سابقه وهدف: هپاتیت برای گروه وسیعی از حالات بالینی بکار می رود که ناشی از صدمات حاصله از حملات ویروس، مواد توکسیک، فارماکولوژیک و یا حملات با واسطه ایمنی بر روی کبد است که باعث التهاب و نهایتا نکروز سلولهای کبد می شود، که البته بیش از نیمی از هپاتیت های حاد توسط عفونتهای ویرال ایجاد میشود. عامل هپاتیت های ویرال ویروس های (A, B, C, D, E, G ) می باشد.مواد و روشها: این مطالعه به صورت مداخله ای- تحلیلی (Interventional-Analytic) صورت گرفت. سربازان پادگان 02 به صورت تصادفی انتخاب شدند. حجم نمونه 230 نفر انتخاب شد. مطالعه در دو مرحله انجام شده که مرحله اول پیش از آموزش بود و پرسشنامه ها بین سربازان توزیع و جمع آوری گردید و اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS تحلیل گردید. مرحله دوم بعد از آموزش به سربازان صورت گرفت و همان پرسشنامه بین آنها توزیع شد و نتایج آن تحلیل شد و با مرحله اول مقایسه گردید.یافته ها: پاسخ دهندگان همگی مذکر بودند، تعداد کل سربازان 230 نفر و میانگین سنی افراد 22.58 سال بود. سربازان همگی در مقطع فوق دیپلم بودند. میانگین نمرات نگرش قبل از آموزش (2.78±)8.85 نمره از 20 بود. ولی بعد از آموزش میانگین نگرش به (1.80±)11.46 رسید. همچنین میانگین نمرات آگاهی قبل از آموزش (4.41±)11.31 از 20 بود ولی بعد از آموزش میانگین نمره آگاهی به (2.98±)13.96 رسید.بحث و نتیجه گیری: این مطالعه با توجه به تحلیل آماری انجام شده و معنی دار بودن تفاوت میانگین نمرات حاصله از پیش آزمون و پس آزمون، نشان داد که آموزش برسطح آگاهی و نگرش سربازان نسبت به راههای انتقال هپاتیت، تاثیر زیادی داشته است. بنابراین پیشنهاد می گردد برای سربازان برنامه های آموزشی مدون درنظر گرفته شود.