پرستاری و مامایی جامع نگر (journal of HOLISTIC NURSING AND MIDWIFERY)
سال:1391 | دوره:22 | شماره:2 (پی در پی 68) |تعداد مقالات:9

مقدمه: بیماری های عروق کرونر اولین و شایع ترین عامل مرگ و میر در تمام سنین می باشد. جراحی قلب به عنوان مداخله درمانی رایج در بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر قلب در این بیماران ضروری به نظر می رسد. با این وجود این بیماران دارای عوارض متعدد حین و بعد از عمل می باشند. از جمله عوارض شایع بعد از جراحی پیوند عروق کرونر، تغییرات همودینامیکی بعد از عمل می باشد که همچنان به عنوان معضلی مهم به شمار می رود.هدف: هدف از این مطالعه تعیین میزان تغییرات همودینامیک بعد از پیوند عروق کرونر و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت جراحی قلب باز بستری در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب و چگونگی تاثیر عوامل مرتبط با آن بر شدت و ضعف این عوارض می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، تعداد 288 بیماری که تحت پیوند عروق کرونر قلب قرار گرفته و در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب مرکز آموزشی درمانی دکتر حشمت رشت بستری بودند به روش نمونه گیری تدریجی و با استفاده از پرسشنامه تحت مطالعه قرار گرفتند و با استفاده از آزمون کای اسکوئر، فیشر و رگرسیون لوجستیک به تحلیل روابط بین متغییرهای مستقل و وابسته پرداخته شد.نتایج: یافته های این تحقیق نشان داد که (36%) بیماران بعد از عمل دچار تغییرات فشارخون سیستولیک خارج از میزان نرمال، (49%) تغییرات فشارخون دیاستولیک، (65%) تغییرات ضربان قلب، (34%) دچار تغییرات فشار ورید مرکزی خارج از میزان نرمال بعد از عمل شدند. همچنین بین عوامل مداخله گری همچون شاخص توده بدنی، میزان کسر تخلیه ای، تعداد عروق گرفتار، سابقه انفارکتوس میوکارد، تعداد گرافت های انجام شده، مدت اتصال به ونتیلاتور، مدت زمان استفاده از دستگاه قلب و ریه مصنوعی، مدت زمان کلامپ آئورت، هیپوترمی و میزان هموگلوبین و هماتوکریت با متغیرهای همودینامیک ارتباط معنی داری مشاهده گردید.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش می تواند در برنامه ریزی جهت پیشگیری، تشخیص و درمان زودهنگام عوارض احتمالی در بیمارانی که تحت پیوند عروق کرونر قلب قرار گرفته اند، مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه موجب ارتقا سطح کیفی مراقبت از این بیماران گردد.

مقدمه: پژوهش هایی که بدون نیازسنجی انجام می شوند نه تنها در حل معضلات مفید نمی باشند، بلکه به مشکلات موجود افزوده و باعث هدر رفتن منابع محدود می شوند.هدف: این پژوهش با هدف تعیین نیازهای پژوهشی یک سازمان بیمه گر اجتماعی بر اساس دیدگاه مدیران این سازمان انجام گرفته است.روش کار: پژوهش حاضر، یک پژوهش ترکیبی است که به روش مقطعی در سال 1389 انجام گرفته است. نمونه پژوهش شامل 11 نفر از مدیران ارشد و میانی یک سازمان بیمه گر اجتماعی سلامت در ایران بوده که به روش نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند. روش جمع آوری داده ها به روش مصاحبه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریAtlas.Ti 5.0  انجام گرفت. برای تعیین اولویت های پژوهشی از روش تحلیل سلسله مراتبی و برای تحلیل آنها از نرم افزارExpert Choice 11.0  استفاده گردید.نتایج: عناوین «طراحی الگوی راهبردی سازمان بیمه گر اجتماعی»، «آسیب شناسی ساختار سازمانی سازمان بیمه گر اجتماعی» و ارزیابی اجرای نظام ارجاع و پزشک خانواده به ترتیب با امتیازهای 0.96، 0.85 و 0.82 اولویت های اول تا سوم را به خود اختصاص دادند.بحث و نتیجه گیری: از آنجا که منابع محدود و نیازها نامحدود هستند به منظور جلوگیری از اتلاف منابع پژوهشی در سازمان بیمه، تخصیص منابع می بایست بر اساس اولویت های تعیین شده باشد و این مهم می تواند، سازمان را در دستیابی به اهدافش یاری نماید.

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس(MS)  ناشی از تباهی میلین در سیستم عصبی مرکزی است که می تواند منجر به صدمه سیستم حرکتی، افزایش خستگی و کاهش فعالیت زندگی روزانه شود. اگر چه ورزش به بیماران مبتلا به ام.اس توصیه شده است، اما مقایسه تاثیر انواع ورزش ها روی میزان شدت خستگی انجام نشده است.هدف: این پژوهش جهت بررسی تاثیر ورزش های کششی توام با هوازی بر میزان خستگی در بیماران مبتلا به ام.اس مراجعه کننده به انجمن ام.اس ایران طراحی گردیده است.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، جامعه پژوهش شامل 80 نفر از بیماران مبتلا به ام.اس مراجعه کننده به انجمن ام.اس شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری آسان مطابق با معیارهای ورود، انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه (کششی توام با هوازی و کنترل) تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر 2 بخش مشخصات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به بیماری و مقیاس اندازه گیری خستگی(FSS)  بود. ورزش ها به مدت 6 هفته (18 جلسه) انجام شد و بلافاصله مجددا بعد از اتمام جلسات میزان شدت خستگی با مقیاس FSS سنجیده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و تحلیلی با استفاده از نرم افزارSPSS  و آزمون های آماری نظیر تی زوج، تی مستقل و کای دو استفاده گردید.نتایج: یافته های این پژوهش بیانگر آن است که میزان خستگی در گروه مورد، قبل از اجرای برنامه ورزشی، شامل (%52.5) خستگی شدید، (35%) خستگی متوسط و (%12.5) خستگی خفیف، در حالی که بعد از مطالعه بیشترین درصد واحدهای پژوهش (%92.5) در گروه تحت ورزش های کششی توام با هوازی شدت خستگی در حد خفیف را داشتند و در گروه کنترل بیشترین واحدهای پژوهش (40%) به همان حالت قبل از مطالعه باقی مانده بودند. آزمون تی مستقل نشان داد بین دو گروه از نظر شدت خستگی بعد از مطالعه اختلاف معنی دار وجود دارد (P<0.001).نتیجه گیری: ورزش هوازی به همراه کششی در کاهش خستگی بسیار موثر است. احتمالا ورزش های هوازی به همراه ورزش کششی علاوه بر افزایش انرژی، باعث بر طرف شدن اسپاسم عضلات و میزان آسیب می شوند و انعطاف پذیری فرد را افزایش داده و بدین ترتیب در کاهش خستگی موثرند.

مقدمه: همسرآزاری از مشکلات عمده بهداشتی و حقوقی انسانها محسوب می گردد و به هر رفتار خشنی اطلاق می گردد که وابسته به جنسیت بوده و به آسیب های جسمی، جنسی، روانی و یا رنج زنان منجر شود. با توجه به آن که همسرآزاری عوارض و پیامدهای نامطلوب اجتماعی و خانوادگی به دنبال دارد، شناسایی عواملی که مانع از تعالی این نهاد اجتماعی و خانوادگی می گردد، ضرورت می یابد.هدف: هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه مولفه های همسرآزاری، حمایت اجتماعی و استرس ادراک شده در زنان دارای همسر معتاد و غیرمعتاد شهر رشت می باشد.روش کار: مطالعه حاضر مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد. نمونه آماری پژوهش را 100 نفر (50 نفر زن دارای همسر معتاد و 50 زن دارای همسر غیرمعتاد) از زنان شهر رشت تشکیل می دهند که با روش نمونه گیری آسان یا در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های استرس ادراک شده، پرسشنامه حمایت اجتماعی و پرسشنامه همسرآزاری پاسخ دادند. داده های بدست آمده با استفاده از شیوه های آماری تحلیل واریانس و آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: تحلیل داده ها نشان داد که در مقیاس حمایت اجتماعی و زیرمقیاس های آن (حمایت ملموس، حمایت هیجانی، اطلاع رسانی، مهربانی، تعامل اجتماعی) و نمره کل استرس ادراک شده و در متغیر همسرآزاری و زیرمقیاس های آن (جسمانی، عاطفی، جنسی) بین دو گروه مورد بررسی تفاوت معنادار وجود دارد (p<0.01).نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که میزان حمایت اجتماعی، استرس ادراک شده و میزان همسرآزاری در زنان دارای همسر معتاد و زنان دارای همسر غیرمعتاد متفاوت می باشد. بر این اساس ضرورت برنامه ریزی و آموزش جهت ایجاد جو حمایتی برای کاهش آسیب های وارده بر اعضای خانواده های دارای فرد معتاد بیش از گذشته احساس می شود.

مقدمه: دانشجویان پیوسته در معرض استرس ها و فشارهای محیطی و روانی از جمله مشکلات آموزشی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی قرار دارند. بدیهی است که پیامدهای استرس در عملکرد تحصیلی و سلامت روانی آنها تاثیر نامطلوب خواهد داشت. به همین دلیل از شیوه های مقابله با استرس جهت تعدیل اثرات استرس استفاده می نمایند. از عوامل موثر بر تعدیل استرس و شیوه های مقابله با آن، فعالیت بدنی منظم و ورزش می باشد.هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر فعالیت منظم ورزشی بر شیوه مقابله با استرس مساله مدار در دانشجویان دختر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله ای از نوع کارآزمایی شاهددار تصادفی می باشد در این پژوهش 76 نفر از دانشجویان واجد شرایط مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی منظم در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون برنامه مداخله (6 هفته فعالیت ورزشی) را دریافت نمودند. شیوه مقابله با استرس در دو گروه قبل و بعد از مداخله با استفاده از ابزار WCQ مورد بررسی قرار گرفت، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS Version 16  و آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تی زوجی و تی مستقل) با در نظر گرفتن سطح معنی داری p<0.05 صورت گرفت.نتایج: یافته ها نشان داد بین دو گروه از نظر سن، وضعیت تاهل، محل زندگی، تحصیلات مادر، شغل پدر و مادر، سطح درآمد خانواده و تعداد افراد خانواده تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت، اما بین سال ورود و تحصیلات مادر این اختلاف معنی دار بود. بعلاوه یافته ها بیانگر اختلاف معنی دار بین میانگین روش مقابله مساله مدار قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون بود.نتیجه گیری: ورزش منظم می تواند با تاثیر بر شیوه مقابله با استرس مساله مدار و کاهش پیامدهای منفی استرس در تامین سلامت روان دانشجویان نقش مهمی داشته باشد.

مقدمه: اضطراب یکی از شایع ترین اختلالات روانی است که در هر جامعه ای ممکن است افراد به آن دچار شوند. این احساس مبهم و ناخوشایند تاثیر بسزایی بر تمامی جنبه های زندگی فرد گذاشته و همچنین می تواند تعداد نامحدودی از اختلالات از جمله افسردگی را به همراه داشته باشد.هدف: هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی اضطراب در دانشجویان و ارتباط آن با افسردگی و برخی متغیرهای جمعیت شناختی می باشد.روش کار: این مطالعه، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش، کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان و دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شرق گیلان می باشد که از بین آنان 150 نفر به شیوه تصادفی انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه بود. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی نظیر آزمون کااسکوئر و فیشر و نرم افزارspss  تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در این بررسی 121 نفر زن و 29 نفر مرد بودند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بیشترین درصد (68%) دانشجویان مضطرب بوده و بیشترین درصد (52%) دانشجویان فاقد نشانگان افسردگی می باشند. همچنین نتایج نشان داد که بین اضطراب با افسردگی ارتباط آماری وجود دارد (p<0.05). همچنین بین اضطراب و افسردگی با جنس، وضعیت تاهل، رضایت از رشته تحصیلی، نگرش مثبت خانواده به رشته تحصیلی، امکانات رفاهی و سابقه اضطراب یا افسردگی در خانواده ارتباط آماری وجود دارد (p<0.05) اما بین اضطراب و افسردگی با سن، محل سکونت، در قید حیات بودن والدین ارتباط آماری وجود ندارد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می آید باید توجه بیشتری به این قشر از جامعه و سلامت روحی و روانی آنان داشته و زمینه مساعدی را برای تحصیلات موفق تر این گروه فراهم آورد چرا که اضطراب و افسردگی، کارکرد دانشجویان را در جنبه های مختلف زندگی فردی و اجتماعی تحت تاثیر می گذارد.

مقدمه: اداره درد پس از جراحی قلب یکی از مهمترین مراقبت های پرستاری از بیماران است که به رضایتمندی و بهبودی سریع تر بیماران منجر می شود.هدف: هدف این تحقیق بررسی درک بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر از کیفیت اداره درد بود.روش کار: این پژوهش توصیفی مقطعی بر روی 108 بیمار تحت جراحی پیوند عروق کرونر شهر رشت، به روش نمونه گیری تدریجی صورت گرفت. داده ها با 3 پرسشنامه جمعیت شناختی، اداره درد بعد از جراحی و رضایت بیمار از تسکین درد به روش مشاهده پرونده و مصاحبه با نمونه های دارای مشخصات تعیین شده گردآوری و با کمک آزمون های آماری آنوا، اسپیرمن و ویلکاکسون تحت نرم افزار SPSS، ویرایش 16 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار درک بیماران از مراقبت ارائه شده مرتبط با درد 3.56±0.84 بود که نشانگر نیاز به توجهات ویژه می باشد. این متغیر با سن بیش از 70 سال (p<0.022)، جنسیت زن (p<0.001)، وضعیت تاهل (همسر فوت شده) (p<0.025) و عدم سابقه جراحی (p<0.001) بیماران دارای ارتباط معنی دار مستقیم بود. میانگین و انحراف معیار رضایت بیمار از تسکین درد 8.4±1.68 بود که مردان (p<0.015) دارای سواد خواندن و نوشتن (p<0.032) بطور معنی داری میانگین بالاتری داشتند.نتیجه گیری: میانگین نسبتا پایین نمره درک نمونه ها از کیفیت اداره درد بعد از جراحی ضرورت توجه بیشتر به این مقوله به ویژه در مردان با شرایط خاص تاهل و بدون سابقه جراحی و برنامه ریزی های مدون فردی و سازمانی جهت ارتقای کیفیت اداره درد را نشان می دهد.

در بحث روش شناسی تحقیق دو پارادایم تحقیقی کیفی و کمی وجود دارد. یکی از روش های مهم تحقیق در رویکرد کیفی، روش پدیدارشناسی است که با توجه به نوع نگاه به پدیده مورد بررسی، این رویکرد خود به دو روش عمده توصیفی و تفسیری تقسیم می شود؛ که علی رغم شباهت های بسیار، این دو روش تفاوت هایی هم دارند که شناخت آنها برای انتخاب به جا و مناسب هر یک از دو روش تحقیق پدیدارشناسی در زمینه های مختلف کمک کننده می باشد.لذا این مقاله ضمن گذر بر ریشه فلسفی پدیدارشناسی، جوانب آن را در دو رویکرد توصیفی و تفسیری روشن می نماید.