مقدمهالگوبندی اجتماعی سلامت به ویژه در رابطه با مخاطرات سلامت گروه های کم درآمد، در سال های اخیر مورد توجه روزافزون سیاست گذاران سلامت قرار گرفته است. اغلب اقدامات سیاست گذاری در این حوزه، به موضوعات مرتبط با حمل و نقل، تغذیه، محل کار و محیط زندگی پرداخته و ارتباط آن ها با موقعیت اجتماعی و درآمد در ایجاد نابرابری در سلامت را مد نظر قرار داده اند. به عبارت دقیق تر، تاکید عمده آن ها بر تعیین کننده های اجتماعی سلامت و به خصوص بر درآمد بوده است، چرا که دسترسی به آموزش، مسکن، مواد مغذی و محیط زندگی سالم (به عنوان تعیین کننده های سلامت)، تابعی از درآمد می باشد..