در شماره های پیشین به بررسی یک مقاله مروری درباره پژوهشهایی که بر ارزشیابی پیامدهای حرمت خود متمرکز شده اند، پرداخته شد. به علت تکثر تعداد مقاله ها، گرایش افراد واجد سطح بالای حرمت خود به برتر دانستن خویش در بسیاری از ابعاد، مشکلات در برقراری روابط علت و معلولی و جهت آنها و بالاخره، نامتجانس بودن سطح بالای حرمت خود، در این مقاله فقط پژوهشهایی در نظر گرفته شده اند که از یکسو، از ابزارهایی عینی سود جسته اند و از سوی دیگر با انجام پژوهشهای طولی فرصت دستیابی به مسیر علی را فراهم کرده اند.