مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1383 | دوره:- | شماره:مسلسل 43 |تعداد مقالات:12

کبد از اعضای مهم بدن است که در انجام بسیاری از فعالیتهای مورد نیاز بدن مثل ساختن مواد مختلف و فاکتورهای انعقادی و تجزیه مواد سمی نقش دارد و در جریان بسیاری از عوامل داخلی و خارجی مثل تغییر در مواد موجود در سرم و یا عوامل عفونی و درونی دچار آسیب می گردد.با توجه به تعداد زیاد بیماران مبتلا به نارسائی مزمن کلیه (CRF) که اجبارا دیالیز می شوند و در جریان این امر با عوامل مختلف سرمی و عفونی ارتباط پیدا می کنند و از طرفی نمی توانند مواد زائد سرم را بخوبی دفع نمایند و بسیاری از ارگان های آنان دچار ضایعات مختلف می گردد، لذا ضروری است که تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد و ضایعات آن در این دسته از بیماران مورد مطالعه قرار گیرد. به همین منظور در مدت 5 سال، بیوپسی کبد بیماران دیالیزی و پیوند کلیه که دارای تست سرولوژی Anti-HCV مثبت بوده و همچنین افزایش آنزیمهای کبدی بالاتر از حد نرمال بود مورد بررسی قرار گرفت. از بین 274 نمونه بیوپسی کبد انجام شده در بیمارستان گلستان اهواز، 18.26% مربوط به بیماران مبتلا به CRF که دارای انواع مختلف ضایعات التهابی در کبد بودند و از این تعداد 11.68% هپاتیت مزمن داشتند. همچنین مبتلایان به CRF که پیوند شده و افرادی که پیوند نشده و دیالیز می شدند از نظر هیستوپاتولوژی و مطالعه با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند، که در تعدادی از نمونه ها تجمع لکوسیت ها در فضای پورت و بطور پراکنده در عده ای دژنرسانس سلولی شامل Ballooning Degeneration وجود داشت، نکروز و فیبروز واضح دیده نشده ولی در درصدی کمتری از بیماران نکروز قطعه ایی در تعدادی از هپاتوسیت های ناحیه محیطی لوبول به چشم می خورد. نتیجه حاصل از این تحقیق چنین است که بیماران پیوندی 1.96% و بیماران دیالیزی 7.84% دچار هپاتیت مزمن شده که این تعداد حدود چهار برابر بیماران پیوندی می باشد.

سیکل سل ایران به علت داشتن هموگلوبین F بالا غالبا یک بیماری نسبی خفیف و ملایم است بهمین دلیل مورد شناخت سیستم های بهداشتی و درمانی مملکت قرار نگرفته است. با اینکه این بیماری در استان خوزستان شیوع فراوان دارد تاکنون اطلاعات کمی از طبیعت آن، شکل بالینی، توزیع جغرافیایی و موتاسیون های خاص آن در ادبیات پزشکی موجود است. تنظیم این مطالعه بگونه آینده نگر بود و هدف آن تجزیه و تحلیل علائم بالینی و آزمایشگاهی انواع سندرم های شایع سیکل سل و به مرکز تالاسمی اهواز بوده است. ارزشیابی بالینی بیماران بر حسب موارد مراجعه، غربالگری خانواده آنان از طریق مصاحبه، معاینه بالینی و آزمایش های هموگلوبین الکتروفورز، اندازه گیری اندکس های گلبول قرمز، بررسی خون محیطی انجام شد و ثبت گردید. 28 بیمار سیکل سل و 139 نفر از سایر بیماریهای وابسته مثل سیکل بتاتالاسمی و سیکل تریت و سیکل سل با کمخونی فقر آهن، سیکل آلفا تالاسمی در طول 8 سال پیگیری شدند. نتایج نشان داد که سیکل سل شایعترین بیماری ژنتیکی بعد از تالاسمی در بیماران مبتلا به هموگلوبینوپاتی ارجاعی به بیمارستان شفا اهواز است. خصوصیات ظاهری (قیافه) آنان مطلقا شبیه سیاهان افریقائی نیست آنان دختران قشنگ و پسران زیبای مبتلای ایرانی هستند غربالگری خانواده های وابسته نشان می دهد که 97% منشا اصلی بیماری در طوایف مختلف عرب بومی خوزستان است توزیع فراوانی بیماری از جنوب و جنوب غربی صحرا و جلگه خوزستان بطرف شمال و شمال شرق کوهستانی به صفر نزول می کند طوریکه از خانواده ها و طوایف بختیاری در شمال حتی یک خانواده بدون ارتباط ازدواجی با اعراب با این بیماری مراجعه نکرده است.

دیابت وابسته به انسولین شایعترین بیماری اندوکرین در کودکان و نوجوانان بوده و کتواسیدوز دیابتی، مهمترین و خطرناک ترین عارضه حاد این نوع دیابت می باشد. اختلالات متابولیک و الکترولیتی بوجود آمده در جریان کتواسیدوز دیابتی، علت اصلی مورتالیتی و موربیدیتی در این بیماران می باشد. مطالعات نشان داده است که اسیدوز دارای اثرات سو بر عملکرد میوکارد قلب می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر کتواسیدوز دیابتی بر روی عملکرد قلب است. این مطالعه بطور مقطعی و تحلیلی بر روی 26 بیمار مبتلا به کتواسیدوز دیابتی که در بخش غدد اطفال بیمارستان نمازی شیراز بستری بودند، انجام شد. یافته های بالینی، آزمایشگاهی و نوار قلب این بیماران مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی اثرات کتواسیدوز دیابتی بر روی عملکرد قلب، بیماران در جریان کتواسیدوز و 48 ساعت پس از بهبودی کتواسیدوز دیابتی اکوکاردیوگرافی شدند،Ejection fraction و Fractional shortening  آنها اندازه گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که 17 نفر (65.4%) از این 26 بیمار که با کتواسیدوز دیابتی مراجعه نموده بودند اولین تظاهر بیماریشان با کتواسیدوز بوده است. این یافته شاید بیانگر این مطلب باشد که کودکان دیابتی دیر تشخیص داده شده و با تاخیر به مراکز درمانی ارجاع داده می شوند. در اکوکاردیوگرافی Ejection fraction و این Fractional shortening  این بیماران در جریان کتواسیدوز دیابتی بطور معنی داری کمتر از Ejection fraction و Fractional shortening پس از درمان کتواسیدوز دیابتی بود (P<0.05)  که البته این اثر با شدت اسیدوز نیز ارتباط معنی داری داشت. مطالعه ما این نکته را تایید می کند که کتواسیدوز دیابتی اثرات سو بر عملکرد قلب دارد و نتیجه اینکه، با آموزش والدین و کودکان دیابتی و تشخیص سریع و درمان صحیح کتواسیدوز دیابتی می توان از اختلالات متابولیک و عوارض این بیماری جلوگیری کرد.

نظارت و کنترل کیفی در بخشهای رادیولوژی از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است و مورد توجه سازمانهای بین المللی به خصوص سازمان بهداشت جهانی است. یکی از مهمترین برنامه های کنترل کیفی بررسی فیلمهای ضایع شده است زیرا ضایع شدن فیلم موجب تکرار رادیوگرافی و در نتیجه افزایش تابش گیری بیمار و آثار ناشی از آن، افزایش هزینه فیلم مصرفی، استهلاک تجهیزات و اتلاف وقت تکنولوژیست و بیمار می شود. به همین منظور عوامل مخرب و نامطلوب باید شناسایی شود تا برای رفع آنها برنامه ریزی لازم انجام شود. این پژوهش در سال 1378 در بزرگترین بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز- بیمارستان امام خمینی و گلستان- برای بررسی فیلمهای ضایع شده اجرا شده است 2505 فیلم مورد بررسی و عوامل ضایع کننده تجزیه و تحلیل شده است بررسی آماری نشان داده 14.7 درصد کل فیلمها ضایع شده است که در مقایسه با تحقیقات انجام شده در سایر کشورها درصد بالایی است زیرا در بررسی 49 پروژه تحقیقاتی ضایعات فیلم بین 3 تا 15% بوده است. از طرفی بعضی از محققین اظهار داشتند که ضایعات نباید بیشتر از 8% باشد. مهمترین عوامل ضایع کننده شامل انتخاب نامناسب فاکتورهای اکسپوژر (42.8%)، نقایص دستگاهها و تجهیزات (42.6%)، نادرستی وضعیت دهی یا حالت گماری (42.5%)، آرتیفکت (26.15%)، حرکت بیمار (8.1%) و نقایص پروسسور (3.3%) بوده است. تست آماری x2 ارتباط معنی داری را بین درصد فراوانی فیلمهای ضایع شده در پروجکشنهای مختلف رادیوگرافی (P<0.01) نشان می دهد که بیشترین درصد ضایعات مربوط به نحوه تابش آگزیال (40%) می باشد. همچنین بین فیلمهای ضایع شده و وضعیت های مختلف بیمار ارتباط معنی داری (P<0.01) وجود دارد که بیشترین ضایعات مربوط به وضعیت دکوبیتوس (42.9%) است این رابطه در مورد سطح تحصیلات اپراتور با (P<0.01) نیز معنی دار بوده است که بالاترین درصد ضایعات مربوط به کاردانهای رادیولوژی (19.7 درصد) است.

سینوس پیلونیدال بیماری شایعی است که خطر ایجاد عفونت در آن وجود دارد و اغلب در بالغین جوان دیده می شود و در مردان پر مو و چاق شایعتر است. اغلب این بیماران برای درمان نیازمند مداخله جراحی هستند. روشهای جراحی متعددی پیشنهاد شده است ولی اغلب این روشها بعلت وسعت برداشتن بافت با ناتوانی و اختلال در زندگی روزمره بیمار و اتلاف وقت همراه می باشد. در این مطالعه روش جراحی محافظه کارانه پیشنهاد شده است و روی 35 بیمار در 1374 تا 1375 در بیمارستان امام خمینی اهواز بصورت آینده نگر انجام گرفت و 24 بیمار نیز با روشهای معمول تحت جراحی قرار گرفتند که هیجده بیمار از گروه جراحی محافظه کارانه و چهارده بیمار از گروه کنترل به مدت 4±20 ماه پیگیری شدند. دو گروه، از نظر سن مراجعه، شیوع جنسی، شرایط زندگی و تیپ بدنی (پر مویی و چاقی)، تقریبا مشابه بودند. بعد از بررسی مشخص شد که مدت بستری در گروه کنترل بطور میانگین دو روز بود که در گروه جراحی محافظه کارانه به 1.27 روز کاهش پیدا کرد. زمان بازگشت به کار در گروه کنترل 12.5 روز بود و در گروه جراحی محافظه کارانه به 8.33 روز کاهش پیدا کرد. میانگین مدت مصرف مسکن وریدی بعد از عمل در گروه کنترل دو روز بود که در گروه جراحی محافظه کارانه به یک روز کاهش یافت که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری دارد و میزان عفونت زخم 11% در برابر گروه کنترل 14% و میزان عود 5% در برابر گروه کنترل 0% و میزان رضایت بیمار 88% در برابر گروه کنترل 85% نسبتا مشابه بوده است. از یافته ها چنین استنتاج می شود که روش جراحی محافظه کارانه سینوس پیلونیدال روش مناسبی است که با کاهش مدت بستری و درد بیمار بعد از عمل و افزایش سرعت بازگشت به کار بیمار بدون تغییر چندانی در میزان عفونت و عود و نتایج زیبایی همراه بوده است و می تواند یکی از روش های پیشنهادی موثر و مفید باشد.

زنان باردار یکی از گروههای هدف بسیار مهم در برنامه ریزیهای بهداشتی و پیشگیری به شمار می روند. جهت بهبود سلامت دهان و دندان مادر و سلامت نوزاد مراقبتهای دندانپزشکی پیش از بارداری و طی دوره بارداری ضروری به نظر می رسد. به عنوان مثال یکی از عوامل خطر احتمالی در تولد نوزاد با وزن کم وجود بیماری پریودنتال در مادر می باشد که با کنترل و درمان آن این عامل خطر حذف شده و همین مسئله می تواند به بهبود وضعیت بهداشتی جامعه کمک مهمی نماید. جهت تعیین وضعیت سلامت دندان و لثه و بهداشت دهان یک مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 300 خانم باردار مراجعه کننده به مرکز بهداشت شهر اهواز صورت گرفت. برای هر فرد برگ معاینه مخصوص سازمان بهداشت جهانی تکمیل و بر طبق آن معاینات انجام گرفت، از جداول فراوانی برای توصیف داده ها و برای مقایسه متغیرهای کمی از تست t و آنالیز واریانس استفاده گردید. بطور خلاصه نتایج بدست آمده از این بررسی به شرح زیر است. میانگین DMFT برای خانمهای باردار 3.01+6.23 بدست آمد که بیشترین درصد آن مربوط به دندانهای پوسیده (D) برابر با 2.45+3.52 بود.در مجموع میزان آگاهی خانمهای باردار (94.3 درصد) از روشهای صحیح بهداشت دهان پائین بود. بیشترین میانگین DMFT در خانمهای بارداری دیده می شد که از سطح تحصیلات پائین تری برخوردار بودند. وضعیت بهداشت دهان و دندان (ایندکس (OHI-S اغلب زنان باردار (76.7 درصد) بصورت متوسط بود. در این بررسی مشخص شد که بیشتر مشکلات دندانی افراد معاینه شده مربوط به عدم آگاهی از روش صحیح مراقبتهای بهداشتی می باشد که این خود نشان دهنده ضعف آموزش بهداشت همگانی در جامعه برای عموم مردم است.

دریچه های پیشابراه خلفی شایعترین علت اروپاتی انسدادی در پسر بچه ها است. بروز آن یک در 8000 تا یک در 25000 تولد پسر زنده است. علائم بالینی آن ناشی از انسداد، عفونت یا هر دو است. تقریبا 30% بیماران بطرف بی کفایتی مزمن و نهایتا نارسائی پایانی کلیه می روند. در دهه گذشته اصولا تشخیص این ناهنجاری با بکارگیری اولتراسوند دگرگون شده است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آسیب کلیه در مبتلایان به دریچه پیشابراه خلفی است. از فروردین 80 لغایت اسفند 82 جمعا 20 پسربچه مبتلا به این ناهنجاری از نظر اختلال عملکرد کلیه مورد بررسی قرار گرفت. میانگین سنی بیماران 26 ماه (یک روز تا 10 سال) بود. سن آنها در زمان تشخیص 8 نفر (40%) زیر یکماه، 5 نفر (25%) بین 1 تا 12 ماه، 4 نفر (20%) بین 1 تا 5 سال و سه نفر (15%) بالاتر از 5 سال بود. شایعترین یافته بالینی آنها به ترتیب: تب در 13 نفر (65%)، ادرار قطره قطره 9 بیمار (45%)، سوزش ادرار در 7 نفر (35%)، توده شکمی (مثانه متسع) در 5 نفر(25%) و ازدیاد فشار خون 4 بیمار (20%) بودند. همچنین آزوتمی در 12 مورد (60%) و ازدیاد کراتی نین سرم در 11 مورد (55%) مشاهده گردید که در 6 مورد بالاتر از 3 میلی گرم در دسی لیتر بود. تنگی پیشابراه خلفی در همه موارد، برگشت ادرار از مثانه به حالب در 16 نفر (80%) و کلیه های کوچک در 9 بیمار (45%) ملاحظه گردید. در میان آنها یکی مبتلا به سندروم دان و دیگری مبتلا به سندروم باردت- بیدل بود. با درمان طبی و حمایتی بهبودی نسبی در میزان کراتی نین سرم بیماران ملاحظه شد. علاوه بر اقدامات فوق در 8 مورد منجمله 5 نوزاد وزیکوستومی نیز صورت گرفت. بعد از تثبیت وضعیت بر اساس تخمین میزان تصفیه گلومرولی پنج (25%) مورد مبتلا به بی کفایتی مزمن کلیه و چهار (20%) مورد مبتلا به نارسائی مزمن آن بودند که فراتر از موارد مشابه در کشورهای توسعه یافته است. در 5 نوزادی که قبل از تولد مشکل آنها تشخیص داده شده بود و زود هنگام وزیکوستومی صورت گرفت رشد کلیه و عملکرد آنها محفوظ ماند. ما نتیجه گرفتیم که به منظور پیشگیری از عوارض جدی این اروپاتی انسدادی باید کلیه زنان باردار از طریق سونوگرافی بیماریابی شوند.

گره سینوسی- دهلیزی قلب پستاندران از نقطه نظر ساختمانی و کارکرد الکتروفیزیولوژیکی بافت یکنواختی ندارد. تفاوت در خصوصیات شکل پتانسیل عمل نیز بخوبی شناخته شده است. یکی از دلایل تفاوت در مختصات شکل پتانسیل عمل می تواند مربوط به تفاوت جریانهای یونی در نواحی مختلف گره سینوسی- دهلیزی باشد. از جمله جریان های مطرح جریان یونی if  است که تصور می شود در ایجاد شیب پیس میکری ایفای نقش می کند. در بررسی حاضر با استفاده از میکروالکترودهای شیشه ای ثبت داخل سلولی از نواحی محیطی و مرکزی گره سینوسی- دهلیزی انجام شد. جریان ifبا کاربرد یک میکرومولار UL-FS49  و بمدت 90 دقیقه در 10 نمونه و با 3 میکرومولار ZD7288 بمدت 40 دقیقه در 10 نمونه کاملا مجزا از نمونه های قبلی مسدود شد. پتانسیل های عمل از نواحی متفاوت گره سینوسی- دهلیزی دست نخورده و سالم در قبل و در حین مصرف مواد مسدود کننده ثبت شدند. UL-FS49 بطور معنی داری (P<0.05) موجب کاهش شیب پیس میکری به میزان 5±66 درصد (n=5) در ناحیه محیطی و به میزان 23±6 درصد (n=5) در ناحیه مرکزی گره سینوسی- دهلیزی شد. همچنین UL-FS49 موجب کاهش مقدار فعالیت خودبخودی یا Rate به مقدار 3±16 درصد (n=10) گردید. ZD7288 بطور کامل موجب کاهش شیب پیس میکری5=n)  ) در ناحیه محیطی و به میزان 5±22 درصد (n=5) در ناحیه مرکزی گره سینوسی- دهلیزی شد. همچنین ZD7288 بطور معنی داری (P<0.05) کاهش مقدار فعالیت خودبخودی یا Rate به مقدار 3±13درصد  (n=10) را باعث گردید. از نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که جریان یونی if در ناحیه محیطی نقش بزرگتری در مقایسه با ناحیه مرکزی گره سینوسی- دهلیزی قلب خرگوش بازی می کند.

لانه گزینی موفق ارتباط زیادی با الگو و ضخامت اندومتر داشته و هدف از این مطالعه تعیین تاثیر رژیم های مختلف تحریک تخمک گذاری روی ضخامت و الگوی اندومتر می باشد. این مطالعه بصورت آینده نگر روی 150 بیمار انجام شده است. بررسی در سه گروه درمانی که از نظر متوسط سن و وزن یکسان بوده اند صورت گرفته است. گروه60 I  نفر کلومیفن تنها دریافت کرده اند گروه30 II  نفر کلومیفن+ پره مارین، گروه60 III  نفر کلومیفنHMG+ دریافت کرده اند. کنترل رشد فولیکولی و قطر و الگوی اندومتر توسط سونوگرافی واژینال انجام شد و اندازه فولیکول و قطر و الگوی آندومتر در روز تجویز HCG ثبت گردید. متوسط روز تجویز HCG روز 13-11 سیکل بوده، متوسط تعداد فولیکول 3-1 عدد بوده و متوسط قطر فولیکول 23-19 میلی متر بوده است. میانگین قطر آندومتر در گروه I،7.99 میلی متر در گروه II، 8.27 میلی متر و در گروه III،7.94 بود. الگوی سه خطی آندومتر در گروه I، 63.3% در گروه II،72.4% و در گروه III،66.7%  بود. بقیه الگوی آندومتر اکوژن داشته اند. قطر آندومتر کمتر یا مساوی 6 میلی متر در گروه %35 I ، در گروه 24.1% II و در گروه28.3% III بوده است. بهترین الگوی آندومتر مربوط به گروه کلومیفن+ پره مارین بوده است و بدترین الگو و کمترین قطر مربوط به گروه کلومیفن تنها می باشد. قطر آندومتر کمتر از 6 میلی متر که از نظر حاملگی پیش آگهی خوبی ندارد در گروه I بیشتر از دو گروه دیگر دیده شده و در گروه II کمترین تعداد را شامل می شد. بیش از 60 درصد کل بیماران ضخامت اندومتر بیش از 6 میلی متر و الگوی اندومتر سه خطی داشته ولی از نظر آماری تفاوت معنی داری بین سه گروه درمانی مختلف از نظر قطر و الگوی اندومتر وجود ندارد.

توده سلولی داخلی جنین این توانایی را دارد که در محیط in vitro به طور نامحدودی تکثیر پیدا کند و به صورت تمایز نیافته باقی بماند و تولید سلول های بنیادی جنین را بنماید. در عین حال این سلولها در محیط in vivo اگر در بافتهای بدن موش کاشته شوند و یا به حفره بلاستوسیست منتقل شوند، توانایی تمایز به مشتقات هر سه لایه زایای جنینی را به ترتیب به صورت تولید تراتوما و یا حیوان کایمریک دارا می باشند. ما در این تحقیق بدنبال استحصال کلونی سلولی از کشت بلاستوسیستهای کامل و خرد کردن توده داخلی آنها و کشت سلولهای خرد شده بودیم. تعداد 118 جنین در مرحله بلاستوسیستی به ظرف کشت حاوی لایه بستری فیبروبلاستهای جنینی موش صحرایی (REF) غیر فعال شده و محیط DMEM حاوی LIF انتقال داده شدند و 2 روز بعد پس از رسیدن به مرحله بیرون زدگی، توده سلولی داخلی جنین را جدا نموده و با دو روش مکانیکال و تریپسینه کردن آنها را خرد کرده (مرحله خرد کردن)، سپس سلولها بر روی لایه بستری REF غیرفعال شده یا پوشیده شده با کلاژن منتقل و بمدت 4 روز کشت شدند و در این مدت هر روزه سلولها از نظر تشکیل کلونی سلولی کنترل شدند. ظرفهای کلونی مثبت هر 2 تا 3 روز یک بار پاساژ داده شدند و تا پاساژ ششم، سلولها با معیار موروفولوژی و سرعت تقسیمات مورد بررسی قرار داده شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که فقط 3 کلونی سلولی از 30 توده سلولی داخلی خرد شده به روش مکانیکال و در حضور لایه بستری REF به دست آمد و در گروه تریپسیناز هیچ کلونی سلولی بدست نیامد. به نظر می رسد استفاده از روش مکانیکال در مقایسه با روش تریپسینه کردن آسیب کمتری به سلولها وارد کرده و شانس تشکیل کلونی سلولی از سلولهای توده داخلی را افزایش می دهد.

بیماران با دردهای مبهم شکمی یکی از موارد شایع مراجعه به اورژانس ها است که همیشه مشکل ساز بوده است. این بیماران چندین روز بدون تشخیص بستری می شوند. یا با گرفتن رادیوگرافی های مختلف، آزمایشات، سونوگرافی و سی تی اسکن و یا حتی عمل جراحی بدون پاتولوژی متحمل هزینه و اتلاف وقت زیاد می گردند. لاپاراسکوپی به عنوان یک روش جدید نسبتا کمتر تهاجمی امکان دسترسی به تمام حفره شکم و لگن به جز کلیه ها را با بزرگنمایی چندین برابر را می دهد. برش جراحی یک سانتی متر زیر ناف، باز کردن جلد و زیر جلد و عبور لوله پورت ده میلی متری مخصوص و عبور لنز اسکوپی با بی هوشی عمومی با درصد بالای تشخیصی و درمانی است و می تواند روش جایگزین لاپاراتومی تشخیصی باشد. در این مطالعه 25 مورد از 572 بیمار که به علت دردهای مبهم شکمی در بیمارستان بستری شدند، بعد از انجام آزمایش، رادیوگرافی، سونوگرافی، حتی سی تی اسکن و معاینه های مکرر، درد بیماران ادامه داشت به علت عدم تشخیص قطعی تحت عمل لاپاراسکوپی تشخیصی قرار گرفتند. در 20 بیمار (با دقت 80 درصد) پاتولوژی مشخص شد که تعداد 16 بیمار از طریق لاپاراسکوپی و تعداد 4 بیمار با لاپاراتومی عمل شدند. 5 بیمار (20 درصد) با لاپاراسکوپی نرمال بودند که 18 تا 24 ساعت بدون عارضه ای مرخص شدند.