مقدمه: فور یت های پزشکی، یکی از استرس زاترین شرایط در مطب دندان پزشکی است. اولین و مهم ترین قدم در کنترل اورژانس های پزشکی، توانایی ارائه ی اقدامات حیاتی پایه BLS (Basic life support) می باشد که نیازمند داشتن آگاهی، مهارت و تجهیزات می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت تجهیزات و داروهای اورژانس و توانایی استفاده از آنها توسط دندان پزشکان عمومی می باشد که در سه شهر استان اصفهان انجام گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بود که با مراجعه به 85 مطب دندان پزشک عمومی و با استفاده از پرسش نامه انجام شده است. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 23 تجزیه و تحلیل شد و نتایج به صورت میانگین برای داده های کمی و فراوانی جهت داده های کیفی نمایش داده شد ند. از آزمون تی مستقل با سطح معنی داری (0/05 > p value) نیز جهت بررسی روابط آماری استفاده شده است. یافته ها: بر طبق نتایج این مطالعه، (39/7 درصد) از دندان پزشکان در طول یک سال گذشته، با حوادث اورژانس برخورد کرده بودند که شایع ترین مورد آن، سنکوپ وازوواگال گزارش شده بود. هیدروکورتیزون (35/6 درصد) و نیتروگلیسیرین (32/8 درصد)، بیش ترین داروهای اورژانس و کپسول اکسیژن (54/7 درصد)، فراوان ترین وسیله ی موجود در مطب ها بودند. آزمون تی مستقل، ارتباط آماری معنی داری را بین سابقه ی گذراندن دوره های آموزشی کنترل فوریت های اورژانس با تجهیزات کیت مطب را نشان داد (0/04= p value). نتیجه گیری: اغلب مطب های دندان پزشکی، کیت اورژانس ناقصی داشتند و بیشتر دندان پزشکان، مهارت کافی در خدمات اورژانسی نظیر تزریق وریدی یا زیر پوستی نداشتند. یافته ها: ی این مطالعه قویا آموزش های مناسب عملی را هم برای دندان پزشکان و هم برای دانشجویان دندان پزشکی پیشنهاد می کند.