سابقه و هدف: آنتی بادی آنتی اسپرم در ناباروری 12-8 درصد زوجهای کم بارور (subfertile) دخیل است. اطلاعات اندکی در زمینه رابطه میزان آنتی بادی آنتی اسپرم در سرم با میزان آن در موکوس گردن رحم وجود دارد. در برخی مطالعات نشان داده شده که میزان آنتی بادی آنتی اسپرم در سرم نشان دهنده وجود آن در ترشحات دستگاه تولید مثل زنان نمی باشد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه آنتی بادی آنتی اسپرم سرم در زنان نابارور با میزان آن در موکوس گردن رحم انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 153 زن که تحت ارزیابی جهت ناباروری بودند، از سرم و موکوس گردن رحم آنها نمونه برداری انجام شد و با روش (IBT) Indirect Immunobead tese ، میزان آنتی بادی آنتی اسپرم اندازه گیری شد. داده های حاصله با استفاده از نرم افزار آماری SPSS10 و با شاخص ضریب همبستگی و آزمون آماری رگرسیون تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بین آنتی بادی های آنتی اسپرم (Iga , IgG) در سرم بیماران با میزان آن در موکوس گردن رحم ارتباط همبستگی مثبت وجود داشت و اما تحلیل و رگرسیون نشان داد که با داشتن آنتی بادی های اسپرم در سرم نمی توان میزان آنها در موکوس گردن رحم را پیش بینی کرد.نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج بدست امده نشان می دهند که اندازه گیری آنتی بادی های اسپرم فقط از یک مایع منفرد در بدن، برای ارزیابی زنان از نظر ناباروری ایمونولوژیک کافی نمی باشد. در ایجاد و تظاهر آنتی بادی آنتی اسپرم در زنان، فاکتورهای پیچیده و متعددی دخیل هستند.