تحقیقات علوم چوب و کاغذ ایران
سال:1391 | دوره:27 | شماره:3 (پیاپی 40) |تعداد مقالات:18

تاثیر افزودن نانورس بر ویژگی های چندسازه پلی پروپیلن/ الیاف کارتن کنگره ای کهنه بررسی شد. از ترکیب 67% پلی پروپیلن، 30% الیاف کارتن کنگره ای کهنه و 3% پلی پروپیلن مالئیک دار شده (MAPP) و افزودن مقادیر 2.5، 5 و 7.5% نانورس به این ترکیب، چندسازه ساخته شد. افزودن نانورس به چندسازه با روش پیش اختلاط مذاب انجام گردید. ابتدا پلی پروپیلن و نانورس به شکل مذاب با یکدیگر ترکیب شده و بعد این ترکیب پس از سرد و تبدیل به گرانول شدن، همراه با الیاف کارتن کنگره ای کهنه و MAPP مجددا به صورت مذاب مخلوط شده و نمونه های آزمونی از آن قالب گیری گردید. نتایج نشان داد که در اثر افزودن نانورس به ترکیب چندسازه، مقاومت خمشی و مقاومت کششی و همچنین مقاومت به ضربه فاقدار چندسازه کاهش یافت. اثر افزودن نانورس بر مقاومت خمشی و مدول کششی در سطح 99% و اثر این عامل بر مقاومت کششی در سطح 95% معنی دار شد. ولی این افزودن نانورس بر مدول الاستیسیته خمشی و مقاومت به ضربه معنی دار نشد. زیرا افزودن نانورس به ترکیب چندسازه میزان اتصال بین پلی پروپیلن و الیاف کارتن کنگره ای کهنه را کاهش داد. علاوه بر این، در مورد مقاومت به ضربه این پدیده باعث به وجود آمدن مناطق تمرکز تنش گردید. ولی مدول الاستیسیته خمشی و مدول کششی افزایش یافت. البته در اثر افزودن نانورس جذب آب نمونه های چندسازه پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب کاهش یافت.

رویش درختان از جمله راش از شرایط اقلیمی و محیطی تاثیر می پذیرد، گونه راش (Fagus orientalis) در جنگلهای شمال ایران گسترش دارد. در شیب شمالی البرز و در منتهی الیه شرقی جنگلهای خزری دارمرز در قسمت بالایی به جنگلهای اوری (Quercus macranthera) می رسد. به رغم اینکه گونه های راش و بلند مازو (Quercus castaneifolia) از نظر رویشگاهی و ترجیح عوامل محیطی با یکدیگر تفاوتهایی دارند، اما چون تحت شرایط تقریبا یکسان حاکم بر منطقه قرار دارند، می توانند در حوضه های مختلف مورد بررسی قرار گیرند. در این تحقیق ارتفاع و حجم گونه های راش و بلند مازو در مراحل مختلف رشد به عنوان وضعیت تولید چوب آنها و واکنش آنها نسبت به میزان بارش، دما، تبخیر، طول و عرض جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا و نسبت سطح جنگل به سطح کل حوضه از آستارا تا گلستان مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تشخیص همبستگی داده ها و تعیین همبستگی آماری آنها، مجموعه داده ها بر اساس تفکیک خوشه ای با بکارگیری نرم افزار آماری spss انجام گردید. نتایج حاصل نشان داد که (متوسط) ارتفاع از سطح دریای عرصه جنگلی با افزایش (متوسط) طول جغرافیایی به طور معنی دار افزایش می یابد، در صورتی که میزان آن با افزایش عرض جغرافیایی کاهش یافت. درمورد میزان نسبت سطح جنگل به سطح کل حوضه، با افزایش طول و عرض جغرافیایی این نسبت کاهش می یابد. تمام حالات خوشه ها با گروه های مختلف (گروه یک داده ها شامل: حجم و ارتفاع راش، حجم و ارتفاع بلند مازو، میزان بارش، سطح جنگل به سطح کل حوضه، و میزان دما) داده ها نشان داد که تولید چوب و رویش درختان راش و بلندمازو در وهله اول تحت تاثیر اولیه بارش، نسبت سطح جنگل به سطح کل حوضه و دما می باشد و بعد تحت تاثیر طول جغرافیایی، عرض جغرافیایی و نهایتا تبخیر است. البته میزان معنی دار بودن ارتباطات آماری داده ها مطابق با ارتباط آماری پیرسون در سطح 0.01 و 0.05 است.

این تحقیق برای بررسی امکان افزایش خصوصیات مقاومتی و نوری کاغذهای ساخته شده از الیاف باطله اکسید شده انجام شد. در این مطالعه نمونه های کاغذ روزنامه باطله به صورت تصادفی انتخاب و پس از تبدیل به خمیرکاغذ، جوهرزدایی شد و بعد بخشی از آن پالایش گردید. هر دو خمیر بازیافتی پالایش شده و پالایش نشده به دو گروه تقسیم گردید. در هر دو مورد یک گروه از خمیرها، بدون تیمار با پروکسید هیدروژن و فقط با افزودن 2% نشاسته کاتیونی به کاغذ دست ساز استاندارد تبدیل شد (نمونه های شاهد). گروه دوم هر دو نوع خمیر ابتدا با درصدهای مختلف 2%، 3% و 4% پروکسید هیدروژن در شرایط قلیایی تیمار شد و بعد به الیاف اکسید شده 2% نشاسته کاتیونی تیمار افزوده شد و در نهایت از آنها کاغذهای دست ساز استاندارد تهیه شد و خواص مقاومتی و نوری آنها طبق استاندارهای TAPPI اندازه گیری شد. همچنین برای مشخص شدن اثر اکسیدکننده ها بر روی سطوح الیاف خمیر، طیف FTIR گرفته شد. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان داد که تیمار با پروکسید، شاخص های مقاومتی کاغذهای ساخته شده از روزنامه باطله را افزایش داد. این افزایش زمانی که از 3% پروکسید استفاده می شود بارزتر بوده و کمترین مقدار مقاومت ها مربوط به نمونه های شاهد است. همچنین، پالایش نیز در افزایش خواص مقاومتی تاثیر مثبتی داشت. نتایج خواص نوری اندازگیری شده نیز نشان داد با افزایش شدت تیمار برای هر دو خمیر پالایش شده و پالایش نشده روشنی افزایش، زردی کاهش و ماتی کاهش جزئی داشت. البته بیشترین درجه روشنی زمانی است که از پراکسید 3% استفاده شود.پالایش نیز منجر به افزایش روشنی و زردی و کاهش ماتی کاغذ شد. همچنین طیف FTIR نشان داد که نمونه های خمیر اکسیدشده بیشترین جذب را در عدد موج 1650 که مربوط به گروه کربوکسیل است، داشتند.

در این بررسی تاثیر قطر پین (سه اندازه 6، 8 و 10 میلی متر)، فاصله بین پین ها (سه اندازه 30، 50 و 70 میلی متر) و عمق نفوذ پین چوبی (سه اندازه 2d، 3d و 4d میلی متر (d قطر پین)) بر مقاومت خمشی شکل اتصال H بررسی شد. برای ساخت اتصال های H شکل ابعاد عضو میانی 16×125×200 میلی متر و عضوهای کناری 16×125×250 میلی متر در نظر گرفته شد. جنس عضوهای اتصال ها از تخته فیبر دانسیته متوسط انتخاب شد. نوع گونه چوبی پین مورد استفاده در این تحقیق از جنس گونه ممرز (carpinus betulus) بود که پین متداول بازار است.چسب مورد استفاده به عنوان ماده کمکی نیز دراتصال پین، چسب پلی وینیل استات (PVA) بود. از ترکیب عوامل متغیر فوق در اتصال پین 27 تیمار بوجود آمد که با توجه به 4 تکرار در مجموع 108 نمونه اتصال H شکل ساخته و مقاومت خمشی آنها بوسیله ماشین آزمایش مکانیکی اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمایش های مکانیکی حکایت از آن داشت که دراتصال H شکل برای هر یک از عمق نفوذهای پین، با افزایش فاصله پین ها از یکدیگر مقدار مقاومت خمشی کاهش یافت. همچنین بیشترین مقدار مقاومت خمشی مربوط به پین های با قطر 10 میلی متر است. در عمق نفوذ 4d، برای هر سه قطر پین 6، 8 و 10 میلی متری، بیشترین مقاومت خمشی در فاصله 30 میلی متری بدست آمد. این نتایج برای عمق نفوذ های 2d و 3d نیز بر قرار است.

در این بررسی با استفاده از فرایند سودا و اعمال سه زمان پخت (60، 120 و 180 دقیقه) و سه میزان قلیائیت فعال (6، 8 و 10 درصد NaOH بر مبنای وزن خشک الیاف) به عنوان عوامل متغیر و دمای پخت 125oC و نسبت مایع پخت به ماده سلولزی (بر اساس وزن کاملا خشک)، از الیاف ضایعات پارچه های پنبه ای، خمیرکاغذ تهیه و پس از ساخت کاغذهای دست ساز، ویژگی های مقاومتی و نوری آنها اندازه گیری شد. شرایط مناسب برای پخت ضایعات پارچه های پنبه ای شامل 8% قلیائیت فعال و زمان پخت 120 دقیقه تعیین شد. در این شرایط پخت، بازده این خمیر کاغذ 86.46% تعیین شد. خمیرکاغذ تا درجه روانی 450 میلی لیتر استاندارد کانادایی پالایش شده و ویژگی های مقاومتی و نوری شامل شاخص مقاومت به پاره شدن 20.12 (m.N.m2/g)، طول پاره شدن 1.96 (km)، شاخص مقاومت به ترکیدن 2.09 (Kpa.m2/g)، روشنی 95.86% و ماتی 96.39% اندازه گیری شد.

تاثیر دو عامل تقویت کننده (الیاف بازیافتی کارتن کنگره کهنه یا OCC) و ماده حجیم کننده (آزودی کربونامید و بی کربنات سدیم) بر دانسیته، ویژگی های مقاومتی و پایداری ابعادی چندسازه الیاف پلی پروپیلن حجیم شده بررسی گردید. مقدار الیاف تقویت کننده معادل 20% از وزن کل چندسازه ثابت در نظر گرفته شده و مقدار هر یک از دو ترکیب حجیم کننده بین 3 تا 7% متغیر بوده ویژگی های مقاومتی شامل مقاومت خمشی (MOR) و مدول الاستیسیته خمشی (MOE)، حداکثر مقاومت در برابر کشش و مدول الاستیسیته کششی و همچنین مقاومت در برابر ضربه فاقدار اندازه گیری گردید. میزان جذب آب بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب مقطر (دمای 2 ± 23 درجه سانتیگراد) نیز اندازه گیری شد. در اثر تجزیه مواد حجیم کننده، مقداری از آن در مخلوط باقیمانده و به دلیل نفوذ ماده پلیمری به داخل الیاف OCC دانسیته چندسازه افزایش یافته و از مقدار 839.2 کیلوگرم بر مترمکعب برای پلی پروپیلن خالص به مقداری بین 919.2 تا 947.9 کیلوگرم بر مترمکعب در چندسازه ها افزایش یافت. در اثر افزودن مواد تقویت کننده و حجیم کننده، MOR و MOE افزایش یافته و این افزایش فقط به دلیل افزودن الیاف تقویت کننده نبود. بلکه افزودن ماده حجیم کننده نیز در این افزایش نقش داشت. تاثیر افزودن بی کربنات سدیم به ویژه در مقادیر 5 و 7% معنی دار بود. البته نتایج مشابهی نیز در مورد مقاومت در برابر کشش مشاهده گردید و بیشترین مقاومت در برابر کشش و مدول الاستیسیته کششی در شرایط استفاده از 5 و 7% بی کربنات سدیم به دست آمد. افزودن الیاف تقویت کننده و مواد حجیم کننده به ترکیب چندسازه منجر به افزایش مقاومت در برابر ضربه فاقدار شد و مقاومت به ضربه فاقدار چندسازه ها به جزء یک مورد بالاتر از پلی پروپیلن خالص به دست آمد. از این رو جذب آب چندسازه ها زیادتر از پلی پروپیلن خالص اندازه گیری شد.

چوب گونه اقاقیا از دوام بیولوژیکی بسیار زیادی برخوردار است، به طوری که درخت آن به صورت پراکنده به عنوان یکی از گونه های دست کاشت در بیشتر نقاط کشور بخصوص در نواحی نیمه خشک و خشک به منظور تثبیت نیتروژن خاک کاشته شده است. استخراج مواداستخراجی این گونه با استفاده از حلال هگزان، به روش خیساندن در حلال و در مدت زمان 15 روز انجام شد. میانگین درصد مواداستخراجی هگزانی چوب درون اقاقیا 8.4 درصد تعیین گردید. شناسایی ترکیب های شیمیایی در نمونه های استخراج شده با استفاده از دستگاه GC/MS انجام شد. در مجموع 25 ترکیب شناسایی شد که با درصدهای متفاوتی فقط در چوب درون وجود دارند. فراوانترین ترکیب موجود در عصاره هگزانی چوب درون اقاقیا، هگزا دکانوییک اسید، به صورت مشتق تری متیل سایلیل استر، به میزان 13.39 درصد بوده که از دسته اسیدهای چرب اشباع شده است. مهمترین اسیدهای چرب اشباع نشده شناسایی شده در چوب درون این گونه شامل 9، 12- اکتا دکا دی انوییک اسید (Z، Z)- (10.10 درصد) می باشد.از فراوان ترین آلکان های شناسایی شده در چوب درون این گونه، تترادکان (6.88 درصد) و هگزادکان (6.15)، بود. همچنین اسکوالن به عنوان یکی از روغن های هیدروکربنی به میزان 1.17 درصد شناسایی شده است که در صنعت سرم سازی برای از بین بردن بیماریهای ویروسی حیوانات از آن استفاده شد.

در این بررسی با استفاده از پسمانده پس از عصاره گیری از ریشه گیاه شیرین بیان و با اعمال سه زمان بخارزنی (15، 20 و 25 دقیقه)، سه زمان پرس (5، 6 و 7 دقیقه) و دو مقدار چسب (10 و 12 درصد)، الیاف و تخته فیبر دانسیته متوسط به روش خشک ساخته شد. برای هر یک از 18 ترکیب شرایط 3 تخته و جمعا 54 تخته ساخته شد. ویژگی های آناتومیکی پسمانده ریشه شیرین بیان و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده از الیاف آن اندازه گیری شد. میانگین طول و قطر الیاف ریشه شیرین بیان به ترتیب برابر با 1.02 میلی متر و 11.63 میکرون اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از اندازه گیری مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، چسبندگی داخلی و واکشیدگی ضخامتی بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب نشان داد که بیشترین میزان مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و چسبندگی داخلی مربوط به تخته های ساخته شده در شرایط زمان بخارزنی 20 دقیقه، زمان پرس 7 دقیقه و مقدار چسب 10 درصد است که به ترتیب برابر با 5.291، 559.4 و 0.1245 مگاپاسکال اندازه گیری شد. کمترین میزان واکشیدگی ضخامتی پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب نیز در همین شرایط برابر 31.6 و 34.12 درصد تعیین گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که از این الیاف فقط به عنوان جزئی از ترکیب الیاف ساخت تخته فیبر دانسیته متوسط می توان استفاده کرد.

هدف از این بررسی استفاده از ساقه گل محمدی در لایه میانی تخته خرده چوب بود.بنابراین با استفاده از 3 دمای پرس 160، 170 و 180 درجه سانتیگراد و 5 ترکیب چوبی شامل مصرف صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد خرده های ساقه گل محمدی حاصل از هرس در لایه میانی، اقدام به ساخت تخته خرده چوب از خرده چوب صنوبر گردید. سپس نتایج حاصل از آزمایش های فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده با استفاده از طرح آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش خرده های ساقه گل محمدی در لایه میانی تخته های ساخته شده، به طور معنی داری مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته کاهش یافت. همچنین دمای پرس اثر معنی داری بر این ویژگی ها نداشته است. با این حال، نتایج نشان داد که با افزایش مصرف ذرات ساقه گل محمدی در لایه میانی تخته ها به طور معنی داری از چسبندگی داخلی تخته ها کاسته شده و حداقل این ویژگی در شرایط استفاده از 100 درصد ذرات ساقه گل محمدی در لایه میانی دیده شد. همچنین نتایج این بررسی نشان داد با افزایش مصرف ذرات ساقه گل محمدی، مقدار واکشیدگی ضخامت 24 ساعت نیز در سطح معنی داری افزایش یافت، که با حداقل چسبندگی داخلی تخته ها در این شرایط هماهنگی دارد. نتایج حاصل از اندازه گیری خواص فیزیکی و مکانیکی تخته های ساخته شده نشان می دهد که ساقه گل محمدی می تواند برای تولید فراورده های مرکب چوبی به ویژه تخته خرده چوب با ویژگی های استاندارد مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین استفاده از منابع لیگنوسلولزی مکمل مانند درختان تندرشد و پسماندهای کشاورزی برای ترکیب با ساقه گل محمدی در تولید تخته خرده چوب قابل بررسی است.

گیاه توتون (.Nicotiana tabacum L) ازجمله گیاهان غیرچوبی است که پس از مصرف برگ آن در صنایع دخانیات، پسماند ساقه آن را می توان در صنایع تولید کاغذ و فرآورده های چند سازه چوبی مورد استفاده قرار داد. اما استفاده بهینه از این ماده بیولوژیک غیرچوبی مستلزم شناخت ویژگی های آناتومیکی، مورفولوژیکی و ترکیب های شیمیایی آن است.از ساقه های گیاه توتون واریته کوکر 347 ("Coker 347" Nicotiana tabacum L.) که به طور نسبتا وسیعی در مزارع استان گیلان کشت گردید به طور تصادفی نمونه برداری و خواص آناتومیکی در سه مقطع مماسی، عرضی و شعاعی و همچنین ویژگی های مورفولوژیکی شامل طول و ضخامت فیبر و ضرایب بیومتری اشتقاق یافته از آن (شاخص درهم رفتگی، شاخص رونکل و ضریب انعطاف پذیری) در سه ارتفاع (5%، 50% و 75%) و همچنین ترکیب های شیمیایی آن از قبیل مقدار سلولز، لیگنین، خاکستر، آلفا سلولز و همی سلولز آن مطابق با استانداردهای مربوطه با پوست و بدون پوست مورد بررسی و نتایج آن از طریق طرح آماری مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که ترکیب های شیمیایی ساقه توتون در حد مطلوبی است. اما رابطه شاخص درهم رفتگی (نسبت طول به قطر الیاف) در الیاف ساقه گیاه توتون از بسیاری از الیاف زراعی و پهن برگان کمتر بود، در نتیجه پیش بینی می شود که کاغذ تولیدی آن از مقاومت به پارگی چندان مطلوبی برخوردار نباشد، ولی رابطه شاخص رونکل (نسبت دو برابر ضخامت دیواره به قطر الیاف) آن نزدیک به محدوده پهن برگان و بسیاری از گیاهان غیرچوبی بود، و در نتیجه انتظار می رود کاغذ تولیدی از مقاومت به کشش، ترکیدگی و تا خوردگی قابل قبولی برخوردار باشد.

در این تحقیق اثر شدت استیلاسیون و زمان پرس بر روند انتقال حرارت از صفحات پرس گرم به مغز کیک خرده چوب گونه ممرز (Carpinus betulus) بررسی شد. خرده چوب های ممرز بدون حضور کاتالیزور و حلال، به مدت 24 ساعت در انیدریداستیک غوطه ور شدند و برای رسیدن به سه سطح اصلاح 8، 12 و 17 درصد به مدت 40، 180 و 360 دقیقه در آون تحت دمای 120 درجه سانتی گراد حرارت داده شدند. سپس خرده چوب ها با چسب ملامین اوره فرمالدهید به میزان 10 درصد بر اساس وزن خشک خرده چوب، چسب زنی و پرس گردیدند. اندازه گیری دما با استفاده از سیم های ترموکوپل از جنس کروم- نیکل، در لایه میانی کیک انجام شد. در فرایند ساخت از سه زمان پرس 5، 6 و 7 دقیقه استفاده گردید. نتایج نشان داد با افزایش شدت استیلاسیون سرعت انتقال حرارت کاهش می یابد، به طوری که در نمونه های شاهد و سطح پایین اصلاح (8 درصد) در دقایق اولیه دمای مغز تخته به 100 درجه سانتی گراد رسید. در سطح 12 درصد، پس از 390 ثانیه و در بالاترین سطح (17 درصد) حتی در پایان طولانی ترین زمان پرس (7 دقیقه) نیز دما به 100 درجه سانتی گراد در مغز تخته نرسید.

اثر افزودن نانولوله کربن چند دیواره، بر ویژگی های مکانیکی، جذب آب و واکشیدگی ضخامت چند سازه چوب پلاستیک ساخته شده از پلی پروپیلن و الیاف بازیافتی کاغذ های قهوه ای مورد بررسی قرار گرفت. از 30% الیاف بازیافتی کاغذ های قهوه ای، 67% پلی پروپیلن و 3% پلی پروپیلن مالئیک دار به عنوان ترکیب چندسازه استفاده شد. نانولوله کربن چند دیواره به میزان 1، 2 و 4 درصد، بر مبنای وزن خشک ترکیب چندسازه استفاده گردید. برای اختلاط مواد از دستگاه مخلوط کن داخلی استفاده شد و ساخت نمونه های آزمونی، توسط یک دستگاه تزریق، انجام شد. نتایج نشان داد که با افزودن نانولوله کربن چند دیواره به ترکیب چندسازه، به میزان یک و دو درصد، به ترتیب مقاومت به ضربه و مقاومت خمشی افزایش یافت. همچنین، با افزودن نانولوله کربن چند دیواره به ترکیب مواد در سطح دو و چهار درصد، مدول الاستیسیته خمشی افزایش یافت و بیشترین مقدار آن در اثر افزودن نانولوله کربن در سطح چهار درصد اندازه گیری شد. به طوری که کمترین مقدار جذب آب و واکشیدگی ضخامت در اثر افزودن یک درصد نانولوله کربن چنددیواره تعیین شد.

در این تحقیق اثر طول پیچ در سه مقدار (2، 2.5 و 3 اینچ) سه گونه چوبی راش (Fagus orientalis)، توسکا (Alnus subcordata) و نوئل (White spruce) و دو فاصله (2.5 و 2) سانتی متر بین پیچ ها، بر مقاومت خمشی بررسی شد. برای ساخت اتصال های تی شکل ابعاد عضو ها 15×5.5×2.5 سانتی متر بود. از ترکیب عوامل فوق 18 تیمار بوجود آمده که با توجه به 4 تکرار در مجموع 72 نمونه تی شکل ساخته و مقاومت خمشی اتصال ها بوسیله ماشین آزمون مکانیکی اندازه گیری شد.نتایج حاصل از آزمون مکانیکی حکایت از آن داشت که بیشترین مقاومت خمشی مورد بررسی در پیچ با طول 3 اینچ مربوط به گونه راش و کمترین مقدار آن در پیچ با طول 2 اینچ مربوط به گونه نوئل است. با افزایش طول پیچ مقاومت خمشی افزایش یافت. طبق این بررسی تاثیر گونه معنی دار بوده، اما فاصله بین پیچ ها تاثیر معنی داری در مقاومت خمشی نشان نداد.

این مطالعه با هدف بررسی تغییرات ابعاد الیاف سه میان بندکاه گندم زاگرس استان گلستان در راستای طول ساقه گندم از دیدگاه کاغذسازی انجام شد. به این منظور، ساقه های گندم از مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان جمع آوری گردید و ویژگی های بیومتریک آن شامل طول الیاف، قطر الیاف، ضخامت حفره سلولی و ضخامت دیواره الیاف به ترتیب برای سه میان بند اول (بالاترین میان بند)، میان بند دوم و میان بند سوم به وسیله روش فرانکلین اندازه گیری شد. نتایج نهایی نشان داد که از لحاظ ویژگی های بیومتریک بین الیاف سه قسمت کاه اختلاف معنی داری از دیدگاه آماری در سطح 99% وجود دارد. با توجه به ضرایب کاغذسازی محاسبه شده، پیش بینی می گردد که کاغذ حاصل از میان بند اول و سوم از مقاومت کششی، ترکیدن و تاخوردن بیشتر و کاغذ حاصل از میان بند دوم دارای مقاومت به پارگی بیشتری نسبت به سایر میان بندها برخوردار است.

در این تحقیق تغییرات شیمیایی گروه های عاملی کربونیل (C=O) و پیوند دوگانه (C=C) در ساختارهای لیگنین کرافت صنوبر و سودای باگاس در اثر کاهنده های سدیم بورهیدرید (NaBH4) و سدیم هیدروسولفیت (Na2S2O4) بر این دو ترکیب و بعد پرتودهی با تابش UV، به وسیله طیف بینی FT-IR مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی ها نشان می دهد که کاهش به وسیله ترکیب های شیمیایی کاهنده، سبب پایداری ساختار لیگنین ها در برابر پرتو فرابنفش می شود. بررسی های طیف بینی FT-IR نشان می دهد که عمده پایداری نوری ترکیب های مورد استفاده در اثر تبدیل گروه های کربونیل (C=O) به گروه های الکلی (C-OH) و پیوندهای دوگانه (C=C) به پیوندهای ساده (C-C) می باشد. همچنین در مقایسه دو احیاءکننده به کار برده شده، مشخص شد که سدیم بورهیدرید عملکرد مناسب تری نسبت به سدیم هیدروسولفیت دارد.