پرستاری و مامایی جامع نگر (journal of HOLISTIC NURSING AND MIDWIFERY)
سال:1393 | دوره:24 | شماره:73 |تعداد مقالات:10

مقدمه: تعیین پیش آگهی کودکان مبتلا به اختلالات حرکتی موضوع مهمی برای والدین و متخصصان می باشد. پیش بینی وضعیت رشدی کودک در سنین پائین بسیار مشکل است. از آزمون های در دسترس و ساده که بتوان تاحدی وضعیت آتی را پیش بینی نمود، بررسی بازتابهای حرکتی Bleck و هوشبهر حرکتی Capute را می توان ذکر کرد.هدف: این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین دو آزمون Capute و Bleck در تعیین وضعیت حرکتی کودکان مبتلا به اختلال مهارتهای حرکتی انجام شده است.روش کار: در این مطالعه مقطعی تعداد 40 کودک پایین تر از 2 سال به صورت در دسترس از میان کلینیک های کاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران طی سال های 1389 تا 1390 انتخاب شدند. ارزیابی بازتابهای حرکتی اولیه نوزادی بر اساس مقیاس Bleck و هوشبهر حرکتی بر اساس مقیاس Capute انجام گردید. داده ها با استفاده از آزمون های تی تست، ضریب همبستگی پیرسون، کای اسکوئر و کروسکال والیس ارزیابی گردید.نتایج: در این مطالعه 40 کودک (15 دختر و  25پسر) با میانگین سنی 5.43±15.43 ماه شرکت کردند. میانگین نمره هوشبهر حرکتی 38.80±19.29 Capute بود و 7.7 درصد از کودکان پیش آگهی خوب، 15.4 درصد پیش آگهی متوسط و 76.9 درصد پیش آگهی بد داشتند. بر اساس نمره بازتاب حرکتی‏17.5 Bleck  درصد از کودکان در طبقه بندی پیش آگهی خوب، 42.5 درصد پیش آگهی متوسط و 40 درصد در گروه پیش آگهی بد قرار گرفتند. بین نمرات بازتابهای حرکتی Bleck و نمرات هوشبهر حرکتی Capute ارتباط معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با وجود اینکه هر کدام از بازتابهای نوزادی بر مراحل رشد حرکتی و نهایتا تعیین پیش آگهی حرکتی تاثیرگذارند، ولی ارتباط معنی داری بین بازتابهای حرکتی و هوشبهر حرکتی مشاهده نشد. بنابراین بنظر می رسد این ابزارها به تنهایی قادر به پیش بینی وضعیت حرکتی آتی کودک نیستند و باید در کنار هم بکار گرفته شوند.

مقدمه: جراحی قلب یکی از مداخلات درمانی متداول در بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر است. با این وجود این اقدام دارای عوارض متعدد حین و بعد از عمل می باشد. از جمله عوارض شایع بعد از جراحی پیوند عروق کرونر، خونریزی بعد از عمل است که معضلی مهم به شمار می رود.هدف: این مطالعه با هدف تعیین میزان درناژ قفسه سینه بعد از پیوند عروق کرونر و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت جراحی قلب صورت گرفته است.روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی، روی 288 بیمار تحت پیوند عروق کرونر قلب در بخش مراقبتهای ویژه جراحی قلب در شهر رشت و در سال 1390 به روش نمونه گیری تدریجی انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای محقق ساخته شامل 3 بخش اطلاعات دموگرافیک، تاریخچه بیماریهای قبلی و فعلی و اطلاعات مربوط به دستگاه پمپ قلبی- ریوی و میزان درناژ قفسه سینه از طریق مندرجات موجود در پرونده بیمار به دست آمد و با آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی (کای اسکوئر، فیشر و رگرسیون لوجستیک) تجزیه و تحلیل گردید.نتایج: یافته های این تحقیق نشان داد که 38 درصد بیماران بعد از انجام عمل پیوند عروق کرونر دارای درناژ قفسه سینه بالاتر از حد نرمال بودند که این میزان در درن چپ (27.1%) بیشتر از درن میانی (25.3%) و راست (18.1%) بود. کمترین میزان درناژ در 96.2درصد بیماران در زمان بدو ورود و در 38.2 درصد بیشترین میزان درناژ در چهارمین ساعت بعد از ورود به بخش مراقبت های ویژه بود. همچنین با استفاده از مدل آماری رگرسیون لجستیک مشخص شد که ارتباط معنی داری بین افزایش درناژ قفسه سینه بعد از عمل با مدت ابتلا به بیماری قلبی، تعداد گرفت های شریانی انجام شده و مدت اتصال به دستگاه ونتیلاتور وجود دارد (p=0.003).نتیجه گیری: با توجه به اینکه اولین گام جهت برطرف نمودن مسائل بیماران ریشه یابی عوارض می باشد، پژوهش حاضر می تواند این اطلاعات را در اختیار افراد تیم بهداشتی درمانی که عهده دار مراقبت از بیماران تحت پیوند عروق کرونر می باشند، قرار دهد تا با کنترل عوارضی مانند خونریزی و عوامل مرتبط با آن و نیازهای این بیماران، با انجام تدابیر درمانی و مراقبتی لازم از بروز عوارض وخیم جلوگیری و موجب ارتقا سطح کیفی مراقبت از این بیماران گردد.

مقدمه: شاخص های آماری بیانگر آغاز پیر شدن جمعیت در کشور ماست. با افزایش سن، خطر بروز سرطان بصورت جدی افزایش می یابد، بطوریکه سرطان یکی از علل مهم مرگ در افراد سالمند است. از موثرترین راه های کاهش میزان مرگ و میر ناشی از سرطان تشخیص زود هنگام آن است. بدین جهت آزمایشات غربالگری در دنیای پزشکی اهمیت فراوانی یافته است.هدف: این مطالعه با هدف بررسی میزان انجام معاینات غربالگری در سالمندان بستری در بیمارستان های شهر زاهدان صورت گرفته است.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بوده و جمعیت مورد مطالعه شامل 300 سالمند بستری در بیمارستان های شهر زاهدان در سال 89 می باشد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر دو بخش اطلاعات فردی- اجتماعی و سوابق بیماری، انجام معاینات غربالگری و عمومی پس از تعیین روایی و پایایی (آزمون مجدد) استفاده شد. اطلاعات از طریق مصاحبه جمع آوری و برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی و درصد) استفاده گردید.نتایج: از 300 سالمند مورد مطالعه 54% مرد و 46% زن با میانگین سنی 5.7±68.8 بودند. 69.7% متاهل، 69.3% شهری و 70% بی سواد بودند. شایعترین علل بستری شامل، بیماریهای قلبی عروقی 23.3%، تنفسی 16.7% و گوارشی 13.7% بود. 78.7 درصد سالمندان مورد پژوهش هیچکدام از معاینات غربالگری مورد نظر و 68.7 درصد آنها معاینات عمومی را انجام نداده بودند. 21 درصد از سالمندان مرد معاینه پروستات، 1.8 درصد معاینه رکتوم را انجام داده بودند. 8.7 درصد سالمندان زن ماموگرافی و 1.4 درصد پاپ اسمیر را انجام داده بودند.نتیجه گیری: میزان انجام معاینات غربالگری و معاینات عمومی در سالمندان مورد مطالعه بسیار پایین بود. با توجه به نقش معاینات غربالگری در کاهش ابتلاء و شدت درجه سرطان در هنگام تشخیص، توجه و برنامه ریزی جهت انجام معاینات غربالگری در این گروه سنی امری حیاتی است.

مقدمه: جو سازمانی تاثیر عمده ای بر رفتار کارکنان دارد و مراکز بهداشتی درمانی دارای جو سازمانی خاصی هستند که بهبود آن می تواند باعث ارتقاء رفتار شهروندی کارکنان گردد.هدف: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر ادراک کارکنان از جو سازمانی بر بروز رفتار شهروندی سازمانی صورت گرفته است.روش کار: این تحقیق از نوع همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری می باشد. متغیرهای این پژوهش شامل جو سازمانی همکارانه، جو سازمانی نوآورانه و رفتار شهروندی است. جامعه آماری را پرستاران حوزه شهرستان نوشهر در سال 1391 تشکیل می دهند که 160 نفر از پرستاران به روش نمونه گیری در دسترس از بیمارستان دولتی و کلینیک های خصوصی نوشهر انتخاب گردیدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد 29 سوالی جو سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی بود. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس آزمون معادلات ساختاری انجام شد.نتایج: با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون معادلات ساختاری، جو همکارانه با تاثیرگذاری 0.75 نسبت به جو نوآورانه با تاثیرگذاری0.49 بر رفتار شهروندی تاثیر بیشتری دارد. از نظر تاثیر بر ابعاد رفتار شهروندی نیز، جو همکارانه بر همه ابعاد رفتار شهروندی نسبت به جو نوآورانه تاثیر بیشتری دارد ولی از لحاظ ترتیب تاثیرگذاری بر ابعاد شهروندی سازمانی این دو جو با یکدیگر متفاوت هستند به طوریکه جو همکارانه با ضریب 0.72 بیشترین تاثیر را بر آداب اجتماعی و با ضریب 0.55 کمترین تاثیر را بر وجدان کاری دارد در حالیکه جو نوآورانه همانند جو همکارانه بیشترین تاثیر را با ضریب 0.54 بر آداب اجتماعی دارد ولی کمترین تاثیر را با ضریب 0.32 بر جوانمردی دارد.نتیجه گیری: با استقرار جوکاری مثبت می توان رفتار شهروند سازمانی را از طریق جو سازمانی درک شده بهبود بخشید. بنابراین بهبود جو سازمانی پیشنهاد می شود. به طوریکه افراد درگیر در فعالیتهای همکارانه می توانند به همکاران در انجام بهتر تکالیف کمک کنند و آنها را به تلاش بیشتر برانگیزند و همین طور هنگامی که سازمان جوی نوآورانه ارائه می دهد کارکنان به راحتی می توانند دست به نوآوری زده، خود را شکوفا نموده و ارتقاء دهند.

مقدمه:خانواده یک نظام اجتماعی است که اختلال در هر یک از اعضاء آن می تواند کل نظام خانواده را مختل کند. درک صحیح از مشکلات خانواده های کودکان عقب مانده ذهنی نه تنها به خانواده این کودکان بلکه به افراد متخصصی که با این گونه افراد کار می کنند می آموزد تا نگرش خود را در جهت برنامه ریزی آموزشی و پرورشی تغییر دهند.هدف: این مطالعه با هدف تعیین مشکلات خانواده های دارای کودک عقب مانده ذهنی تحت پوشش مراکز بهزیستی صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که در آن  140نفر از والدین کودکان مبتلا به عقب ماندگی ذهنی تحت پوشش مراکز کم توانان ذهنی وابسته به بهزیستی استان گیلان در سال 89-1388 مورد مطالعه قرارگرفتند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات فردی-اجتماعی و بررسی مشکلات (در 2 حیطه مشکلات اجتماعی و عاطفی) خانواده های دارای کودک عقب مانده ذهنی می باشد. داده ها پس از جمع آوری با بهره گیری از آمار توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون کای دو و تست دقیق فیشر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که 53.6 درصد از واحدهای مورد پژوهش مشکلات اجتماعی و 57.9 درصد مشکلات عاطفی داشتند. بین مشکلات اجتماعی با جنسیت کودک (p=0.006)، وجود اختلال رفتاری در کودک (p=0.009)، نسبت مراقب اصلی با کودک (p=0.003)، وضعیت تاهل مراقب اصلی (p<0.001)، شغل مادر (p=0.03)، میزان درامد خانواده (p=0.004) و منبع مشورتی به هنگام بروز مشکلات (p<0.0001) ارتباط معنی داری وجود داشت. همچنین بین مشکلات عاطفی با جنسیت کودک (p<0.0001)، میزان عقب ماندگی کودک (p=0.006)، میزان استقلال کودک (p=0.005)، وجوداختلال رفتاری در کودک (p<0.001)، شغل مادر (p=0.003)، وجود بیماری جسمی در پدر (p<0.0001)، تعداد اعضای خانواده (p=0.006)، میزان درامد خانواده (p=0.01) و منبع مشورتی به هنگام بروز مشکلات (p<0.001) رابطه معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: از آنجایی که یافته های پژوهش موید آن است که اکثریت واحدهای مورد پژوهش دارای مشکلات اجتماعی و عاطفی می باشند بنابراین به نظر می رسد جهت کاهش مشکلات خانواده های دارای کودک عقب مانده ذهنی نیاز به حمایت های همه جانبه می باشد.

مقدمه: تسکین درد بعد از عمل جراحی در بیماران معتاد در مقایسه با بیماران غیر معتاد اغلب چالش برانگیز تر است و بیماران معتاد اغلب از درمان نامناسب درد پس از عمل جراحی رنج می برند.هدف: این مطالعه با هدف مقایسه رضایت از کنترل درد بعد از جراحی و میزان تداخل آن با عملکرد بیماران معتاد و غیر معتاد به مواد مخدر صورت گرفته است.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی تحلیلی است که تعداد 105 نفر از بیماران معتاد و 105 نفر از بیماران غیر معتاد بستری در بخش جراحی بیمارستان مدرس ساوه در سال 1391 انتخاب شدند. هر دو گروه از نظر شدت درد، میزان رضایت از کنترل درد بعد از عمل جراحی و میزان تداخل درد با عملکردهای آنان مقایسه شدند. جهت جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از یک پرسشنامه 4 قسمتی استفاده شد. قسمت اول در رابطه با مشخصات فردی، قسمت دوم در رابطه با سنجش شدت درد و قسمت سوم در رابطه با میزان تداخل درد با عملکرد بیمار (فعالیتهای معمول، راه رفتن، خلق، خواب و روابط با دیگران) و قسمت چهارم در رابطه با ارزیابی رضایت بیماران از کنترل درد بعد از عمل جراحی می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و کای اسکوئر انجام گرفت.نتایج: اکثریت واحدهای مورد پژوهش در گروه بیماران معتاد (57.14%) از کنترل درد بعد از عمل جراحی ناراضی بودند در حالی که در گروه بیماران غیرمعتاد 14.28 درصد از کنترل درد بعد از عمل جراحی ناراضی بودند که این تفاوت معنی داری بود (p=0.001). همچنین نتایج نشان داد میزان تداخل درد بعد از عمل جراحی در حیطه های خلق، خواب و روابط با دیگران در دو گروه بیماران معتاد و غیر معتاد به مواد مخدر تفاوت معنی داری داشتند (p=0.01).نتیجه گیری: نتایج مبین این موضوع می باشد که باید به مقوله تسکین درد بیماران معتاد به خصوص دردهای حاد مانند درد پس از عمل جراحی توجه ویژه ای شود و نباید این تصور در ذهن پرستاران و یا پزشکان ایجاد شود که این افراد باید مشمول مقررات محدود کننده سختری از نظر حقوق بیماران قرار بگیرند.

مقدمه: دیابت بارداری یک مشکل شایع و بدون علامت است که بدون انجام آزمونهای غربالگری ناشناخته مانده و غربالگری دیابت بارداری یکی از مسائل مورد بحث می باشد ولی تاکنون در این زمینه توافق جهانی وجود ندارد.هدف: این مطالعه با هدف تعیین شیوع دیابت بارداری و کارآیی عوامل خطر ساز این بیماری در غربالگری خانمهای باردار صورت گرفته است.روش کار: در این مطالعه مقطعی، پرونده 2014 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب اصفهان درسال 1390 با روش نمونه گیری خوشه ای، بررسی شد. این خانمها در هفته 24.28 بارداری ابتدا تحت آزمون غربالگری همگانی یک ساعته GCT(Glucose Challenge test) قرار گرفته بودند و در صورت دارا بودن قند خون بالاتر از140mg/dl ، با آزمون تشخیص سه ساعته تحمل 100 گرم گلوکز خوراکی GTT (Glucose Tolerance Test)، موارد دیابت بارداری شناسایی شد. داده های بدست آمده با آزمون های تست دقیق فیشر،t مستقل و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: از مجموع 2014 خانم باردار که مورد غربالگری همگانی قرار گرفته بودند، تعداد 77 نفر مبتلا به دیابت بارداری تشخیص داده شدند، بنابراین شیوع این بیماری 3.8 درصد می باشد. 332 نفر (16.5%) از افراد مورد مطالعه فاقد هر گونه عامل خطرساز بودند که از بین آنها یک نفر مبتلا به دیابت بارداری بود، لذا شیوع در افراد کم خطر، 0.3 درصد می باشد.نتیجه گیری: با توجه به شیوع دیابت بارداری در کل جامعه مورد مطالعه و نیز شیوع پایین آن در افراد کم خطر، به نظر می رسد غربالگری انتخابی بر اساس عوامل خطرساز، قادر به تشخیص اغلب موارد دیابت بارداری می باشد.

مقدمه: التزام به اخلاق در مراقبت، هسته مرکزی ارزشهای پرستاری بوده و لازمه آن وجود عنصر صداقت بعنوان جزئی اساسی است. عدم صداقت علمی دانشجویان پرستاری (تقلب، کپی برداری، جعل، مخفی نگه داشتن خطاها و غیره) می تواند باعث به مخاطره افتادن بالقوه حرفه پرستاری شود.هدف: این مطالعه با هدف تعیین نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به عدم صداقت علمی، رفتارهای خنثی کننده، کدهای اخلاق پرستاری و التزام به رعایت اخلاق در مراقبت صورت گرفته است.روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 193 دانشجوی رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان به شیوه سرشماری در سال 1390 با استفاده از پرسشنامه سه بخشی: اطلاعات دموگرافیک، سوالات مربوط به نگرش دانشجویان نسبت به رفتارهای خنثی کننده، کدهای اخلاقی و التزام به اخلاق در مراقبت و عبارات مربوط به نگرش دانشجویان نسبت به عدم صداقت علمی و گزارش فراوانی آن در همکلاسی ها مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و رگرسیون چند گانه استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد که اکثریت واحدهای مورد مطالعه (79.8%) از کدهای اخلاق پرستاری آگاهی نداشتند، همچنین زنان نسبت به مردان نگرش مثبت تری به کدهای اخلاق پرستاری (p=0.002) و التزام به اخلاق در مراقبت داشتند (p=0.004) اما نگرش منفی تری نسبت به رفتارهای خنثی کننده (p=0.001) و عدم صداقت علمی (p=0.007) از خود نشان دادند. نتایج آنالیز رگرسیون چندگانه نشان داد که نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری قوی ترین پیش گویی کننده برای التزام به اخلاق در مراقبت در میان دانشجویان پرستاری می باشد (p=0.0001).نتیجه گیری: نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری قوی ترین پیشگویی کننده در التزام به اخلاق در مراقبت می باشد، از اینرو آموزش این کدها به دانشجویان می تواند نقش به سزایی در رعایت اخلاق در مراقبت از بیماران داشته باشد.

مقدمه: یکی از مشکلات مهم و اساسی در نظام آموزشی ما استفاده از روشهای آموزش سنتی در تدریس زبان انگلیسی در مدارس و دانشگاه هاست. کیفیت آموزشی نامطلوب و عدم علاقه دانشجویان به یادگیری زبان به علت عدم آگاهی معلمان از روش های صحیح تدریس خواندن و درک مطلب زبان انگلیسی است. استفاده از شیوه های آموزشی فرایند محور نظیر روش تکلیف محور، راهی برای حل معضلات و رفع نقایص روش تدریس سنتی زبان انگلیسی می باشد.هدف: این پژوهش به منظور بررسی تاثیر بکارگیری روش تدریس تکلیف محور در تقویت مهارت خواندن و درک مطلب زبان انگلیسی دانشجویان رشته مامایی صورت گرفته است.روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی میدانی است که بر روی 49 نفراز دانشجویان مامایی گروه سنی 20-18 سال در دانشکده پیراپزشکی لنگرود، در سال 1391 صورت گرفت. دانشجویان به صورت غیرتصادفی به دوگروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون به روش تکلیف محور و گروه کنترل به روش سنتی دستور و ترجمه به مدت یک ترم تحصیلی تحت آموزش قرار گرفتند. از هر دو گروه پیش و پس آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای تی مستقل و تی زوجی و کای دو صورت گرفت.نتایج: نمره دانشجویان در گروه آزمون قبل (1.54±6.16) و بعد (1.75±16.38) از آموزش تفاوت معنی داری را نشان داد ((p<0.0001 در گروه کنترل نیز بین نمرات قبل (1.97±6.02) و بعد (1.91±12.8) از آموزش به روش سنتی تفاوت معنی داری مشاهده گردید ( (p<0.0001ولی این تفاوت در گروه آزمون بیشتر بود. سابقه شرکت در کلاسهای زبان خارج از دانشگاه پیشرفت بیشتری را در نمرات امتحانی هر دو گروه ایجاد کرد (p0.0001).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت آموزش تکلیف محور در مهارت خواندن و درک مطلب دانشجویان مامایی نسبت به روش سنتی در این مطالعه پیشنهاد می گردد که استادان در روش تدریس زبان انگلیسی بهره گیری از روشهای تدریس فرایند محور نظیر روش تکلیف محور را مورد توجه قرار دهند.