مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز - Journal Of Dentistry
سال:1389 | دوره:11 | شماره:4 (مسلسل 29) |تعداد مقالات:15

بیان مساله: کارسینوم زگیلی (VC)، گونه به نسبت نادر از کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) است، که تفاوت های بالینی و زیست شناختی فراوانی میان این دو نئوپلاسم وجود دارد. بنابراین، تشخیص درست این تومور اثری چشمگیر در درمان مناسب بیماران دارد.هدف: هدف از این بررسی، مقایسه بروز نشانگرهای p53 و Bcl-2 در آسیب های VC و SCC و هیپرپلازی سودو اپی تلیاماتوز (PEH) بود.مواد و روش: در این پژوهش، بروز نشانگرهای p53 و Bcl-2 در 20 نمونه از بلوک های پارافینی مربوط به VC و 23 نمونه SCC و 22 نمونه PEH به روش ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت. ایمونو اکتیویتی به صورت رنگ آمیزی هسته سلول های تومورال در مورد p53 و رنگ آمیزی سیتوپلاسمی در مورد Bcl-2 آشکار گردید و میانگین درصد رنگ پذیری این سه آسیب با یکدیگر مقایسه شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری SPSS نسخه 11.5 با استفاده از نمایه های پراکندگی و مرکزی و توزیع فراوانی گزارش شدند و واکاوی با آزمون های آنوا و توکی برای Bcl-2 و کروسکال والیس برای p53 و Bcl-2 انجام گرفت.یافته ها: در این بررسی، میانگین درصد رنگ پذیری توسط نشانگر Bcl-2 درVC ، 12.20±12.37 در33.04±24.71 SCC و در PEH 35.09±23.98 بود. تفاوت معناداری در میانگین درصد رنگ پذیری سلول ها توسط نشانگر Bcl-2 میان VC و دو آسیب دیگر یافت شد، که به گونه آشکاری کمتر از دو آسیب دیگر بود. همچنین میانگین درصد رنگ پذیری توسط نشانگر p53 در VC،32±30.06 ، در SCC 56.22±12.37 و در PEH 76.18±34.20 گزارش شد و تفاوت معناداری در میانگین درصد رنگ پذیری سلول ها توسط نشانگر p53 در میان آسیب ها به گونه دو به دو با یکدیگر وجود داشت.نتیجه گیری: p53 و Bcl-2 دو نشانگر ایمونوهیستوشیمیایی هستند، که می توانند به عنوان یک روش کمک تشخیص مفید برای افتراق آسیب های VC و SCC از یکدیگر درنظر گرفته شوند.

بیان مساله: ترکیب آموکسی سیلین - مترونیدازول یک روش کمکی موثر برای درمان پریودنتیت مزمن به شمار می رود. کو - آموکسی کلاو به دلیل اثرات درمانی همانند با ترکیب بالا به منظور تک دارویی کردن درمان مورد توجه قرار گرفته است.هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه اثر آموکسی سیلین - مترونیدازول با فارمنتین (ترکیب تازه ای از کو - آموکسی کلاو) در درمان پریودنتیت مزمن متوسط بود.مواد و روش: در این پژوهش تجربی و یک سوکور، 60 بیمار (30 زن و 30 مرد) با دامنه سنی 30 تا 50 سال مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط به گونه غیرتصادفی انتخاب و بررسی گردیدند. برای بیماران در مرحله اول، درمان پریودنتال به گونه یکسان انجام شد و سپس بیماران در سه گروه قرار گرفتند: به گروه نخست، فارمنتین و به گروه دوم، آموکسی سیلین - مترونیدازول به مدت یک هفته تجویز شد و گروه سوم آنتی بیوتیک دریافت نکردند. نمایه های پریودنتالی شامل ایندکس بیماری پریودنتال(Periodontal Disease Index (PDI)) ، ایندکس تغییر یافته خونریزی پاپیلا(Modified Papillary Bleeding Index (MPBI)) ، ایندکس پلاک(Plaque Index Silness & Loe (PLI)) ، ایندکس لثه ای (Gingival Index Loe & Silness (GI)) و عمق پروبینگ پاکت Probing Pocket Depth (PPD) پیش از جرم گیری، یک هفته پس از جرم گیری و پیش از تجویز دارو، یک هفته پس از تجویز دارو، 3 و 6 هفته، 2 و 3 ماه بعد اندازه گیری شد. سپس، داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنوا و توکی واکاوی شدند.یافته ها: هیچ یک از نمایه های مورد بررسی میان دو گروه دریافت کننده آنتی بیوتیک اختلاف معنادار نشان نداد (p>0.05). میانگین GI در طول درمان در مقایسه میان گروه های 1، 2 و 3 از نظر آماری اختلاف معناداری داشت (p<0.05). میانگین MPBI در یک هفته پس از جرم گیری و چهار جلسه پی گیری آخر میان دو گروه 1 و 2 با گروه شاهد معنادار بود. میانگین PLI تنها یک هفته پس از استفاده از دارو میان دو گروه آزمایش با گروه شاهد اختلاف معنادار داشت. همچنین، میانگین اختلاف PPD و PDI میان گروه 1 و 3 (به ترتیب p=0.049 و p=0.007) و گروه 2 و 3 (p=0.044 و p=0.028) در چهار جلسه پی گیری نهایی معنادار بود.نتیجه گیری: استفاده از فارمنتین و ترکیب آموکسی سیلین - مترونیدازول همراه درمان مکانیکی (SRP) در درمان پریودنتیت مزمن متوسط به میزان همانند موجب بهبود معیارهای پریودنتال می گردد و موثرتر از درمان مکانیکی به تنهایی هستند.

بیان مساله: یکی از مشکلات اصلی در بازسازی دندان های دارای ترمیم های کامپوزیتی قدیمی، برقراری باند قوی میان کامپوزیت جدید و قدیمی است. از آنجایی که از میان بردن کامل ترمیم قدیمی باعث تضعیف ساختار دندان می گردد، بنابراین بازسازی ترمیم قدیمی دندان عملی تر بوده، زیرا احتمال آسیب به پالپ نیز کاهش می یابد. در خصوص مقایسه اثر G-Bond و دیگر باندینگ ها با یا بی استفاده از سایلن به جز ادعای کارخانه ها پژوهشی انجام نگرفته است.هدف: هدف از این بررسی مقایسه اثر دو گونه باندینگG-Bond و Clearfil S3 بر استحکام باند برشی کامپوزیت قدیم به جدید با و بی استفاده از سایلن بود.مواد و روش: این پژوهش تجربی به گونه آزمایشگاهی انجام گرفت. از 50 نمونه استوانه ای ساخته شده، 10 نمونه (یک گروه شاهد) با ابعاد 6×5 میلی متر (به گونه کامپوزیت یک تکه) و 40 نمونه (4 گروه مورد) با ابعاد 3×5 میلی متر فراهم گردید. نمونه ها دو هفته در آب مقطر 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. سپس، استحکام باند برشی نمونه های گروه شاهد سنجیده شد. سطح نمونه های گروه مورد آزمایش توسط کاغذ سیلیکون کارباید 320 گریت خشن سازی و سپس اچینگ و شسته شد. چهل نمونه گروه مورد، بر پایه باندینگ و مصرف سایلن به 4 گروه بخش گردیدند، که به ترتیب در گروه 1،Clearfil S3 Bond و سایلن، در گروه 2، تنها Clearfil S3 Bond، در گروه 3، جی باند و سایلن و در گروه 4 تنها جی باند استفاده شد، کامپوزیت جدید به قدیم باند شدند. سپس نمونه ها دوباره، دو هفته در آب مقطر قرار گرفتند. توسط دستگاه سنجش استحکام باند برشی نیرویی با سرعت 0.5 میلی متر در دقیقه تا شکست وارد شد. داده ها بر پایه مگاپاسکال، با استفاده از آزمون آماری آنوا یک سویه واکاوی شدند.یافته ها: استحکام باند برشی در 5 گروه مورد بررسی با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند. استحکام باند برشی در گروه شاهد 34.24 مگاپاسکال گزارش شد، که به گونه معنادار از همه گروه ها بیشتر بود. میانگین استحکام باند برشی گروه های 1، 2، 3 و 4 به ترتیب برابر با 25.88، 23.14، 21.19 و 17.20 گزارش گردید. تفاوت معنادار میان میانگین استحکام باند برشی گروه ها با گروه شاهد دیده شد.نتیجه گیری: استحکام کوهزیو کامپوزیت در گروه شاهد به گونه معنادار از دیگر گروه ها بیشتر است، اما میان میانگین استحکام باند برشی دیگر گروه ها تفاوت معنادار دیده نشد.

بیان مساله: نگهداری حیات پالپ یکی از اهداف اصلی اندودنتیکس است. امروزه به دلیل ویژگی های فیزیکی و بایواکتیو MTA استفاده از این ماده در درمان پوشش پالپ پیشنهاد می گردد. گرچه بیشتر بررسی های انجام شده در زمینه پوشش پالپ در دندان های با اپکس باز بوده به نظر می رسد، که بررسی هرچه بیشتر در خصوص اثرات پالپی این ماده بر روی دندان های با اپکس بسته لازم و ضروری است.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی واکنش پالپ دندان به ماده MTA به دنبال درمان پالپوتومی در دندان های مولار دایمی بود.مواد و روش: در این بررسی توصیفی از گونهCase series ، برای 17 دندان مولار دایمی در 16 بیمار با محدوده سنی 20 تا 30 سال با اکسپوز پوسیدگی درمان پالپوتومی با MTA انجام شد. پس از ایزولاسیون و برداشت پوسیدگی و اکسپوز پالپ، بافت پالپ اکسپوز به وسیله فرز الماسی با خنک کننده مناسب تا مدخل کانال ها برداشته شد. پس از برقراری هموستاز، پوشش پالپ با استفاده از سمان MTA سفید بر پایه دستور کارخانه سازنده فراهم و جاگذاری گردید. حفره دندان توسط زونالین مهر و موم گردید. پس از 2 تا 7 روز دندان ها به وسیله آمالگام یا کامپوزیت ترمیم شدند و سپس طی زمان های 2، 6 و 12 ماه بررسی بالینی و پرتونگاری انجام شد.یافته ها: در همه نمونه های مورد بررسی، طی دوره های پی گیری 2، 6 و 12 ماه، نشانه های بالینی و پرتونگاری حکایت از موفقیت این نوع درمان داشت.نتیجه گیری: درمان پالپوتومی با استفاده از ماده MTA، در صورت انتخاب درست دندان و انجام درمان در شرایط مناسب به ویژه در حالاتی که درمان کامل ریشه شدنی نیست، می تواند به عنوان یک روش درمان انتخاب گردد و در صورتی که این روش به شکست بینجامد، درمان کامل ریشه پس از آن عملی است. با این وجود، بررسی های با حجم نمونه بیشتر برای تایید این نتیجه مورد نیاز است.

بیان مساله: یکی از دشواری های بزرگ روکش های تمام سرامیکی امکان شکستن آن ها در برابر نیروهای اکلوزالی است. با این رو، اطلاعات کافی درباره مقاومت به شکست روکش های تمام سرامیک در طرح تراش های گوناگون در دسترس نیست.هدف: هدف از این بررسی آزمایشگاهی، مقایسه اثر دو طرح تراش (چمفر و شولدر) بر مقاومت به شکست رستوریشن های تمام سرامیک اینسرام بود.مواد و روش: بر روی یک دندان پرمولر نخست ماگزیلا که به منظور درمان ارتودنسی کشیده شده و دارای پوسیدگی و ترک نبود، لبه چمفر 50 درجه (0.7 میلی متر) تراشیده شد. 10 بار قالب گیری توسط پلی وینیل سایلوکسان انجام گردید. برای ساخت دای، این قالب ها توسط اپوکسی رزین ریخته شدند. سپس، بر روی همان دندان لبه چمفر 50 درجه توسط فرز الماسی به شولدر 90 درجه (یک میلی متر) تبدیل گردید. دوباره 10 بار قالب گیری انجام و 10 دای رزینی دیگر ریخته شد. قالب گیری از روی هر یک از دای های رزینی توسط پلی وینیل سایلوکسان انجام و توسط استون دای ریخته گردید. کور آلومینا به ضخامت 0.5میلی متر بر روی 20 دای حاصله در آزمایشگاه ساخته شد. کورهای آلومینا توسط پاناویا بر روی دای های رزینی سمان شدند و زیر آزمون مکانیکی توسط یونیورسال دستگاه آزمایشی قرار گرفتند. نمونه ها از نظر جای شکست توسط مشاهده و میکروسکوپ استریو بررسی شدند. واکاوی آماری داده ها توسط آزمون تی انجام گرفت.یافته ها: میانگین نیروی منجر به شکست در لبه چمفر برابر 610.18 نیوتن (SD=58.79) و در لبه شولدر برابر 502.72 نیوتن (SD=105.83) بود. آزمون آماری تی اختلاف معنادار را نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: نتیجه این پژوهش رابطه میان طرح تراش و مقاومت به شکست را نشان داد و طرح تراش چمفر ویژگی های بیومکانیکایی بهتری در رستوریشن های آلومینا در ناحیه پشتی و به صورت تک روکش داشت. این ممکن است به دلیل یونیتی قوی در لبه چمفر باشد.

بیان مساله: انرژی سطحی سوبسترا از عوامل مهم در چسبندگی است. افزایش انرژی سطحی باعث افزایش مرطوب شوندگی و چسبندگی بهتر می شود.هدف: هدف از این پژوهش، تعیین بهترین زمان شست و شوی عاج، پس از تراش آن با یک محلول خنک کننده پیشنهادی به منظور به دست آوردن بالاترین مقدار انرژی آزاد سطحی عاج بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی - آزمایشگاهی، 75 دندان پره مولر سالم انسان به گونه تصادفی در پنج گروه قرار گرفتند: 1) تراش با خنک کننده آب و 5 ثانیه شست و شو با آب (شاهد منفی)، 2) تراش با خنک کننده آب، 5 ثانیه شست و شو با آب، اچ و شست و شو (شاهد مثبت(، 3) تراش با خنک کننده پیشنهادی (سورفاکتانت 0.5 درصد و (HLB=7 و 5 ثانیه شست و شو با آب، 4) تراش با خنک کننده پیشنهادی و 10 ثانیه شست و شو با آب، 5) تراش با خنک کننده پیشنهادی و 15 ثانیه شست و شو با آب. انرژی آزاد سطحی توسط اندازه گیری زاویه تماس به دست آمد. واکاوی آماری داده ها به وسیله آزمون های واریانس یک سویه و توکی انجام شد.یافته ها: میانگین انرژی سطحی (دین بر سانتی متر) در گروه 1 تا 5 به ترتیب 75.87، 46.00، 74.86، 72.64 و 70.05 به دست آمد. نتایج واکاوی واریانس نشان داد، که تفاوت میان پنج گروه معنادار است .(p=0.000) مقایسه دو به دوی گروه ها با آزمون توکی نشان می دهد، که به جز گروه 1 و 3 (p=0.678) دیگر گروه ها از نظر آماری با هم اختلاف معنادار دارند (p<0.05).نتیجه گیری: فرایند اچ کردن انرژی سطحی عاج را کاهش می دهد. تراش عاج با یک سورفکتانت به عنوان خنک کننده و سپس 5 ثانیه شست و شوی با آب، انرژی سطحی برابر عاج اچ نشده را ایجاد می کند. شست و شوی بیشتر از 5 ثانیه (10 یا 15 ثانیه) باعث کاهش انرژی سطحی عاج می شود.

بیان مساله: یکی از دشواری های استفاده از روکش های استینلس استیل(SSC) ، ریزنشت از لبه های روکش است. گونه سمان می تواند در کاهش ریزنشت موثر باشد.هدف: بررسی کنونی، با هدف مقایسه چهار سمان چسباننده در کاهش ریزنشت روکش های استیل در دندان های شیری انجام شد.مواد و روش: در این پژوهش تجربی، تراش استاندارد برای قرار دادن روکش های استیل بر 60 دندان مولر شیری کشیده شده انجام گرفت. پس از هماهنگی و انتخاب روکش نمونه ها به صورت تصادفی به 5 گروه 12 تایی بخش شدند و سپس در هر گروه با یک گونه سمان، سمان گردیدند. گروه ها شامل: زینک فسفات (Elite, ZP)، پلی کربوکسیلات (Durelon, PC)، گلاس آینومر (Ketac cem, GI)، گلاس آینومر اصلاح شده با رزین (Rely X Luting2, RMGI) به تنهایی و همراه یک باندینگ (Single Bond, SB) بودند. پس از آنکه نمونه ها زیر چرخه حرارتی قرار گرفتند، با روش نفوذ رنگ (متیلن بلو 0.1 درصد) در زیر میکروسکوپ دیجیتال برای تعیین میزان ریزنشت بررسی شدند. برای مقایسه ریزنشت میان گروه ها از آزمون تی (T-test)، آنوا (ANOVA) و LSD استفاده گردید.یافته ها: ریزنشت سمان های ادهزیو (GI, RMGI, RMGI+SB) به گونه ای معنادار کمتر از سمان های غیر ادهزیو (ZP, PC) بود (p<0.05). با مقایسه کارکرد هر یک از سمان ها، تفاوت چشمگیری میان همه گروه ها دیده شد (p<0.001). کمترین میزان ریزنشت مربوط به گروه RMGI+SB و پس از آن به ترتیب گروه RMGI، GI، ZP قرار داشتند. سمان PC بیشترین ریزنشت را نشان داد.نتیجه گیری: سمان های ادهزیو در کاهش ریزنشت روکش های استیل نسبت به سمان های غیر ادهزیو نتایج بهتری را نشان دادند. کاربرد عامل باندینگ به همراه RMGI نتایج پذیرفتنی تری نسبت به سمان های RMGI داشت.

بیان مساله: بروز انکیلوز دندان های شیری در دوره دندانی مختلط، زمینه کاهش پیرامون قوس فکی و در نتیجه تاخیر در رویش به هنگام دندان های جایگزین را فراهم می آورد. بر مبنای بررسی های انجام شده تاکنون پژوهشی فراگیر پیرامون میزان شیوع انکیلوز دندان های شیری و عوامل مرتبط با آن در کودکان دبستانی شهر مشهد انجام نشده است.هدف: هدف از انجام پژوهش کنونی، تعیین میزان شیوع انکیلوز دندان های شیری و بررسی عوامل مرتبط با آن در کودکان دبستانی شهر مشهد بود.مواد و روش: در این بررسی مقطعی، 1000 کودک 6 تا 11 ساله دبستانی در مناطق هفت گانه آموزش و پرورش شهر مشهد معاینه شدند. نمونه گیری به روش طبقه ای خوشه ای انجام شد. گردآوری داده ها از طریق معاینه بالینی، پرتونگاری، معاینه برادران و خواهران نمونه های مبتلا به انکیلوز دندانی و مصاحبه حضوری با پدر و مادران انجام شد. روش معاینه مشاهده ای، لمسی و شنیداری بود. واکاوی داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (V.16) و آزمون های آماری مجذور کای و کروسکال والیس انجام گرفت.یافته ها: شیوع کلی انکیلوز دندانی در معاینه های بالینی 8 درصد به دست آمد و اختلاف میان میزان شیوع در دو جنس معنادار نبود. در میان دندان های انکیلوز، بیشترین فراوانی نسبی مربوط به دندان مولر نخست فک پایین (56.7 درصد) بود (p<0.001). از نظر شدت انکیلوز، وضعیت متوسط دارای بیشترین درصد فراوانی (55.3 درصد) در میان دندان های انکیلوز بود (p=0.012). انحراف خط میانی دندانی در مبتلایان به انکیلوز دندانی یک سویه به نسبت دو سویه بیشتر یافت شد (p=0.023).نتیجه گیری: شیوع انکیلوز دندانی در کودکان مورد بررسی چشمگیر است و این امر بر ضرورت دقت بیشتر دندانپزشکان در هنگام معاینه های دوره ای کودکان برای تشخیص به هنگام ناهنجاری یاد شده تاکید دارد.

بیان مساله: با توجه به زمانبری ترمیم های دندانپزشکی، کارخانه های تولیدکننده مواد دندانپزشکی سعی می کنند تا مواد و یا روش های تازه ای را نوآوری کنند، که افزون بر سرعت بخشیدن به کار، سبب بهبود کیفیت و طول زندگی ترمیم شوند و در همین راستا دستگاه های پلاسما آرک تولید شده اند.هدف: این بررسی، به منظور مقایسه نوردهی دستگاه های پلاسما آرک و هالوژن بر ریزنشت حفره های کلاس V کامپوزیت انجام شد.مواد و روش: در این بررسی تجربی - آزمایشگاهی بر روی 80 دندان سانترال ماگزیلا، حفره های کلاس V همانند با لبه اینسیزالی در مینا و جینجیوالی در عاج ایجاد و پس از اچینگ و باندینگ، دندان ها به کلاس تصادفی به دو زیر گروه 40 تایی بخش و با کامپوزیت آملوژن (Amelogen) ترمیم شدند. در گروه نخست، جهت کیورینگ از دستگاه هالوژن به مدت 40 ثانیه و در گروه دوم از دستگاه پلاسما آرک به مدت چهار ثانیه استفاده گردید. پس از انجام چرخه های حرارتی و مهر و موم سازی لبه ها، دندان ها به مدت 24 ساعت در محلول فوشین 0.5درصد قرار گرفته و سپس شسته و برش داده شدند و ریزنشت در دیواره های جینجیوال و اینسیزال به وسیله استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی 40 برابر بررسی و ثبت گردید و از واکاوی های مان ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار ریزنشت در دیواره اینسیزال در گروه پلاسما آرک 0.98±1.42 و در گروه هالوژن 0.02±0.67 و در دیواره جینجیوال در پلاسما آرک 1.48±1.75 و در هالوژن 1.54±1.67 به دست آمد. تفاوت معنادار میان دو گروه در اینسیزال مشاهده گردید (p=0.0001)، ولی در جینجیوال دیده نشد (p=0.744). ریزنشت کلی اینسیزال و جینجیوال با پلاسما آرک 1.79±3.17 و با هالوژن 1.92±2.76 بود و میان دو گروه اختلاف معنادار دیده نشد.(p=0.032) نتیجه گیری: در ترمیم هایی با لبه مینایی استفاده از دستگاه هالوژن و در کل ترمیم های کامپوزیتی پلاسما آرک به دلیل زمان نوردهی برتری کمتری دارد.

بیان مساله: عوامل بیماری زا که از راه خون منتقل می شوند، یک مشکل شغلی خطرناک در میان کارکنان بهداشتی درمانی است و این مساله باید به عنوان یک فوریت پزشکی به شمار رود تا با توجه به اهمیت موضوع اقدام لازم در زمان مناسب انجام گیرد و خطر انتقال کاهش یابد.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی سطح آگاهی و کارکرد دندانپزشکان نسبت به پیشگیری پس از رویارویی با ویروس HIV بود.مواد و روش: بررسی یاد شده به روش تحلیلی - مقطعی و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. جمعیت مورد بررسی 140 تن از دندانپزشکان شهر کرمان بودند، که از راه نمونه گیری به روش آسان بررسی گردیدند. داده های به دست آمده از این پژوهش، آزمون های آماری کروسکال والیس، مان ویتنی، ایکس دو (X2) و ضریب همبستگی اسپیرمن (Spearman) با استفاده از نرم افزار SPSS 13.5 واکاوی شدند.یافته ها: در این پژوهش، 103 پرسشنامه کامل شده از سوی دندانپزشکان بررسی گردیدند. میانگین نمره آگاهی در دندانپزشکان مورد بررسی از شش امتیاز 1.2± 2.32 بود. همچنین، کمترین نمره در افراد مورد بررسی 1 و بیشترین نمره 5 به دست آمد. این پژوهش نشان داد، که نمره کل آگاهی با متغیرهای سن، جنس، میزان تحصیلات، پیشینه کار و تجربه داشتن یا نداشتن آسیب های ناشی از سوزن رابطه معنادار ندارد90.2 .(p<0.05)  درصد (93 نفر) دندانپزشکان آموزش های لازم در مورد پیشگیری از انتقال بیماری را به دستیار خود داده بودند و 58 درصد (59 نفر) دندانپزشکان حاضر به انجام درمان دندانپزشکی برای بیمار HIV مثبت بودند.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد، که سطح آگاهی دندانپزشکان در رابطه با پیشگیری پس از رویارویی با ویروس HIV پایین است. و به نظر می رسد، که به بهبود سطح آگاهی ها در این زمینه نیاز باشد.

هیپرپلازی آدنوماتویید یک آسیب نادر غدد بزاقی فرعی است، که با تورم موضعی همانند به یک نئوپلاسم آشکار می شود. علت ایجاد هیپرپلازی آدنوماتویید ناشناخته است. بررسی میکروسکوپی آسیب، لوبول هایی از غدد موکوسی هیپرپلاستیک که به سطح نزدیک شده اند را نشان می دهد.در این گزارش، مردی 57 ساله با تشخیص هیپرپلازی آدنوماتویید همراه با شرح ویژگی های بالینی و آسیب شناسی بافت آن معرفی می شود.

درآمد: هیستیوسیتوزیس سلول لانگرهانس (LCH)، یک بیماری با علت ناشناخته است که در سه شکل بالینی گرانولوم ائوزینوفیلیک، هندشولر کریستین و لتررسیو آشکار می یابد. شیوع بیماری 1.2 در هر 200.000 کودک در سال یاد شده است.گزارش بیمار مبتلا: کودک 3.5 ساله ای با شکایت اصلی تورم لثه و لق شدگی شماری از دندان های مولر شیری به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ارجاع داده شد. همه روش های تشخیصی تا تشخیص نهایی هیستیوسیتوزیس سلول لانگرهانس و درمان آن گزارش گردیده است.نتیجه گیری: آسیب های دهانی ممکن است نخستین تظاهر بیماری هیستیوسیتوزیس سلول لانگرهانس باشد و به همین دلیل دندانپزشک باید به این موضوع آگاه باشد. تشخیص به هنگام بیماری و تعیین پیش آگهی آن جهت به کارگیری درمان مناسب در بقای بیمار اثر حیاتی دارد.