مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1386 | دوره:6 | شماره:1 (مسلسل 52) |تعداد مقالات:22

هدف: اندوفتالمیت بعد از صدمات نافذ چشمی بسیار شایع بوده و پیشگیری از آن اهمیت به سزایی دارد پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر تزریق درون چشمی توام جنتامایسین و کلیندامایسین در مراجعان به بیمارستان امام خمینی طی سالهای 82-1381 انجام پذیرفت.روش بررسی: در این تحقیق که به روش کارآزمایی بالینی انجام گرفت 60 چشم از 60 بیمار با صدمات نافذ چشمی بصورت تصادفی به دو گروه 30 تایی تقسیم شدند که پس از ترمیم اولیه پارگی، در گروه مورد 0.1 میلی لیتر آنتی بیوتیک (40 میکروگرم جنتامایسین و 45 میکروگرم کلیندامایسین) و در گروه شاهد 0.1 میلی لیتر محلول BSS به داخل اتاق قدامی یا زجاجیه تزریق شد. آنگاه تاثیر تزریق بصورت بروز میزان اندوفتالمیت مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میزان وقوع اندوفتالیمت حاد باکتریایی در گروه شاهد 2 مورد بود. و در گروه درمان هیچ موردی مشاهده نشد (P>0.05).نتیجه گیری: تزریق درون چشمی جنتامایسین و کلیندامایسین روش مفیدی جهت پیشگیری از اندوفتالمیت باکتریایی پس از تروما می باشد.

هدف: تشنج بعنوان شایعترین اختلال نورولوژیکی نیازمند درمان فوری است. کنترل سریع آن قبل از رسیدن بیمار به بیمارستان ضروری است و لذا بایستی با دارویی درمان شود که موثر و راه تجویز آن مناسب و بی خطر باشد. هدف ما از این مطالعه، مقایسه اثربخشی، زمان کنترل تشنج و عوارض جانبی دیازپام داخل مقعدی با میدازولام داخل بینی در کنترل تشنجات حاد اطفال بود.روش بررسی: در یک مرکز آموزشی، 115 بیمار ثبت نام شدند. در تشنجات مداوم بالای 5 دقیقه بصورت تصادفی دیازپام داخل مقعدی یا میدازولام داخل بینی، از فرآورده تزریقی آنها بدلیل عدم دسترسی به فرآورده های دیازپام داخل مقعدی و میدازولام داخل بینی در زمان انجام تحقیق، برایشان تجویز شد. در صورتی که تشنج پس از 10 دقیقه متوقف نمی شد داروی دیگری با نظر دستیار اطفال انتخاب و تجویز می گردید. بمدت 60 دقیقه فشارخون، تعداد نبض، تعداد تنفس، درجه حرارت و میزان اشباع اکسیژنی را کنترل کردیم. هدف و نتیجه اصلی از اینکار، مشاهده اثربخشی، زمان توقف تشنج پس از تجویز دارو و ظهور احتمالی عوارض جانبی قلبی تنفسی بود.یافته ها: دیازپام داخل مقعدی در 56 حمله تشنجی و میدازولام داخل بینی در 59 مورد استفاده شدند. دیازپام 32 مورد (57 درصد) از 56 حمله تشنجی و میدازولام داخل بینی 49 مورد (83 درصد) از 59 حمله تشنجی را متوقف نمود (p<0.001). متوسط زمان کنترل تشنج، بطور مشخصی در گروه میدازولام کوتاهتر از گروه دیازپام بود 2.9 دقیقه با انحراف معیار 1.89 و با ضریب اطمینان 95 درصد برابر با 2.3-3.4 دقیقه در گروه میدازولام در مقایسه با 4.6 دقیقه با انحراف معیار 2.34 و با ضریب  اطمینان 95 درصد برابر با 3.8-5.5 دقیقه در گروه دیازپام. از نظر بروز عوارض جانبی اختلاف واضحی بین دو گروه مشاهده نگردید. در گروه دیازپام یک مورد مرگ در شیرخوار 4 ماهه مبتلا به مسمومیت با ترکیبات شبه تریاک و در گروه میدازولام یک مورد آپنه گذرا در کودک 13 ساله مبتلا به فلج مغزی مشاهده گردید.نتیجه گیری: در کنترل و درمان تشنجات حاد کودکان، میدازولام داخل بینی موثرتر و سریع تر ازدیازپام داخل مقعدی است. تجویز از راه بینی از منظر اجتماعی مطلوب تر و پذیرفته تر می باشد و با ارایه دستورالعمل های مناسب به خانواده های کودکان شاید درمان ترجیحی جهت درمان تشنج های مکرری باشد که در خارج از بیمارستان بوقوع می پیوندند.

هدف: فتق اینگوینال یکی از شایعترین اعمال جراحی عمومی می باشد که شیوع آن در مردان حدود 25 برابر زنان است و در سمت راست شایعتر می باشد در سن بعد از 40 سالگی شیوع بیشتری می یابد و جهت ترمیم آن از روش های مختلف با توجه به سن بیمار و مهارت جراح استفاده می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی میزان عود و مشخصات کلینیکی هرنی اینگوینال می باشد.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی و گذشته نگر جهت بررسی و شیوع سنی و جنسی و نوع فتق و بررسی میزان عود آن با در نظر گرفتن 3 تکنیک لیگاتور ساده ساک در اطفال، ترمیم بافتی، و ترمیم با مش در بزرگسالان در بیمارستان های امام خمینی و رازی اهواز در سال 1376 و 1377 در 150 بیمار با پی گیری حداقل 2 سال انجام گرفت و سپس نتایج با نرم افزار آماری spss مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت.یافته ها: با بررسی 150 بیمار مبتلا به فتق 92 درصد مرد بودند. شایعترین سن فتق بین 40 تا 50 سالگی (24 درصد) بوده است. جهت ترمیم فتق در 20 درصد فقط highi ligation، در 37.5 درصد ترمیم بافتی باسینی و در 42.5 درصد ترمیم با مش انجام شد در مجموع 8 درصد عود وجود داشت که در روش باسینی 16 درصد، در ترمیم با مش 3 درصد، 3 high ligation درصد عود دیده شد.نتیجه گیری: فتق اینگوینال در مردان شایعتر است و میزان مراجعه بیماران بعد از سن 40 سالگی 2 برابر قبل از سن 40 سالگی می باشد که احتمالا بعلت ضعف جدار شکم در سن بالا می باشد (میزان عود در روش ترمیم با مش بصورت قابل توجهی عود نسبت به روش ترمیم بافتی کمتر است (3 درصد) و عود در روش لیگاتور ساده ساک در اطفال و ترمیم با مش تقریبا مشابه آمارهای جهانی می باشد. لذا نتیجه می گیریم که در مراکز آموزشی نیز با کسب مهارت لازم توسط دستیاران میزان عود در عمل جراحی فتق با لیگاتور ساده ساک در اطفال و ترمیم با مش در بزرگسالان پایین بوده و در حد آمارهای جهانی می باشد ولی میزان عود در ترمیم بافتی بالاتر از آمار جهانی است و لازم است ضمن توصیه به انجام ترمیم با مش، نسبت به امر آموزش دستیاران در بخش های آموزشی در مورد ترمیم بافتی تلاش و دقت بیشتری صورت گیرد.

هدف: سندرم همولیتیک یورمیک (HUS) و ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک پورپورا (TTP) اختلالات نادری هستند که با تجمعات داخل عروقی پلاکتها و تشکیل ترومبوس گسترده در میکروسیرکولاسیون مشخص می شود که منجر به ایسکمی بافتی می شود. با وجود مطالعات متعددی که در سرتاسر دنیا درباره این دو بیماری انجام شده ولی اپیدمیولوژی و جنبه های کلینیکی آنها در ایران هنوز مبهم باقی مانده است.روش بررسی: ما یک مطالعه گذشته نگر بر روی 136 بیمار مبتلا به همولیتیک یورمیک باشد و یا ترومبوتیک ترومبوسیتوپتیک که از ابتدای سال 1370 تا انتهای سال 1382 در سه بیمارستان بزرگ شیراز بستری شده بودند جهت بررسی جنبه های اپیدمیولوژی، خصوصیات بالینی و یافته های پاراکلینیکی آنها انجام دادیم.یافته ها: 101 بیمار مبتلا به 49) HUS زن و 52 مرد) و 35 بیمار مبتلا به 21) TTP زن و 14 مرد) مشخص شدند. میانگین سنی برای 3.5 HUS سال و برای 30.8 TTP سال بود. میانگین بروز سالانه HUS به طور قابل ملاحظه ای از 8 بیمار در هر 1000000 بچه- سال در سال 1371 به 1.1 بیمار در سال 1381 کاهش یافته بود (p<0.001) در حالیکه بروز TTP از 0.6 مورد در هر 1000000 فرد در سال 1371 به 5.2 مورد در هر 1000000 فرد در سال 1381 افزایش پیدا کرده بود. (p<0.05). هم برای TTP و هم HUS بیشترین میزان بروز در ماه های تابستان اتفاق افتاده بود. 20 بیمار مبتلا به HUS و 16 بیمار مبتلا به TTP مرده بودند که میزان کشندگی بیماری به ترتیب 19.8 و 45.7 درصد تعیین شد. هیچ فاکتور موثر بر پیش آگهی برای TTP یافت نشد در حالیکه بروز علایم نقص عصبی و تعداد بالای لوکوسیتها اثر معکوس بر روی پیش آگهی بیماران HUS داشت.نتیجه گیری: برخلاف کشورهای دیگر، در بیماران مراجعه کننده، میزان بروز HUS در حال کاهش است که احتمالا به علت کاهش در میزان عفونت های روده ای اسهالی (مخصوصا E-coli 0157:H7) و بهبود وضعیت درمانی آنها است. از طرف دیگر، بروز TTP در شیراز هم مانند سایر کشورها در حال افزایش است.

هدف: یکی از مهمترین علل مراجعه بیماران به علت مشکلات پستانی لمس توده در پستان است این توده ها انواع خوش خیم و بدخیم دارند توده های خوش خیم اغلب در سن قبل از یائسگی شایع هستند. در این مطالعه تلاش می گردد توزیع فراوانی توده های پستانی با در نظر گرفتن سن- و نوع توده مورد ارزیابی قرار گیرد.روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی و گذشته نگر در طی 9 سال از 1370 لغایت 1378 در بیمارستان امام خمینی اهواز روی 787 نمونه بیوپسی شده از بافت پستان انجام گردید و شیوع سنی و نوع توده مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از مجموع 787 مورد نمونه بیوپسی بافت پستانی زنان 29 درصد فیبروکیستیک و 24.5 درصد فیبروآدنوم بود. 30 درصد نمونه ها مربوط به دهه سوم و 23 درصد نمونه ها مربوط به دهه چهارم زندگی بود. در سن زیر 30 سال 95 درصد توده ها خوش خیم و در سن بالای 80 سال 100 درصد نمونه ها بدخیم بود و شایعترین تیپ هیستولوژیک در موارد بدخیمی، داکتال کار سینوم مهاجم (71.1 درصد) بوده است.نتیجه گیری: توده خوش خیم پستان در مرحله ای از زندگی بسیاری از زنان دیده می شود توده های پستانی در اکثریت موارد مربوط به زنان در سنین زایایی بوده و شیوع توده های بدخیم با افزایش سن افزایش می یابد اگرچه شایع ترین توده ها در سن باروری از نوع خوش خیم یعنی فیبروآدنوم و سپس فیبروکیستیک بوده ولی درصد قابل توجهی از آنان که بالاتر از آمارهای جهانی نیز می باشد در دهه سوم و چهارم بدخیم گزارش شده اند که لزوم توجه بیشتر به تشخیص زودرس و مطالعات غربالگری و معاینه زنان جوان در سن پایین تری نسبت به جوامع غربی توصیه می گردد.

هدف: تغذیه با شیر مادر دارای فواید فراوان روانی، بهداشتی، ایمنی، اقتصادی برای نوزاد و مادر می باشد. این تغذیه، بخصوص در ساعات اولیه پس از تولد دارای اهمیت ویژه ای است، به طوری که شروع زود هنگام شیردهی می تواند نوزاد را از ابتلا به بیماری های عفونی دوره نوزادی و برخی بیماری های مزمن در بزرگسالی، مصون دارد. بعلاوه، شیردهی نوزاد توسط مادر و تماس بدنی این دو در فاصله کوتاهی پس از تولد، در وضعیت روانی مادر و احساس همبستگی بین مادر و نوزاد بسیار موثر است. با توجه به اهمیت موضوع، در این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر افزایش یا کاهش مدت زمان بین تولد و آغاز اولین وعده شیردهی پرداخته و از روش های آماری رگرسیون کاکس، آزمون رتبه لگاریتمی و منحنی کاپلان مایر بری این مقایسه استفاده شده است.روش بررسی: این مطالعه به روند همگروهی بر روی 110 زوج مادر و نوزاد در یکی از بیمارستان های شهر تهران به مرحله اجرا درآمد و بر اساس زمان آغاز شیردهی با عوامل مرتبط از قبیل نوع زایمان، رتبه تولد فرزند سطح تحصیلات مادر مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج، عامل نوع زایمان، مهم ترین عامل در زمان شروع اولین تغذیه با شیر مادر بدست آمد، به طوری که با احتساب هر زمان ثابتی پس از تولد، تعداد موارد تغذیه با شیر مادر در نوزادان متولد شده بروش زایمان طبیعی، 3.9 برابر نوزادان متولد شده به روش سزارین معمولی و در حدود 6.8 برابر نوزادان متولد شده به روش سزارین با بیحسی نخاعی بود. از لحاظ ترتیب اهمیت، متغیرهای رتبه تولد فرزند و سطح تحصیلات مادر، بترتیب در مراتب بعدی قرار می گیرند.نتیجه گیری: بنابراین آموزش زنان باردار و افزایش آمادگی آنها در پذیرش زایمان طبیعی و کاهش عمل های غیرضروری سزارین در برقراری ارتباط سریعتر بین مادر و نوزاد و آغاز شیردهی مثمر ثمر خواهد بود.

هدف: کوتاهی قد در جوامع مختلف شیوع یکسانی ندارد و از 2 تا 10 درصد متغیر می باشد. کوتاهی قد ممکن است طبیعی و یا پاتولوژیک باشد که تشخیص سریع و درمان به موقع آن مهم می باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع کوتاهی قد در دانش آموزان اول ابتدایی شهر اهواز و ارتباط آن با عواملی چون وضعیت اقتصادی، مشکلات خانوادگی، قد و وزن زمان تولد و کوتاهی قد در فامیل و والدین می باشد.روش بررسی: در این مطالعه 698 دانش آموز اول ابتدایی از مدارس شهر اهواز به روش خوشه ای انتخاب و قد و وزن آنها اندازه گیری شد و آنهایی که قدشان نسبت به سنشان زیر صدک 5 نمودار NCHS قرار گرفت به عنوان کوتاه قد در نظر گرفته شدند و یک پرسشنامه در زمینه تعداد افراد خانواده، وضعیت اقتصادی، شغل پدر، سابقه کوتاهی قد در فامیل و والدین و قد و وزن زمان تولد بر گردید.یافته ها: در کل 344 نفر (49.3 درصد) دختر و 354 نفر (50.7 درصد) پسر بودند. شیوع کوتاهی قد در دختران و پسران مساوی و برابر با 3.7 درصد بود و همچنین ارتباط قوی بین کوتاهی قد با قد زمان تولد و سابقه مثبت کوتاهی قد در فامیل و والدین و جدایی والدین از یکدیگر وجود داشت ولی بین کوتاهی قد و وضعیت اقتصادی، تعداد افراد خانواده و زندگی با نامادری ارتباط معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: در بررسی عواملی که ممکن است بر قد کودکان تاثیر داشته باشند مشخص گردید که از نظر آماری بین شیوع کوتاهی قد و کوتاهی قد در زمان تولد، کوتاهی والدین یا افراد فامیل و جدایی والدین از یکدیگر ارتباط معنی داری وجود دارد. اما جهت بررسی کامل عللی که منجر به کوتاهی قد می گردند به مطالعات بیشتر نیاز است.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک بیماریهای التهابی روده در استان خوزستان انجام گرفت.روش بررسی: در این بررسی 176 بیمار مبتلا به بیماری التهابی روده شامل 166 مورد کولیت اولسروز، 8 مورد بیماری کرون و 2 مورد کولیت بینابینی از سال 78 تا سال 82 و در بیمارستان امام خمینی اهواز و کلینیک های تخصصی وارد مطالعه شدند.یافته ها: نسبت زن به مرد 1.07 در کولیت اولسروز و 1.6 در بیماری کرون بود. متوسط سن 38.6±17.44 سال UC: 43.37±17.55) و CD: 33.98±11.12 بود. شرح حال مثبت خانوادگی در 9 درصد بیماران و مصرف سیگار در 13 درصد دیده شد. توزیع آناتومیکال بیماری در کولیت اولسروز بصورت گرفتاری رکتوم 20.4 (34) درصد، رکتوم و سیگموئید 23.4 (39) درصد، کولون چپ 36.5 (64) درصد و پان کولیت 17.4 (29) درصد بود. در بیماری کرون، ترمینال ایلئوم در 25 درصد و گرفتاری کولون در 75 درصد بیماران دیده شد. کلانژیت اسکلرزان در 8 بیمار (4.8 درصد) و عمدتا در فرم پان کولیت (87.5 درصد) دیده شد.نتیجه گیری: همچون مناطق دیگر، شیوع کولیت اولسروز بیشتر از بیماری کرون در خوزستان می باشد. انسیدانس کولیت اولسروز در خانم ها بیشتر از مردان است. عوارض بیماری و نادر بودن علایم خارج روده ای و سرطان کولون در بیماران التهابی روده خوزستان کمتر است. شواهد فامیلی بیماری و ارتباط آن با مصرف سیگار در خوزستان مشابه سایر گزارشات در مناطق دیگر است.

هدف: اختلاف نظر در خصوص ضرورت انجام بررسی هیستولوژیک نمونه های لوزه هنوز پابرجاست. متخصصین گوش و حلق و بینی نگران عدم تشخیص موارد بدخیمی غیر مشکوک هستند. به هر حال با توجه به شیوع بسیار نادر موارد مثبت بدخیمی انجام آن مقرون به صرفه نیست. هدف این مطالعه بررسی ضرورت انجام روتین آزمایشات هیستوپاتولوژیک بعد از تونسیلکتومی های روتین است.روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی مقطعی یک بررسی گذشته نگر روی 97 نفر از بیمارانی که در اردیبهشت 1383 لغایت پایان فروردین 1384 در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز تحت عمل جراحی تونسیلکتومی قرار گرفته بودند، صورت داده است. همه بیماران کمتر از 14 سال سن داشتند و بطور کاملا تصادفی انتخاب شدند در مطالعه پرونده این بیماران، اطلاعات مورد نظر از جمله سن، جنس، اندیکاسیون جراحی و نتایج هیستوپاتولوژیک نمونه های بررسی شده مورد ارزیابی قرار گرفته است.یافته ها: 97 بیمار که بین 14-3 سال سن داشتند (میانگین= 8.96) بررسی شدند. 50 نفر از این بیماران پسر (51.55 درصد) و 47 نفر آنها دختر بودند (48.45 درصد) بوده اند.بررسی گزارش آزمایشات پاتولوژیک نشان داد که هیچکدام از این بیماران بدخیمی نداشتند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های ما در این مطالعه بنظر می رسد که انجام روتین آزمایشات بافتی در همه بیماران ضروری نیست و آنالیز میکروسکوپیک باید فقط در بیماران که بطور واضح لوزه ها در آنها غیر قرینه می باشد و بیمارانی که سابقه بدخیمی دارند انجام گردد.

هدف: زاویه یکی از شایع ترین نواحی شکستگی در فک پایین است که وجود دندان مولر سوم در این ناحیه، خطر شکستگی را افزایش می دهد. حال این سوال مطرح می شود که موقعیت و وضعیت رویش یا به عبارت دیگر میزان نهفتگی دندان مولر سوم چه تاثیری بر شانس شکستگی زاویه دارد؟ هدف این مطالعه تلاش در جهت پاسخ به سوال فوق است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 82 بیمار دارای شکستگی زاویه همراه با دندان عقل که طی سالهای 84-1380 به بیمارستان های اهواز مراجعه و عمل شده بودند، انتخاب گردیدند، در مورد همه بیماران پرسش نامه تحقیق، تکمیل و ضمنا با استفاده از مشاهده OPG، اطلاعاتی نظیر موقعیت و وضعیت نهفتگی دندان مولر سوم بر اساس طبقه بندی Pell&Gregory، علت شکستگی، مطلوب یا نامطلوب بودن، وجود شکستگی در دیگر نواحی و نوع درمان، استخراج گردید.یافته ها: آمار تحقیق نشان داد که شکستگی زاویه بیشتر در مردان و در اثر حوادث موتوری و از نوع نامطلوب و در صورت وجود شکستگی سایر نواحی، بیشتر همراه با پاراسمفیز مقابل بوده است. از نظر چگونگی وضعیت رویش دندان عقل در شکستگی زاویه بیشتر وضعیت ورتیکالی و کلاس IA و در مرتبه بعدی IB دیده شده است.نتیجه گیری: همانطور که نتایج تحقیق نشان می دهد، دندان های عقل روییده یا نیمه روییده ریسک شکستگی زاویه فک را افزایش می دهند، ضمنا می دانیم که لبه فوقانی مندیبل ناحیه تجمع نیروهای کشش عضلانی می باشد. بر این اساس می توانیم یک فرضیه را مطرح کنیم که وجود یک باند استخوانی یکپارچه در بوردر فوقانی زاویه ریسک شکستگی را کاهش می دهد. با رویش دندان عقل این یکپارچگی قطع می گردد و بدین ترتیب احتمال شکستگی زاویه افزایش می یابد.

هدف: کاندیدا ارگانیسمی است که بخشی از فلورنرمال دهان 30 تا 50 درصد از افراد جامعه را تشکیل می دهد. تریامسینولون و بتامتازون از دسته داروهای کورتیکواستروئیدها می باشند که به صورت خوراکی، تزریقی و موضعی جهت درمان ضایعات دهانی استفاده می شوند. از آنجا که در زمینه مصرف کورتون های موضعی و ایجاد عفونت های کاندیدایی در دهان تحقیقی انجام نشده است در این تحقیق بر آن هستیم تا اثرات دو نوع کورتون موضعی را در بروز یا عدم بروز کاندیدا بررسی نماییم.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 60 نفر سالم در دو گروه 30 نفری مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه را از لحاظ جنس و سن با یکدیگر همتا کرده و پس از تکمیل پرسشنامه و بررسی سابقه پزشکی آنها و عدم وجود فاکتورهای مستعد کننده کاندیدا، افراد انتخاب می شدند. بزاق افراد در لوله آزمایش استریل قبل و بعد از مصرف کورتون موضعی جمع آوری و در محیط کشت کروم آگار جهت بررسی انواع گونه های کاندیدا کشت داده می شد و بعد از 48 ساعت قرار دادن در انکوباتور مورد ارزیابی قرار می گرفت. از لحاظ نوع کورتون در هر گروه به طور تصادفی به 30 نفر تریامسینولون و به 30 نفر بتامتازون بصورت دهان شویه داده می شد. و به مدت دو هفته (روزی 2 بار) و هر بار نصف قاشق غذاخوری به مدت یک دقیقه در دهان غرغره می نمودند و میزان انواع کاندیدا در بزاق هر شخص قبل و بعد از مصرف کورتون های موضعی، مورد ارزیابی و مقایسه قرار می گرفت. سن جمعیت مورد مطالعه در هر دو گروه بین 40-18 سال بود.یافته ها: میزان وجود گونه های کاندیدا قبل و بعد از مصرف بتامتازون و تریامسینولون در افراد سالم از لحاظ آماری تفاوت معنی داری پیدا نکرده بود (به ترتیب p=0.584 و p=0.305). بیشترین کاندیدای موجود در بزاق دهان افراد سالم، قبل و بعد از مصرف کورتون موضعی بتامتازون و تریامسینولون کاندیدا آلبیکانس بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که میزان گونه های کاندیدا قبل و بعد از مصرف موضعی بتامتازون و تریامسینولون در افراد سالم اختلاف معنی داری پیدا نکرده است. علت این امر را می توان چنین توجیه کرد که مصرف کوتاه مدت کورتون های موضعی متوسط الاثر یا طولانی الاثر در افراد سالم باعث هیچگونه عوارض جانبی نمی شوند و نوع کورتون تاثیری در بروز عوارض جانبی یا افزایش میزان کاندیدا ندارد ایجاد کاندیدا بیشتر به شرایط سیستمیک بیمار و شرایط مساعده کننده آن بستگی دارد و دلیل بیشترین میزان حضور کاندیدا آلبیکانس نسبت به سایر گونه ها در بزاق افراد سالم قبل و بعد از مصرف کورتون موضعی بتامتازون و تریامسینولون بعلت بیماریزاتر بودن آن می باشد.

مقدمه: TMD بیماری است که در اثر وجود ناهماهنگی های اکلوزالی و مشکلات روان شناختی ایجاد می گردد. با توجه به این که در مطالعات گذشته نتایج متناقضی در مورد میزان اثر تداخلات اکلوزالی و مشکلات روان شناختی در بروز TMD وجود داشت، بر آن شدیم تا اثر گذارترین اتیولوژی این بیماری را بشناسیم.هدف: هدف از این مطالعه مقایسه اثر تداخلات اکلوزالی و مشکلات روان شناختی، در ایجاد علایم TMD، بین دو گروه از افراد دارای علایم TMD و گروه فاقد علایم می باشد.روش بررسی: 37 بیمار با علایم TMD و 37 نفر بیمار فاقد TMD انتخاب شدند. بیماران در هر دو گروه از لحاظ جنس و سن یکسان بودند  و دارای اکلوژن کامل دندانی بودند افراد مطالعه ابتدا توسط آزمون اضطراب و افسردگی از نظر روانشناختی مورد بررسی قرار گرفتند و سپس از نظر وجود تداخلات اکلوزالی در موقعیت های سنتریک، کارگر، غیرکارگر و پیشگیرایی مورد معاینه کلینیکی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصله نشان داد که بین تداخلات اکلوزالی در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری وجود نداشت (p=0.27) ولی بین میزان اختلالات روان شناختی در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری دیده شد (p=0.02).نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که تداخلات اکلوزالی فقط به عنوان کوفاکتور می توانند در ایجاد TMD نقش داشته باشند چرا که در جمعیت عمومی تداخلات اکلوزالی از شیوع نسبتا بالایی بر خود دارند اما فقط درصد کمی از افراد دارای علایم TMD می باشند. به نظر می رسد فاکتورهای روحی- روانی نقش مهمی در ایجاد مشکلات مفصل گیجگاهی فکی دارند.

هدف: دیابت ملیتوس شایعترین بیماری غدد اندوکرین است و از آنجا که یکی از عوارض دیابت، نفروپاتی می باشد، هدف ما در این پژوهش بررسی استریولوژیک اثر عصاره برگ شنبلیله روی ساختمان کلیه رت های دیابتی است.روش بررسی: ابتدا 32 رت نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 140±25 گرم در گروه های چهارگانه: کنترل، کنترل + عصاره، دیابتی محض و دیابتی + عصاره (n=8) به طور تصادفی تقسیم شدند.گروه های دیابتی با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (60 میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن) دیابتی شدند. گروه های کنترل + عصاره و دیابتی + عصاره، با عصاره برگ شنبلیله 175 میلی گرم / Rat / در روز) بمدت 30 روز تیمار شدند. سپس مراحل نفروکتومی، پاساژ بافت و تهیه برش های 4 میکرونی و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین- ائوزین انجام و در انتها با تکنیک استریولوژی، اطلاعات کمی در مورد حجم کل کلیه، کورتکس، مدولا و حجم کل گلومرول ها به دست آمد. اطلاعات بدست آمده با روش Anova/ Tukey test، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و تفاوت میانگین های با (p<0.05) معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: حجم کل کلیه و کورتکس در گروه دیابتی + عصاره، با گروه های کنترل و کنترل + عصاره اختلافی نشان نداد، اما در گروه کنترل + عصاره در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (p<0.003). حجم کل گلومرول ها در گروه دیابتی در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت (p<0.05). کاهش معنی داری در وزن رت در پایان آزمایش در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (p<0.001).نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق، می توان گفت که عصاره برگ شنبلیله می تواند اثر موثری در جلوگیری از تغییرات هیستوپاتولوژیک کلیه در نفروپاتی دیابتیک ایفا کند، هر چند بیان نظر قطعی در این زمینه نیازمند انجام مطالعات بیشتری است.

هدف: تعیین ارتباط دردهای گردنی با عوامل ارگونومیک در دندانپزشکان فاکتورهای خطر ارگونومیک را می توان بعنوان فاکتورهایی که منجر به آسیب های شغلی می شوند شناسایی نمود. این فاکتورها سبب استرس های ذهنی، آسیب های کششی و کاهش کیفیت کار می شود. دردهای گردنی یکی از مهمترین آسیب های عضلانی- اسکلتی در پزشکان می باشد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی است که در سال 1383 در شهر اهواز انجام شد. تعداد 142 دندانپزشک شاغل که دارای شرایط ورود به تحقیق و مایل به شرکت در پژوهش بودند به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پژوهشگرساز که تلفیقی از سوالات مشخصات فردی، پرسشنامه درد مک کافری و معیار درد عددی و چک لیست عوامل ارگونومیک آمریکا بود، استفاده شد. قبل از ارایه پرسشنامه به واحدهای پژوهش آموزش لازم برای تکمیل آن بیان می شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS کدگذاری و مورد تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباطی قرار گرفت.یافته ها: از تعداد 142 پرسشنامه تعداد 100 پرسشنامه تکمیل شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که 61 درصد مرد و 39 درصد زن که 72 درصد از آنان متاهل بودند. بیشترین فراوانی مربوط به رده سنی (45-36) سال 45 درصد بود از تعداد کل واحدهای پژوهش 78 درصد دندانپزشک عمومی و تعداد 22 درصد دارای تخصص بودند. همچنین اکثریت واحدهای پژوهش 47 درصد دارای سابقه کار 10-6 سال بودند که 59 درصد از آنان بخش دولتی و خصوصی به طور همزمان بکار مشغول هستند. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آنست که 70 درصد از واحدهای پژوهش دارای دردهای گردنی بودند در بررسی شدت درد گردنی 15 درصد از واحدهای پژوهش شدت درد گردنی را شدید، 56 درصد شدت درد را متوسط و 19 درصد درد را خفیف گزارش نمودند و 9 درصد به این سوال پاسخ ندادند. نتایج حاصل از بررسی ارتباط بین وجود دردهای گردنی شدید و متوسط با عوامل ارگونومیک بیانگر آنست که بین درد با روش استاندارد (p<0.05) Clock با استفاده از آینه حین کار (p<0.001) و استراحت بین ویزیت بیماران (p=0.001) ارتباط معنی دار داشت و با وضعیت به هنگام کار (p=0.56) و ساعات کار روزانه (p=0.23) تعداد بیماران ویزیت شده روزانه (p=0.43) ارتباط معنی دار وجود نداشت.نتیجه گیری: بین دردهای گردنی و عوامل ارگونومیک ارتباط معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر عوامل ارگونومیک می تواند سبب بروز آسیب های جدی شغلی شود. لذا در پیشگیری از بروز این نوع آسیب های شغلی در برنامه ریزی در خصوص معاینات دوره ای پرسنل و آموزش های ضمن خدمت توصیه می شود.

هدف: اخیرا نشان داده شده است که تیموکینون، ماده موثره دانه های گیاه سیاهدانه، دارای اثر شل کنندگی بر تراشه و ایلئوم بوده و این اثر را احتمالا با مهار غیراختصاصی گیرنده های هیستامینرژیک و سروتونرژیک اعمال می کند. در مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی بیشتر مکانیسم عملکرد تیموکینون بر فعالیت انقباضی عضلات صاف، اثرات فارماکولوژیک آن بر پاسخ های انقباضی وازدفران موش صحرایی بررسی شد.روش بررسی: موش های صحرایی نر (شش گروه چهارتایی)، با زدن ضربه ای به سر بیهوش شده و هر دو وازدفران آنها خارج گردید و در محلول کربس قرار داده شد. پس از وصل کردن وازفران به ترانسدیوسر، کشش اولیه به میزان 0.5 گرم به بافت اعمال شد. یک ساعت پس از قرارگیری بافت در حمام بافتی، کار ثبت انقباضات وازدفران در پاسخ به نوراپی نفرین (10 mM)، دوپامین (10 mM)، پتاسیم کلراید (80 mM) و تحریک الکتریکی (فرکانس 20 Hz، مدت زمان 0.1 ms، شدت 130V)، آغاز گردید. پس از ثبت پاسخ های انقباضی، ارتفاع پاسخ ها قبل و بعد از افزودن تیموکینون با یکدیگر مقایسه شد. همچنین، به منظور ارزیابی نقش کانال های کلسیمی در اثرات مهاری تیموکینون، ارتفاع پاسخ های انقباضی ناشی از تحریک الکتریکی، قبل و بعد از افزودن تیموکینون، ابتدا در محیط عاری از کلسیم و سپس در حضور غلظت های تجمعی کلسیم کلراید، ثبت و بررسی گردید.یافته ها: نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تیموکینون با حداقل غلظت 20 mM، ارتفاع انقباضات وازدفران را در پاسخ به پتاسیم کلراید و تحریک الکتریکی (p<0.001)، و با حداقل غلظت 40 mM، ارتفاع انقباضات وازدفران را در پاسخ به نوراپی نفرین و دوپامین (p<0.01) کاهش داده است. بیشترین اثر مهاری تیموکینون با غلظت 100 mM مشاهده شد. علاوه بر این، آزمایشات انجام شده در محیط عاری از کلسیم نشان داد که تیموکینون (80 mM)، مانع از افزایش ارتفاع پاسخ های انقباضی وازفران در پاسخ به غلظت های تجمعی کلسیم کلراید گردیده است (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این مطالعه، علاوه بر تایید اثرات مهاری تیموکینون بر فعالیت انقباضی عضلات صاف، برای نخستین بار نشان می دهد یکی از مکانیسم های شل کنندگی در وازفران جداشده در موش صحرایی، از طریق مهار کانال های کلسیمی صورت می پذیرد.

هماتوپوئز خارج مغز استخوان (EMH) یک اختلال نادر بوده که با ظهور اجزا و عناصر خونساز خارج از محل اصلی یعنی مغز استخوان تشخیص داده می شود. این اختلال در بیماران مبتلا به اختلالات مزمن میلوپرولیفراتیو و کم خونی های مزمن همولیتیک مادرزادی بروز می کند. اکنون یک مورد بیمار مبتلا به تالاسمی اینترمدیا گزارش می شود که در این بیمار هماتوپویز خارج مغز استخوان در نخاع و توده اطراف مهره ها بروز کرده بود. بیمار خانمی است 20 ساله که ابتدا با علایم درد در ناحیه کمر، ساق پا و فضای دور مهره ای نخاع مراجعه کرده بود. ضمن تلاش برای درمان، گزارش آنرا بعنوان یکی از موارد نادر با تشخیص هماتوپوئز خارج مغز استخوان ارایه می شود.