نشریه پرستاری ایران
سال:1391 | دوره:25 | شماره:78 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: نوجوانان و جوانان از آسیب پذیرترین گروه های سنی در برابر بیماری ایدز و سایر بیماری های منتقله جنسی هستند. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر مهارتهای پیشگیری از ایدز در دانش آموزان دبیرستانهای شهر قزوین بود.روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی بود. نمونه پژوهش 120 نفر از دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهر قزوین بودند که از دو مرکز به طور تصادفی انتخاب و به گروه های آزمون و کنترل (هر گروه 60 نفر) تخصیص داده شدند. داده ها در دو مقطع زمانی قبل و پس از آموزش جمع آوری شد. پرسشنامه مشتمل بر سوالات دموگرافیک، آگاهی نوجوانان در زمینه پیشگیری از ایدز و سازه های روانشناختی مرتبط با نظریه رفتار برنامه ریزی شده بود که در اختیار دانش آموزان گذاشته شد. پس از گردآوری اطلاعات در هر دو گروه، مداخله آموزشی در چارچوب نظریه رفتار برنامه ریزی شده در گروه آزمون صورت گرفت. برنامه آموزشی شامل 5 جلسه بحث گروهی 45 تا 60 دقیقه ای بر اساس سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی (Theory of Planned Behavior) به همراه ارائه جزوه آموزشی هدفمند بود. داده های مطالعه قبل از مداخله و سه ماه پس از آن جمع آوری و وارد نرم افزار SPSS نسخه 17 گردید و توسط آزمون های آماری من ویتنی یو، تی زوجی، ویلکاکسون، آزمون کای اسکوئر و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی دانش آموزان شرکت کننده در این مطالعه 3.29±16 سال بود و اختلاف معناداری بین دو گروه از لحاظ متغیرهای دموگرافیک مشاهده نگردید. بین دو گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله آموزشی، اختلاف معناداری از لحاظ آگاهی، قصد، نگرش، هنجار انتزاعی و کنترل رفتاری درک شده وجود نداشت، اما پس از اجرای برنامه آموزشی این متغیرها در گروه آزمون افزایش معناداری یافت (0.001>P). اطلاعات حاصل از چک لیست سنجش مهارت در زمینه رد پیشنهادهای خطرزا و فنون به تاخیر انداختن پیشنهادهای خطرزا نشان داد که قبل از اجرای مداخله آموزشی دو گروه از این حیث اختلاف معناداری با یکدیگر نداشتند ولی با اجرای مداخله آموزشی تئوری محور اجرای این مهارت ها در گروه آزمون افزایش معناداری یافت (0.05>P).نتیجه گیری کلی: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که مداخله آموزشی بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده منجر به شکل گیری مهارت های رد و به تاخیر انداختن پیشنهادات خطرآفرین در ارتباط با ایدز می شود.

زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) به عنوان یک بیماری پیشرونده می تواند تصویر ذهنی و احساس جذابیت را تحت تاثیر قرار داده و از طریق تغییر در تجارب روانشناختی و احساسات و نگرش بیماران نسبت به بدنشان، عزت نفس آنان را متاثر سازد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین عزت نفس در بیماران مبتلا به MS و عوامل مرتبط با آن صورت پذیرفت.روش بررسی: این مطالعه پژوهشی از نوع توصیفی است. در این پژوهش 395 بیمار مبتلا از انجمن مولتیپل اسکلروزیس شهر تهران با روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ است که توسط بیماران تکمیل شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و از آزمون های آماری t مستقل، ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن، ضریب کای اسکوئر و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار عزت نفس بیماران5.17 ±20.53 بود. اکثر بیماران عزت نفس متوسط و فقط در صد کمی از آن ها (16.2%) عزت نفس بالا داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده بین عزت نفس با سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال و طول مدت بیماری ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری کلی: پرستاران می توانند با شناسایی گروه های پر خطر از نظر میزان عزت نفس پیوسته نیازهای حیاتی بیماران پیرامون این موضوع را در نظر گرفته و با ارائه مداخلات مناسب به بیماران و خانواده های آنها در جهت ارتقای کیفیت زندگی آنها گام بردارند.

زمینه و هدف: مطالعات مختلفی در مورد فرسودگی شغلی پرستاران صورت گرفته است اما بافت اجتماعی و فرهنگی سازمان های مراقبتی و در راستای آن مشخصه های فردی پرستاران شاغل در این سازمان ها می تواند دانش جدیدی را در مورد این مقوله سازمانی ایجاد نماید. بر این اساس مطالعه حاضر در نظر دارد پس از تعیین فراوانی و شدت فرسودگی شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک، ارتباط این ابعاد را با عوامل فردی پرستاران مشخص نماید.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی - همبستگی است. نمونه پژوهش 200 پرستار بودند که با روش نمونه گیری احتمالی طبقه ای با تخصیص متناسب و با توجه به شرایط پذیرش انتخاب شدند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات فردی و اجتماعی، و پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاچ وجکسون بود. داده ها با استفاده از امار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل، کای اسکوئر، آنالیز واریانس یک طرفه و تحت نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که (39.5%) و (37%) پرستاران به ترتیب سطح بالای فراوانی و سطح پائین شدت تحلیل عاطفی را تجربه کرده اند. (75%) و (70%) از پرستاران به ترتیب سطوح بالای فراوانی و شدت عدم موفقیت فردی را گزارش نمودند و (47%) و (45%) از پرستاران به ترتیب سطح پائین فراوانی با شدت ضعیف مسخ شخصیت را نشان دادند. بر اساس یافته ها بین فراوانی تحلیل عاطفی با جنس ارتباط معنی دار وجود داشت (P=0.01)، همچنین بین شدت تحلیل عاطفی با جنس نیز ارتباط معنی دار وجود داشت (P=0.05). بعلاوه بین مسخ شخصیت در بعد شدت، با سن ارتباط معنی دار وجود داشت (P=0.04).نتیجه گیری کلی: شناسایی منابع استرس زای محیط کار به منظور پیشگیری و کاهش تحلیل عاطفی و اتخاذ تدابیری در جهت فراهم کردن شرایط ارتقاء و کسب تجربه موفقیت های فردی برای پرستاران اراک توصیه می شود.

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) از اختلالات شایع آندوکرینی زنان است که علاوه بر جنبه های طبی بر ابعاد سلامت روانی زنان نیز موثر بوده و می تواند سبب بروز تظاهرات شایعی همچون اضطراب و افسردگی گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی سلامت روان زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و برخی عوامل فردی- اجتماعی مرتبط با آن در شهر تهران انجام شد.روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 184 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مراجعه کننده به درمانگاه های منتخب زنان و نازایی شهر تهران و در فاصله زمانی 90-1389 و با روش نمونه گیری مستمر انجام شد. اطلاعات فردی مربوط به نمونه ها با پرسشنامه مشخصات فردی-اجتماعی و وضعیت سلامت روان با پرسشنامه سلامت عمومی GHQ-28)) سنجیده شد. داده ها پس ازگردآوری، با استفاده از نسخه 14نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای دو و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سنی نمونه ها 27.75 سال با انحراف معیار 5.37 بود. 82.1 درصد از نمونه ها از GHQ-28، نمره 24 و بالاتر کسب کردند. همچنین 91.3 درصد از افراد در زیر مقیاس کارکرد اجتماعی، 89.1 درصد در زیرمقیاس نشانه های جسمانی، 75 درصد در زیرمقیاس اضطراب و 33.7 درصد در زیرمقیاس افسردگی نمرات 5 و بالاتر را کسب نموده بودند. علاوه بر این بین سن و زیرمقیاس نشانه های اضطرابی (p=0.013)، شغل و زیرمقیاس نشانه های افسردگی (p=0.029) و شاخص توده بدنی و زیرمقیاس نشانه های افسردگی (p=0.011)، ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری کلی: از آنجا که مطالعه حاضر نشان دهنده در معرض خطر بودن زنان مبتلا به PCOS می باشد، لذا به نظر می رسد این زنان به محض تشخیص بیماری، نیاز به غربالگری اختلالات روانشناختی و ارجاع به مراکز مناسب مشاوره دارند.

زمینه و هدف: نحوه ارتباط دانشجویان پرستاری با بیماران روانی می تواند نشان دهنده میزان توانایی تعامل آنان در آینده باشد. از آنجا که برقراری ارتباط با این بیماران مشکل تر از سایرین بوده و اغلب با ایجاد اضطراب همراه است، پژوهش حاضر بمنظور تعیین و مقایسه تاثیر مهارت ارتباط با بیماران روانی به روش Wilkinson و Shimizu و سنتی بر افکاراضطرابی دانشجویان پرستاری انجام گردید.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی پیش آزمون - پس آزمون است که نمونه آن را 51 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد تشکیل می داد، که در سال تحصیلی 91-1390 با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند. دانشجویان بصورت تصادفی در دو گروه آزمودنی و کنترل قرار گرفته و افکار اضطرابی آنان طی دوره کارآموزی پرستاری بهداشت روان در طول یک نیمسال تحصیلی بررسی شد. در گروه آزمودنی مهارت ارتباط با بیماران روانی به روش Wilkinson و Shimizu و در گروه کنترل به روش سنتی آموزش داده شد.ابزار گرد آوری داده، پرسشنامه مشخصات فردی و ویرایش ایرانی پرسشنامه استاندارد افکار  اضطرابی (AnTI) Wells بود. تجزیه و تحلیل داده ها با محاسبه میانگین و انحراف معیار نمرات دو گروه و مقایسه ها با آزمون تی زوجی توسط نرم افزار SPSS ویرایش 17 انجام شد.یافته ها: در گروه آزمودنی میانگین نمرات افکار اضطرابی به طور معنادار کاهش یافت (p<0.05). در گروه کنترل میانگین نمرات افکار اضطرابی به طور معنادار افزایش یافت (p<0.004). اختلاف میانگین نمرات افکار اضطرابی قبل و بعد از آموزش با روش Wilkinson و Shimizu و سنتی در دو گروه معنادار بود (0.005>p).نتیجه گیری کلی: نتایج مطالعه نشان داد که مهارت ارتباط با بیماران روانی به روش Wilkinson و Shimizu بر افکار اضطرابی دانشجویان پرستاری موثر است. بنابراین پیشنهاد می شود، دست اندرکاران آموزش پرستاری، در برنامه ریزی درسی، به آموزش این روش و تمرین بالینی ارتباط با بیمار توجه بیشتری نمایند.

زمینه و هدف: وجود پژوهشهای علمی در سطوح بالای شاهد محوری زمینه مناسب برای محقق نمودن پرستاری مبتنی بر شواهد را فراهم می آورد. پژوهش حاضر سطح شاهد محوری پایان نامه ها و رساله های پرستاری دانشکده های پرستاری و مامایی دانشگاه های علوم پزشکی تیپ 1 کشور را در یک دوره بیست ساله تعیین نموده است.روش بررسی: در این پژوهش توصیفی با مطالعه چکیده و فصل سوم 1810 پایان نامه کارشناسی ارشد و 54 رساله دکترای پرستاری دانشکده های پرستاری تیپ یک کشور از سال 1370 تا 1389، ابتداء روش پژوهش بکارگرفته شده در آنها و سپس سطح شاهد محوری بر اساس جدول سلسله مراتبی سطوح شواهد، مشخص گردید. داده های بدست آمده با روشهای آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بیشترین تعداد پایان نامه های کارشناسی ارشد (60.7%) و رساله های دکترا (92.6%) در سطح شاهد محوری 6 (مطالعات توصیفی و کیفی) قرار داشتند. به ترتیب در سطح 1 (مطالعات مرور نظام مند یا فرا تحلیلی بر روی کارآزمایی های تصادفی بالینی) و سطح 5 (مرور نظام مند بر روی مطالعات توصیفی و کیفی) در مقطع کارشناسی ارشد، و سطح 1، سطح 4 (مطالعات مورد شاهدی و مطالعات هم گروهی) و سطح 5 در مقطع دکترا پژوهشی مشاهده نشد. کمترین تعداد پایان نامه ها (1.9%) مربوط به سطح 4 می باشد. فقط (7.4%) از رساله ها در سطح 2 (کارآزمایی های بالینی تصادفی) و سطح 3 (کارآزمایی های بالینی غیرتصادفی) قرار داشتند. در سالهای اخیر گرایش به انجام پژوهشهای پرستاری در سطوح قوی تر شاهد محوری ایجاد شده است.نتیجه گیری کلی: یافته ها حاکی از آن است که بیشتر پایان نامه ها و رساله ها در زمان مورد بررسی و در تمامی گروه های آموزشی و در اکثر دانشکده ها در سطوح پایین هرم شواهد قرار گرفته اند. بنابراین با توجه به اهمیت عملکرد مبتنی بر شواهد در ارتقای کیفیت خدمات پرستاری، جستجوی راهکارهایی برای سوق دادن این پژوهشها به سمت سطوح بالای شاهد محوری ضرورت دارد.

زمینه و هدف: جمعیت سالمندان روز به روز در حال افزایش است و توجه به وضعیت این گروه سنی برای ارتقاء سلامت آنان و پیشگیری از بیماری ها ضروری به نظر می رسد. بر این اساس داشتن تعریفی واضح از مفهوم سلامت سالمندان ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مفهوم سلامت در دوران سالمندی در متون و مطالعات انجام شده و رسیدن به درک عمیق آن صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه، مرور حکایی جامع و عمیق از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی SCOPUS، PUBMED، PROQUEST،SCIENCE DIRECT، ISC، IRANDOC، MAGIRAN، با واژگان سلامت، سلامت سالمندان، Health Stutus، Health assessment، health measurement، همراه با اصطلاح people، aging، elderly old و بدون محدودیت سال انجام شد.یافته ها: رویکردهای اصلی سلامت سالمندان در متون شامل مدلهای پزشکی و عملکردی است. مدل پزشکی بر این باور است که معاینات فیزیکی برای تعیین سلامت سالمندان و نیازهای سلامتی آنان ضروری است و در مدل عملکردی اعتقاد بر این است که همان چیزهایی که یک سالمند می گوید می تواند بهترین شاخص برای وضعیت سلامتی او و سیستم های حمایتی مورد نیازش باشد. بررسی ها نشان داد که درک خود سالمندان از سلامت یک شاخص جهانی و مفید نشان دهنده سطح سلامت آنان است که با عناصر زیست شناختی و اجتماعی نیز در تعامل است.نتیجه گیری کلی: بررسی سلامت در سالمندان نسبت به دیگر گروه های سنی بیشتر جنبه ذهنی دارد. به همین دلیل بررسی وضعیت سلامت سالمند تنها نباید محدود به بررسی جنبه های پز شکی باشد.

زمینه و هدف: اضطراب می تواند باعث تغییر علائم حیاتی، افزایش نیاز اکسیژن قلب و افزایش مرگ و میر مبتلایان به بیماری های قلبی شود. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه تاثیر ماساژ درمانی توسط پرستار و همراه بیمار بر اضطراب بیماران بستری در بخش های CCU انجام شد.روش بررسی: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل، بر سه گروه 30 نفره (ماساژ توسط پرستار، ماساژ توسط همراه بیمار و گروه کنترل) از مردان بستری در بخش های CCU بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. برای گروهای مداخله، ماساژ تمام بدن به مدت 60 دقیقه انجام شد و برای گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. داده ها از طریق پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و ابزار اضطراب اسپیلبرگر جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه 11.5 با استفاده از آزمون t و t زوج، آزمون کای دو، تست دقیق فیشر، آزمون انالیز واریانس و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین اضطراب آشکار و نهان گروه های مداخله پس از ماساژ به صورت معنی داری کاهش یافت ((P<0.001. با این حال، بین میانگین اضطراب آشکار و نیز نهان گروه ماساژ داده شده توسط پرستار و گروه ماساژ داده شده توسط همراه تفاوت معنی دار مشاهده نشد (P>0.05) اما میانگین اضطراب آشکار و نیز نهان این دو گروه با گروه کنترل تفاوت معنی دار داشت (P<0.05).نتیجه گیری کلی: با توجه به تاثیر ماساژ در کاهش اضطراب بیمار، و معنی دار نبودن تفاوت بین ماساژ توسط پرستار و همراه بیمار، می توان توصیه نمود که از همکاری و مشارکت بستگان بیماران در ماساژ درمانی برای کاهش اضطراب بیماران بخش CCU استفاده شود.