اعتیاد پژوهی
سال:1390 | دوره:5 | شماره:20 |تعداد مقالات:8

مقدمه: هدف این مطالعه تعیین ارتباط راهبردهای مقابله با استرس، هیجان خواهی و خودکارآمدی با استعداد سوء مصرف مواد در دانشجویان می باشد.روش: این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال تحصیلی 89-88 تشکیل می دهند. نمونه پژوهش حاضر 313 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خودکارآمدی، مقیاس هیجان خواهی، مقیاس راهبردهای مقابله با استرس و مقیاس استعداد سوء مصرف مواد استفاده شد.یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که خودکارآمدی، هیجان خواهی، راهبردهای مقابله هیجان مدار و راهبردهای مقابله مساله مدار با استعداد سوء مصرف مواد در دانشجویان رابطه معناداری دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که خودکارآمدی، هیجان خواهی و راهبردهای مقابله با استرس می تواند استعداد سوء مصرف مواد در دانشجویان را پیش بینی می کنند.نتیجه گیری: این نتایج، بیان می کند که خودکارآمدی، هیجان خواهی و راهبردهای مقابله با استرس می توانند در پیش بینی استعداد سوء مصرف مواد دانشجویان نقش مهمی ایفا نمایند. بر این اساس متخصصان می توانند از آموزش راهبردهای مقابله ای موثر و ارتقاء خودکارآمدی به منظور پیشگیری از سوء مصرف استفاده نمایند.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ساختار انگیزشی با سلامت روان و نگرش به مواد مخدر در دانشجویان انجام گرفته است.روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های زمینه یابی و مقطعی - توصیفی بوده است. تعداد 400 آزمودنی شامل 200 مرد و 200 زن با روش نمونه گیری از نوع طبقه ای تصادفی از سه دانشگاه استان انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش برای اندازه گیری ساختار انگیزشی از پرسشنامه اهداف فردی و به منظور سنجش سلامت روان و همچنین نگرش به مواد مخدر به ترتیب از پرسشنامه های علائم مرضی 90 سوالی و پرسشنامه نگرش به مواد مخدر استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که گروه آزمودنی های دارای ساختار انگیزشی ناسازگارانه، در شدت کلی علائم مرضی و همه زیرمقیاس های پرسشنامه علائم مرضی 90 سوالی به طور معناداری دارای میانگین بیشتری نسبت به گروه آزمودنی های با ساختار انگیزشی سازگارانه بوده اند. همچنین در زمینه نگرش به مواد مخدر گروه آزمودنی های دارای ساختار انگیزشی ناسازگارانه به طور معنادار نگرش مثبت تری داشته و در هر سه زیرمقیاس نگرش نسبت به اثرات استفاده از مواد مخدر، نگرش نسبت به خطرات استفاده از مواد مخدر و نگرش نسبت به مصرف مواد مخدر به طور معناداری میانگین بیشتری نسبت به گروه آزمودنی های با ساختار انگیزشی سازگارانه بوده اند.نتیجه گیری: بین ساختار انگیزشی با سلامت روان و نگرش به مواد مخدر رابطه معناداری وجود دارد.

مقدمه: هدف اصلی پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به اعتیاد بر اساس میزان پرخاشگری و ابراز وجود در دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی بوده است.روش: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس 150 دانشجو انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پرخاشگری اهواز، پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریجی و نیز پرسشنامه آمادگی به اعتیاد زرگری استفاده شد.یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه بین متغیرهای پرخاشگری و ابراز وجود با آمادگی به اعتیاد معنادار می باشد. نتایج رگرسیون چند متغیری نشان داد که ترکیب خطی پرخاشگری و ابراز وجود توان پیش بینی آمادگی به اعتیاد را دارا می باشند.نتیجه گیری: گرایش به اعتیاد بر اساس متغیرهای پرخاشگری و ابراز وجود قابل پیش بینی است.

مقدمه: معتادان گمنام و برنامه های 12 گامی شبیه به آن، تاثیر گسترده ای در برنامه های درمان وابستگی به مواد داشته اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه سبک های مدارا با استرس و امیدواری میان اعضای انجمن معتادان گمنام و معتادان تحت درمان متادون انجام گرفت.روش: در این مطالعه علی مقایسه ای، تعداد 100 نفر مرد داوطلب (50 نفر انجمن معتادان گمنام، 50 نفر گروه درمان نگهدارنده متادون)، که حداقل 6 ماه دوره پرهیز از مواد داشته اند، پرسشنامه هایی شامل مقیاس امیدواری اسنایدر و مقیاس سبک های مدارای اندلر و پارکر را تکمیل کردند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات اعضای انجمن معتادان گمنام در مولفه تفکر عاملی، ریزمولفه امیدواری، سبک مقابله ای مساله مداری و سبک مقابله ای اجتناب مداری، به طور معناداری، بالاتر از میانگین افراد تحت درمان متادون است.نتیجه گیری: به نظر می رسد که شرکت فعال معتادان در انجمن معتادان گمنام ممکن است باعث یادگیری مهارت های مدارای موثر و تقویت اراده افراد برای رسیدن به اهداف شود.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مدیریت استرس به شیوه شناختی - رفتاری بر پیشگیری از عود مردان وابسته به مواد انجام شده است.روش: در یک طرح آزمایشی، 30 نفر از افراد وابسته به موادی که در مرکز اجتماع درمان مدار شهر اصفهان مقیم بودند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) بررسی شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان مدیریت استرس به شیوه شناختی - رفتاری قرار گرفتند و گروه گواه درمان خاصی دریافت نکردند. همه شرکت کنندگان در پژوهش در آغاز، پایان و سه ماه پس از پایان درمان، بوسیله آزمایش ادرار مورد سنجش قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها، روش های آمار توصیفی و آزمون خی دو به کار برده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ میزان عود در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود ندارد اما میزان عود در گروه کنترل در مرحله پیگیری به طور معناداری بیشتر از گروه آزمایش بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان چنین نتیجه گرفت که اثربخشی درمان مدیریت استرس به شیوه شناختی - رفتاری بر پیشگیری از عود مردان وابسته در مرحله پیگیری ثبات دارد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ویژگی های شخصیتی و سبک های مقابله با استرس نوجوانان معتاد و بهنجار انجام شد.روش: به منظور انجام پژوهش که از نوع علی - مقایسه ای است، برای انتخاب نمونه معتاد از نمونه گیری در دسترس و برای انتخاب نمونه بهنجار (غیر معتاد) از نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. بر این اساس 50 نوجوان معتاد و 50 نوجوان غیر معتاد به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه شخصیتی نئو و پرسشنامه سبک های مقابله ای فولکمن و لازاروس گردآوری و با استفاده از شاخص های گرایش مرکزی، شاخص های پراکندگی و تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین نوجوانان معتاد و غیر معتاد در ویژگی های شخصیتی و سبک های مقابله ای تفاوت معنی داری وجود دارد و نمرات نوجوانان معتاد در روان رنجورخویی و سبک مقابله ای هیجان محور به طور معناداری بالاتر و در توافق پذیری، وجدانی بودن و سبک مقابله ای مساله محور پائین تر از نوجوانان بهنجار است.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، تدوین برنامه های آموزشی - درمانی مناسب به منظور تغییر و اصلاح ویژگی های شخصیتی و همچنین آموزش مهارت های مقابله با موقعیت های استرس زا، می تواند گامی موثر در پیشگیری و مهار اعتیاد باشد.

مقدمه: نوروپپتید اورکسین که از هسته های هیپوتالاموسی منشا می گیرد در رفتار محرومیت از اپیوئید نقش دارد. هیپوتالاموس فیبرهای فراوان اورکسینرژیک را به هسته لوکوس سرولئوس LC ارسال می کند. سندرم محرومیت از نظر زمانی با افزایش فعالیت نورون های هسته LC منطبق است. افزایش فعالیت القا شده به واسطه محرومیت در این نورون ها در محیط in vitro اتفاق نمی افتد. بنابراین ممکن است فاکتورهای خارجی سبب تشدید فعالیت این نورون ها طی سندرم محرومیت شوند. آیا تزریق اورکسین A به داخل هسته LC قادر است سبب بروز علایم سندرم محرومیت در موش های صحرایی شود؟روش: در این پژوهش از موش های نر بالغ نژاد ویستار استفاده شده است. یک هفته پس از کانول گذاری در هسته لوکوس سرولئوس اورکسین A یا حلال آن به داخل هسته LC تزریق می شد. سپس علائم سندرم محرومیت به مدت 25 دقیقه ارزیابی می شد.نتیجه گیری: اورکسین A سبب بروز چندین علامت از علائم سندرم محرومیت شد. بنابراین ممکن است اورکسین به عنوان یک فاکتور خارجی در هسته LC در ایجاد علائم رفتاری سندرم محرومیت نقش ایفا کند.