نشریه دانشکده پرستاری و مامایی
سال:1389 | دوره:20 | شماره:69 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: حضور اعضای خانواده بیماران در زمان احیا قلبی ریوی به محیط احیا به نگرش کارکنان شاغل در بخش اورژانس وابسته است. کارکنان مراقبتی نگرش های متفاوتی در مورد حضور اعضای خانواده در هنگام احیای قلبی ریوی دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نگرش پزشکان وپرستاران نسبت به حضور یکی از اعضای خانواده بیمار در زمان احیا در بخش اورژانس بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی تهران، ایران و شهید بهشتی در سال 1388 انجام گردید.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی 120 پرستار به روش سهمیه ای و 60 پزشک شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های آموزشی از طریق سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسش نامه در مدت 2 ماه جمع آوری گردید. پرسش نامه شامل 2 قسمت، قسمت اول مشخصات فردی نمونه ها (پزشک و پرستار) 13 سوال و سوالات مربوط به نگرش پزشکان و پرستاران شاغل در اورژانس 31 سوال بود. جهت تعیین اعتبار ابزار گردآوری اطلاعات از روش اعتبار محتوا و برای تعیین پایایی ابزار از آزمون مجدد پس از دو هفته انجام شد. (0.78r=) نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد که 60 درصد شرکت کنندگان زن، 55 درصد دارای سابقه کاری بین 5-1 سال، 43.90 درصد مجرد، 83.9 درصد در فاصله سنی 35-25 سال بودند. 70 درصد پزشکان و 91.7 درصد پرستاران مطالعه قبلی راجع به حضور یکی از اعضا خانواده در زمان احیا داشته و 53.3 درصد پزشکان و 56.7 درصد پرستاران تمایلی برای حضور در زمان احیا قلبی ریوی بیمارشان در زمان احیا نداشتند. در مجموع با انجام آزمون آماری تفاوت معنا داری بین نگرش پزشکان و پرستاران نسبت به حضور یکی از اعضا خانواده در زمان احیا قلبی ریوی در زمان احیا وجود نداشت. 66.2 درصد نسبت به حضور یکی از اعضا خانواده در زمان احیا نظری نداشتند.نتیجه گیری: یکی از نیاز های اساسی اعضا خانواده و بیمار حمایت شدن در شرایط بحرانی است و یکی از شرایط بحرانی برای آنان احیا قلبی ریوی می باشد. کارکنان درمانی امکان فرصت حضور در زمان احیا قلبی ریوی را به یکی از اعضا خانواده باید پیشنهاد کنند و از اعضا خانواده و بیمار حمایت کنند.

زمینه و هدف: بسیاری از مراجعه کنندگان به مراکز درمانی به علت درد قفسه سینه، دچار سندرم حاد کرونری نبوده و نیازمند بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی نمی باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان بهره برداری از منابع و پیامدهای قلبی عروقی در بیماران کم خطر مبتلا به درد قفسه سینه بستری در بخش مراقبت های ویژه قلب بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی واقع در شهر تهران در سال 1388 انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و جامعه پژوهش بیماران مبتلا به درد قفسه سینه بستری در بخش های مراقبت های ویژه قلب بیمارستان های تحت بررسی می باشد. نمونه گیری بصورت سرشماری در 6 بیمارستان بصورت غیرتصادفی و بتنی بر هدف انجام و از 550 بیمار مبتلا به درد قفسه سینه بستری در بخش مراقبت های ویژه قلب پس از بررسی با استفاده از "ابزار ترومبولیزیس در سکته قلبی" “TIMI” (Thormbolysis In Myocardial Infaction)، 95 بیمار در گروه کم خطر قرار گرفته و این گروه از نظر درصد اشتغال تخت هر بیمارستان، میانگین مدت بستری، هزینه های پرداختی در طی بستری و پیامدهای قلبی عروقی در دوره زمانی 30 روز پس از ترخیص مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت کسب اعتبار پرسشنامه گردآوری اطلاعات از روش اعتبار محتوا و اعتبار صوری و جهت پایایی ابزار "تی آی ام ای" از روش همبستگی بین سنجش گران استفاده گردید (r=0.8). نتایج توسط آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار اس پی اس اس 16، مورد تجزیه و تحلیل داده ها قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن بیماران کم خطر 46.95 سال و 66.3 درصد مرد بودند. در گروه بیماران کم خطر کمترین میزان بستری و اشتغال تخت مربوط به بیمارستان شماره 3 و بیشترین میزان مربوط به بیمارستان های شماره 1 و 2 بود. میانگین طول مدت بستری در این بیماران 3.04 روز بود. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس تفاوت آماری معناداری از نظر طول مدت بستری و هزینه های درمانی در شش بیمارستان دیده نشد. در بررسی پیامدهای قلبی عروقی، 89.5 درصد بیماران طی یک ماه پس از ترخیص دچار نوع عارضه قلبی نشده و گزارشی از مرگ نیز در این بیماران وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به اشغال بالای تخت توسط بیماران کم خطر و اتلاف منابع مادی، انسانی و عدم مشاهده عارضه قلبی در دوره یک ماهه پس از ترخیص در این مطالعه، می توان با بررسی مناسب اولیه در بخش اورژانس از بستری های غیرضروری و اشغال تخت های بخش مراقبت ویژه قلبی اجتناب گردد.

زمینه و هدف: یکی از مفاهیم بنیادین در تکامل شخصیت و روان هر فرد، که در دوره نوجوانی اهمیت پیدا می کند، مفهوم خود است، لذا بررسی خود پنداره از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف از این مطالعه مقایسه خود پنداره نوجوانان عادی و بزهکار پسر 12 تا 14 سال شهر تهران در سال 1387 بوده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی مقایسه ای است. بدین منظور، بر اساس معیارهای مورد نظر، 200 نوجوان پسر، که از گروه بزهکار 50 نمونه به صورت تمام شمار و در دسترس و از گروه مرجع (نوجوانان عادی) 150 نمونه به روش مبتنی بر هدف، انتخاب شد. محیط پژوهش شامل مدارس دولتی از مناطق منتخب شهر تهران و کانون اصلاح و تربیت شهر تهران بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل دو بخش، اطلاعات جمعیت شناسی و سوالات مربوط به سنجش خودپنداره بود، که این بخش برگرفته از پرسشنامه Piers- Harris (Harris-Herzberg, Piers-2008) بود. با اینکه پرسشنامه خود پنداره Piers-Harris یک ابزار معتبر و پایا جهت سنجش خود پنداره در کودکان و نوجوانان است، در این مطالعه نیز اعتبار آن اندازهگیری شد. به همین منظور از روش شاخص اعتبار محتوا استفاده شد، که نتیجه آن 90.12 درصد به دست آمد.جهت تعیین پایایی ابزار در این پژوهش از روش همسانی درونی و آزمون مجدد استفاده شد. همسانی درونی با محاسبه آلفای کرونباخ  a=0.92حاصل گردید. هم چنین ضریب همبستگی پیرسون در روش آزمون مجدد به فاصله 10 روز برای این ابزار r=0.89 بدست آمد.پرسشنامه ها از طریق مصاحبه با نوجوانان جمع آوری شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار اس پس اس اس 15 انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین سنی نوجوان عادی 12.89 سال با انحراف معیار 0.28±، میانگین سنی نوجوان بزهکاری 13.12 سال با انحراف معیار 0.87± بوده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که 51.3 درصد از نوجوانان عادی خود پنداره منفی (31.3 درصد منفی و  20درصد خیلی منفی) و 48.7 درصد خود پنداره مثبت داشتند. در گروه نوجوانان بزهکار سطح خود پنداره 100درصد خیلی منفی بود. هم چنین نتایج نشان داد که بین رتبه های میانگین نمره های خود پنداره، تفاوت معنی داری آماری وجود داشت (.(P=0.001 با توجه به نتایج آماری، خودپنداره گروه نوجوانان عادی بالاتر از نوجوانان بزهکار بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، نوجوانان عادی نسبت به نوجوانان بزهکار خودپنداره بالاتری داشتند و این تفاوت به لحاظ آماری معنی داربود. علت این تفاوت همان طور که در نتایج هم وجود دارد تفاوت های روحی روانی و خانوادگی در دو گروه بوده است.

زمینه و هدف: وزن جنین به عنوان متغیری موثر در زایمان از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا با تخمین مناسب وزن تولد قبل از زایمان می توان خطرات قابل پیشگیری را شناسایی کرد و خطر مرگ و عوارض مادری و نوزادی مرتبط با وزن تولد را با ارجاع به موقع به مراکز مجهزتر کاهش داد. هدف این مطالعه پیش بینی وزن تولد قبل از زایمان بر اساس ویژگی های مادر باردار در زنان مراجعه کننده جهت زایمان به بیمارستان فاطمیه شهر همدان در سال 1387 بود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی-همبستگی در زنان مراجعه کننده جهت زایمان به بیمارستان فاطمیه همدان با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. که 220 خانم باردار با بارداری بدون عارضه و سن بارداری 41-37 هفته وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه و چک لیست اطلاعاتی، سانتیمتر و ترازو جمع آوری شد. جهت اعتبار پرسشنامه و چک لیست مشاهدات از اعتبار محتوا استفاده شد. جهت اعتبار ترازو نیز از دو ترازوی استاندارد یکی با مارک رسا ساخت ایران که کالیبراسیون آن توسط شرکت مهندسی فرید آزما انجام شده بود برای اندازه گیری وزن مادر ودیگری برای سنجش وزن نوزاد با مارک سکا ساخت آلمان استفاده شد. جهت اعتبار متر از متر استاندارد، محکم، قابل انعطاف وغیر قابل ارتجاع استفاده شد. برای تعیین پایایی پرسشنامه از روش آزمون مجدد استفاده شد، جهت پایایی چک لیست و متر از روش مشاهده همزمان توسط پژوهشگر و یک همکار آموزش دیده در 10 خانم باردار استفاده شد. همچنین جهت پایایی ترازو، یک فرد را 5 بار مورد توزین قرار داده و همچنین پس از هر 10 بار توزین، ترازو بزرگسال با وزنه 1 کیلوگرمی و ترازو نوزاد با وزنه 100 گرمی مورد ارزیابی مجدد قرار می گرفتند که.که در نهایت برای اثبات پایایی، داده ها ی کمی، توسط آزمون ویلکاکسون (a>0.05) و ضریب همبستگی اسپیرمن (r=0.99) و داده های کیفی توسط آزمون مک نمار (a>0.05) و ضریب کاپا (K=1) بررسی شد.جهت ارزیابی اثر پیش بینی کنندگی 10 متغیر شامل: وزن، قد، میزان افزایش وزن در بارداری، شاخص توده بدنی، ارتفاع رحم، دور شکم، دور بازو، پاریتی، سن حاملگی و جنس جنین از روش رگرسیون چندگانه استفاده شد. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها از اس پی اس اس 11.5 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که از بین متغیرهای بررسی شده، 4 متغیر: ارتفاع رحم، جنس جنین، سن بارداری و قد مادر در ترکیب با یکدیگر قادرند 44 درصد از تغییرات وزن تولد را توجیه نمایند و شاخص PRESS نشان داد که این معادله دقت پیش بینی مناسبی دارد. معادله به دست آمده به صورت زیر می باشد: وزن تولد=-2643.91+8.02 (سن بارداری بر حسب روز)+844.46 (قد مادر بر حسب سانتیمتر)+ 65.23((ارتفاع رحم بر حسب سانتیمتر+144.25 ((جنس جنین بر حسب کد 0 دختر و 1 پسر نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، وزن تولد می تواند به طور صحیحی با استفاده از معادله رگرسیونی به دست آمده (بر اساس ویژگی های مادر باردار)، قبل از زایمان پیش بینی شود.

زمینه و هدف: هدف اصلی گروه ارایه دهندگان خدمت، جلب رضایت بیماران است. ارزیابی میزان رضایت مادر زایمان کرده به عنوان مشتری دریافت کننده خدمات بهداشتی درمانی یکی از شاخص های بررسی کیفیت این خدمات است. هدف از این مطالعه تعیین میزان رضایتمندی مادران بستری در بخش زایمان از عملکرد کادر درمان در بیمارستان های منتخب شهر زاهدان در سال 1386 می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی انجام شد و 72 خانم بستری در بخش زایمان بیمارستان های تامین اجتماعی و علی ابن ابیطالب شهر زاهدان به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسش نامه هایی مشتمل بر 4 قسمت (اطلاعات دموگرافیگ، سطح رضایت از پزشک، پرستار و سایر کارکنان) تکمیل گردید. جهت اعتبار پرسش نامه ها ازاعتبار محتوا و جهت پایایی آن ها از آلفا کرونباخ استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از اس پی اس اس نسخه 15 استفاده شد.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین و انحراف معیار سن واحدها پژوهش 5.49±23.65 سال است. میانگین رضایت عوامل مربوط به پزشک 68.32 درصد، عوامل مربوط به پرستار 60.81 و سایر کارکنان 68.40 بود. بیشترین میانگین درصد رضایت در رابطه با دانش و مهارت پزشک و پرستار و کمترین آن مربوط به نحوه رفتار پزشک و پاسخگویی پرستار بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد علیرغم رضایت در حد خوب مادران از مهارت کادر درمان که البته به علت اطلاعات ناچیز مادران در مورد خدمات تخصصی ارایه شده به آن ها قابل قضاوت نمی باشد، ولی توجه به نحوی رفتار با بیمار و جوابگویی به آنان باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: کاهش تحرک و فعالیت بدنی از جمله عواملی است که سلامت افراد جامعه را به خطر انداخته است و ستون فقرات به عنوان محور اصلی بدن شناخته شده و نقش حیاتی آن حایز اهمیت است. چرا که هر گونه آسیب و تغییر شکل آن باعث اختلال در عملکرد بدن می گردد. هدف از اجرای این پژوهش بررسی وضعیت ناهنجاری های ستون فقرات و برخی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پسر دانشگاه آزاد اسلامی سمنان در سال 1387 می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 240 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه آزاد واحد سمنان که در نیمسال دوم سال تحصیلی 88-1387 درس تربیت بدنی یک را انتخاب نموده بودند، انجام شد و به وسیله "New York Test" و "Posture Screen" که اعتبار آن از طریق اعتبار محتوا و پایایی 80 درصد تعیین گردیده و هم چنین "Matiyas Test" مورد ارزیابی قرار گرفتند. نا هنجاری های مورد نظر ستون فقرات در این مطالعه در سه سطح خوب (Good)، متوسط (Fair) و ضعیف (Poor) تقسیم بندی شدند و افرادی که در سطح خوب قرار داشتند، طبیعی و آن هایی که در سطح متوسط و ضعیف قرار داشتند بعنوان ناهنجار و غیرطبیعی محسوب گردیدند.یافته ها: 91.3 درصد افراد مورد مطالعه دارای حداقل یکی از ناهنجاری های ستون فقرات بوده اند. شایع ترین ناهنجاری مربوط به افتادگی شانه 74.2 درصد و کمترین شیوع ناهنجاری مربوط به لگن مایل 2.5 درصد بود. نتیجه"Matiyas Test" در 58.8 درصد افراد منفی (قادر به حفظ وضعیت مورد نظر نبودند) بود. از نظر شاخص توده بدنی 33.3 درصد افراد دارای اضافه وزن و چاق بوده اند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع ناهنجاری ستون فقرات در دانشجویان پسر دانشگاه آزاد واحد سمنان 91.3 درصد بسیار بالا بوده که بخش اعظم آن به دلیل فقر حرکتی، ضعف در عضلات اندام فوقانی، خصوصا عضلات نگهدارنده ستون فقرات و عدم فعالیت ورزشی بوده است. بنابراین، برنامه ریزی اوقات فراغت دانشجویان به وسیله فعالیت های جسمانی و ورزش ضروری بنظر می رسد.

زمینه و هدف: کیفیت فرآیندهای مراقبتی بعدی از کیفیت خدمات و رضایت مددجو یکی از پیامدهای کیفیت است. اما گاه رضایت به معنی کیفیت مراقبت تفسیر می شود. در این راستا مطالعه ای با هدف بررسی همبستگی کیفیت مراقبت با رضایت مددجویان تنظیم خانواده در مراکز بهداشتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 200 مددجوی مراجعه کننده به 11 مرکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که به طور چند مرحله ای انتخاب شده بودند انجام گرفت. جهت ارزیابی کیفیت ارایه مراقبت ها، از چک لیست مشاهده ای و جهت سنجش رضایت مددجویان از پرسش نامه رضایت سنجی که بر اساس طیف لیکرت و در دو بخش ساختار و مراقبت های تنظیم خانواده تهیه شده بود استفاده گردید. اعتبار پرسش نامه ها از طریق بررسی اعتبار محتوا و صوری و پایایی ابزار با تعیین ضریب آلفا کرونباخ 0.94 و ضریب همبستگی نمره دو مشاهده گر 0.91 تایید گردید. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار اس پی اس اس 16 انجام گرفت.یافته ها: کیفیت مراقبت ها با 100±56.73 (میانگینSD±) درصد نمره تطابق با استاندارد، متوسط ارزیابی گردید. حیطه آموزش، کمترین (16.14±35.43) و حیطه گرفتن شرح حال، بیشترین درصد نمره تطابق (28.46±77.83) را بدست آوردند. رضایت مددجویان از مراقبت ها 13.89±83.75 بالا ارزیابی گردید. در این مطالعه بین رضایت مددجویان و کیفیت فرآیندهای مراقبتی همبستگی بدست نیامد.نتیجه گیری: در این مطالعه کیفیت خدمات متوسط و رضایت مددجویان بالا بود و بین رضایت مددجویان و کیفیت فرآیندهای مراقبتی همبستگی بدست نیامد و نشان داده شد که رضایت زیاد مددجو می تواند به معنی کیفیت بالای فرایند مراقبتی نباشد و عوامل دیگری غیر از کیفیت فرآیندهای مراقبتی هم بر رضایت مددجو موثر هستند. بنابر این، هر بعد باید ارزیابی و بر اساس چالش های موجود در هر بعد برنامه های مداخلاتی لازم طراحی و اجرا گردند.

زمینه و هدف: کم خونی ناشی از فقر آهن یکی از عمده ترین مشکلات تغذیه ای در گروه های مختلف بخصوص زنان باردار و کودکان در دنیا می باشد. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر درمان هفتگی و روزانه با آهن بر کودکان 6 تا 24 ماهه متبلا به کم خونی فقر آهن در جنوب شهر تهران است.مواد و روش ها: این بررسی از نوع کارآزمایی بالینی (Clinical trial) بوده که بر روی 160 کودک کم خون (با استفاده از نتیجه آزمایش هموگلوبین خون کودکان با دستگاه دیجیتال) انجام شده است. به کودکان گروه شاهد (80 نفر بودن) روزانه، هر روز صبح 5 سی سی شربت فروسولفات که حاوی 40 میلی گرم فروسولفات بود داده شد و در گروه مداخله، آهن به مقدار فوق و فقط هفته ای یک روز آن هم جمعه صبح داده شد. هموگلوبین خون کودکان، در شروع مطالعه، بعد از 3 ماه و بلافاصله پس از اتمام درمان (6 ماه) بر اساس استاندارد بهداشت جهانی سنجش شده است. اطلاعات از طریق پرسشنامه، معاینات بالینی، ملاقات در منزل، نتایج آزمایشگاهی جمع آوری شد و توسط نرم افزار اس پی اس اس 11.5 تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در هر دو روش آهن یاری تاثیر معنی داری در افزایش میزان هموگلوبین کودکان وجود دارد. میزان پذیرش مادران نسبت به آهن یاری هفتگی (77 درصد) به طور معنی داری بهتر از آهن یاری روزانه (49 درصد) بود.نتیجه گیری: درمان هفتگی با آهن در مقایسه با درمان روزانه به دلیل تاثیر مشابه روی میزان هموگلوبین کودکان و همچنین بدلیل پذیرش و استقبال بیشتر مادران از نوع دارو و هزینه کمتر می تواند راه کار مناسبی برای درمان با کم خونی در بین کودکان 6 تا 24 ماه باشد.