با توجه به کاهش منابع سوخت های فسیلی و افزایش روزافزون آلودگی های ناشی از آن ها، استفاده از سلول های خورشیدی روز به روز در حال افزایش است. یکی از نکته های کلیدی در راه اندازی و نصب این پنل ها، زاویه قرار گیری این صفحات نسبت به سطح افق است که می تواند در بازدهی سیستم بسیار مؤثر باشد. هدف از این مطالعه ارائه ی راهکاری برای تنظیم بهینه زاویه قرارگیری پنل های خورشیدی نسبت به سطح افق با بهره گیری از داده های سنجش از دور می باشد. در همین راستا سه استان هرمزگان، یزد و اردبیل به ترتیب به عنوان نماینده مناطق جنوبی، مرکزی و شمالی به عنوان پایلوت انتخاب شدند. در مرحله اول داده های پردازش شده ی تابش، برای تجزیه و تحلیل وارد نرم افزار شد و پایگاه اطلاعاتی تشکیل گردید. در مرحله دوم، از طریق داده های وارد شده در نرم افزار، لایه های رقومی ساخته و طبقه بندی شد نتایج نشان داد که زاویه ی تیلت بهینه پنل های خورشیدی در ایران همواره کم تر از عرض جغرافیایی محل است، به طوری که در منطقه جنوبی زاویه ی تیلت بهینه برابر با (( 5/0 الی 5/2)-عرض جغرافیایی)، در منطقه مرکزی برابر با (( 5/1 الی 3)-عرض جغرافیایی) و در منطقه شمالی برابر با (( 4 الی 6)-عرض جغرافیایی) می باشد. هم چنین نتایج نشان داد که با توجه به افزایش 5/5 تا 6 درصدی توان تولید برق، در صورت تنظیم بهینه زاویه ی تیلت پنل های خورشیدی در یک نیروگاه فتوولتائیک به مساحت 5 کیلومتر مربع (با ارزش سرمایه گذاری تقریبا برابر با 3 میلیون یورو (Sunvoltenergy Sp., 2013)) سالانه حداقل 11250 میلیون ریال نسبت به حالتی که زاویه ی تیلت پنل های خورشیدی مساوی با عرض جغرافیایی محل قرار داده شود، منافع بیش تری عاید می شود.