شنوایی شناسی (Auditory and Vestibular Research)
سال:1385 | دوره:15 | شماره:2 (پیاپی 26) |تعداد مقالات:9

زمینه و هدف: بررسی گسیل های صوتی برانگیخته با محرک کلیک از آن جهت از اهمیت چشمگیری برخوردار است که ارتباط نزدیکی با ساز و کار حلزون دارد و عملکرد آن را منکعس می کند. با توجه به ساختار خاص این گسیل ها، برای بررسی آن نیازمند روشی هستیم که هم از لحاظ زمان و هم از لحاظ فرکانس قابل تجزیه و تحلیل باشد. در بین روش های مختلف موجود روش های تبدیل زمان- فرکانس برای تجزیه تحلیل این سیگنال ها بسیار مناسب هستند. در پژوهش حاضر، هدف این است که با استفاده از گسیل های صوتی برانگیخته با محرک کلیک و تبدیل اطلاعات حاصل از آن به اطلاعات زمان- فرکانس، به بررسی پاسخ فرکانسی حلزون در نوزادان پرداخته و با پاسخ فرکانسی حلزون بزرگسالان مقایسه شود.روش بررسی: این مطالعه به صورت مطالعه هم گروهی، اجرا شد. جمعیت مورد مطالعه شامل 23 نوزاد 1 تا 28 روزه هنجار و 31 بزرگسال 18 تا 25 ساله هنجار بودند. آزمون گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با ارایه محرک کلیک در هر دو گوش، اجرا شد. سپس این تحریکات ثبت شد و به صورت off-line در نرم افزار تبدیل زمان- فرکانس، مورد بررسی قرار گرفت. دامنه و میزان نسبت سیگنال به نویز در هر فرکانس با استفاده از این نرم افزار تعیین گردید. در نهایت نتایج دو گروه بررسی و مقایسه شد.یافته ها: درصد تکرارپذیری نسبت سیگنال به نویز و دامنه پاسخ در آزمون گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش در نوزادان 1 تا 28 روزه بیشتر از بزرگسالان 18 تا 25 ساله می باشد، ولی در دو گروه مورد بررسی بین جنس دختر و پسر و نیز بین گوش راست و چپ تفاوت بارزی وجود ندارد.نتیجه گیری: پاسخ فرکانسی حلزون نوزادان با بزرگسالان متفاوت است. در حلزون نوزادان، پاسخ فرکانس های بالا قوی تر از بزرگسالان می باشد.

زمینه و هدف: شکایت معمول کودکان مبتلا به اختلال یادگیری مشکل در درک گفتار در حضور نویز زمینه است. مطالعات انجام شده روی حیوانات و انسان ها نشان داده است که دسته زیتونی حلزونی داخلی در شنوایی در حضور نویز زمینه نقش دارد. عملکرد این اعصاب می تواند به وسیله اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در پاسخ به نویز سفید دگرسویی ارزیابی شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با استفاده از محرک کلیک در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری و دانش آموزان هنجار اجرا شد.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی مداخله ای است. گروه های مورد مطالعه شامل 20 دانش آموز پسر مبتلا به اختلال یادگیری و 20 دانش آموز پسر هنجار بودند. اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک به وسیله مقایسه سطوح گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با دو وضعیت با و بدون ارایه نویز سفید دگرسویی با شدت 65 دسی بل سطح فشار صوتی ارزیابی شد.یافته ها: در حالت بدون ارایه نویز، تفاوت معنی داری در دامنه گسیل های صوتی بین دو گروه مشاهده نشد در حالیکه با ارایه نویز، تفاوت معنی داری در دامنه گسیل ها در دو گروه وجود داشت. بین اثر مهار گسیل ها در دانش آموزان هنجار و مبتلا به اختلال یادگیری تفاوت معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: کاهش بارز اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری بیانگر کاهش در فعالیت دسته زیتونی حلزونی داخلی و مسیر وابران در این دانش آموزان می باشد، که توانایی آنها را برای شنیدن در حضور نویز زمینه تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به این یافته ها بهتر است از اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در مجموعه آزمون های ارزیابی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری استفاده کرد.

زمینه و هدف: اختلال یادگیری از شایع ترین مشکلات کودکان دبستانی می باشد و تقریبا 10 درصد این کودکان با این مشکل مواجه هستند. مشخص شده است که اختلال یادگیری با اشکالات ظریف در کدبندی اطلاعات شنوایی در سیستم شنوایی مرکزی همراه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در کودکان دبستانی مبتلا به اختلال یادگیری در مقایسه با کودکان هم سن و سال هنجار می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی با استفاده از کلیک روی 31 کودک مبتلا به اختلال یادگیری 12-7 ساله و 31 فرد هم سن و سال هنجار انجام شد. دامنه و زمان نهفتگی امواج حاصله با افزایش شدت محرک و تحریک دو گوشی مقایسه گردید.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که دامنه امواج پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در افراد مبتلا به اختلال یادگیری از گروه شاهد در تمامی امواج غیر از Na و Pa گوش راست به طور معنی داری کمتر بود ولی برای زمان نهفتگی بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه احتمالا پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی می توانند در ارزیابی و تشخیص اختلال یادگیری کارآیی قابل توجهی داشته باشند هر چند که هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است.

زمینه و هدف: زبان آموزی یکی از مهارت هایی است که باید در سال های اولیه زندگی کسب شود. بدین ترتیب زبان کودک به تدریج تحول می یابد و در هر مرحله واژه ها و ساخت های تازه ای به دانش او اضافه می گردد. حس شنوایی نیز مهم ترین پایه و اساس برای اکتساب طبیعی زبان است و کم شنوایی از عواملی است که مانع رشد طبیعی زبان می شود. هدف از این پژوهش بررسی تفاوت برخی ویژگی های زبانی (صرفی- نحوی) گفتار کودکان کم شنوای شدید- عمیق در حال آموزش با کودکان طبیعی 5-4 ساله فارسی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی، جامعه مورد بررسی 10 کودک طبیعی 5-4 ساله فارسی زبان به عنوان گروه شاهد از مهد کودک شهرستان قزوین و ده کودک مبتلا به کم شنوایی شدید- عمیق 5-4 ساله در حال آموزش به عنوان گروه مورد از مرکز توانبخشی نیوشا انتخاب شدند. در ابتدا با استفاده از آزمون سنجش هوش، هر دو گروه تقریبا از لحاظ بهره هوشی در یک سطح قرار گرفتند. اطلاعات غیر زبانی جامعه آماری از طریق پرسشنامه به دست آمد. اطلاعات زبانی مربوط به گفتار آزاد، گفتار توصیفی و درک نحوی به ترتیب از طریق پرسش های مکمل، آزمون توصیف تصاویر و آزمون فارسی اختلالات ویژه زبانی ثبت گردید و سرانجام یافته ها تحت آنالیز آماری قرار گرفتند.یافته ها: با مقایسه میانگین متغیرهای گفتار آزاد و گفتار توصیفی کودکان کم شنوا مشخص شد که این کودکان نیز مانند کودکان هنجار تفاوتی میان گفتار آزاد و گفتار توصیفی آنان وجود دارد، تفاوت های مشاهده شده به این شرح است که: تعداد گفته ها، تعداد واژه های قاموسی و دستوری، تعداد کل واژه ها در گفتار آزاد کودکان کم شنوا بیشتر از گفتار توصیفی است ولی طول گفته بر حسب واژه و غنای واژگانی در گفتار توصیفی بیشتر از گفتار آزاد است. با بررسی هر دو گفتار (آزاد و توصیفی) مشخص گردید که میانگین تکواژهای آزاد (قاموسی و دستوری) و غنای واژگانی که مربوط به بخش صرفی زبان می باشد در کودکان طبیعی هم در گفتار آزاد و هم در گفتار توصیفی بیشتر از کودکان کم شنوا است و میانگین تعداد گفته ها، میانگین طول گفته بر حسب واژه و درک نحوی هم که جزو بخش نحوی محسوب می شوند در کودکان کم شنوا نسبت به کودکان هنجار کمتر است.نتیجه گیری: بر طبق تحقیقاتی که در سال های اخیر انجام شده است تقریبا یک کودک کم شنوا نتوانسته است به سطح برابری با هم سالان شنوای خود از نظر الگوهای صرفی و نحوی برسد. همین ساله مهم ترین ملاک برای برنامه ریزی جهت آموزش این گروه است از یافته های این پژوهش می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که کودکان کم شنوای این پژوهش اگر چه کم شنوایی از نوع شدید- عمیق دارند ولی رشد زبانی آنها با استفاده از وسایل کمک شنوایی، تربیت شنوایی و گفتار درمانی و کمک های آموزشی در حال پیشرفت است و فقط نسبت به کودکان عادی دچار تاخیر هستند به عبارت دیگر رشد زبانی این کودکان کم شنوای 5-4 ساله را می توان تقریبا با رشد زبانی یک کودک هنجار سه ساله برابر دانست.

زمینه و هدف: سرعت گفتار شاخص مهمی در ارزیابی و درمان اختلالات ناروانی گفتار مانند لکنت، شتابان گویی، آپراکسی، دیزآرتری است از این رو پژوهش حاضر به منظور هنجاریابی سرعت گفتار و سرعت خواندن در دانش آموزان دختر کلاس دوم و پنجم ابتدایی شهر تهران و مقایسه آنها انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش روی 200 دانش آموز دختر در شهر تهران انجام شد. 100 نفر از پایه دوم و 100 نفر از پایه پنجم انتخاب شدند. فارسی زبان بودن، نداشتن اختلالات گفتار و زبان، اختلالات عصب شناختی و اختلالات رفتاری، از جمله شرایط انتخاب آزمودنی ها بود. متن مربوط به خواندن از کتاب فارسی آنها انتخاب شده بود. نمونه گفتاری نیز از طریق تعریف داستان بدست آمد و سپس نمونه های ضبط شده از لحاظ تعداد واژه و هجا شمارش شدند. معیار شمارش واژه ها تعداد تکواژهای آزاد بود و کلمات مرکبی که شامل دو تکواژ آزاد بودند به عنوان دو کلمه شمارش شدند. میان اندازهایی که ناکلمه بودند شمارش نشده اند ولی میان اندازهای کلمه ای و کلمات تکرار شده، مورد شمارش قرار گرفته اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های t مستقل و t زوجی استفاده شده است.یافته ها: در پایه دوم میانگین سرعت گفتار آزاد 189.8 هجا در دقیقه (99.1 کلمه در دقیقه 3.1 هجا در ثانیه) و میانگین سرعت خواندن 189.4 هجا در دقیقه (94.9 کلمه در دقیقه، 3.1 هجا در ثانیه) بوده است در حالیکه در پایه پنجم میانگین سرعت گفتار آزاد 210.2 هجا در دقیقه (109.5 کلمه در دقیقه، 3.4 هجا در ثانیه) و سرعت خواندن 223.9 هجا در دقیقه (119.0 کلمه در دقیقه، 3.7 هجا در ثانیه) بوده است.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد سرعت خواندن در پایه پنجم به طور معنی داری از سرعت گفتار آزاد بیشتر است ولی در پایه دوم بین این دو متغیر تفاوت معنی داری وجود ندارد. سرعت گفتار و سرعت خواندن در دانش آموزان پایه پنجم به طور معنی داری بیشتر از دانش آموزان پایه دوم است.

زمینه و هدف: در حالی که درستی عملکرد سمعک ها یکی از شرایط لازم برای به حداکثر رساندن مهارت زبان و گفتار در کودکان مبتلا به کم شنوایی محسوب می شود، مطالعات بسیاری نشانگر این هستند که سمعک های برخی از کودکان دچار کاهش شنوایی در حد مطلوب کار نمی کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی نوع اشکالات سمعک کودکان دچار افت شنوایی می باشد که در مدارس باغچه بان کودکان کم شنوا آموزش می بینند.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، اشکالات سمعک های گروهی از کودکان مدارس باغچه بان تهران ارزیابی شد. این کودکان از مدرسه به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه کردند و در این مرکز 62 سمعک و ضمایم آن که مربوط به 41 کودک بود دقیقا بررسی گردید. در ابتدا با استفاده از استتوکلیپس عملکرد سمعک بررسی شد. سپس سمعک در دستگاه آنالیزور مورد ارزیابی الکترواکوستیک قرار گرفت و مقادیر قله منحنی های حداکثر بهره و حداکثر خروجی تعیین شد. کلیه مقادیر و اطلاعات مربوط به نوع اشکال به تفکیک نوع سمعک در پرسشنامه ثبت گردید و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: در کل سمعک های مورد بررسی، 56.46 درصد سمعک ها سالم و 43.54 درصد سمعک ها معیوب بود. بیشترین معایب سمعک، به ترتیب مربوط به باتری (%24.19) و کنترل کننده های سمعک (%20.96) بود. اشکالات اجزای خارجی بیشتر از اجزای داخلی بود. 70.96 درصد قالبها دارای اشکال بود. برای تمامی سمعک های دارای عملکرد، بین میانگین داده های قله منحنی های حداکثر بهره و حداکثر خروجی در کوپلر آنچه در کاتولوگ ها آمده است با آنچه در ارزیابی های این مطالعه بدست آمد تفاوت معنی دار وجود داشت.نتیجه گیری: بیشترین اشکال سمعک های کودکان ناشنوا، مربوط به باتری و کنترل کننده های آنها بود که این موارد از اجزای خارجی سمعک می باشند. حدود نیمی از سمعک ها معیوب و حدود سه چهارم قالبها دارای اشکال بود. یافته های این مطالعه حاکی از ضرورت ارتقای کیفیت سمعک و قالب دانش آموزان مدارس باغچه بان و نیز بهبود سطح مشاوره پس از دریافت سمعک می باشد.

زمینه و هدف: رویکرد خودارزیابی و پرسشنامه ای جهت سنجش افراد آسیب دیده شنوایی، موجب بررسی و کشف جنبه هایی از آسیب دیدگی می شود که با استفاده صرف از شیوه های متداول ادیومتری، قابل اندازه گیری نیست و از دید متخصصان پنهان باقی می ماند. این پژوهش برای بررسی معلولیت های شنوایی افراد بزرگسال ساکن خانه سالمندان با استفاده از آزمون خودارزیاب و دگرارزیاب پرسشنامه شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان و مقایسه نتایج حاصله با میانگین تن خالص افراد شرکت کننده، صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی 43 نفر از ساکنین خانه سالمندان مشتمل بر 23 مرد و 20 زن در محدوده سنی 95-45 صورت گرفت. شرکت کنندگان در مطالعه، تحت آزمایشات ارزیابی تن خالص در فرکانس های متداول قرار گرفتند. سپس با محاسبه میانگین تن خالص، درجه کم شنوایی مربوطه تعیین گردید. پس از آن نسخه خود ارزیاب شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان توسط ساکنین خانه سالمندان و نسخه دگر ارزیاب توسط کارکنان مرکز، تکمیل گردید.یافته ها: از افراد شرکت کننده در مطالعه به ترتیب، 9 نفر (20.9 درصد) دارای شنوایی هنجار، 6 نفر (14 درصد) کم شنوایی خفیف، 10 نفر (23.3 درصد) کاهش شنوایی ملایم، 7 نفر (16.3 درصد) کم شنوایی متوسط، 6 نفر (16.3 درصد) کم شنوایی متوسط- شدید، 4 نفر (9.3 درصد) کم شنوایی شدید و 1 نفر (2.3 درصد) کم شنوایی عمیق داشتند. میانگین امتیازات حاصل از پرسشنامه خودارزیاب و دگرارزیاب به ترتیب، 32.22 با انحراف معیار 29.31 درصد و 32.67 با انحراف معیار 30.98 درصد بود. با استفاده از آزمون آماری کروسکال والیس مشخص گردید بین امتیازات خودارزیاب، دگرارزیاب و سطح شنوایی رابطه معنی دار وجود دارد. مقایسه ضریب همبستگی پیرسون امتیازات خودارزیاب و دگرارزیاب، خودارزیاب و سطح شنوایی و دگرارزیاب و سطح شنوایی نشان داد که بین این مولفه ها رابطه معنی دار وجود دارد.نتیجه گیری: به نظر می رسد، پرسشنامه شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان در کنار سایر آزمایشات، برای بررسی معلولیت های شنوایی بزرگسالان مقیم خانه سالمندان، ابزار مناسبی می باشد. با توجه به شرایط پژوهش، می توان نتیجه گرفت که، نسخه های خودارزیاب و دگرارزیاب پرسشنامه مزبور از ارزش آماری واحد برخوردار است. پس می توان آنها را به جای یکدیگر به کار گرفت.

زمینه و هدف: بیشتر بررسی های موجود روی والدین کودکان کم شنوا حاکی از بروز اختلالاتی در سلامت روانی آنها پس از شناسایی ناشنوایی کودک بوده است. یکی از هدف های عمده هر نوع برنامه مداخله به هنگام مشاوره با والدین است. این مقاله به بررسی تاثیر یک برنامه مشاوره به صورت گروهی بر سلامت روانی والدین کودکان کم شنوا می پردازد.روش بررسی: این مطالعه به روش شبه آزمایشی و پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی صورت گرفت. شرکت کنندگان در پژوهش همه والدین کودکان کم شنوایی بودند که در یک مرکز ویژه کودکان کم شنوا حضور داشتند. ابتدا وضعیت سلامت روانی والدین ارزیابی شد. سپس برنامه مشاوره به صورت گروهی برای آنان اجرا گردید. برنامه شامل 6 جلسه 1.5 ساعته و شکل کلی هر جلسه شامل سخنرانی و بحث های گروهی به روش شناختی- رفتاری بود. وضعیت سلامت روانی والدین پیش از اجرای برنامه و بلافاصله پس از آن با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی و فهرست علایم روانی 90 مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: بیش از نیمی از والدین دچار اختلالات روانشناختی بودند. مقایسه پیش آزمون و پس از آزمون نشان دهنده کاهش معنی دار میزان افسردگی، اضطراب و بیشتر دیگر شاخص های روانی والدین پس از اجرای برنامه مشاوره به روش شناختی- رفتاری در والدین کودکان کم شنوا بود.نتیجه گیری: نتایج حاکی از وجود اختلالات روانی در والدین کودکان کم شنوا و موثر بودن مداخله های شناختی- رفتاری در بهبود این شاخص ها بود. با توجه به گسترش برنامه های شناسایی کم شنوایی در کودکان در کشورمان پیشنهاد می شود بررسی های بیشتری روی برنامه های مداخله ای روانشناختی مناسب برای والدین صورت گیرد.

زمینه و هدف: نوروپاتی شنوایی گونه ای اختلال شنوایی است که در آن شنوایی محیطی هنجار است ولی عصب هشتم و ساقه مغز ناهنجار می باشند. از نظر بالینی، بیماران مبتلا به گسیل های صوتی هنجار دارند اما پتانسیل های شنوایی ساقه مغز وجود ندارند یا غیر طبیعی اند. نوروپاتی شنوایی اولین بار اواخر دهه 1970 گزارش شد. در آن زمان با استفاده از روش های مختلف توجیه نبود پتانسیل های شنوایی ساقه مغز در عین وجود آستانه های شنوایی امکان پذیر گردید. درک گفتار در این افراد به مراتب بدتر از میزان کم شنوایی است که ادیوگرام نشان می دهد. لازم به ذکر است که نوروپاتی شنوایی ممکن است عملکرد سیستم دهلیزی را نیز متاثر کند.معرفی بیمار: در بررسی حاضر با استفاده از آزمون های الکتروفیزیولوژیک و رفتاری عملکرد سیستم شنوایی یک کودک مبتلا به نوروپاتی شنوایی در مدت 5 سال مورد ارزیابی قرار گرفته است. یافته های ادیولوژیک پس از درمان های متعدد توانبخشی تغییرات قابل توجهی را نشان می دهد.نتیجه گیری: نوروپاتی شنوایی عارضه ای است که می تواند اختلالی را در سلول های مویی داخلی که اطلاعات صوتی را از طریق سیستم عصبی به مغز منتقل می کنند ایجاد نماید. علل دیگر این عارضه، وجود نقص در ارتباط بین سلول های مویی داخلی با اعصابی که از گوش داخلی به مغز می روند یا وجود اختلال در خود عصب است. این افراد تقریبا همواره دارای گسیل های واضح صوتی گوش، حذف پتانسیل های شنوایی ساقه مغز و آستانه های رفتاری متفاوت می باشند که ممکن است این آستانه ها ثابت بوده، بدتر و یا حتی بهتر شود.