علوم پزشکی رازی
سال:1391 | دوره:19 | شماره:98 |تعداد مقالات:7

زمینه و هدف: سکونت در مناطق آلوده می تواند به عنوان یک عامل خطر برای زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد باشد. مطالعات معدودی در مورد ارتباط بین استنشاق هوای آلوده و سقط جنین وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط میان استنشاق آلاینده های محیطی در دوران بارداری و بروز سقط جنین می باشد.روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای مورد- شاهدی است که بر روی 148 سقط خودبه خودی (گروه مورد) و 148 خانم باردار (گروه شاهد) انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی از 10 بیمارستان در سطح شهر تهران در سال 1389 جمع آوری شدند. ارتباط سقط جنین و آلودگی هوا با استفاده از آزمون های آماری تی و رگرسیون لجستیک در نرم افزار SPSS و همچنین تحلیل های مکانی در نرم افزار Arc GIS مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میانگین غلظت دی اکسید نیتروژن و دی اکسیدگوگرد در گروه مورد (35.91±20.46 و 49.62±19.87) بیشتر از گروه شاهد (29.1±11.11 و 45.67±13.2) بود (p=0.000 و p=0.045). همچنین مشخص شد سقط جنین در افرادی که در فاصله کمتر از 100 متر از بزرگراه ها زندگی می کنند، بیشتر بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد آلودگی هوا و سکونت در نزدیکی مناطق پرتردد تهدیدکننده سلامت مادر باردار و جنین می باشد. لذا، ارائه آموزش های لازم در زمینه آثار سوء آلودگی هوا بر بارداری به زنان ساکن در مناطق پرتردد شهر و همچنین اتخاذ راهکارهایی جهت کاهش این آلاینده ها پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که با عوارض پیچیده و استرس های قابل ملاحظه همراه است. در این میان توانمندسازی یک شاخص مهم در تطابق با بیماری در افراد دیابتی است که به بیماران برای کشف و استفاده از حداکثر توانایی خود به منظور مدیریت بیماری کمک می نماید. در این راستا، هدف این پژوهش تعیین ارتباط بین توانمندی با اتخاذ رفتارهای خودمدیریتی بیماران دیابتی نوع 2 و عوامل موثر بر آن در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1389 می باشد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که در سال 1390-1389 در مدت زمان 9 ماه انجام گردید. حجم نمونه 688 نفر و نمونه گیری به روش مستمر (متوالی) بوده است. در این مطالعه از پرسش نامه ای شامل سه بخش اطلاعات دموگرافیک، ابزار استاندارد شده سنجش توانمندی (28 سوال) و ابزار استاندارد شده رفتارهای خودمدیریتی بیماران دیابتی نوع 2 (35 سوال) استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: درصد پاسخگویی در این مطالعه 100 درصد بود. میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 54.41±8.22 سال بود. توانمندی در افراد مورد مطالعه با متغیرهای سطح تحصیلات (p=0.006) و سن (p=0.009) ارتباط معنی داری را نشان داد. همچنین رابطه بین خودمدیریتی و متغیرهای سن (p<0.001)، سطح تحصیلات (p<0.001)، وضعیت تاهل (p=0.04) و سال های سپری شده با دیابت (p=0.004) نیز معنی دار بود. به علاوه بین میزان توانمندی بیماران دیابتی نوع 2 با اتخاذ رفتارهای خودمدیریتی ارتباط خطی و مستقیم وجود دارد (p<0.001، r=0.28).نتیجه گیری: باتوجه به یافته های حاصل، بیماری دیابت نوع 2، نیازمند مداخلات آموزشی مبتنی بر توانمندسازی برای ارتقاء رفتارهای خودمدیریتی در راستای به حداقل رساندن عوارض و نهایتا کاهش مرگ و میر می باشد.

زمینه و هدف: اگرچه عواملی مانند طول، محل و قطر ایمپلنت و همچنین کیفیت استخوان با میزان شکست درمان ایمپلنت های دندانی ارتباط دارند ولی سیگار کشیدن به عنوان یک عامل مستعدکننده که منجر به میزان شکست بالاتری می شود، مطرح می باشد. آگاهی از ارتباط میان مصرف سیگار با میزان تحلیل استخوان و ماندگاری ایمپلنت می تواند گام موثری در جهت رفع این مشکلات باشد.روش کار: این مطالعه هم گروهی گذشته نگر بر روی ایمپلنت های دندانی سیستم Straumann کاشته شده در 36 بیمار انجام گرفت. پس از اخذ رضایت نامه کتبی و معاینه کلینیکی بیماران، بر اساس پرسش نامه تدوین شده اطلاعات مربوط به سن، جنس، وضعیت سیستمیک، تاریخ جراحی، دندان جایگزین شده با ایمپلنت، طول ایمپلنت، مدت زمان کاشت ایمپلنت به ماه و مصرف سیگار ثبت شد. ایمپلنت ها در دو گروه بیماران غیر سیگاری (60 نمونه) و بیماران سیگاری (30 نمونه) قرار گرفتند. پس از اخذ OPG نوع اکلوژن، بهداشت دهان، وضعیت دندان مقابل ایمپلنت (Bleeding on Probing) BOP و (Packet Probing Depth) PPD در پرسش نامه وارد شد. در نهایت میزان تحلیل استخوان، با اندازه گیری تغییرات ارتفاع استخوان اطراف ایمپلنت از هنگام جراحی تا زمان انجام مطالعه، از روی رادیوگرافی محاسبه شد.یافته ها: آزمون های آماری اختلاف معنی داری بین درجات مختلف BOP و PPD با مصرف سیگار نشان داد. میزان متوسط تحلیل استخوان در افراد غیرسیگاری و سیگاری به ترتیب 0.32±0.51 و 0.69±0.52 میلی متر محاسبه شد. در این مطالعه، رابطه معنی داری بین میزان تحلیل استخوان و مصرف سیگار به دست آمد (p=0.021).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر منفی سیگار بر میزان تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و ماندگاری آن، باید تاکید بیشتری بر ترک سیگار در این بیماران نمود.

زمینه و هدف: کمردرد ناشی از فعالیت های باربرداری و نگهداشتن بار عامل مهمی در ایجاد ناتوانی عملکردی برای بیمار و ضررهای سنگین اقتصادی است. در بارهای دینامیکی مقدار گشتاور وارده به ستون فقرات در حال تغییر است که می تواند تعادل را به مخاطره بیندازد. هدف ازاین مطالعه مقایسه پارامترهای مرکز فشار (Center of Pressure -COP) حین حفظ بارهای دینامیکی بین افراد مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی و سالم به منظور ارزیابی دقیق تر ضایعات ستون فقرات کمری می باشد.روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی می باشد. 12 مرد مبتلا به کمردرد و 12 مرد سالم در این مطالعه شرکت کردند. افراد بارهای استاتیک و دینامیکی را در دو وضعیت نوترال و خمیده تنه (12 آزمون) حفظ کردند. دامنه جابه جایی، سرعت مرکز فشار و انحراف معیار آن ها در دو جهت قدامی- خلفی و طرفی و طول مسیر جابه جایی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس چندعاملی و تی مستقل نشان داد که مقدار جابه جایی طرفی مرکز فشار در افراد مبتلا به کمردرد حین حفظ بارهای دینامیکی 10 و 15 هرتز (1.31 و 1.22 سانتی متر) بیشتر از سالم (1.03 و 1.10 سانتی متر) است؛ جابه جایی قدامی- خلفی، سرعت طرفی و انحراف معیار آن، طول مسیر، انحراف معیار جابه جایی طرفی در وضعیت خمیده و سرعت قدامی- خلفی در وضعیت ایستاده، حین حفظ بار دینامیکی در مقایسه با بار استاتیک افزایش می یابد.نتیجه گیری: به نظر می رسد افزایش جابه جایی مرکز فشار در افراد مبتلا به کمردرد به دلیل بالا رفتن آستانه حسی در این بیماران باشد. اغتشاشات ناشی از بارهای دینامیکی منجر به افزایش نوسانات وضعیتی و احتمال آسیب به ستون فقرات می گردد. بنابراین جهت جلوگیری از بروز آسیب، علاوه بر مقدار (کیلوگرم) نوع (استاتیک یا دینامیک) بار خارجی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: سیستم شنوایی سالم لازمه ایجاد تکامل طبیعی و دستیابی به توانایی های تحصیلی و ایجاد مهارت های روانی و اجتماعی در کودکان است. بسیاری از علل کاهش شنوایی قابل پیشگیری و قابل درمان هستند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع انواع و علل احتمالی کاهش شنوایی در کودکان 5 تا 15 ساله مبتلا به اختلال شنوایی در اصفهان می باشد.روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی مقطعی در بازه زمانی خرداد 1386 تا پایان اردیبهشت 1388 انجام شده است. نمونه های مورد مطالعه شامل 628 کودک 5 تا 15 ساله مبتلا به کاهش شنوایی بود که به مرکز شنوایی سنجی شهر اصفهان ارجاع شده بودند. در این کودکان، معاینه فیزیکی، شنوایی سنجی و تیمپانومتری انجام شده است. اطلاعات لازم در مورد علل احتمالی کاهش شنوایی از طریق پرسش نامه جمع آوری شده و سپس انواع شایع کاهش شنوایی و عوامل خطر احتمالی آن بررسی شده است و پس از آنالیزهای آماری رگرسیون لجستیک (Logistic regression) و آزمون کای دو نتایج به دست آمد.یافته ها: شایع ترین انواع کاهش شنوایی در گروه مورد مطالعه شامل کاهش شنوایی هدایتی (60.38%)، حسی-عصبی(%30.89) (Sensor neural Hearing Loss -SNHL) و با شیوع کمتر انواع مختلط (8.28%) بود. در کودکان مبتلا به کاهش شنوایی هدایتی علل شایع اوتیت سروز (69.9%)، پارگی پرده تیمپان با یا بدون اتوره (27.74%)، اسکلروز پرده تیمپان و فیکس شدن زنجیره استخوانی گوش میانی (1.05%)، ترومای سر و گوش (1.05%) و دفورمیتی گوش خارجی (0.26%) بود.در کودکان مبتلا به SNHL علل احتمالی کاهش شنوایی شامل شرح حال بیماری های تب داری مانند مننژیت، سرخچه، سرخک، اریون (60.62%)، هایپربیلیروبینمی یا ایکتر شدید نوزادی (13.4%)، قرار گرفتن در معرض صداهای شدید (9.79%)، استفاده از جنتامایسین و سایر داروهای اتوتوکسیک (5.67%)، ترومای سر و گردن (2.57%)، بیماری های مادرزادی (7.21%)، دیسترس تنفسی نوزادی (7.21%)، شرح حال خانوادگی کاهش شنوایی (2.06%) و علل ناشناخته (31.44%) بود. در انواع مختلط کاهش شنوایی، علل شایع اوتیت مدیای مزمن %78.85 (Chronic Otitis Media-COM) و اوتیت مدیای سروز (21.15%) بود . .نتیجه گیری: کاهش شنوایی در مقطع سنی 5 تا 15 سال، بین 5 تا 8 ساله ها شایع تر است (67.36%). علل شایع تر کاهش شنوایی در این کودکان بیماری های التهابی گوش میانی است. این بیماری ها قابل پیشگیری و به راحتی قابل درمان هستند و توجه خاص به مساله شنوایی در این کودکان ضرورت دارد.

زمینه و هدف: سندرم لارسن یک بیماری با تظاهرات بالینی پیچیده به همراه دررفتگی های مادرزادی مفاصل مختلف است. برای درمان صحیح و به موقع و همچنین جلوگیری از عوارض، تشخیص به موقع این بیماری لازم و ضروری است. این مطالعه 10 مورد بیمار مبتلا به سندرم لارسن را تحت مطالعه قرار داده و علائم بالینی و رادیولوژیک آن ها را بررسی می نماید.معرفی بیماران: در 10 بیمار بررسی شده 6 بیمار مرد و 4 بیمار زن بودند. کمترین و بیشترین سن در زمان مراجعه به ترتیب 3 سال و 51 سال بود. نکته قابل توجه حضور هیپر تلوریسم و مسطح شدن بینی در هر 10 بیمار مورد بررسی بوده است. در ناحیه ستون فقرات در 6 مورد اول Spina bifida مشهود بود. در مفصل هیپ نیز در 8 مورد دررفتگی مفصل هیپ وجود داشت. نکته قابل توجه حضور High Riding DDH در یک خانم 46 ساله و نیمه دررفتگی دو طرفه سر فمور در یک آقای 51 ساله بود که هیچ یک از درد زیاد شکایت نداشتند. دو بیمار دررفتگی زانوی فراموش شده (Neglected) داشتند که در هر دو حرکات و فعالیت روزانه قابل قبول گزارش شد. در 10 بیمار بررسی شده در 9 بیمار دررفتگی زانو وجود داشت و تنها در 1 مورد دررفتگی زانو دیده نشد. در اندام فوقانی، در 8 بیمار دررفتگی خلفی سر رادیوس یافت شد. در یک پسر 5 ساله نیز، دفورمیتی در فیز تحتانی استخوان بازو کشف شد. در دست هر 10 بیمار گزارش شده، دفورمیتی قاعده متاکارپ دوم (اپی فیز دو تایی در ناحیه متاکارپ دوم) وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به درگیری چند مفصلی در این سندرم، معاینه دقیق مفاصل الزامی است. اولویت بندی و مدیریت درگیری ها به صورت چندمرحله ای توصیه می شود.