علوم پزشکی رازی
سال:1391 | دوره:19 | شماره:96 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: در حال حاضر، میزان تولیدات علمی نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی معتبر جهان نظیر ISI از معیارهای مهم ارزیابی و رتبه بندی علمی کشورها، پژوهشگران، موسسات و دانشگاه ها در جهان است. سهم هر کشوری در تولیدات علمی جهان به طور کلی و همچنین در حوزه ای خاص، بر همین اساس محاسبه می شود. لذا، تعیین میزان رشد و وضعیت مقالات نویسندگان ایرانی در پایگاه اطلاعاتی ISI در حوزه ایمنی شناسی از جنبه های پراکنش و رشد در سال های مختلف، میانگین استناد به هر یک از مقالات در مقایسه با ایران و جهان، هم تالیفی پژوهشگران ایرانی با نویسندگان سایر کشورها، پراستنادترین مقالات، تعیین پرکارترین نویسندگان، دانشگاه ها و موسسات ایرانی، از جمله مهم ترین اهداف پژوهش حاضر است.روش کار: این پژوهش در حوزه علم سنجی می باشد و بنا به ضرورت از روش های پیمایشی و تحلیل استنادی نیز استفاده شده است.یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که در مجموع 1775 مقاله از نویسندگان ایرانی از سال 1974 تا پایان 2010 در حوزه ایمنی شناسی وارد پایگاه اطلاعاتی ISI Web of Science شده است. طبق نتایج به دست آمده، رشد تعداد مقالات در سال های اخیر بسیار زیاد بوده، بیشترین هم تالیفی نویسندگان ایرانی با همتایان خود از کشور آمریکا صورت گرفته است؛ مقالات ایمنی شناسی بیشترین تعامل و ارتباط را با حوزه عمل پیوند داشته است؛ میانگین استناد به هر یک از مقالات ایمنی شناسی ایران (6.26) مقاله است که بالاتر از میانگین ایران (4.21) و پایین تر از میانگین جهانی (16.02) است؛ بیشترین تعداد مقالات پژوهشگران ایرانی در حوزه ایمنی شناسی در نشریه Transplantation Proceedings منتشر شده است؛ دانشگاه علوم پزشکی تهران پرکارترین دانشگاه محسوب می شود. اردشیر قوام زاده پرکارترین نویسنده است و هزینه 10.99 درصد از مقالات توسط دانشگاه ها و موسسات ایرانی و خارجی تامین شده است.نتیجه گیری: تعداد مقالات ایرانی در حوزه ایمنی شناسی همواره رو به افزایش بوده است و در سال های اخیر به اوج خود رسیده است. دانشمندان ایرانی حوزه ایمنی شناسی از نظر گرایش به هم تالیفی با همتایان خود، با سایر حوزه های موضوعی ایران تقریبا یکسان است. میانگین استناد به هر مقاله ایمنی شناسی ایران کمی بالاتر از میانگین ایران در تمامی موضوع ها و پایین تر میانگین جهانی در تمامی موضوع ها است. همچنین، میانگین استناد به هر مقاله بسیار پایین تر از میانگین ایمنی شناسی جهان و ایمنی شناسی کشورهای خاورمیانه است. دانشگاه علوم پزشکی تهران پرکارترین دانشگاه است. همچنین، پرکارترین دانشمندان ایرانی در حوزه ایمنی شناسی همگی از دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده اند؛ فقط هزینه اندکی از پژوهش هایی که منجر به انتشار مقاله از سوی دانشمندان ایرانی شده است را دانشگاه ها و موسسات داخلی و خارجی تامین نموده اند.

زمینه و هدف: نتایج آزمایشگاهی به منظور تشخیص بیماری، پیگیری پیشرفت آن و نیز پاسخ به درمان استفاده می شود. لذا، ارائه نتایج صحیح و به موقع از اهداف اصلی آزمایشگاه ها می باشد. هدف از این مطالعه یافتن میزان و علل تاخیر در ارسال جواب آزمایش و نیز بررسی خطاهای بعد از آزمایش که بر صحت جواب آزمایش تاثیر می گذارند، بوده است.روش کار: این مطالعه توصیفی در بیمارستان مرکز طبی کودکان در سال 1387 در مورد بیماران سرپایی و بستری انجام شد. بدین منظور به مدت 3 ماه هر گونه شکایت بیمار، پزشک و یا بخش در مورد عدم دریافت به موقع جواب و یا اعتراض به صحت جواب آزمایش و نیز علت مشکل به وجود آمده در فرم های مخصوص ثبت شدند. اطلاعات به دست آمده پس از اتمام زمان لازم با کمک برنامه نرم افزاری SPSS.15 آنالیز و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آمار توصیفی مانند فراوانی، درصد و میانگین جهت بررسی میزان خطاها بر حسب متغییرهای مختلف و از آزمون های کای دو و فیشر برای بررسی ارتباط بین متغییرهای مستقل و وابسته استفاده شد.یافته ها: از مجموع 425 شکایت ثبت شده، 375 مورد مربوط به عدم دریافت به موقع جواب و 50 مورد عدم انطباق نتیجه آزمایش با بالین بیمار(شک به صحت جواب) بود. علل تاخیر در ارسال جواب آزمایش در 287 مورد (72%) و علل اعتراض به صحت جواب در 17 مورد (34%) در مرحله بعد از آزمایش ((Post analytical قرار داشت. وارد نشدن جواب در کامپیوتر 106 مورد (37%)، مفقود شدن جواب 73 مورد (25.4%)، اشتباهات نوشتاری 65 مورد (22.6%)، نداشتن درخواست آزمایش 28 مورد (9.8%) و اشتباه در فایل کردن جواب 12 مورد (4.2%) از علل مشاهده شده، بودند. بخش های میکروبیولوژی، هماتولوژی و بیوشیمی آزمایشگاه به ترتیب با 28.2، 20 و 17.4 درصد بیشترین شکایات را داشته اند که مربوط به آزمایش های کشت ادرار، CBC و بیوشیمی بوده است. متوسط شکایت در هر ماه: 77 مورد (1 به 108 بیمار و 1 به 541 آزمایش) و درصد جواب هایی که به موقع آماده نشده بودند، 4.8 درصد بوده است.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان می دهد که علل بخش عمده ای از عواملی که منجر به عدم ارسال به موقع نتیجه آزمایش و ارسال جواب غیر صحیح می شود، در مرحله بعد از آزمایش قرار دارد. لازم است در کنار به کارگیری دستورالعمل های ارتقاء خدمات آزمایشگاهی موجود، برنامه های ثبت و پیگیری خطاها در جهت پیشگیری و کاهش آن ها و به ویژه نظارت و ارتقاء مداوم فرآیند جواب دهی مورد توجه بیشتری قرار گیرد. همچنین همکاری متقابل پزشکان و کادر پرستاری با آزمایشگاه نقش بسزایی در کاهش خطا دارد.

زمینه و هدف: بررسی ها نشان می دهند که بین عصاره گیاه مریم گلی و عملکرد قلب و کبد ارتباط وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره گیاه مریم گلی بر سطح سرمی کراتین کیناز وآلکالین فسفاتاز بوده است.روش کار: این تحقیق از نوع تجربی آزمایشگاهی بوده و طی آن موش های صحرایی نژاد ویستار به گروه های 5 سری شاهد، دریافت کننده نرمال سالین، دریافت کننده عصاره گیاهی با دوز 100، دریافت کننده دوز 150 و دریافت کننده دوز میلی گرم/ کیلوگرم 200 تقسیم شدند. نمونه ها به مدت 6 هفته تحت تجربیات آزمایشگاهی قرار گرفتند و پس از 6 هفته نمونه های خونی از طریق روش خون گیری از قلب تهیه شد و سطح سرمی آنزیم های کراتین کیناز و آلکالین فسفاتاز با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری اندازه گیری گردید. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس بین گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان دادند که موش های دریافت کننده عصاره گیاه مریم گلی با دوز روزانه 100 میلی گرم/ کیلوگرم دچار کاهش معنی دار کراتین کیناز نسبت به گروه شاهد گردیدند (p<0.001)، حال آنکه مصرف روزانه دوز 150 و 200 میلی گرم/ کیلوگرم عصاره مریم گلی تغییر معنی داری در سطح سرمی این آنزیم پدید نیاورد. همچنین موش های دریافت کننده دوز روزانه 100، 150 و 200 میلی گرم/کیلوگرم دچار افزایش معنی دار آلکالین فسفاتاز نسبت به گروه شاهد شدند (p<0.001).نتیجه گیری: یافته های حاصل از این تحقیق بیانگر آن هستند که عصاره گیاه مریم گلی دارای اثر افزایندگی بر سطح سرمی آلکالین فسفاتاز و نیز بر حسب دوز مصرفی دارای اثر کاهندگی برسطح سرمی کراتین کیناز بوده. در موارد استفاده های دارویی می تواند از نظر تاثیرات تخریبی یا ترمیمی بر برخی بافت ها، مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: مخمرها یکی از شایع ترین عوامل ایجادکننده اونیکومایکوزیس می باشند. در کشورهایی مثل ایران، عربستان، ایتالیا و اسپانیا مخمرها بیشترین فراوانی گزارش شده را دارند. عوامل مهارکننده سیستم ایمنی مثل شیمی درمانی، پرتودرمانی، استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف، درمان با کورتیکواستروئیدها، ایدز و دیابت شیرین زمینه ساز عفونت های ناشی از این قارچ ها می شوند. عوامل مخمری ایجادکننده اونیکومایکوزیس در ناخن های دست شیوع بیشتری دارد و فراوانی آن در زنان 3-2 برابر مردان است. در بعضی از مشاغل مانند پرستاران، مستخدمین، آشپزها، ظرفشوران، قنادان و خانم های خانه دار بیشتر مشاهده می شود. در بین مخمرها، کاندیدا آلبیکنس شایع ترین عامل ایجادکننده اونیکومایکوزیس می باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اونیکومایکوزیس ناشی از قارچ های مخمری در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه قارچ شناسی بیمارستان رازی بود.روش کار: در یک بررسی توصیفی - مقطعی، 700 نمونه ناخن دیسترفی شده مورد آزمایش مستقیم و کشت قرار گرفت. در آزمایش مستقیم نمونه ها با هیدروکسید پتاسیم 20 درصد بررسی شدند و برای کشت، نمونه ها روی محیط سابورودکستروز آگار (S)، کشت داده شدند. برای آزمایش های تکمیلی از محیط کروم آگار کاندیدا، محیط کورن میل آگار، تست جرم تیوب و تست API استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های Chi- Square test و Fisher exact test استفاده شد.یافته ها: از 700 نمونه ناخن دیستروفیک، با توجه به آزمایش مستقیم و کشت، 110 (15.71 درصد) مورد مخمر جدا شد که 31 مورد مربوط به مردها و 79 مورد مربوط به زن ها بود. محدوده سنی بیماران 50 تا 59 سال بود (27.3 درصد). از این تعداد،80 مورد مربوط به ناخن های دست و 16 مورد مربوط به ناخن های پا بود و 14 مورد مشترکا مربوط به ناخن های دست و پا بود. شایع ترین عامل کاندیدایی جدا شده، کاندیدا آلبیکنس (42.7) درصد بود. سایر عوامل اتیولوژیک به ترتیب فراوانی: کاندیدا پاراپسیلوزیس (20.9 درصد)، کاندیدا تروپیکالیس (14.5 درصد، کاندیدا کروزه ای 12.7) درصد(، کاندیدا گلابراتا (3.6 درصد)، کاندیدا گیلرموندی (2.7 درصد) و کاندیدا لوسیتانی، کاندیدا فاماتا ورودوترولا (0.9 درصد) بودند. شایع ترین فرم تهاجمی ناخن، فرم Distal subungual onychomycosis (50%) بود. 52 نفر از افراد مبتلا به اونیکومایکوزیس مخمری، مبتلا به بیماری های زمینه ای بودند که دیابت (48.1 درصد) بیشترین بیماری زمینه ای گزارش شده بود.نتیجه گیری: تشخیص اونیکومایکوزیس مخمری بسیار مهم است چرا که وضعیت ایمنی شخص را نشان می دهد. شناسایی گونه های مخمری بیماری زا، از نقطه نظر همه گیر شناسی و نیز از لحاظ انتخاب درمان مناسب و موثر، اهمیت دارد.

زمینه و هدف: با توجه به کاهش میزان اسیدهای چرب امگا- 3 در غشای اسپرم مردان آستنواسپرم، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثرات تجویز توام مکمل اسیدچرب دکوزاهگزانوئیک اسید و ویتامین E بر اسپرماتوگرام در این بیماران انجام گرفت.روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی (IRCT: 201010054010N3) سه سوکور کنترل دار، از بین 275 مرد مراجعه کننده به کلینیک مردان مرکز درمان ناباروری ابن سینا، 50 مرد آستنواسپرم با تحرک کلی اسپرم کمتر از 50% و حرکت رو به جلو اسپرم کمتر از 25%، به روش تقسیم تصادفی بلوکی طبقه بندی شده در دو گروه تقسیم شدند. افراد گروه آزمون، روزانه 465 میلی گرم اسیدچرب دکوزاهگزانوئیک اسید و 600 واحد بین المللی ویتامین E و افراد گروه کنترل، روزانه دو کپسول دارونما به مدت 12 هفته، دریافت کردند. پارامترهای اسپرم، دریافت های غذایی، شاخص های تن سنجی و میزان فعالیت بدنی در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه گیری شدند. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های Student’s t-test، Paired t test، Wilcoxon، Mann-Whitney و ANCOVA انجام گرفت.یافته ها: از بین 50 فردی که وارد پژوهش شدند، 22 نفر در گروه آزمون و 20 نفر در گروه کنترل پژوهش را به پایان رساندند. در گروه آزمون، تعداد اسپرم ها، غلظت اسپرم، درصد اسپرم های متحرک و درصد اسپرم های متحرک رو به جلو نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری یافت (p<0.05).نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد، دریافت توام مکمل اسیدچرب دکوزاهگزانوئیک اسید و ویتامین E در مردان آستنواسپرم، منجر به افزایش غلظت و تحرک اسپرم شد، ولیکن تغییری در مورفولوژی و تعداد اسپرم های زنده مشاهده نگردید. احتمالا دریافت اسیدچرب دکوزاهگزانوئیک اسید همراه با اثر محافظتی ویتامین E به عنوان آنتی اکسیدان، در بهبود اختلال حرکت اسپرم موثر است.

زمینه و هدف: هدف این مطالعه مروری بر درمان های دارویی ادم سیستوئید ماکولای سودوفیکیک بود.روش کار: این بررسی، مروری سیستماتیک بر روش های درمانی پذیرفته شده در ادم سیستوئید ماکولای سودوفیکیک (Pseudophakic Cystoid Macular Edema: PCME)است. پارامترهای سنجش شامل حدت بینایی و اندازه گیری ضخامت مرکز شبکیه (ماکولا) توسط توموگرافی کوهرنس نوری (Optical Coherence Tomography: OCT) می باشند. جستجوی اینترنتی در pubmed و با استفاده از ترکیب کلمات کلیدی Pseudophakic cystoids macular edema و Cataract surgery و Treatment و Vascular Endothelial Growth Factor و Nonsteroidal Anti-inflammatory Drugs و Optical Coherence Tomography و Vitrectomy انجام و از مقالات انگلیسی به دست آمده استفاده گردید.یافته ها: داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (Non-steroidal Anti-inflammatory Drugs -NSAIDs) موضعی جدیدی جهت درمان PCME عرضه شده اند و استفاده از برخی از آن ها با نتایج امیدوارکننده ای همراه بوده است. تحقیقات در زمینه استفاده از داروهای مختلف و نیز روش های مختلف تجویز داروها از جمله تزریق داخل زجاجیه ای کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و داروهای ضد فاکتور رشد اندوتلیوم عروقی (Vascular Endothelial Growth Factor-VEGF) ادامه دارد. روش های جراحی در درمان بیماران مزمن و مقاوم به درمان شامل ویتریولیز قدامی با لیزر Nd: YAG و ویترکتومی از طریق پارس پلانا می باشند.