دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1386 | دوره:2 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

مقدمه: عوارض نامطلوب متعددی که تهویه مکانیکی می تواند به همراه داشته باشد، پژوهش گران را بر آن داشته است تا در جهت جداسازی به موقع و سریع بیماران از دستگاه تهویه مکانیکی و پیش بینی نتایج، سیستم های نمره دهی ICU را ارایه نمایند. در این میان سیستم نمره دهی آپاچی-دو با استقبال عمومی بیش تری همراه بوده است. در این پژوهش نقش سیستم نمره دهی آپاچی-دو در پیش بینی نتایج جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی در بیماران بستری ICU بیمارستان های امام رضا (ع)، قائم (عج) و شهید کامیاب مشهد مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 300 بیمار بستری در ICU داخلی-جراحی و تروما به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و در یک دوره 6 ماهه صورت گرفت. جمع آوری اطلاعات مربوط به انتخاب نمونه و مشخصات فردی با استفاده از پرسش نامه و به روش ثبت از پرونده انجام شد. داده های مربوط به فرم آپاچی- دو ناوس (1985) که شامل سه قسمت: نمره فیزیولوژیک حاد، تطبیق سن و تطبیق بیماری های مزمن زمینه ای می باشد در دو نوبت: 24 ساعت اول پذیرش و زمان جداسازی کامل جمع آوری گردید.نتایج: ارتباط معنی دار آماری بین نمره آپاچی-دو در 24 ساعت اول پذیرش و زمان جداسازی کامل مشاهده گردید (به-ترتیب 005/0=P و 0001/0>P). هم چنین برای سیستم نمره دهی آپاچی-دو، حساسیت 81%، ویژگی 80%، ارزش اخباری مثبت 79% و ارزش اخباری منفی 82% به دست آمد.نتیجه گیری: این مطالعه کارآیی مناسب سیستم نمره دهی آپاچی-دو را در پیش بینی نتایج جداسازی (نجات یافته، فوت شده) نشان می دهد. امید است نتایج این پژوهش توجه مسوولین آموزشی، پژوهشی و مدیران را به امر جداسازی به موقع و سریع تر بیماران از دستگاه تهویه مکانیکی بر اساس سیستم نمره دهی مناسب تر جلب نموده و در نتیجه شاهد ترخیص سریع و کم عارضه تر و کاهش مرگ و میر بیماران در ICU باشیم.

مقدمه: اجرای دستورات دارویی بخش مهمی از فرآیند درمان و مراقبت از بیمار است و بروز اشتباهات دارویی یکی از تهدیدات جدی در سلامت و ایمنی بیمار و هم چنین حرفه پرستاری محسوب می گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر بروز اشتباهات دارویی از دیدگاه پرستاران صورت گرفته است.مواد و روش ها: در پژوهش توصیفی-تحلیلی حاضر، تعداد 40 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مختلف بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود به صورت غیر تصادفی انتخاب و دیدگاه آنان در ارتباط با عوامل موثر در بروز اشتباهات دارویی با استفاده از پرسش نامه طراحی شده، مورد سنجش قرار گرفت. برای بررسی اهمیت عوامل، هر گزینه با گزینه های هیچ، کم، متوسط و زیاد، بر اساس میزان اهمیت از 0 تا 3 امتیازبندی گردید. سپس داده ها وارد نرم افزار SPSS گردید و داده های کمی به صورت میانگین و داده های کیفی به صورت درصد فراوانی نمایش داده شده و برای مقایسه گروه ها از آزمون X2 استفاده شده است.نتایج: با توجه به نتایج حاصله از این پژوهش، اغلب واحد های پژوهش، عواملی چون: خستگی ناشی از کار اضافی (7/66%)، کمبود تعداد پرستار نسبت به تعداد بیمار در بخش (59%)، مشکلات روحی و روانی پرستار (7/48%)، ناخوانا بودن دستور پزشک در پرونده بیمار (5/42%) و نداشتن وقت و فرصت کافی (1/42%) را از مهم ترین عوامل موثر در بروز اشتباهات دارویی ذکر کردند. هم چنین اغلب واحدهای پژوهش، عواملی چون: نحوه چیدن دارو در قفسه دارویی (4/47%)، شیوه نظارت و سرپرستی بخش (2/46%)، فضای اتاق دارو (نور، فضای فیزیکی و ...) (2/46%) و نحوه تجویز دارو (خوراکی، تزریقی و ...) (1/36%) را دارای کم ترین اهمیت در بروز اشتباهات دارویی برشمردند و عواملی چون: نوبت کاری صبح (7/48%) و منشور دارویی (9/38%) را در بروز اشتباهات دارویی، بدون تاثیر عنوان نمودند بین عوامل موثر بر بروز اشتباهات دارویی از دیدگاه پرستاران و متغیرهای سن، جنس و سابقه کار رابطه معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، مدیریت موثر، ارتقا انگیزه در پرستاران و هم چنین افزایش توان علمی و مهارت های بالینی پرستاران در زمینه اجرای دستورات دارویی جهت پیش گیری از بروز اشتباهات دارویی در بخش های مختلف پیشنهاد می گردد.

مقدمه: تریکوموناس واژینالیس تک یاخته انگلی می باشد که مسبب تریکومونیازیس در انسان می باشد. این بیماری از بیماری های منتقله از راه جنسی است که به لحاظ انتشار جهانی، اهمیت دارد. این بیماری طیف وسیعی از نشانه های بالینی از جمله التهاب شدید و سوزش توام با ترشحات بد بو و خارش را به دنبال دارد. برآوردهای اخیر بیماری در جهان موید این است که بالغ بر 170 میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا هستند. هدف از انجام این تحقیق برآورد میزان شیوع و تعیین رابطه بین برخی علایم موثر نظیر عوامل دموگرافیک و نشانه های بالینی بیماری بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی است که در آن 384 نفر از مراجعین به مراکز بهداشتی، درمانی شهر یزد در یک دوره یک ساله توسط مامای آموزش دیده مورد معاینه و مصاحبه قرار گرفتند. در این معاینه علاوه بر مشاهده بالینی، دو نمونه با استفاده از سوآپ کتانی استریل از ناحیه فورنیکس خلفی و سرویکس برداشت شد. نتایج آزمایشات مربوط به گسترش مرطوب و کشت نمونه ها و آزمون pH پس از درج در پرسش نامه به منظور تعیین شیوع و هم بسته های آن با استفاده از آزمون X2 تحلیل گردیدند.نتایج: در این مطالعه ملاحظه گردید که 8 نفر (1/2%) طی روش مشاهده مستقیم گسترش مرطوب و 10 نفر (6/2%) به روش کشت نمونه ها مثبت تشخیص داده شدند. رابطه معنی داری بین شغل افراد و ابتلا به بیماری دیده نشد (P>0.05)، ولی ارتباط معنی داری بین شیوع ابتلا به تریکومونیازیس و تعداد دفعات زایمان به دست آمد (003/P=0).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان شیوع تریکومونیازیس اگرچه نسبت به معدودی از پژوهش ها افزایش اندکی یافته است اما نسبت به بسیاری از مطالعات دیگر در این زمینه کاهش چشمگیری را نشان می دهد که به نظر می رسد عوامل دموگرافیک و فرهنگی بیش ترین نقش را در بروز این کاهش ایفاد نموده اند.

مقدمه: سیمان مدت هاست که به عنوان عامل ایجاد درماتیت تماسی تحریکی و آلرژیک شناخته شده است. از آنجا که مطالعات اندکی در مورد درماتیت شغلی در صنایع ساختمان ایران وجود دارد، هدف از این مطالعه بررسی شیوع درماتیت سیمان و عوامل موثر بر آن در کارگران کارخانه سیمان و موزاییک سازی ها می باشد.مواد و روش ها: نوع مطالعه توصیفی-مقطعی می باشد. در این مطالعه برای 50 کارگر کارخانه سیمان شاهرود و 150 کارگر موزاییک سازی در لردگان از طریق مصاحبه حضوری پرسش نامه تکمیل گردید. پرسش نامه شامل مشخصات دموگرافیک و سوالاتی در مورد ناراحتی پوستی در حال حاضر، سابقه اگزما، ساعات کار روزانه، مواد شیمیایی مورد تماس، استفاده از دستکش و ... بود. بیماران به وسیله متخصص پوست مورد معاینه و آزمایش تماسی (Patch test) قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری X2، آزمونt  و رگرسیون لجستیک انجام شد.نتایج: نتایج نشان می دهد 52 نفر (7/34%) در موزاییک سازی ها و 8 نفر (16%) در کارخانه سیمان درماتیت را در زمان مطالعه گزارش کردند. در موزاییک سازی ها 5/15% به درماتیت آلرژیک مبتلا بودند. با افزایش سن، شیوع درماتیت دست در موزاییک سازی ها افزایش یافته است. بین درماتیت و سابقه اگزما در کارگران موزاییک سازی ها ارتباط معنی داری مشاهده شد (05/(P<0.نتیجه گیری: سیمان باید به عنوان یک ماده خطرناک در محیط کار تلقی شود. استفاده از دستکش مناسب، شناسایی افراد حساس در معاینات پیش از استخدام و آموزش بهداشت دوره ای به کارگران توصیه می گردد.

مقدمه: نشان گان ICU حالت های هیجانی و عاطفی است که در محیط های تنش زای بخش های ویژه به اشکال دلیریوم، سایکوز و یا نوروز رخ می دهد. علایم ویژه دلیریوم که در برخی منابع به نام سایکوز ICU نامیده می شود، شامل بی خوابی، بی قراری، عدم آگاهی، تخریب حافظه، توهمات شنوایی، هذیان گزند و آسیب و ترس و واهمه است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی می باشد که با هدف تعیین میزان دانش، نگرش و مهارت پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه (ICU) در پیش گیری از بروز نشان گان ICU در بیمارستان های وابسته به وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در شهر تهران انجام گرفته است.مواد و روش ها: جامعه پژوهش شامل کلیه پرستارانی بود که در زمان اجرای پژوهش در یکی از بخش های ICU جراحی قلب باز در بیمارستان های وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در شهر تهران شاغل بودند. به دلیل گستردگی ICU جراحی قلب باز در تهران نمونه گیری به روش خوشه ای انجام شد و کلیه پرستاران (56 نفر) شاغل در خوشه های مورد نظر به عنوان نمونه های پژوهش در نظر گرفته شدند.نتایج: با استفاده از آزمون X2، ارتباط میان دانش، نگرش و مهارت های واحدهای پژوهش با هر یک از متغیر های سن، جنس، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، سابقه کار، سابقه کار در ICU و گذرانیدن دوره مراقبت های ویژه رابطه معنی داری با افزایش سطح دانش نمونه های پژوهش داشته است. در حالی که هیچ یک از متغیرهای سن، وضعیت تاهل، جنس، میزان تحصیلات، سابقه کار و سابقه کار در بخش های ویژه، رابطه معنی داری با میزان نمونه ها نداشتند. همچنین یافته های این پژوهش وجود هر گونه ارتباط میان نگرش نمونه ها و متغیر های سن، جنس، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، سابقه کار و سابقه کار در بخش های ویژه را رد می کند.نتیجه گیری: نتایج تحقیق موید آن است که میان میزان تحصیلات و گذرانیدن دوره مراقبت های ویژه با میزان مهارت پرستاران در پیش گیری از نشان گان ICU رابطه وجود دارد. پرستاران شاغل در ICU نیازمند آموزش مداوم در زمینه راه های پیش گیری و مقابله با نشان گان ICU می باشند. هم چنین ساختار فیزیکی بسیاری از بخش های ویژه امروزی در کشور ما نیازمند تغییراتی می باشد تا به این وسیله امکان برقراری ارتباط بیش تری بین بیمار و اعضای خانواده وی در مدت بستری بودن در بیمارستان و ICU فراهم گردد.

مقدمه: امروزه پوکی استخوان و شکستگی های ناشی از آن یک مشکل بزرگ بهداشتی در سنین کهن سالی می باشد. این عارضه در خانم ها و در سنین پس از یائسگی بسیار شایع است. با توجه به کمبود اطلاعات و تحقیقات در خصوص پوکی استخوان در کشورهای در حال توسعه، تحقیق فوق به منظور بررسی عوامل خطر پوکی استخوان در خانم های یائسه در شهر تهران صورت گرفته است.مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه مورد-شاهدی است که در مرکز سنجش تراکم استخوان بیمارستان شریعتی طی سال های 83-80 انجام گرفته است. در این تحقیق 272 خانم یائسه (136 خانم دچار پوکی استخوان و 136 خانم را به عنوان شاهد با همان نسبت از نظر گروه سنی) مراجعه کننده به مراکز سنجش استخوان مورد مصاحبه قرار گرفتند. تشخیص پوکی استخوان با استفاده از روش DEXA و دستگاه سنجش تراکم استخوان Lunar DPX و بر اساس تعریف WHO در ناحیه ستون مهره ها و یا استخوان سر ران انجام گرفت. جمع آوری اطلاعات از طریق تکمیل پرسش نامه به وسیله مصاحبه و ثبت نتایج آزمایشات انجام شد. پرسش نامه حاوی اطلاعات دموگرافیک سابقه بیماری، استفاده از داروها و مکمل های غذایی، وضعیت تغذیه، اطلاعات مربوط به بارداری های قبلی و فعالیت فیزیکی بود. عوامل خطر با استفاده از رگرسیون لجستیک چندگانه و برآورد نسبت شانس مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: عوامل خطر پوکی استخوان در جمعیت مورد مطالعه با نسبت های شانس تعیین شده (05/P<0) عبارت بودند از طول دوره یائسگی بیش از 5 سال (2.4)،BMI  کم تر از 25 (2/4)، استفاده از استروییدها (6/3)، اختلالات مفصلی و استخوانی (2/2)، مشکلات دندان ها (3/2)، تعداد زایمان بیش از 3 (1/2)، شیردهی بیش از 2 سال (6/2)، تحصیلات کم تر از دیپلم (4/2) و مصرف گوشت قرمز بیش از 4 وعده در هفته (1/2). در حالی که مصرف منظم (روزانه 30 گرم یا بیش تر) پنیر (5/0)، مصرف منظم (سه وعده یا بیش تر در هفته) شیر (4/0)، مرغ (4/0)، ماهی (3/0)، عسل (42/0) با کاهش خطر پوکی استخوان همراه بود. هم چنین مصرف منظم قرص های مکمل کلسیم (3/0)، پیاده روی (4/0) و قرار گرفتن در معرض نور مستقیم آفتاب (4/0) به عنوان عوامل پیش گیری کننده از پوکی استخوان مطرح گردیدند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر، پوکی استخوان با عوامل متعدد و شناخته شده خطرساز همراه بود. با توجه به تاثیر عوامل محیطی مثل تغذیه، ورزش و قرار گرفتن در معرض نور آفتاب بر پوکی استخوان، انجام تحقیقات تکمیلی در این خصوص و اجرای برنامه های آموزشی در زمینه تغذیه صحیح، ورزش و تغییر سبک زندگی به منظور پیش گیری از این عارضه ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: حوادث به عنوان دومین علت معلولیت ها و یکی از مشکلاتی است که می تواند سبب اختلالات جسمی و روحی-روانی و در موارد شدیدتر منجر به مرگ گردد. این پژوهش به منظور تعیین میزان شیوع و علل حوادث منجر به بستری در مراجعین به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود وابسته به دانشگاه علوم پزشکی انجام شده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است که بر روی 3027 نفر از مصدومین ناشی از حوادث مختلف مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود صورت گرفته است. اطلاعات لازم توسط پرسش نامه و از طریق مطالعه پرونده های بایگانی شده در طول یک سال در بیمارستان جمع آوری گردید و داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. آزمون های فوق توسط نرم افزار SPSS تحت ویندوز انجام گردید.نتایج: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، از کل 3027 حادثه منجر به بستری، 7/73% مربوط به مردان و 3/26% مربوط به زنان بوده است. هم چنین بیش ترین موارد حادثه در سن 15 تا 20 سال بود و بیش ترین حادثه در افراد متاهل رخ داده بود. طبق نتایج، بیش تر حوادث (42%) را سوانح ترافیکی تشکیل می دهند و از 3/51% حوادث که محل آنها مشخص شده، 4/83% آن در خیابان رخ داده که بیش ترین آن ها در فصل تابستان و در ماه شهریور و در هنگام عصر اتفاق افتاده است. در این پژوهش بین نوع حادثه و سن، جنس، محل حادثه، فصل حادثه، ماه و زمان (ساعت) حادثه ارتباط معنی دار وجود داشت (05/0>P)، ولی بین نوع حادثه و روز حادثه ارتباط معنی دار مشاهده نگردید (05/0<P).نتیجه گیری: حوادث همانند بسیاری از بیماری ها قابل پیش گیری است و این خود مستلزم توسعه آگاهی مردم نسبت به رعایت اصول ایمنی در هنگام رانندگی و افزایش ضریب ایمنی خیابان ها و جاده ها می باشد. برنامه ریزی مؤثر درمانی و مراقبتی در مراکز و بخش های اورژانس در کاهش مرگ و میر ناشی از حوادث بسیار اساسی است.

مقدمه: کاهش کلسترول به ویژه LDL-C از اهداف اصلی در بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر می باشد. اولین قدم، تغییر رفتار و سبک زندگی فرد است مانند تغییر رژیم غذایی، کاهش وزن، ورزش و در قدم دوم استفاده از داروهای پایین آورنده لیپیدهای خون است. اندازه گیری مستقیم LDL روشی مناسب ولی گران می باشد. در اکثر آزمایشگاه ها از روش محاسباتی فریدوالد استفاده می شود که تحت تاثیر عوامل مختلفی از قبیل بالا بودن سطح تری گلیسیرید، ضرورت ناشتا بودن و تاثیرپذیری از ضریب تغییرات آنالیز دیگر متغیرها، قرار می گیرد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه روش آنزیماتیک Wako با روش های محاسباتی فریدوالد، فریدوالد تعدیل شده و دلونگ برای سنجش سطح سرمی LDL-C طراحی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه 475 نمونه سرمی ناشتا مشتمل بر نمونه سرم 199 نفر مرد و 276 نفر زن با میانگین سنی 3/56 سال جهت تعیین LDL-C به روش آنزیماتیک بررسی شده است. جمعیت مورد مطالعه را بیماران بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود تشکیل داده که مقدار تری گلیسیرید آنها کم تر از 400 mg/dl می باشد. بر حسب مقادیر TG  نمونه ها به 4 همگروه (100>، 199-100، 299-200 و 400-300) تقسیم شده است. با استفاده از روش های محاسباتی فریدوالد، فریدوالد تعدیل شده و دلونگ مقادیر سرمی LDL محاسبه و با نتایج روش آنزیماتیک با استفاده از نرم افزار Table Curve و SPSS تجزیه و تحلیل شده است.نتایج: بررسی تفاوت بین مقادیر LDL به روش آنزیماتیک با روش های محاسباتی نشان می دهد: 1- میزان هم بستگی در فاصله 20±0 میلی گرم در دسی لیتر، پایین می باشد. 2- روش فریدوالد از هم بستگی بالاتری نسبت به دلونگ و فریدوالد تعدیل شده برخوردار می باشد (2/51% در مقابل 7/38% و 7/42%). 3- روش های محاسباتی باعث ایجاد بیش تخمینی مقدار LDL می شوند (میانگین روش فریدوالد 7/17 mg/dl بیش تر از روش آنزیماتیک). 4- با افزایش مقادیر تری گلیسیرید، میزان هم بستگی کاهش و بیش تخمینی LDL افزایش می یابد. ضریب هم بستگی پیرسون 66/0 می باشد (05/0>p).نتیجه گیری: با توجه به اهمیت اندازه گیری LDL در بیماری های عروقی و نتایج مشاهده شده که در بیش از 50 درصد نمونه ها، قدر مطلق تفاوت مقادیر LDL بیش از 20mg/dl  می باشد، پیشنهاد می شود در این بیماران برای انجام مداخله از روش آنزیماتیک استفاده شود