مجله کشاورزی
سال:1386 | دوره:9 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

برای تعیین نحوه رشد و تکامل فولیکول های تولید کننده الیاف در پوست بز مرخز بعد از تولد، آرایش فولیکولی و نسبت فولیکول های ثانویه به اولیه (S/P) در پوست نه راس بزغاله نر و راس بزغاله ماده مرخز از سن یک تا 16 هفتگی مطالعه شد. نمونه برداری از پوست از ناحیه میانی پهلوی هر بزغاله در طی نه مرحله با فاصله هر دو هفته یک بار انجام شد. نتایج نشان داد که فولیکول های تولید کننده الیاف در گروه هایی شامل سه فولیکول اولیه و چندین فولیکول ثانویه قرار دارند. هر فولیکول اولیه واجد ضمایم غده عرق، غده دو لبی چربی و ماهیچه راست کننده و هر فولیکول ثانویه واجد فقط یک غده تک لبی (و برخی دو لبی) چربی بود. تفاوت میانگین نسبت S/P بین تمام مراحل نمونه برداری (به جز مراحل شش و هفت) معنی دار بود (P<0.05). بیشترین مقدار نسبت S/P در نمونه های سن 16 هفتگی بزغاله ها مشاهده شد. اثر جنس و اثر متقابل جنس و سن بر نسبت S/P معنی دار نبود.

در سال 1383 جدایه هایی از قارچ Aspergillus flavus از مواد غذایی مورد مصرف در نه گاوداری اطراف تهران (نظیر ذرت، جو، گندم، تخم پنبه، نان خشک، سویا، یونجه، سبوس، آرد جو، کنجاله کلزا، کنجاله پنبه، سیلوی ذرت و تفاله چغندر) جدا شد. توانایی تولید سختینه به وسیله جدایه های حاصل بررسی و مشخص گردید که 62.9 درصد از جدایه ها بر روی محیط CzA سختینه تولید نمودند. در ضمن 68.5 درصد از جدایه ها تولید کننده آفلاتوکسین بودند. دامنه تغییرات در دامداری ها از نظر آلودگی خوراک دام به قارچ A.flavus از 20.4 تا 3.7 درصد بود. در ضمن 16.7 درصد جدایه ها مربوط به تفاله چغندر و این خوراک آلوده ترین آنها بود. میانگین درصد جدایه در هر یک از مواد غذایی یونجه، کنجاله کلزا و آرد ذرت 1.8 و کمترین آلودگی به قارچ را داشتند. آزمایش شیر تولیدی گاوداری ها به روش HPLC نشان داد که دامنه آفلاتوکسین M1 در آنها از 0.0009 تا 0.5269 ppb بود. ضریب رگرسیون کالیبراسیون برای این آزمایش ها از 0.99 تا 0.998 و ریکاوری حاصل در این آزمایش ها نیز از 70.3 و 104.9 درصد تعیین گردید.

در این تحقیق صفت وزن بدن در سنین مختلف و اثر انتخاب بر اساس ارزش ارثی صفت وزن 42 روزگی در سه سویه بلدرچین ژاپنی بررسی شد. در نسل اول در هر سویه تعداد 51 پرنده نر و 51 پرنده ماده به طور تصادفی از جمعیت پایه انتخاب و آمیزش به صورت یک نر با یک ماده در داخل قفس های انفرادی انجام شد. داده برداری انفرادی وزن بدن در چهار سن 14، 28، 42 و 49 روزگی برای نتایج حاصل از آمیزش های فوق انجام شد. در سه سویه سفید، وحشی کانادایی و قهوه ای به ترتیب تعداد 30، 40 و 35 جفت پرنده نر و ماده دارای بیشترین ارزش ارثی وزن 42 روزگی، برای تولد نسل دوم انتخاب شدند. تفاوت میانگین ارزش ارثی دو نسل اول و دوم در دو جنس نر و ماده به ترتیب در سویه سفید 10.7 و 10.2، سویه وحشی کانادایی 8.6 و 5 گرم در سویه قهوه ای 4 و 9.1 بود. وراثت پذیری وزن 14، 28 و 42 روزگی سویه سفید به ترتیب 0.37، 0.26 و 0.74، در سویه وحشی کانادایی برابر با 0.21، 0.17، 0.44 و در سویه قهوه ای برابر با 0.39، 0.45 و 0.52 برآورد شد.

در این پژوهش اثر سطوح مختلف مکمل مولیبدن، گوگرد و آهن بر متابولیسم و جذب مس و همچنین خصوصیات کیفی الیاف بررسی شد. بدین منظور از تعداد چهار راس بز نر مرخز یک ساله با میانگین وزن 30(±2) چهار راس گوسفند نر سنجابی 11 ماهه با میاگنی وزن 33(±2.1) کیلوگرم استفاده شد. دام ها در جایگاه های انفرادی نگهداری شده و پس از دوره عادت پذیری به جیره پایه (شامل یونجه، ذرت و جو)، مکمل گوگرد (1-2.5 گرم) سولفات آهن (400-100 میلی گرم) و آمونیوم مولیبدات (30-5 میلی گرم) به هر کیلوگرم کنسانتره اضافه شد. به منظور اندازه گیری میزان مس و تیومولیبدات مس پلاسما در هر سه هفته یک بار خون گیری انجام شد. برای اندازه گیری مس، قطر و رشد الیاف از سطح پوست و از پهلوی سمت چپ هر حیوان با استفاده از یک کلیشه 10 در 10 سانتی متر نمونه های الیاف برداشت شد. با افزایش مکمل عناصر معدنی در جیره، مس پلاسما به تدریج کاهش یافت و در سطح 30-25 میلی گرم مولیبدن و 2-2.5 گرم گوگرد در کیلوگرم ماده خشک جیره، علایم بالینی کمبود مس با کاهش شفافیت و رنگدانه های الیاف ظاهر شد. این علایم در حیوانات مورد آزمایش که از جیره پایه حاوی 8-7 میلی گرم مس در کیلوگرم ماده خشک استفاده می کردند پس از چهار ماه مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف بیش از 30-25 میلی گرم مولیبدن به همراه 2.5 گرم گوگرد و 400 گرم آهن در جیره روزانه گوسفند و بز موجب کاهش سطح مس در خون و الیاف شد. حساسیت بز مرخز به افزایش این مواد معدنی بیش از گوسفند و علایم بالینی و تغییرات الیاف در بز مرخز زودتر مشاهده شد.

این پژوهش بر پایه راهبرد پیمایش و با هدف بررسی عوامل موثر بر کارکرد پژوهشی اعضای هیات علمی کشاورزی انجام شده است. با بهره گیری از فرمول کوکران، 172 نفر از اعضای هیات علمی مراکز آموزش عالی کشاورزی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به عنوان جامعه آماری تحقیق (N=1260) انتخاب شدند. روایی پرسشنامه مورد استفاده برای گردآوری داده ها از سوی گروهی از اعضای هیات علمی و محققان کشاورزی بررسی و تایید شد. پایایی آن نیز بر پایه ضریب آلفای کرونباخ (0.74) مورد تایید قرار گرفته است. نتایج حاصل از اولویت بندی عناصر کارکرد پژوهشی بر پایه ضریب تغییرات محاسبه شده نشان می دهد که اعضای هیات علمی بیشتر به تحقیقات دانشجویی در سطح تحصیلات تکمیلی مشغول هستند و مشارکت آنها در انتشار یافته های پژوهشی در قالب فعالیت های ترویجی و نیز همکاری پژوهشی با مراکز بین المللی محدود است. ضرایب همبستگی پیرسون، رابطه مثبت و معنی دار بین برخی متغیرهای فردی و حرفه ای اعضای هیات علمی (شرکت در کارگاه ها و دوره های آموزشی، استفاده حرفه ای از اینترنت، انجام طرح پژوهشی و...) و کارکرد پژوهشی آنها را نشان می دهند. رگرسیون گام به گام یک معادله خطی حاوی برخی متغیرهای حرفه ای می باشد. ضریب تعدیل شده نشان می دهد که معادله مزبور حدود 70 درصد از تغییرات کارکرد پژوهشی را تبیین می نماید.

یکی از روشهای مبارزه با علف هرز، وجین مکانیکی است. در این مقاله یک روش جدید برای انجام عملیات وجین به روش مکانیکی ارایه شده است. برای طراحی این روش از حرکت ساده دست کشاورز برای عمل وجین، استفاده شده است. دستگاه وجین کن از تعدادی مکانیزم مشابه تشکیل شده که هر مکانیزم مجهز به یک تیغه عامل بوده و مسیر تیغه های عامل در حین کار به صورت رفت (مرحله فعال) و برگشت (مرحله غیر فعال) است. در طراحی این مکانیزم از روش سه نقطه دقت استفاده شده است. برای حل معادلات حاصل از حرکت مکانیزم و ترسیم مسیر آن، از نرم افزار MATLAB استفاده شد. با در نظر گرفتن کلیه پارامترها و حل معادلات مربوط به آنها، یک مکانیزم چهار میله ای لنگ و آونگ برای دستگاه وجین کن شفره ای پیشنهاد شد.

اثر غلظت های 0.5، یک، 2.5 و پنج میلی گرم بر لیتر از حشره کش های بوپروفزین و پیری پروکسی فن بر تخم های یک و چهار روزه و نیز سنین مختلف پورگی و شفیره سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum، در گلخانه ای با میانگین دمای 26(±2) درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 80(±5) درصد و 16 ساعت روشنایی در شبانه روز بر روی گیاه شاه پسند درختی بررسی شد. میزان تاثیر هر دو حشره کش با افزایش غلظت بیشتر بود. حساسیت تخم های یک روزه به حشره کش های مزبور در مقایسه با تخم های چهار روزه و پوره های سنین اول و دوم نسبت به پوره های سنین سوم و چهارم و نیز شفیره بیشتر بود. میانگین درصد خروج حشرات کامل از پوره های سنین اول تا چهارم و شفیره در غلظت 2.5 میلی گرم بر لیتر پیری پروکسی فن به ترتیب 0، 0، 0، 61.3(±11.1) و 95.7(±3.7) درصد، در غلظت پنج میلی گرم بر لیتر پیری پروکسی فن به ترتیب 0، 0، 0، 54.2(±10.6) و 98.1(±1.2) درصد، در غلظت 2.5 میلی گرم بر لیتر بوپروفزین به ترتیب 19.9(±7.7)، 48.4(±12.1)، 60.3(±11.4)، (85.8(±7.2) و 91.9(±6.6) درصد و در غلظت پنج میلی گرم بر لیتر بوپروفزین به ترتیب 12.2(±4.6)، 34.7(±9.0)، 45.9(±7.9)، 79.3(±9.0) و 92.3(±7.1) درصد بود.