نشریه دانشکده پرستاری و مامایی
سال:1387 | دوره:18 | شماره:62 |تعداد مقالات:10

مقدمه: درد یکی از رایج ترین شکایاتی است که تعادل و سلامتی بیمار را به مخاطره می اندازد. اپی زیاتومی یکی از جراحی های معمول زنان است که موجب درد می شود. در عصر حاضر برای گذراندن یک مرحله پس از عمل بدون درد دو راه استفاده از داروهای شیمیایی و دیگری کاربرد روشهای غیر دارویی وجود دارد.هدف: هدف این پژوهش تعیین تاثیر آروماتراپی با اسانس بابونه بر درد اپی زیاتومی در زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان شهید نورانی تالش در سال 1386 بود.مواد و روشها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام گرفت. 88 زن باردار که برای آنان اپی زیاتومی انجام شده بود، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. 44 نمونه از اسانس بابونه به صورت حمام نشسته دو بار در روز و 44 نفر دیگر با شرایط مشابه از دارونما استفاده کردند و سپس به هر دو گروه آموزش اندازه گیری شدت درد، توسط جدول خطی درجه بندی (0-10) داده شد. شدت درد بیمار در هر دو گروه در روزهای اول، هفتم و چهاردهم بعد از زایمان اندازه گیری و ثبت شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه، فرم امکانات بهداشتی، معیار بصری مدرج و برگه ثبت داروی مسکن مصرفی بود. اعتبار ابزار به روش اعتبار محتوا و پایایی با استفاده از روش سنجش همبستگی بین مشاهده گران تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس انجام شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که در روز هفتم میانگین درد در گروه مصرف کننده اسانس بابونه 2.20±0.79، در گروه مصرف کننده دارونما 2.30±0.82، میانگین درد در روز چهاردهم در گروه مصرف کننده اسانس بابونه 0.48±0.59 و در گروه مصرف کننده دارونما 0.73±0.66 بوده است. آزمون آماری بین شدت درد دو گروه در روزهای اول، هفتم و چهاردهم تفاوت آماری معنی دار را نشان نداد. البته در گروه مصرف کننده اسانس بابونه میانگین درد در روزهای هفتم و چهاردهم کاهش پیدا کرده بود.بحث و نتیجه گیری: اسانس بابونه بر کاهش درد اپی زیاتومی موثر نمی باشد. شاید بتوان با تغییر در مقدار، اشکال و راههای تجویز اسانس های گیاهی نتایج بهتری در زمینه کاهش درد ناحیه پرینه بدست آورد. لذا مطالعات بیشتری در زمینه مداخلات درمانی غیر دارویی در جهت کاهش درد پرینه پیشنهاد می شود.

مقدمه: بوفه های مدارس از مهمترین منابع تامین کننده میان وعده های دانش آموزان به شمار می روند. با توجه به مصرف زیاد تنقلات کم ارزش و غیر مغذی در میان وعده های آنان، مطالعه حاضر انجام شد.هدف: مطالعه حاضر با هدف شناخت دیدگاهها و عملکرد دانش آموزان در زمینه مصرف صبحانه، میان وعده و وضعیت بوفه های مدارس در سال 1385 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش کیفی انجام گرفت و بر اساس نمونه گیری مبتنی بر اهداف مطالعه، 240 دانش آموز از 12 مدرسه راهنمایی منطقه 4 آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شدند. اجرای عملیات میدانی مشتمل بر 24 جلسه بحث گروهی بود که هر یک با تعداد 8-10 نفر و هر جلسه 60 دقیقه به طول انجامید. سپس، کلیه یادداشت ها مقایسه، نواقص احتمالی رفع و با فایل صوتی کنترل و پس از کد گذاری، دسته بندی و تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بیش از نیمی از دانش آموزان دلیل مصرف میان وعده را برطرف کردن ضعف و گرسنگی می دانستند. میان وعده حدود نیمی از دختران کیک، کلوچه و شیر و تعدادی از پسران میوه، ساندویچ و کیک بود. اکثر دانش آموزان وجود بوفه را در مدرسه ضروری و بیش از نیمی از آنان وضعیت بوفه را متوسط تا بد می دانستند. بیش از نیمی از دانش آموزان اظهار داشتند که خوراکی های بوفه تنوع نداشته، گران، غیربهداشتی و غیر مغذی است.بحث و نتیجه گیری: با توجه به الگوی نامطلوب میان وعده دانش آموزان، سامان دهی وضعیت بوفه ها به منظور افزایش دسترسی آنان به مواد غذایی با ارزش تغذیه ای، گامی مهم در جهت تغییر رفتارهای غذایی دانش آموزان به شمار می رود.

مقدمه: سالمندی پدیده اجتناب ناپذیری است که در پایان دوره رشد در همه اشخاص به تدریج شروع می شود و در نتیجه ترکیب بدن تغییر کرده و کارآیی اعضا و اندام ها کاهش می یابد و به درجات مختلف توان جسمانی فرد را تحت تاثیر قرار می دهند. تحلیل قوای جسمانی و محدودیت های ناشی از آن ضمن اینکه استقلال فرد را کاهش می دهد وابستگی به دیگران را بیشتر می کند و گزارشات سازمان بهداشت جهانی حاکی از این است که عدم فعالیت یا زندگی بی تحرک یکی از علل ناتوانی و مرگ در کل جهان است.هدف: این پژوهش به منظور تعیین وضعیت فعالیتهای فیزیکی، شناسایی مشکلات و نیازهای واقعی سالمندان ساکن در سرای سالمندان سنندج و برنامه ریزی بهداشتی و مراقبتی بر اساس نیاز آنها انجام گرفت.مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه، مشاهده، مصاحبه و ابزار 20 عبارتی «استقلال فعالیتهای زندگی روزانه» که شامل تمام فعالیتهای زندگی روزانه است و در سال 1384 طراحی و معرفی شده است جهت ثبت مشخصات و تعیین فعالیت فیزیکی روزانه 88 نفر سالمند (سن بالای 65 سال) ساکن در دو مرکز نگهداری سالمندان دولتی و خصوصی سنندج استفاده شده است. در این ابزار درجه استقلال به دو قسمت تقسیم شده است و دامنه پاسخ این ابزار 5 درجه شامل: مستقل مطلق، مطلق نسبی، وابسته نسبی، وابسته مطلق و عدم انجام به علت غیر از سلامتی، تقسیم می شود و نمرات به ترتیب از 0-4 جهت هر مورد محاسبه و در نتیجه امتیاز مددجویان بین 20-80 و کمتر خواهد بود. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 51 درصد سالمندان مرد، 56 درصد در گروه سنی 65-75 سال، 88 درصد بیسواد، 61 درصد از سایر شهرستانها مراجعه نموده بودند، 42 درصد سالمندان کمتر از سه سال در سرای سالمندان سکونت داشته، تعداد 6 نفر (6.82 درصد) در گروه مستقل مطلق، 51 نفر (57.95 درصد) در گروه مستقل نسبی، 26 نفر (29.55 درصد) در گروه وابسته نسبی و 5 نفر (5.68 درصد) در گروه وابسته مطلق قرار گرفتند و برای کلیه فعالیت های روزمره شخصی خود نیاز به مساعدت مستمر مراقبین و کارکنان سرای سالمندان دارند.بحث و نتیجه گیری: گذراندن دوره سالمندی در سرای سالمندان نیازمند حفظ فعالیت روزمره و انجام بعضی از مسوولیت های مراقبت از خود است. فعالیت سالمند، برای حرکت و خود استقلالی به حفظ سلامت وی کمک می کند ولی عدم فعالیت می تواند نیاز او را به مراقبت دهنده و وسایل کمکی، حرکتی افزایش دهد. هنگامی می توان به اهمیت محدودیت حرکتی سالمندان پی برد که وضعیت فعالیت حرکتی آنان با استفاده از ابزار مناسب مورد بررسی قرار گیرد تا ملاکی برای پیش بینی و برنامه ریزی خدمات بهداشتی و مراقبتی و سرانجام خود مراقبتی و ارتقای سلامت آنان در دست باشد. با توجه به جامع بودن ابزار فوق الذکر استفاده از آن توصیه می شود.

مقدمه: بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی تحت درمان همودیالیز به منظور سازگاری و پذیرش بیماری مزمن نیازمند ایجاد تغییر در سبک زندگی و خودکارآمدی در زمینه رژیم درمانی هستند. درک فرد از بالا بودن خودکارآمدی سبب افزایش فعالیت های مراقبت از خود و بهبود میزان پیروی از رژیم درمانی می شود. اگر چه خودکارآمدی فرد می تواند نتایج و پیامد بیماری را تحت تاثیر قرار دهد، اما مطالعات محدودی در این زمینه انجام شده است.هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز و عوامل وابسته به آن انجام گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی - همبستگی، 200 بیمار شرکت کردند. ابزار "راهکارهای ارتقای سلامتی افراد" جهت ارزیابی خودکارآمدی در زمینه رژیم درمانی مورد استفاده قرار گرفت. پایایی ابزار از طریق آزمون مجدد اندازه گیری شد. اطلاعات بیماران مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران از طریق نمونه گیری آسان جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 14 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که خودکارآمدی با سطح تحصیلات و طول مدت دیالیز و اختلاف وزن بین دو جلسه دیالیز در ارتباط بود. اما ارتباط معنی داری بین خودکارآمدی با سن و جنس مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: این مطالعه ارتباط معنی داری را بین خودکارآمدی و برخی از مشخصات فردی بیماران نشان داد. بنابراین، لازم است ارزیابی خودکارآمدی بیماران به عنوان یکی از عملکردهای پرستاران در نظر گرفته شود. علاوه بر این پرستاران در موقعیت مناسبی در جهت تاثیر گذار بودن بر خودکارآمدی بیماران قرار داشته و می توانند آنها را تشویق کنند که از راه کارهای مراقبت از خود استفاده نمایند. برای این منظور آنها از طریق آموزش به بیمار می توانند در کاهش تنش و کنترل محرک های عاطفی و جسمی دخالت داشته باشند.

مقدمه: دوران بارداری به اقتضای طبیعت خود با مشکلاتی همراه است که نیاز به مصرف دارو را افزایش می دهد. مصرف خودسرانه دارو همراه با عوارض ناگواری است و عدم آگاهی مادران و میزان اطلاعات کم مادران در مورد نحوه استفاده از داروها می تواند ضربات سنگینی را بر پیکر خانواده و جامعه وارد نماید.هدف: این مطالعه با هدف بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد زنان باردار در زمینه خود درمانی با دارو در مراکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1385 انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بوده و روش نمونه گیری به صورت خوشه ای و دو مرحله ای انجام شد. تعداد 180 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی بدون در نظر گرفتن زمان بارداری انتخاب شدند ابزار گردآوری در این پژوهش فرم اطلاعاتی می باشد. اعتبار ابزار به روش اعتبار محتوی و پایایی آن به روش ثبات درونی و آزمون مجدد اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که 98.3 درصد زنان باردار آگاهی داشتند که بدون تجویز پزشک نباید داروهای شیمیایی در دوران بارداری مصرف نمود. 70.6 درصد زنان باردار موافق تجویز داروهای شیمیایی توسط فرد متخصص بودند. این مطالعه نشان داد که از 180 نمونه 100 نفر از آنها (55.5 درصد) مصرف داروهای شیمیایی را در بارداری ذکر می کردند و 97.8 درصد از آنها با تجویز پزشک داروهای شیمیایی را مصرف نمودند و 2.2 درصد بدون تجویز پزشک دارو مصرف نمودند. همچنین 11.1 درصد از زنان باردار با تجویز پزشک، مصرف داروهای گیاهی داشتند و 84.2 درصد بدون تجویز پزشک، با توصیه اطرافیان و نظر شخصی خود و 4.7 درصد با توصیه عطاری داروی گیاهی مصرف نمودند.بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که با توجه به آگاهی خوب زنان باردار در مورد استفاده از داروهای شیمیایی، هنوز آگاهی در مورد استفاده از داروهای گیاهی ضعیف بوده و لزوم تدوین و اجرای برنامه های آموزشی جهت ارتقای آگاهی زنان باردار در رسانه های ارتباط جمعی، مراکز بهداشتی و درمانی و درمانگاه های پره ناتال ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: هدف از کنترل درد، پیشگیری از درد و رنج مردم و افزایش کیفیت زندگی می باشد که برای کنترل درد موفق باید سنجش درد صورت گیرد و برای سنجش درد باید از ابزارهای مناسب و معتبر سنجش درد استفاده کرد.هدف: این پژوهش با هدف بررسی مشکلات پرستاران در استفاده از ابزارهای سنجش درد کودکان انجام شد.مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی می باشد که با همکاری 30 نفر از پرستاران داوطلب که شاغل در بخش اورژانس کلینیکهای شرکت نفت در شهر اراک انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه موانع موجود در استفاده از ابزارهای سنجش درد در کودکان از دیدگاه پرستاران و با این احتمال که دانش ناکافی یکی از مشکلات آنان باشد، از پرسشنامه دانش پرستاران در مورد سنجش درد نیز استفاده شد. روایی ابزارها به روش روایی محتوی، پایایی ابزار مشکلات استفاده از ابزارهای سنجش درد پرستاران به روش آموزش مجدد و پایایی پرسشنامه دانش پرستاران به روش ثبات درونی محاسبه شدند.یافته ها: نمونه های پژوهش 73.3 درصد زن و 26.7 درصد مرد، 73.3 درصد دارای مدرک کارشناسی و 26.7 درصد کاردان پرستاری بودند و میانگین سن آنها 37±5 سال بود. آگاهی پرستاران در مورد سنجش درد 20 درصد ضعیف، 60 درصد متوسط و 20 درصد خوب بود. نتایج حاصل از پرسشنامه موانع موجود پرستاران در استفاده از ابزارهای سنجش درد در کودکان از دیدگاه پرستاران نشان داد که در بعد محیطی (امکانات، نیروی انسانی) "عدم وجود ابزار سنجش درد در بیمارستان و کافی نبودن تعداد کارکنان جهت سنجش درد کودک"، در بعد مدیریتی - اجرایی "نبودن قوانین برای سنجش درد در سیستم بهداشت و درمان از جمله لحاظ نکردن این فعالیت پرستاران در ارزشیابی سالیانه"، در بعد آموزشی "ناکافی بودن دوره آموزشی سنجش درد"، در بعد فردی - انگیزشی" بار کاری زیاد پرستاران" بیشترین مشکلات بوده اند.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد پرستاران در استفاده از ابزارهای سنجش درد در کودکان با مشکلات متعددی در حیطه های مختلف روبرو هستند. بررسی و تحلیل داده ها بیان گر این است شاخص ترین راهکار برای حل این مشکل تشکیل کمیته پرستاری درد در بیمارستان می باشد.

مقدمه: پره اکلامپسی نوعی سندرم اختصاصی حاملگی است که در آن به علت اسپاسم عروقی و فعال شدن اندوتلیوم، جریان خون اعضا کاهش می یابد. میگرن هم یک سندرم خوش خیم و راجعه شامل سردرد، تهوع، استفراغ و یا سایر نشانه های اختلال کارکرد عصبی است. در تعدادی از مطالعات نشان داده شده است، زنانی که سابقه میگرن را دارند، در طی حاملگی در معرض خطر بیشتری از پره اکلامپسی هستند.هدف: هدف این مقاله مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه رابطه بین میگرن با پره اکلامپسی است. و مکانیسم های مشابه این دو بیماری ناشناخته مورد تحلیل قرار می گیرد.یافته ها: اگر چه مکانیسم اولیه پره اکلامپسی و میگرن به صورت ضعیف شناخته شده است، ولی فعالیت پلاکتی غیر طبیعی و فعالیت عروقی مختل شده در مکانیسم آنها مطرح شده اند. اختلال عملکرد عروقی محیطی که در پره اکلامپسی مشاهده می شود، در عروق مغزی هم موقع حمله میگرنی اتفاق می افتد. بیماران میگرنی و بیماران مبتلا به اختلالات فشارخون حاملگی از نظر تاثیر داروها در درمان آنها هم تاحدودی مشابه هستند.بحث و نتیجه گیری: با شناخت عوامل خطر پره اکلامپسی و با پیش بینی به موقع آنها می توان از بروز این بیماری در حاملگی پیشگیری کرد. در ضمن رابطه بین میگرن و پره اکلامپسی می تواند کلیدی برای کشف اتیولوژی های ناشناخته این دو بیماری باشد.