علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران
سال:1394 | دوره:11 | شماره:2 |تعداد مقالات:16

میزان رضایت کشاورزان از اثرات فناوری یکی از عوامل تعیین کننده تصمیم به ادامه پذیرش و یا جایگزین نمودن آن با فناوری دیگر است. با توجه به اجرای گسترده طرح تسطیح لیزری و معرفی آن به عنوان جایگزینی برای دستگاه های مکانیکی، شناخت میزان رضایت کشاورزان از هر دو نوع تسطیح ضروری است. این پژوهش به دنبال بررسی میزان رضایت کشاورزان از طرح تسطیح مهندسی و طرح تسطیح لیزری و همچنین بررسی دیدگاه کشاورزان در مورد مشکلات این دو طرح بود. به منظور دستیابی به هدف فوق از دو شیوه کمی و کیفی استفاده شد. در مرحله کمی با استفاده از فن پیمایش و در مرحله کیفی با بهره گیری از مطالعه موردی و مشاهده اطلاعات جمع آوری گردید. آزمودنی های این تحقیق در مرحله کمی 375 نفر (258 نفر اجراکننده تسطیح لیزری و 117 نفر اجراکننده تسطیح مهندسی) از کشاورزان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی انتخاب شدند و در مرحله کیفی نیز با 7 نفر از کشاورزان مصاحبه حضوری به عمل آمد. یافته های تحقیق نشان می دهد که مهم ترین مشکلات طرح تسطیح مهندسی، شیب بندی نامناسب، حجم زیاد خاک برداری و تخصص نداشتن نقشه بردار و مهم ترین مشکلات اجرایی طرح تسطیح لیزری عدم بازدهی اقتصادی در سال اول بعد از اجرای طرح، عدم نظارت و عدم انجام صحیح تسطیح می باشد و همچنین کشاورزان از طرح تسطیح لیزری بیشتر از طرح تسطیح مهندسی رضایت دارند. در پایان بر اساس نتایج به دست آمده، توصیه های عملی ارائه شده است.

استفاده از سموم شیمیایی موجب افزایش تولید محصولات کشاورزی و بهره وری در بخش کشاورزی شده است. با این حال، اثرات منفی حاصل از کاربرد بیش از حد آن ها نیز افزایش یافته است. بعضی از این اثرات منفی و جانبی شامل آسیب به زمین های کشاورزی، شیلات، گیاهان و حیوانات می باشند. به علاوه، افزایش مرگ و میر انسان ها به علت استفاده ناامن از این مواد شیمیایی، یکی از شایع ترین و جدی ترین خطرات شغلی است که کشاورزان و کارگران کشاورزی در کشور های در حال توسعه با آن مواجه هستند. بنابر این، هدف این مقاله بررسی نیت کشاورزان در خصوص استفاده ایمن از سموم شیمیایی می باشد. برای دستیابی به این هدف، این مطالعه با استفاده از مدل اعتقادات سلامت برای پیش بینی نیت کشاورزان در خصوص استفاده ایمن از سموم شیمیایی و تعیین عوامل موثر بر آن در شهرستان دیر در استان بوشهر به اجرا در آمده است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی سهمیه ای چند مرحله ای 150 نفر از کشاورزان شهرستان دیر انتخاب گردیدند. نتایج نشان داد، مدل انتخابی برای پیش بینی نیت مناسب است. همچنین تجزیه و تحلیل رگرسیون نشان داد، تشویق به عمل، شدت خطر درک شده و خود کارآمدی می توانند 38.5 درصد از واریانس را در نیت استفاده ایمن از سموم شیمیایی تبیین نمایند. بنابراین، آن دسته از کشاورزان که راهنمای عمل بیشتر، شدت درک خطر بیشتر و احساس خود کارآمدی بیشتری داشته اند، نیت بیشتری برای استفاده امن از سموم شیمیایی داشته اند.

امروزه بهبود کیفیت زندگی، یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی ها در هر کشور است. برای این منظور در درجه اول باید شناخت دقیق و همه جانبه ای از وضعیت موجود کیفیت زندگی به عمل آید که این امر بر اساس یک نگرش نظام مند امکان پذیر خواهد بود. از این رو، هدف پژوهش حاضر، سنجش کیفیت زندگی مناطق روستایی دهستان اسفندقه بود. این پژوهش به روش پیمایش صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش، روستاهای ده خانوار و بالاتر دهستان اسفندقه (34 روستا) بود که با استفاده از جدول نمونه گیری کریجسی و مورگان 343 نفر از سرپرستان خانوار در این روستاها انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق روایی صوری و پایایی آن از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (0.62 تا 0.82) تایید گردید. در این پژوهش به منظور سنجش کیفیت زندگی از روش تاکسونومی عددی بهره گرفته شد. همچنین از ضریب پراکندگی و آزمون t تک نمونه ای نیز استفاده شد. داده پردازی نیز با استفاده از نرم افزار MATLAB7.10 انجام گرفت. یافته های وضعیت شناسی شاخص های متعارف کیفیت زندگی نشان داد که روستاهای مورد مطالعه از لحاظ شاخص های اوقات فراغت، دارایی، آموزش، کیفیت منابع جمعی و رضایت از ویژگی های گردشگری طبیعی در وضعیت نامناسبی قرار دارند. علاوه بر آن، نتایج روش تاکسونومی عددی نیز نشان داد که روستاهای دولت آباد، فردوس و حسین آباد در رتبه های اول تا سوم از لحاظ کیفیت زندگی قرار دارند و روستاهای گلوییه، دره بمی و ده نظام در رتبه های آخر قرار دارند. نتایج کلی پژوهش حاکی از وضعیت نامطلوب کیفیت زندگی در روستاهای مورد مطالعه بود و این امر بیانگر آن است که در مجموع پراکنش فضایی کیفیت زندگی در منطقه مورد مطالعه در وضعیت متوازنی قرار ندارد.

تاکنون برای حل مسائل و معضلات زیست محیطی، راهکارهای فنی و فناورانه بسیاری در قالب شیوه های نوین کشاورزی مثل کشاورزی دقیق ارائه شده است. اما امروزه توجه به بعد اخلاقی در کنار سایر ابعاد مهم حفاظت از محیط زیست را می توان بیانگر اهمیت توجه به بعد نرم افزاری حفاظت از محیط زیست در کنار بعد سخت افزاری و فنی دانست. زیرا سوابق نشان داده که راه حل های فنی نتوانسته اند از نابودی های روزافزون محیط زیست جلوگیری کنند. تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت هنجارهای اخلاقی زیست محیطی در بین کشاورزان شهرستان شیراز انجام شده است. در این پژوهش از فن پیمایش و ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات از 272 نمونه از کشاورزان شهرستان شیراز استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط اساتید ترویج و آموزش کشاورزی و پایایی آن از طریق مطالعه راهنما و آماره آلفای کرونباخ تائید گردید. در این تحقیق بر اساس نظریه فضیلت گرایی، چهار دسته از هنجارهای اخلاقی زیست محیطی از قبیل منفعت طلبی، صرفه جویی، مسوولیت پذیری، و آینده نگری در بین جامعه کشاورزان موردبررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که بسیاری از کشاورزان باوجود پذیرش ضمنی مسوولیت در قبال سلامتی مصرف کنندگان، سایر موجودات زنده و زیست کره، در بسیاری از موارد از طریق مصرف بی رویه کودها و سموم شیمایی و سوزاندن بقایای گیاهی صرفا به دنبال کسب منفعت خود (ورای از منفعت عام) می باشند. از سوی دیگر، بسیاری از کشاورزان باوجود پذیرش حق نسل های آینده در بهره برداری از محیط زیست، از آینده نگری پایینی برخوردار بوده و فعالیت های ناپایدار و حال نگری را در برخورد با منابع زیست محیطی از خود نشان می دهند. در پایان توصیه هایی در راستای اصلاح اخلاق زیست محیطی در بین کشاورزان و پایبندی هرچه بیشتر آن ها به رعایت اصول اخلاقی زیست محیطی ارائه شده است.

شناخت و درک تفاوت های موجود میان مناطق مختلف، به لحاظ سطح برخورداری از امکانات و توانمندی های توسعه بخش کشاورزی، برای برنامه ریزی و تصمیم گیری مناسب، ضروری است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین سطح توسعه یافتگی بخش کشاورزی در استان های غرب کشور (همدان، کرمانشاه، کردستان، لرستان و ایلام) با استفاده از روش های تصمیم گیری چند شاخصه انجام شده است. بدین منظور 33 شاخص در سه گروه اجتماعی، فنی- تولیدی و خدماتی- زیربنایی تعریف و تنظیم گردید و وزن آن ها با بهره گیری از روش آنتروپی شانون تعیین شد. سپس سطح توسعه بخش کشاورزی استان ها با استفاده از تکنیک های TOPSIS،SAW  و تاکسونومی عددی مشخص شد و برای رتبه بندی نهایی استان ها نتایج حاصل از هر سه روش با استفاده از روش های میانگین رتبه ها، بردا و کاپلند ادغام گردید. نتایج نهایی نشان داد استان های همدان و کرمانشاه بالاترین درجه توسعه یافتگی را دارند و استان های لرستان، ایلام و کردستان در سطح پایین تری از توسعه قرار دارند. از این رو، انجام اقدامات ضربتی برای تسریع روند توسعه کشاورزی این استان ها از اهمیت دوچندانی برخوردار است.

نوع تلقی، تعامل، شناخت و ارزش گذاری منابع انرژی توسط کشاورزان، چگونگی بهره برداری آن ها را از این منابع تعیین می کند. به همین منظور، مطالعه حاضر از نقطه نظر یک پارادایم علمی محیط زیستی به شبیه سازی رفتار مصرف انرژی در نظام های گلخانه ای پرداخته است. جمعیت مورد مطالعه تحقیق، کشاورزان تولیدکننده خیار داربستی (سال باغی 92-91) در شهرستان یزد بودند (تعداد 2076 بهره بر دار) که حجم نمونه تحقیق با فرمول کوکران تعیین گردید و با نمونه گیری طبقه ایِ متناسب، 322 واحد آنان انتخاب و پیمایش شدند. از نظریه های بوم شناسی انسانی و رفتار هدف محور نیز برای تبیین تعاملات گلخانه داران با محیط فناوری استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده با ابزار پرسشنامه، از نرم افزار SPSS12 استفاده شد که نتایج آمار توصیفی این نرم افزار ورودی نرم افزار نت لوگو Netlogo5.0.1. را برای انجام آزمایش های شبیه سازی عامل محور و نمایش چگونگی تعامل گلخانه داران با محیط فناوری تشکیل دادند. روایی صوری پرسشنامه نیز با نظرات متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی و جامعه شناسی تعیین و میزان پایایی شاخص های آن با روش آلفای کرونباخ در دامنه 0.76 تا 0.95 تعیین گردید. یافته های شبیه سازی نشان داد که با دست کاری و تغییر سازه های پیش بین نیت رفتار مصرف انرژی نظیر ”پارادایم محیط زیستی“، ”مشوق های تغییر نگرش و رفتار مصرف انرژی“ و ”نگرش پیرامون تاثیرات طرح هدفمندی یارانه انرژی“، 15 درصد در میزان مصرف برق صرفه جویی می گردد. همچنین، با تغییر میزان پارامترِ ”عمرِ“ وسایل و تجهیزات گلخانه ای، صرفه جوئی در گلخانه ها به میزان 57 تا 77 درصد خواهد رسید. درنهایت، در راستای بهینه شدن مصرف انرژی در نظام های گلخانه ای، راهکارهای بنیادی و کاربردی پیشنهاد شده است.

حفاظت از منابع طبیعی همواره موردتوجه سیاست گذاران قرار داشته، اما برنامه های اجراشده در راستای مدیریت این منابع زیستی با توفیق چندانی همراه نبوده اند، به نحوی که تخریب منابع آب، خاک، جنگل و سکونت گاه های طبیعی در چند دهه اخیر افزایش یافته است. همین امر موجب نگرانی اندیشمندان مختلف گردیده است. برخی صاحب نظران بر این باورند که جهان در آستانه اتمام منابع طبیعی قرار دارد. در این میان، هرچند نقش مداخله گری های انسانی در افزایش تخریب منابع زیستی موردپذیرش قرارگرفته، اما سیاست گذاری های انجام شده درزمینه حفاظت منابع طبیعی همچنان بر مبنای تفکرات سنتی فایده نگر طرح ریزی می گردند که در آن، تخریب منابع به عنوان فرایندی طبیعی تلقی می شود و نقش انسان ها در شکل گیری تغییرات زیست محیطی نادیده انگاشته می شود. بنابراین، دستیابی به اهداف حفاظت پایدار منابع زیستی نیازمند بازاندیشی در این شیوه تفکر و رویکرد به اندیشه های معاصر می باشد. به منظور حفظ منابع طبیعی می بایست در نگرشی سیستمی و جامع نگر، رابطه نظام اجتماعی- بوم نظام موردتوجه قرارگرفته و بر نقش ابعاد انسانی در سازگاری با بوم نظام تاکید شود. همچنین حفاظت منابع طبیعی دارای بنیانی فرهنگی می باشد. بنابراین، تبیین رابطه فرهنگ و ارزش ها و نگرش های برآمده از آن با سیاست گذاری، تولید، نشر و به کارگیری برنامه های حفاظتی ضروری است.

هدف این تحقیق بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد سازمانی در سازمان جهاد کشاورزی استان البرز بود. روش تحقیق، پیمایشی و از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق را 272 نفر از کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی در استان البرز تشکیل می دادند که با توجه به جدول کرجسی- مورگان، تعداد 213 نفر از آن ها از طریق روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب برای انجام تحقیق انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد استفاده گردید. روایی صوری پرسشنامه با نظر پانلی از متخصصان مورد تایید قرار گرفت و روایی سازه و پایایی ترکیبی ابزار تحقیق نیز از طریق برآورد مدل اندازه گیری و پس از انجام اصلاحات لازم به دست آمد. داده های گردآوری شده با استفاده از تکنیک چند متغیره مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که فرضیه تحقیق مورد تایید قرار گرفته و سرمایه اجتماعی از اثر مثبت و معنی داری بر متغیر وابسته برخوردار بود و در مجموع 64 درصد از واریانس عملکرد سازمانی در سازمان جهاد کشاورزی استان البرز را تبیین نمود. با توجه به یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت تقویت سرمایه اجتماعی به طور مستقیم منجر به بهبود عملکرد سازمانی در سازمان جهاد کشاورزی می شود.

هدف تحقیق پیمایشی حاضر، بررسی الزامات موثر بر بکارگیری انرژی خورشیدی در بخش کشاورزی از دیدگاه کارشناسان کشاورزی استان تهران بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای ساختارمند بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ (a=0.82-0.95) تایید گردید. جامعه آماری شامل کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان تهران بودند (N=38) که از این میان، تعداد 196 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (n=196). نتایج تحقیق نشان داد که بین سابقه کار، الزامات اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، آموزشی و تحقیقاتی با امکان بکارگیری انرژی خورشیدی در بخش کشاورزی رابطه مثبت و معنی داری در سطح یک درصد خطا وجود داشت، این در حالی است که بین سن، میزان تحصیلات با امکان بکارگیری انرژی خورشیدی در بخش کشاورزی رابطه مثبت و معنی داری در سطح پنج درصد خطا وجود داشت. نتایج رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نشان داد که متغیرهای الزامات اقتصادی، الزامات تحقیقاتی، سابقه کار و الزامات آموزشی، نقش مثبتی در امکان بکارگیری انرژی خورشیدی دارند و 33 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می نمایند.

یکی از مشکلات تولید سیب زمینی، هزینه تولید غده های بذری است، به طوری که 50-30 درصد هزینه تولید را شامل می شود. سامانه های تولید ریزغده بذری به دلیل کارآمدی و تولید بذور ارزان، جایگاه مهمی در جهان یافته است. تحقیق، حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر پذیرش بذر ریزغده سیب زمینی توسط سیب زمینی کاران شهرستان اردبیل و به روش پیمایش انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، سیب زمینی کاران آشنا به ریزغده بوده اند. به دلیل مدیریت ریزغده توسط بخش خصوصی و عدم دخالت بخش دولتی، آمار دقیقی از تعداد آنها در دست نبود. نمونه ای متشکل از 100 نفر به روش تصادفی انتخاب و اطلاعات لازم گردآوری گردید. ابزار تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن به کمک اساتید دانشگاه و کارشناسان ترویج شهرستان اردبیل به دست آمد. برای به دست آوردن پایایی پرسشنامه، یک مطالعه راهنما به کمک 30 نفر از کشاورزان خارج از نمونه انجام گردید. مقدار آلفای کرونباخ برای بخش های مختلف پرسشنامه بین 0.77 تا 0.87 به دست آمد. نتایج نشان داد که عملکرد بیشتر در واحد سطح مهم ترین دلیل پذیرش بود. در مقابل، بالابودن قیمت بذر، نداشتن اطلاعات کافی در مورد کشت و کار ریزغده، به ترتیب مهم ترین دلایل عدم پذیرش ریزغده بذری بودند. نتایج نشان داد که پذیرندگان، دارای مزارع سیب زمینی مکانیزه تری بودند. بر اساس این نتایج، از میان ویژگی های واحدهای کشاورزی، تعداد قطعات اراضی ملکی دارای تاثیر منفی ولی اندازه زمین ملکی و سطح زیرکشت سیب زمینی ملکی دارای تاثیر مثبت و معنی داری بر پذیرش بودند. از میان ویژگی های فردی، تحصیلات و تعداد افراد باسواد خانواده، دارای تاثیر مثبت ولی سن و تجربه کشاورزی دارای تاثیر منفی معنی داری بر پذیرش بودند.

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه های تلویزیونی کشاورزی از دیدگاه بهره برداران بخش کشاورزی استان فارس و تعیین سازه های موثر بر آن به اجرا در آمده است. پژوهش انجام گرفته، یک تحقیق کاربردی است که با روش پیمایشی اجرا گردیده است. جامعه آماری پژوهش 280 هزار نفر بهره بردار کشاورزی استان فارس بوده اند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی، تعداد 397 بهره بردار به عنوان نمونه، تعیین و موردمطالعه قرار گرفتند. ابزار سنجش، پرسشنامه بوده و روایی آن توسط پانل متخصصان، تایید شد. برای تعیین پایایی پرسشنامه، مطالعه راهنما انجام گرفت و میزان ضرایب آلفای کرونباخ حاصل بین 0.60 تا 0.95 به دست آمد. در بررسی اثرات برنامه های تلویزیونی کشاورزی از مدل پرسی استفاده شد. نتایج نشان داد که درصد کمی از بهره برداران جزء مخاطبان این برنامه ها بودند. از دیدگاه مخاطبان، اثرات برنامه های تلویزیونی کشاورزی از نظر اثرات مستقیم، شرطی و کلی، در حد متوسط و از نظر اثرات انباشتی و شناختی، زیر متوسط بوده است. متغیرهای رضامندی از شبکه تلویزیونی استانی، اهداف فرد در توجه به برنامه و اعتماد به رسانه استانی بیشترین توانایی را در پیش بینی اثربخشی این برنامه ها داشته اند. در بررسی منابع کسب اطلاعات کشاورزی مخاطبان، مشخص شد که تلویزیون در جایگاه چهارم قرار دارد. در پایان به منظور ارتقاء اثربخشی این گونه برنامه ها و همچنین جذب مخاطبان بیشتر، توصیه های کاربردی ارائه گردیده است.

خشکسالی های اخیر و به تبع آن کمبود آب و همچنین سوء مدیریت در بهره برداری از منابع آب در حوزه آبریز دریاچه ارومیه، پیامدهای زیست محیطی عدیده ای را باعث شده است. هدف این پژوهش، تحلیل رفتار مشارکتی کشاورزان در حفاظت منابع آب سطحی در حوزه جنوبی دریاچه ارومیه بود. این از نوع پژوهش های "توصیفی و علی ـ رابطه ای" است که با استفاده از فن پیمایش انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کشاورزان جنوب حوزه آبریز دریاچه ارومیه (N=23750) بودند که تعداد 378 نفر آن ها با بهره گیری از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط تعدادی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی مورد تایید قرار گرفت و پایایی دسته گویه های آن هم با استفاده از یک مطالعه راهنما و آزمون آلفای کرونباخ، محقق گردید (0.70≤a≤0.90). نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که میان سه گروه کشاورزان با نگرش های ارزشی زیست کره، نوع دوستانه و خودخواهانه از لحاظ رفتار مشارکت در حفاظت منابع آب سطحی، تفاوت معنی داری وجود دارد و افراد با نگرش های زیست کره و خودخواهانه به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میانگین رفتار مشارکتی بودند. همچنین نتایج تحلیل علی حاکی از آن بود که هنجارهای مشارکتی دارای بیشترین اثر بر رفتار مشارکتی هستند (b=0.583).

فقر آبی کشاورزی به طور عام به معنای کمبود آب با کیفیت خوب برای کشاورزی می باشد. شاخص فقر آبی کشاورزی با ترکیبی از عوامل طبیعی و فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و نهادی در بخش کشاورزی امکان تحلیل وضعیت آب کشاورزی هر منطقه را متناسب با شرایط آن منطقه فراهم می کند. این تناسب درواقع مرهون به کارگیری روش های مناسب وزن دهی با توجه به دیدگاه افراد مهم در زمینه موضوعی آن می باشد. بر همین مبنا، پژوهشی با هدف اولویت بندی مولفه ها و زیرمعیارهای اصلی شاخص فقر آبی کشاورزی با استفاده از فرایند تحلیل شبکه (ANP) و مقایسه آن با فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در شهرستان دزفول انجام گرفت. برای این منظور، نمونه ای هدفمند شامل پنج نفر از کارشناسان مراکز ترویج و خدمات جهاد کشاورزی که دارای صلاحیت علمی و تجربی بالایی در مراکز سطح شهرستان بودند، برای تکمیل انجام مقایسات زوجی انتخاب شدند. مدل طراحی شده ANP، وزن ها در قالب مولفه ها (5 گره یا نود)، معیارها (9 گره) و زیرمعیار های شاخص (27 گره) بر اساس فرایند مقایسات زوجی، پردازش، محاسبه و تحلیل شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزارهای Excel،Super Decisions  و Expert choice استفاده شد. نتایج، گویای آن است که مدل ANP در مقایسه با مدل AHP از کارایی بیشتری برای تحلیل شاخص فقر آبی کشاورزی در منطقه برخوردار است. همچنین، از میان زیرمعیارهای موثر بر هدف پژوهش، سیستم های زهکشی، مصرف کود شیمیایی و فاصله بین منبع آب و مزرعه به ترتیب از مهم ترین زیرمعیارها، و بالادست بودن زمین در توزیع و تخصیص آب، تسطیح اراضی و شرکت در کلاس های آموزشی مدیریت آب، کمترین وزن را کسب کرده و کم اهمیت ترین زیر معیارها به شمار می آیند.