پژوهش نفت
سال:1398 | دوره:29 | شماره:107 |تعداد مقالات:12

سازند کنگان به سن تریاس پیشین (اسکی تین) یکی از مهم ترین سنگ های مخزنی در میادین گازی زاگرس جنوبی و شمال خلیج فارس است. میدان گازی مورد مطالعه در غرب استان هرمزگان واقع شده و یکی از مهم ترین میادین گازی ایران و حتی شناخته شده در جهان به شمار می آید. به منظور ارزیابی محیط و سکانس های رسوبی این سازند در چاه موردنظر، مطالعات میکروسکوپی و نیز تحلیل نمودارهای پتروفیزیکی به خصوص نمودار پرتو گاما، مورد بررسی قرار گرفته که حاصل آن منجر به تشخیص هفت ریز رخساره در قالب چهار زیر محیط پهنه جزر و مدی، لاگون، به طور عمده؛ پشته های سدی و به طور محدود؛ دریای باز، و دو سکانس رسوبی رده سوم با مرز سکانسی نوع دو (پیوستگی معادل ناپیوستگی) که هر سکانس از دسته رخساره ای TST (غالبا شامل رخساره های پهنه جزرو مدی و لاگون) و HST (غالبا شامل رخساره های سدی) تشکیل شده، گردید. همچنین این مطالعه با هدف بررسی کیفیت و گسترش زون های مخزنی و ارتباط آن با محیط رسوب گذاری و توالی های رسوبی انجام گرفت. زیرا در مطالعات گذشته، سازند کنگان به لحاظ ویژگی های سنگ شناسی به چهار زون کلی طبقه بندی شده بود ولی در این پژوهش با تکیه بر فایل های رقومی در دسترس حاصل از مطالعات چاه پیمایی و بسط این اطلاعات در فضای نرم افزار و در نهایت تلفیق اطلاعات تفسیری نمودارهای خروجی موجود از جمله لاگ های پرتو گاما، صوتی (سانیک)، چگالی (دانسیته)، تخلخل موثر و ستون سنگ شناسی با بررسی های پتروگرافی مقاطع نازک و توالی های رسوبی، سازند کنگان در چاه مورد نظر از میدان مورد مطالعه به سه زون کلی به لحاظ مخزنی تقسیم شد.

با توجه به اهمیت گوگردزدایی کامل سوخت دیزل مطابق با استانداردهای جهانی، در این پژوهش گوگردزدایی اکسایشی سوخت دیزل پالایشگاه تهران با استفاده از کاتالیست MoO3/γ-Al2O3 به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته است. کاتالیست مورد نظر سنتز شده و به وسیله آنالیزهای XRDا، FT-IRا، BETا، SEM و EDS شناسایی شده است. اثر درصد بارگذاری فلز و متغیرهای فرآیند (دما، مقدار کاتالیست، نسبت مولی اکسنده به گوگرد، زمان واکنش و نوع حلال استخراجی) روی بازده فرآیند بررسی شده است. حلال استونیتریل به عنوان بهترین حلال استخراج محصولات واکنش شناسایی و در این فرآیند به کار رفته است. بررسی پایداری کاتالیست نشان داده که علاوه بر تجمع ناخالصی های آب و سولفون روی سطح کاتالیست، حضور سایر ترکیبات هیدروکربنی موجود در سوخت دیزل بیشترین تاثیر را در غیرفعال شدن کاتالیست داشته اند. در شرایط بهینه به دست آمده در این تحقیق (دمای C° 45، نسبت اکسنده به گوگرد 12، نسبت کاتالیست به سوخت g/mL 0/2 و زمان min 90)، کاتالیست سنتز شده با 10% وزنی مولیبدن ترکیبات گوگردی سوخت دیزل تجاری را با بازده حدود 90% از ppmw 590 گوگرد به کمتر از ppmw 60 کاهش داده و از یک مرحله استخراج سولفون با حلال استونیتریل استفاده شده است.

سازندهای کربناته به طور معمول ناهمگنی و ناهمسان گردی بالایی دارند؛ از این رو لاگ های صوتی دوقطبی کارآیی زیادی در ارزیابی پارامترهای ژئومکانیکی و پتروفیزیکی آن ها دارند. در این پژوهش، کاربردهای مختلف پردازش مدهای لاگ DSI، جهت ارزیابی ژئومکانیکی و پتروفیزیکی، در یکی از میادین جنوب غرب ایران ارائه می شود. برای این منظور از داده های مدهای 3، 4 و X-dipole لاگ DSI، لاگ های چاه پیمایی، لاگ تصویری و داده های تخلخل-تراوایی مغزه استفاده شد. با استفاده از داده های لاگ DSI در یکی از چاه های مخزن کربناته سروک، مشخص شد که حالت تنش به صورت امتداد لغز عادی بوده و فشار منفذی به فشار هیدروستاتیکی نزدیک است. با توجه به ریزش های متقارن دیواره چاه، جهت تنش افقی بیشینه NE-SW است. آزیموت موج برشی سریع نیز غالبا هم راستا با جهت تنش افقی بیشینه است. با استفاده از داده های ابزار DSI، انواع ناهمسان گردها، شامل: انرژی، زمان-عبور و زمان-سیر نیز محاسبه شد. بررسی ها نشان داده که ناهمسان گردی زمان-عبور در زون های شکستگی و ریزش دیواره چاه افزایش می یابد و ناهمسان گردی زمان-سیر متاثر از تغییر لیتولوژی است. در این پژوهش، عوامل موثر بر بازتاب امواج استونلی و ایجاد الگوهای جناغی نیز مورد بررسی قرار گرفت. در این خصوص، ریزش های دیواره چاه مهم ترین عامل اثر گذار برروی ایجاد الگوهای جناغی است. تفاوت تراوایی های استونلی و مغزه مربوط به تفاوت در ماهیت اندازه گیری تراوایی با این دو روش است.

سیلاب زنی محلول دی متیل اتر در آب یکی از روش های نوین ازدیادبرداشت نفت است. در این روش محلول دی متیل اتر در آب به درون مخزن نفتی تزریق می شود. پس از تماس محلول دی متیل اتر و آب با نفت باقی مانده در مخزن، دی متیل اتر شروع به مهاجرت از فاز آبی به فاز نفتی می کند، این مهاجرت تا زمان رسیدن به تعادل ترمودینامیکی ادامه می یابد. انحلال دی متیل اتر در فاز نفتی سبب افزایش حجم فاز نفتی و کاهش گرانروی آن می گردد. مجموع این اثرها باعث ازیاد برداشت نفت در مقایسه با سیلاب زنی آب می شود. این مقاله برای اولین بار در ایران به مطالعه فرآیند سیلاب زنی محلول دی متیل اتر در آب و بررسی تاثیر آن بر ارتقاء ضریب بازیافت نفت سنگین می پردازد. بدین منظور فرآیند سیلاب زنی یک بعدی و خطی محلول دی متیل اتر و آب به صورت عددی و با استفاده از روش اختلاف محدود مدل سازی شد. براساس نتایج حاصل شده، سیلاب زنی محلول دی متیل اتر و آب در مخزن مخزن باعث افزایش میزان نفت تولیدی و کاهش مدت زمان بازیافت نفت نسبت به سیلاب زنی آب می گردد؛ به طوری که به ازای حجم تزریق برابر، سیلاب زنی دی متیل اتر باعث ازدیادبرداشت بیشتر به میزان 17% و تولید سریع تر نسبت به سیلاب زنی آب شده است. از سوی دیگر کاربرد این روش، سبب کنترل تولید آب نیز می گردد که خود عامل موثری در ارتقای عملکرد سیلاب زنی خواهد بود. مجموع این موارد نشان دهنده پتانسیل بالای کاربرد این روش نوین ازدیادبرداشت در مخازن نفت سنگین است.

در این مقاله، غلظت آلاینده های بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن ها در خروجی گاز اگزوز برخی از خودروهای پرتعداد داخلی و خارجی در شهر تهران اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شدند. بدین منظور 7 گروه خودرو بنزینی داخلی شامل پراید، پژو 405، تندر (90 L)، پژو 206، سمند بدون کاتالیزور، سمند با کاتالیزور، تیبا و خودرو خارجی مزدا 3 انتخاب و توسط یک فرآیند مشخص و درحالت درجا، از آنها نمونه برداری شد. در فرآیند اندازه گیری ابتدا آلودگی های مذکور برروی بستر کربن فعال جذب و پس از استخراج با دی سولفید کربن توسط دستگاه های کروماتوگرافی گازی با آشکارسازهای جرمی و یونش شعله ای شناسایی و اندازه گیری شدند. . نتایج به دست آمده به وضوح نشان دهنده این مطلب است که غلظت آلاینده های مورد بررسی در اگزوز خودروهای داخلی در مقایسه با خودرو خارجی بسیار بالاتر بوده است (متوسط غلظت BTEX در اگزور خودروی پراید ppm 13/3در مقابل ppm 0/11 برای مزدا 3 بود). در بین خودروهای داخلی پس از پراید، خودروی پژو 405 بیشترین میزان (ppm 6/31 غلظت BTEX در اگزوز) و خودروی سمند کاتالیزوردار (ppm 49/1 BTEX در اگزوز) کم ترین میزان این آلاینده ها را نشر می کنند. با توجه به تعدد خودروهای داخلی نسبت به خودروهای خارجی در ایران و طبیعتا در شهر تهران، انتظار می رود میزان این ترکیبات در هوای تهران و سایر شهرهای بزرگ از حدود مجاز هوای محیط (متوسط سالیانه μ g/m3 5) بالاتر باشد که نتایج سایر تحقیقات نیز این مطلب را تایید می کنند. نتایج این تحقیق ارزیابی اولیه معناداری، برای اجرای تحقیقات تکمیلی، پیش روی سازمان های متولی بهبود کیفیت محیط زیست، تولید کنندگان سوخت و شرکت های خودروسازی قرار خواهد داد.

تزریق هم زمان پلیمر و سورفکتانت باعث ایجاد برهم کنش بین سورفکتانت و پلیمر شده و سبب کاهش قابل ملاحظه ای در عملکرد آن ها می گردد. یکی از راه حل های برطرف نمودن این مشکل، استفاده از مواد جدیدی به نام سورفکتانت پلیمری است که می تواند جایگزین جذابی برای روش های موجود باشد. این مواد جدید علاوه بر اینکه اثرات هم زمان پلیمر و سورفکتانت مانند افزایش ویسکوزیته آب، کاهش کشش بین سطحی آب و نفت و تغییر ترشوندگی سنگ مخزن را دارا هستند، می تواند موجب افزایش تولید نفت نسبت به سایر روش های سنتی نیز گردند. در این تحقیق ابتدا پلی اکریل آمید هیدرولیز شده و پلی اکریل آمید اصلاح شده به عنوان یک سورفکتانت پلیمری با استفاده از یک گروه آب گریز زویتری سنتز گردید. سپس اثر این دو پلیمر به تنهایی و نیز در حضور هم زمان چهار نمک CaCl2ا، MgCl2 و K2SO4ا، NaCl برروی پارامترهایی از قبیل کشش بین سطحی آب و نفت، ویسکوزیته و تنش برشی بررسی شد. نتایج حاصل از این آزمایش ها نشان می دهد که استفاده از پلی اکریل آمید اصلاح شده باعث کاهش کشش بین سطحی تا mN/m 4/41 می گردد در حالی که در شرایط مشابه پلی اکریل آمید هیدرولیز شده کشش بین سطحی را تا mN/m 13/65کاهش می دهد. همچنین ویسکوزیته در شوری mg/L 104×1 برای پلی اکریل آمید اصلاح شده آب گریز برابر با 174 و برای پلی اکریل آمید هیدرولیز شده cp 62 بوده که نشان می دهد با افزایش غلظت نمک، پلی اکریل آمید اصلاح شده آب گریز عملکرد بهتری نسبت به پلی اکریل آمید هیدرولیز شده از خود نشان می دهد. در همین شوری، در نرخ برشی s-1 400، ویسکوزیته پلی اکریل آمید اصلاح شده آب گریز و پلی اکریل آمید هیدرولیز شده به ترتیب برابر با 1/06 و cp 14/0 اندازه گیری شد.

در این مقاله زئولیت های طبیعی کلینوپتیلولیت، فرریت و موردنیت پس از اصلاح به روش شیمیایی به عنوان پایه کاتالیست های NiMoW مورد استفاده قرار گرفتند و در گوگردزدایی اکسایشی یک سوخت مدل مورد آزمایش قرار گرفتند. کاتالیست های برپایه NiMoW، با استفاده از XRDا، EDXا، FESEM و FTIR تعیین مشخصات شدند. به جز برای کاتالیست NiMoW-Clin، دو کاتالیست دیگر پایه ای بی شکل دارند که تاثیر اصلاح شیمیایی را بر تغییر ساختار بلورین زئولیت طبیعی نشان می دهد. NiMoW-Ferr، دارای ذراتی کوچک با پراکندگی زیاد و برهم کنش قوی است. نسبت کمتر Si/Al در این نمونه توسط هر دو آنالیز FTIR و EDX تایید شد. در میان نانوکاتالیست های مطالعه شده، g 2/0 نانوکاتالیست NiMoW-Ferr توانست 8/92%دی بنزوتیوفن را در غلظت اولیه ppm 250 در دمای C° 60 در مدت min 60 حذف کند. استخراج با استونیتریل پس از ODS سه مرتبه تکرار گردید و سبب افزایش حذف دی بنزوتیوفن شد. مطالعه برروی تاثیر غلظت DBT نشان داد مقادیر زیاد غلظت DBT موجب کاهش درصد گوگردزدایی اکسایشی می گردد. همچنین افزایش مقدار کاتالیست پس از یک مقدار مشخص بر بازدهی گوگردزدایی اکسایشی تاثیری ندارد.

اثر شوری و ترکیب یونی آب تزریقی در تغییر ترشوندگی مخازنکربناته به صورت گسترده ای درسال های اخیر مورد مطالعه قرار گرفته است. در این بین اثرات آب نمک تزریقی بدون در نظر گرفتن حلالیت ترکیبات آمفیفیلیکی نفت در آب بررسی شده است. دراین راستا، در این مطالعه سعی شده است تا اثر حلالیت ترکیبات آمفیفیلیکی نفت خام در آب بر ترشوندگی سطح نفت دوست کلسیت، در کنار نمک های کلرید منیزیم و کلریدکلسیم مورد بررسی قرار گیرد. بر همین اساس، آب مقطر به همراه آب نمک های کلرید منیزیم و کلرید کلسیم در قدرت یونی 5/0 مولار در تماس با نفت خام قرار داده شدند تا به صورت اشباع از ترکیبات آمفیفیلیکی درآیند. بررسی اثر این ترکیبات بر روی خواص آب های درتماس، توسط آزمایشات pH و مقدار کربن آلی کل (TOC) انجام شد. در ادامه اثر این ترکیبات بر ترشوندگی سطوح نفت دوست شده کلسیت با در تماس قرار دادن این سطوح با دو گروه از نمونه آب های اشباع از ترکیبات نفتی (درتماس با نفت خام) و خالص (بدون تماس با نفت خام) با استفاده از اندازه گیری زاویه تماس قطره نفتی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد مقدار کمی از ترکیبات بازی و اسیدی نفت خام در آب حل می شوند که در این بین سهم ترکیبات اسیدی بیشتر بود. همچنین بررسی سطوح در تماس با این نمونه آب ها نشان می دهد تغییرات ترشوندگی در هر دو گروه از نمونه آب های اشباع و خالص به سمت آب دوستی پیش می رود. به طوری که تغییرات ترشوندگی در نمونه های در تماس با آب خالص در مقایسه با نمونه آب های اشباع بیشتر و چشمگیرتر می باشد. نتایج نشان می دهد در کنار حضور ترکیبات محلول در آب، وجود ترکیبات یونی مشابه با ترکیبات سازنده سنگ در آب نیز در جلوگیری از تغییرات ترشوندگی موثر می باشند. بر همین اساس تغییرات ترشوندگی سطوح در تماس با آب نمک کلرید کلسیم در هر دو گروه اشباع و خالص نسبت به سایر نمونه آب ها کم و در حالت اشباع کمتر می باشد.

فاضلاب های هیدروکربنی و مشکلات زیست محیطی آن سبب شده است که نیاز به رسیدگی فوری داشته باشد. از سوی دیگر خالص سازی آب جهت استفاده های ضروری انگیزه ای برای محققان جهت جداسازی این فاضلاب ها توسط فرآیند میکروفیلتراسیون در سال های اخیر موردتوجه قرارگرفته است. در این مطالعه، جداسازی امولسیون نفت در آب در فرآیند میکروفیلتراسیون توسط غشای سلولز استات به صورت آزمایشگاهی و شبیه سازی بررسی شده است. در بخش آزمایشگاهی، میزان شار تراویده برای آب خالص و امولسیون نفت در آب در فشارهای عملیاتی یکسان و متفاوت به دست آورده شده است. در بخش شبیه سازی توسط نرم افزار کامسول ورژن 3/5، شار تراویده در حالت پایا به کمک قانون دارسی پیش بینی شده و با داده های آزمایشگاهی مقایسه شده است. مقایسه نتایج نشان داد که مقادیر پیش بینی شده برای شارش آب هنگام استفاده از خوراک حاوی قطرات نفت در حالت پایا، در فشارهای عملیاتی 1 و 2 بار به میزان 15% و 35%، اما برای آب خالص 5% خطا به دست آمده است. این خطا برای امولسیون نفت در آب می تواند ناشی از در نظر نگرفتن ساختار غشا، صرف نظر کردن مقاومت های گرفتگی داخلی غشا و لایه قطبیدگی غلظتی در معادله دارسی باشد. با حل هم زمان معادلات مخلوط، موازنه جرم و قانون دارسی در دامنه محاسباتی، اثر پارامترهای مختلف ازجمله سرعت خوراک ورودی و فشار متوسط بر ضخامت لایه قطبیدگی غلظتی و سرعت های خروجی نیز آنالیز شده است. با افزایش سرعت خوراک از 0/1 به 1/1 متر بر ثانیه در شبیه سازی، میزان ضخامت لایه قطبیدگی غلظتی 52% کاهش، با افزایش فشار متوسط از 1 به 2 بار، سرعت خروجی جریان تراویده تقریبا 190% افزایش می یابد.

در این پژوهش با توجه به داده های موجود شامل 2 نمونه نفت خام مربوط به چاه شماره 23 میدان نفتی پازنان از مخازن آسماری و سروک و 1 نمونه نفت خام مربوط به چاه شماره 1 از مخزن خلیج میدان نفتی خویز سعی شده است تا با استفاده از روش های کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی طیف سنجی جرمی به بررسی ژئوشیمیایی نفت مخازن آسماری و سروک در میدان نفتی پازنان و نفت مخزن خلیج در میدان نفتی خویز پرداخته شود. با اندازه گیری میزان اجزای تشکیل دهنده نمونه های نفت خام مورد مطالعه بواسطه روش کروماتوگرافی مایع مشخص شد که این نمونه ها دارای مقادیر بیشتری از اجزای اشباع نسبت به اجزای آروماتیک و قطبی هستند. همچنین طبقه بندی نمونه های نفت خام مورد مطالعه با توجه به اجزای تشکیل دهنده آنها نشان داد که نفت های مخازن آسماری و سروک در میدان پازنان و نفت مخزن خلیج در میدان خویز به ترتیب از نوع پارافینیک، غالبا پارافینیک تا پارافینیک نفتنیک و پارافینیک نفتنیک می باشند. تغییرات بایومارکری (C29 sterane β β ∕ (β β +α α در برابر نسبت (C29 sterane 20S/(20S+20R نشان داد که هر سه نمونه در مرحله بیشینه پنجره زایش نفت تولید شده اند و دارای بلوغ حرارتی نسبتا بالایی هستند. با استفاده از نمودار تغییرات دی بنزوتیوفن به فنانترن در برابر پریستان به فیتان مشخص شد که سنگ منشا مولد نفت مخزن آسماری، دارای لیتولوژی کربناته شیلی بوده و نفت های مخازن سروک و خلیج از سنگ منشا کربناته مارنی سرچشمه گرفته اند. همچنین نمودار مثلثی استران های C27، C28، C29 بیانگر ته نشست سنگ منشا نمونه های مورد مطالعه در محیط دریایی باز تا پارالیک می باشد. بر اساس نمودار تغییرات مقادیر پریستان به فیتان ماده آلی مولد نفت های خام مطالعه شده به طور عمده از نوع کروژن II تشکیل شده است. نزدیکی مقادیر شاخص ترجیحی کربن (CPI) به عدد یک برای نمونه های نفت مورد مطالعه بیانگر بالغ بودن سنگ منشا آنهاست. همچنین عدم وجود بیومارکر الئنان در نمونه های نفت خام بیانگر ایجاد آنها از سنگ هایی با سن کرتاسه پایینی است. به منظور تطابق نفتی میدان های مورد بررسی، با استفاده از نمودار ستاره ای آلکان های نرمال فرد به زوج مشخص گردید که نمونه های موجود از مخازن آسماری، سروک و خلیج از سنگ های منشا متفاوتی تولید شده اند.

در این پژوهش، از دو اتصال ناهمگون BiFeO3 که با استفاده از روش های کم هزینه و آسان سنتز شدند به منظور تولید هیدروژن طی واکنش کلی شکافت فتوکاتالیستی آب استفاده شد. به همین منظور از آنالیزهای XRD، FTIR، FESEM، PL و UV-Vis برای شناسایی خواص ساختاری و نوری فتوکاتالیست های سنتز شده استفاده گردید. واکنش مورد نظر در یک راکتور از جنس کوارتز با حجم mL 160 تحت نور فرابنفش انجام گرفت. علی رغم اینکه میکرومکعب های پروسکایت BiFeO3، نانوذرات g-C3N4 و نانوورقه های ZnS به تنهایی قادر به انجام موثر واکنش شکافت آب نبودند، نمونه های کامپوزیتی فعالیت فتوکاتالیستی بسیار مطلوبی از خود نشان دادند. بالاترین نرخ تولید هیدروژن معادل µ mol. g-1. h-1 160 است که از نمونه بهینه به دست آمد.

هموپلیمر اکریل آمید و کوپلیمر اکریل آمید/ استایرن جهت کاربرد در سیال حفاری پایه آبی با روش کوپلیمری شدن مایسلی سنتز شدند. نتایج طیف FTIR و NMR نشان دادند که هموپلیمر وکوپلیمر با موفقیت سنتز شدند. روش کوپلیمری شدن مایسلی به ایجاد قطعات مونومر آب گریز در زنجیر مونومر آب دوست منجر می شود. بنابراین، طول قطعات مونومر آب گریز با روش نظری و درصد تبدیل واکنش ها با روش وزن سنجی محاسبه شدند. از گرانروی سنج لوله موئین آبلود برای به دست آوردن گرانروی کاهش یافته محلول های رقیق پلیمرها استفاده شد و سپس وزن مولکولی متوسط گرانروی پلیمرها توسط روابط تجربی محاسبه شد. نتایج نشان داد که مقادیر درصد تبدیل و وزن مولکولی به دست آمده برای هموپلیمر بیشتر از کوپلیمر است. این مشاهدات به افزایش احتمال واکنش های انتقال به سطح فعال در کوپلیمری شدن مایسلی نسبت داده شد. گرانروی ظاهری محلول های آبی حاوی پلیمرهای سنتزشده با استفاده از گرانروی سنج بروکفیلد به دست آمد. نتایج گرانروی سنجی نشان داد که علی رغم وزن مولکولی بیشتر هموپلیمر اکریل آمید، در شرایط مشابه، گرانروی محلول های حاوی کوپلیمر بیشتر است. این رفتار به تجمعات آب گریز واحدهای استایرنی در زنجیرهای کوپلیمر اکریل آمید/ استایرن نسبت داده شد. از پلیمرها در سه غلظت مختلف در فرمولاسیون سیال حفاری پایه آبی استفاده شد و آزمون های رئولوژی و اتلاف سیال برای دو حالت قبل و بعد از hr 16 چرخش حرارتی در دمای C° 120 روی سیال های حفاری ساخته شده انجام شد. نتایج نشان دادند که هر دو نمونه سنتزشده باعث افزایش خواص رئولوژی سیال حفاری پایه آبی می شوند هر چند که حضور و افزایش مقدار هموپلیمر به دلیل وزن مولکولی بیشتر، باعث بهبود بیشتر خواص رئولوژی و اتلاف سیال نسبت به نمونه های حاوی کوپلیمر می شود. هرچند که خواص رئولوژی سیال در حضور نمک و پس از اعمال حرارت کاهش یافت اما مقایسه نتایج نشان داد که سیال حاوی کوپلیمر، به دلیل قابلیت تشکیل شبکه فیزیکی ناشی از تجمعات آب گریز، توانایی بیشتری در حفظ خواص رئولوژی دارد.