لیزر در پزشکی
سال:1390 | دوره:8 | شماره:1 (پی در پی 39) |تعداد مقالات:7

افزایش سوش ههای باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک احتمالا پایان دوره ای است که بیش از 50 سال گذشته به نام عصر آنتی بیوتیک نامیده شد. یک باکتری، بسیار سریع تکثیر می شود و جهش به زندگی میکروب در حضور آنتی بیوتیک کمک می کند. بنابراین عناصر ژنتیکی قابل انتقال مانند پلاسمیدهای کدکننده آنزیم های مقاوم و پمپ های جریانی می توانند بین گونه های مختلف انتقال یابند. تجویز بی دلیل آنتی بیوتیک ها بالاخص در مورد بیماری های ویروسی، کامل نکردن رژیم درمانی آنتی بیوتیک توسط برخی از بیماران و گسترش استفاده از آنتی بیوتیک در احشام موجب تشدید مشکل انتخاب آنتی بیوتیک در گونه های مقاوم گردیده است.افزایش گونه های مقاوم به چند آنتی بیوتیک موجب گردیده است که تحقیقات وسیعی برای یافتن درمان های ضدباکتریایی جایگزین انجام شود.

مقدمه: تصویربرداری مولکولی فلئورسنس در مد بازتابشی برای ارائه اطلاعات درمورد فرآیندهای پاتولوژیک یک روش قدرتمند است. رشد تومور یک فرآیند پاتولوژیک شایع است که می توان آن را به وسیله کولیس اندازه گیری کرد. دقت اندازه گیری هنگام استفاده از کولیس به مهارت کاربر بستگی دارد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که روش تصویربرداری مولکولی فلئورسنت1 (Fluorescence molecular imaging (FMI))‎  می تواند به عنوان روش دقیق تر جهت اندازه گیری آهنگ رشد تومور مورد استفاده قرار گیرد. هدف از ایجاد این پروژه اعتبار دادن به روش FMI جهت سنجش رشد تومور در مقایسه با روش های متداول اندازه گیری حجم تومور مانند اندازه گیری با کولیس است.روش بررسی: در این مطالعه با استفاده از مدل حیوانی تومور، همبستگی بین روش غیرتهاجمی فلئورسنت و روش های سنتی مورد ارزیابی قرار گرفت. دودمان سلولی WEHI-164 در 36 موش BALB/c که در سه گروه 12 تایی تقسیم شده بودند به صورت زیر پوستی تزریق شد و پس از 10 روز، اندازه تومور به وسیله کولیس اندازه گیری گردید. به طور همزمان اندازه تومور با تزریق ماده فلئورسین در مرکز تومور توسط روش FMI اندازه گیری گردید. درنهایت همبستگی بین اندازه گیری حجم تومور توسط روش های سنتی و اندازه گیری توسط روش FMI توسط روش اسپیرمن و منحنی ROC ارزیابی شد.یافته ها: نتایج نشان می دهد که ضریب بستگی اسپیرمن بین حجم تومور و ارتفاع منحنی شدت فلئورسنت در گروه اول، دوم و سوم شدت به ترتیب 0.019، 0.5، 0.09 است. آنالیز منحنی ROC نشان می دهد که نقطه قطع حجم و وزن تومور به ترتیب 93 میلی متر مکعب و 0.12 گرم می باشد.بحث و نتیجه گیری: در موقعیت ما، بین اندازه گیری رشد تومور در موش BALB/c توسطFMI  با اندازه گیری توسط روش های مرسوم برای حجم و وزن، همبستگی معنی داری وجود ندارد. بنابراین دقت اندازه گیری روش FMI در مورد رشد تومور در حیوانات کوچک نیاز به اصلاح و بهبود دارد.

مقدمه: کابرد لیزر در رشته دندانپزشکی از قبیل حذف پوسیدگی ها و آماده سازی حفرات ترمیمی و نیز تغییر خصوصیات سطحی برای اتصال بهتر مواد ترمیمی به دندان مورد توجه خاصی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه انجام مقایسه ای بین ریزنشت ترمیم های کامپوزیت در ناحیه اکلوزال و سرویکال حفرات تهیه شده با لیزر Er:YAG و حفرات تهیه شده به روش متداول با استفاده از فرز الماسی و توربین بود.روش بررسی: تعداد 12 عدد دندان مولر سالم برای این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند سپس نمونه ها به صورت تصادفی به 2 گروه 6 تایی تقسیم شدند و روی هر نمونه دو حفره کلاس V یکی در باکال و دیگری روی سطح لینگوال توسط توربین یا لیزر Er:YAG تهیه شد. پس از پروسه اچینگ و باندینگ، حفرات به صورت incremental توسط رزین کامپوزیت، پر و هر لایه به مدت 40 ثانیه کیور شد. به کلیه سطوح دندان ها تا 1 میلی متری مارژین های ترمیم دو لایه وارنیش مقاوم به اسید (لاک ناخن) زده شد. بعد نمونه ها درون محلول متیلن بلوی 2 درصد قرار گرفتند و پس از 24 ساعت شسته و خشک شدند. پس از برش نمونه ها در امتداد محور طولی، دندان به دو نیمه باکالی و لینگوالی تقسیم شدند. سپس نمونه ها به صورت کور زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند.یافته ها: نتایج مربوط به نفوذ رنگ بین 2 گروه در ناحیه سرویکال و اکلوزال به صورت جداگانه توسط آزمونKruskal-Wallis  مورد ارزیابی قرار گرفت و تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر نفوذ رنگ دیده نشد.نتیجه گیری: بدون توجه به روش به کار برده شده برای تهیه حفرات ترمیمی (لیزر Er:YAG یا فرز الماسی)، ریزنشت ناحیه سرویکال ترمیم های کلاس V که روی سطح ریشه قرار دارد، به صورت معنی داری از ریزنشت مارجین های ناحیه اکلوزال واقع بر مینا بیشتر است.

مقدمه: هدف اصلی از درمان پریودنتال شامل برداشت بیوفیلم از سطح ریشه است اما، پیچیدگی آناتومی ریشه و نواحی فورکیشن، دسترسی به جرم های زیرلثه ای را دشوار می سازد پس درمان های مکمل جهت تسهیل برداشت پلاک و اجرام میکروبی پیشنهاد شده است. یکی از درمان های مکمل پیشنهادی PDT یا photodynamic therapy است،PDT  یک روش درمانی موضعی غیرتهاجمی است که در درمان بیماری پریودنتال و عوارض ناشی از درمان موثر است و افزایش مقاومت به آن کمتر از آنتی بیوتیک است. هدف از انجام این مطالعه گردآوری مقالات مرتبط با کاربرد PDT در درمان بیماری های پریودنتال بوده است.روش بررسی: جهت دستیابی به مقالات مرتبط بالینی موجود، جستجوی الکترونیک در سایت های PubMed، Google Scholar،Science Direct  صورت گرفت.یافته ها: در کل، متن کامل 16 مقاله به دست آمد. مطالعات مورد بررسی در مورد تاثیر PDT در کاهش عمق پاکت وclinical attachement loss  متناقض بودند. گروهی کاهش بیشتر عمق پاکت و گروهی عدم تفاوت در آن را نسبت به SRP بیان کردند اما،PDT  منجر به کاهش بیشتر خونریزی لثه نسبت به SRP به تنهایی شد و نیز کاربرد آن به صورت چند جلسه ای نتایج بهتری را در مقایسه با کاربرد یک جلسه ای نشان داد.نتیجه گیری: به نظر می رسد PDT به عنوان یک درمان مکمل به همراه سایر درمان های پریودنتال نسبت به درمان به تنهایی تاثیر بیشتری داشته باشد و کاربرد متعدد آن نسبت به کاربرد آن به صورت تک دوز موثرتر است.

مقدمه: تابش لیزر اگزایمر ArF با توجه به دوز تابش منجر به ایجاد دو فرآیند اتصال عرضی و تخریب نوری رشته های کلاژن در بافت خواهد شد. برای مشاهده و تخمین تغییرات پس از تابش لیزر از آزمون کششی استاتیک و طیف سنجی فروسرخ بهره گرفته شد.روش بررسی: نمونه های تهیه شده از کپسول کلیوی گوسفند، توسط لیزر اگزایمر با طول موج 193 نانومتر تابش شده است. در آزمون کششی استاتیک، پارامترهایی چون مدول یانگ برای تخمین اثر تابش محاسبه شده اند. از آزمون مقدار (P<0.01) P و t دانشجویی برای بررسی اهمیت آماری داده های تجربی استفاده گردید. آزمون طیف سنجی FTIR نیز جهت مشاهده تغییرات ایجاد شده در ساختار شیمیایی و مولکولی بافت به کار رفته است.یافته ها و نتیجه گیری: کاهش مدول یانگ تا زمان پرتودهی 10 ثانیه نشان دهنده این است که فاکتور جذب نور فرابنفش در باندهای پپتیدی منجر به انقطاع های جزئی در کلاژن و کاهش سفتی بافت می شود. درحالی که از زمان پرتودهی 10 تا 30 ثانیه پدیده جذب در اسیدهای آروماتیک غالب می باشد و سفتی بافت را افزایش می دهد. با افزایش دوز تابش، گسست پیوندها در بیشتر باندهای پپتیدی سفتی بافت را کاهش می دهد و شکسته شدن باندهای پپتیدی نیز منجر به کاهش فرکانس باند آمید II می گردد.

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثر فراصوت کم توان بر تکثیر و اندیکس های رشد در سلول های بنیادی جداشده از مغز استخوان رت در محیط آزمایشگاهی است.روش بررسی: موج فراصوت در مد پیوسته با فرکانس 3MHz و با شدت IP/IAve=355 mW/cm2 تابانیده شد. مغز استخوان از استخوان های فمور و تیبای رت گرفته شد و در محیط حاوی سرم جنین گاوی کشت داده شد. سلول های خالص شده پاساژ سوم تحت تابش فراصوت قرار گرفت و در طی دوره هفت روزه کشت تکثیر شد و اندیکس های رشد آن ها به وسیله محاسبه دوبرابرشدگی جمعیتی (PDN) و نیز رسم منحنی رشد مورد بررسی قرار گرفت. هر آزمایش سه بار و برای ده نمونه تکرار شد و میانگین نتایج به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: داده های منحنی رشد، افزایش معنی داری را در گروه فراصوت نسبت به کنترل نشان می دهد (p<0.004) داده های دوبرابر شدگی جمعیتی در گروه فراصوت 17.39±5.79 و در گروه کنترل 4.69±14.08 با p<0.005 بود. سلول های مورد استفاده به راحتی به رده های استخوانی و چربی تمایز داشتند که نمایانگر ماهیت بنیادی آن ها بود.بحث و نتیجه گیری: در کل، پیشنهاد می شود که LIUS توانایی بهبود و پیشبرد تکثیر و اندیکس های رشد سلول های MSc را در شرایط آزمایشگاهی دارد.