالینی سرخک در سال 1379 به بیمارستان بعثت نهاجا مراجعه داشته و بستری شده بودند، 172 بیمار که واجد شرایط این مطالعه بودند انتخاب و در آنها CBC و آنزیمهای کبدی را بررسی کردیم.یافته ها: سن بیماران 18 تا 24 سال بود. میانگین مدت زمان بستری 6.48± 2.37 روز و محدوده 2 تا 14 روز قرار داشت. تعداد گلبولهای سفید با میانگین 4153.85 ±1706.08 در حدود 1700 تا 13000 قرار داشت. درصد PMN ها، میانگین 61.01±16.27 درصد و حداقل 26 درصد و حداکثر 89 درصد داشتند. تعداد کل PMN ها، میانگین 2591.38± 1409.42، و حدود 513 تا 10270 داشت. ALT(SGPT)، میانگین 40.86±33.68 با حدود 10 تا 280 داشت. AST(SGOT)، میانگین 53.23±35.76 با حداقل 15 و حداکثر 250 داشت. بیلی روبین توتال، میانگین 0.9±0.31 با حداقل 0.2 و حداکثر 2.1 داشت. بیلی روبین مستقیم، میانگین 0.2±0.08 و حدود 0.1 تا 0.8 داشت. آلکالین فسفاتاز، میانگین 195.19±88.6 و حدود 41 تا 590 داشت. 9.5 درصد از بیماران 16) نفر( عملکرد کبدی مختل داشتند )افزایش 2 برابر آنزیمها( و هیچ یک هنگام پذیرش زردی بالینی نداشتند. در مقایسه ارتباط متغیرهای آزمایشگاهی بیماران با طول مدت بستری با استفاده از تست Pearson تنها در دو مورد یعنی درصد PMN و تعداد کل PMN ها ارتباط معنی داری یافت شد (P<0.05).نتیجه گیری: در صورتی که بیماران سرخکی، دچار عوارضی مانند عفونت های ثانویه باکتریال نشوند و سابقه مصرف داروهای هپاتوتوکسیک نداشته باشند، افزایش آنزیمهای کبدی خفیف بوده و از نظر بالینی بی اهمیت است.

سابقه و هدف: خدمات مشاوره ای یکی از ضروریات زندگی امروزی است. کارکنان نظامی و خانواده های آنان و سایر نیروهای تحت پوشش از قبیل پرسنل وظیفه و بسیجی نیاز به آمادگی روانی بیشتر دارند تا توان تحمل استرسهای ناشی از محیط نظامی، ماموریت های ویژه نظامی و از این قبیل را داشته باشند. گام اول در این جهت سنجش و ارزیابی نیازهای افراد و ساماندهی خدمات مشاوره ای در سازمان های نظامی است. هدف از تحقیق حاضر که در سال 1382 انجام پذیرفته است بررسی نیازهای خانواده های نظامی در زمینه خدمات مشاوره ای بوده است.مواد و روشها: در این پژوهش تعداد 1892 نفر از کارکنان نظامی و خانواده های آنان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات لازم از پرسشنامه محقق ساخته با عنوان پرسشنامه نیازسنجی خدمات مشاوره ای استفاده شد. اطلاعات حاصل از پژوهش با استفاده از امکانات نرم افزاری رایانه ای و با بهره گیری از شاخص هایی از قبیل محاسبه فراوانی، درصد، نسبت، میانگین، انحراف استاندارد و آزمون کی 2 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که دومین منبع مشورتی در مسایل زندگی کارکنان نظامی و خانواده های آنان متخصصین خدمات مشاوره ای است و عمده ترین مشکلات زندگی کارکنان و خانواده های آنان برای دریافت خدمات مشاوره ای عبارتست از: مشکل روابط بین اعضای خانواده، تربیت فرزند و مسایل روانشناختی. همچنین بیشتر افراد خواستار وجود مراکزی برای مراجعه و دریافت خدمات مشاوره ای بودند و نیز عمده افراد مورد بررسی در دسترس بودن مراکز خدمات مشاوره ای برای کارکنان نظامی و خانواده های آنان و بکارگیری متخصصان مجرب در این مراکز را خواستار بودند.نتیجه گیری: سیستم ارایه خدمات مشاوره ای در نیروهای نظامی از لحاظ کمیت و کیفیت نیاز به تقویت دارد. این مراکز باید از نظر نیروی انسانی متخصص، محل استقرار، ویژگی های کارکنان و نوع خدمات قابل ارایه، منطبق با نیازهای کارکنان نظامی و خانواده های آنان باشند.

سابقه و هدف: مننژیت مننگوکوکی از عفونت های شدید، با مرگ و میر بالا می باشد. با وجود واکسیناسیون الزامی علیه مننژیت مننگوکوکی، گزارشات پراکنده ای از بروز این بیماری در بین سربازان وظیفه گزارش می گردد. لذا، هدف این تحقیق، سروتایپینگ مننژیت های مننگوکوکوسی در بیماران مبتلا به مننژیت مراجعه کننده به 5 بیمارستان نظامی است.مواد و روش ها: در این تحقیق مقطعی، تجربی به منظور تعیین سروتیپ مننژیت های مننگوکوکی در سربازان مراجعه کننده به 5 بیمارستان وابسته به نیروهای نظامی، این مطالعه طراحی و انجام گردید. در این تحقیق از محیط کشت تایرمارتین تقویت شده و نیز روش های استاندارد باکتریولوژیک استفاده گردید. نمونه به مدت 5 دقیقه با دور 10000xg و در دمای آزمایشگاه سانتریفیوژ گردید و از رسوب آن کشت باکتریولوژیک انجام، اسمیر تهیه و بررسی شد. شناسایی باکتری های جدا شده با کمک آزمایشات بیوشیمیایی انجام گردید. باکتری های دیپلوکوکوس گرم منفی که به عنوان نایسریا مننژیتیدیس شناسایی شدند، با استفاده از آنتی سرم اختصاصی تعیین سروتیپ گردیدند.یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد، از 12 نفر سرباز که به علت مننژیت بستری شدند، تنها از 6 نفر نایسریا مننژیتیدیس جدا گردید که 5 مورد ناشی از سروتیپ C و یک نفر در اثر سروتیپ B تشخیص داده شدند. یک نفر مبتلا به مننژیت ناشی از نایسریا سیکا و از سه نفر دیگر هیچ شواهد باکتریولوژیک به دست نیامد. در مایع نخاع دو نفر از سربازان مبتلا به مننژیت مننگوککی، به علت تجویز آنتی بیوتیک قبل از LP باکتری رشد نکرد، در حالی که در لام مستقیم دیپلوکوکوس گرم منفی مشاهده شد. در یک مورد عود عفونت وجود داشت. اندازه گیری اجزای کمپلمان در سرم 5 بیمار مبتلا به مننژیت مننگوکوکوسی نشان داد، غلظت اجزای C3، C4 و CH50 کمتر از حد طبیعی بود 80) میلی گرم در هر دسی لیتر(.نتیجه گیری: تنها 6 مورد نایسریا مننژیتیدیس از بیماران مشکوک به مننژیت جدا شد که همگی سرباز بودند. با وجود اجرای برنامه واکسیناسیون سربازان علیه مننگوکک، ابتلا به این بیماری نیازمند علل یابی است. در هر حال، با توجه به بروز 6 مورد مننژیت مننگوکوکوسی در خلال 3 سال که در نقاط مختلف کشور (تهران، شیراز، یزد و عسلویه) رخ داده است، به نظر می رسد که برنامه واکسیناسیون جاری موثر و قادر به کنترل بیماری بوده باشد. هر چند که نقص سیستم ایمنی در افراد مبتلا به مننژیت مننگوکوکوسی وجود داشت، ریشه کنی کامل بیماری نیازمند اجرای سایر روش های پیش گیری است.

سابقه و هدف: ضخامت مخاطی جدار مثانه به دنبال عفونت های ادراری، کموتراپی، مثانه نوروژنیک، دریچه خلفی پیشابراه، سنگ و التهاب افزایش می یابد. بنابراین با توجه به اهمیت ضخامت مخاطی جدار مثانه در تشخیص سلامت آن و تناقضاتی که در مورد میزان آن حتی در کتب مرجع وجود داشته، و این تحقیق بر روی افراد نرمال مراجعه کننده به مراکز درمانی وابسته به دانشگاه شهید بهشتی در سالهای 1381-82 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی (Cross-ectional) بر روی 212 فرد بالغ انجام شد. همه افرادی که برای سونوگرافی به دلایل مختلف به جز مشکلات ادراری مانند درد شکمی، آنومالی احتمالی و بررسی روتین مراجعه و از نظر سایر عوامل موثر در ضخامت مخاط جدار مثانه سالم بودند، بررسی شدند. پروب مورد استفاده 3.5-5 مگاهرتز بود. ضخامت مخاط جدار مثانه در مقطع عرضی و ساژیتال از کف مثانه خلفی جانبی تریگون اندازه گیری شد. همچنین نقش سن، جنس و پر یا خالی بودن مثانه بر روی ضخامت جداری آن تعیین گردید.یافته ها: تحقیق بر روی 212 نفر بیمار بالغ در سنین 12 تا 70 سال، 78 درصد زن و 22 درصد مرد انجام شد. میزان ضخامت مخاط جدار پر 2.57±0.57 میلیمتر با احتمال 95 درصد با دامنه 1.41 تا 3.65 میلیمتر و در مثانه خالی 5.48±0.12 میلیمتر با دامنه 3.86 تا 7.10 میلیمتر بود.نتیجه گیری: در یکی از کتب مرجع ضخامت مخاط جدار مثانه نرمال 3-2 میلیمتر و در ماخذ دیگر 6-4 میلیمتر ذکر شده است. یافته های فوق تا حدی با یافته این تحقیق در مورد مثانه پرهمخوانی دارد اما در مورد ضخامت مخاطی جدار مثانه خالی مطلبی بیان نشده است.

سابقه و هدف: بیش از 50 درصد بیماران با بدخیمی مری یا کاردیا در زمان علامت دار شدن، غیر قابل درمان هستند و لذا نیازمند درمان تسکینی جهت اختلال بلع می باشند. استفاده از استنت فلزی خود باز شونده، درمان انتخابی این گونه بیماران گردیده است. در این مطالعه، نتایج تعبیه اولین مورد استنت فلزی خود باز شونده پوشش دار در بیمار با کارسینوم سلولهای سنگفرشی (SCC) در محل اتصال مری به معده بررسی گردید.معرفی بیمار: بیمار آقای 62 ساله ای بود که به جهت دیسفاژی به بخش گوارش بیمارستان 501 ارتش جمهوری اسلامی ایران ارجاع گردید. در آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی، یک تومور به طول 7 سانتی متر در فاصله 35 سانتی متری از خط دندانی مشاهده شد. در بررسی پاتولوژی بیوپسی از ضایعه، کارسینوم بدخیم سلولهای سنگفرشی گزارش گردید. تومور در مرحله IV/III بود و لذا غیر قابل درمان بود. بیمار کاندید درمان تسکینی با استفاده از استنت 11 سانتی متری پوشش دار مری (tm) CHOOSTENT )شرکت MI-TechLtd، سئول، کره جنوبی( گردید. در روز 21 اسفندماه 84 پس از تسکین بیمار با میدازولام، تحت گایدفلوروسکوپی و آندوسکوپی، استنت در محل قرار داده شد. سپس بیمار تحت رادیوتراپی قرار گرفت. علایم بیمار بر طرف شد و در پیگیری دو ماهه حال عمومی بهبود یافت و بیمار افزایش وزن داشت.بحث: تعبیه استنت فلزی خود باز شونده تحت گایدفلوروسکوپی، روشی مطمئن و آسان جهت تسکین دیسفاژی ناشی از تومور بدخیم است. جهت پیشگیری از انسداد مجدد، انتخاب استنت های پوشش دار ارجحیت دارد.