مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1389 | دوره:6 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

مقدمه: در اتیولوژی مال اکلوژن، مشارکت عوامل ژنتیک و محیطی مطرح می باشد. اختلالات تنفسی و کاهش جریان هوا در نازوفارنکس به عنوان یکی از عوامل اتیولوژیک مال اکلوژن ها مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی های اکلوژن کودکان پیش دبستانی دارای مشکل تنفس دهانی در شهر تبریز می باشد.در اکثر موارد، تومور به صورت یک تورم یا توده بدون درد همراه لقی دندان های مجاور تظاهر پیدا می کند. تشخیص نهایی این ضایعه بر اساس یافته های بافت / آسیب شناسی است.مواد و روش ها: پژوهش صورت گرفته از نوع توصیفی، تحلیلی و مقطعی بود. طی پژوهش تعداد 64 نفر از کودکان پیش دبستانی مناطق پنج گانه شهر تبریز در دو گروه مورد و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. قالب گیری از نمونه ها به عمل آمد و کست های حاصل از قالب گیری مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده از کست ها و معاینه بالینی شامل فرم قوس، تقارن، عرض بین مولر و کانین، اورجت و اوربایت، میدلاین، رابطه مولری، وجود کراس بایت خلفی و کراودینگ جمع آوری شد و توسط نرم ‎افزار SPSS مورد ارزیابی و آنالیز قرار گرفت.یافته ها: با وجود آنکه شواهدی از افزایش مال اکلوژن در گروه مورد مشاهده شد، هیچکدام از شاخص های اکلوژنی مورد بررسی در دو گروه مورد و شاهد دارای تفاوت معنی دار آماری نبودند.نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد تاثیر تنفس از راه دهان بر ویژگی های اکلوژنی در سنین کودکی قابل ملاحظه نمی باشد. با توجه به نتایج مشابه و متناقض سایر پژوهش ها پیش بینی می شود که مدت و شدت انسداد بینی یا راه هوایی در ایجاد مال اکلوژن تاثیر داشته باشد.

مقدمه: یکی از مهمترین روش ها برای حفظ بهداشت دهان و دندان، مسواک زدن می باشد. در این راستا رعایت بهداشت مسواک می تواند نقش موثری در حفظ سلامت حفره دهانی داشته باشد. عوامل زیادی بر آلودگی مسواک موثر هستند و باید به طریقی این آلودگی را کاهش داد. هدف از این پژوهش بررسی اثر محلول کلرهگزیدین 0.2 درصد بر آلودگی میکروبی مسواک ها می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش به طریق تجربی انجام شد. بدین صورت که 84 مسواک مشابه و استریل در دو مرحله در اختیار 42 نفر گذاشته شد. در مرحله اول روش عادی مسواک زدن انجام شد و در مرحله دوم از افراد خواسته شد که پس از مسواک زدن، مسواک خود را درون محلول کلرهگزیدین 0.2 درصد قرار دهند. در پایان هر دو مرحله سر مسواک ها تحت شرایط استریل جدا شد و در محلول سالین بافر فسفاته (PBS) قرار داده شد و برای کشت میکروبی به آزمایشگاه فرستاده شد. داده ها با استفاده از آزمون Wilcoxon با در نظر گرفتن سطح اطمینان 0.95 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: بین میزان آلودگی مسواک ها در مرحله اول و دوم تفاوت معنی داری وجود داشت (p value=0.009). در مرحله اول (قبل از استفاده از کلرهگزیدین) 21.4 درصد مسواک ها آلودگی داشتند و در مرحله دوم (بعد از استفاده از کلرهگزیدین) تنها 2.4 درصد مسواک ها دارای آلودگی بودند.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این پژوهش می توان ادعا نمود که کاربرد محلول کلرهگزیدین 0.2 درصد در کاهش آلودگی باکتریایی مسواک ها موثر می باشد. این ماده به راحتی در دسترس عموم قرار داشته، می توان از آن در مصارف خارج دهانی نیز بهره جست.

مقدمه: ریزنشت بین ترمیم و دیواره حفره از مهمترین مشکلات مواد دندانی ترمیمی مستقیم است. یکی از روش های گفته شده برای کاهش ریزنشت استفاده از عوامل باندینگ بعد از اتمام ترمیم است. هدف این پژوهش، ارزیابی ریزنشت ترمیم های کامپوزیتی کلاس V با استفاده از باند دوباره بر روی مارژین های ترمیم بود.مواد و روش ها: در این پژوهش که مداخله ای تجربی و از نوع آزمایشگاهی است، 48 دندان پرمولر سالم کشیده شده انسان انتخاب شد. حفرات کلاس V روی سطوح باکال به شکلی آماده شد که مارژین اکلوزال در مینا و مارژین ژنژیوال در عاج قرار گرفت. سپس تمام دندان ها با استفاده از باندینگ Excite و کامپوزیت Tetric Ceram ترمیم شدند. دندان ها پس از پایان ترمیم و پرداخت به طور تصادفی به 4 گروه 12 تایی تقسیم شدند. گروه اول کنترل بود که بدون باند دوباره کنار گذاشته شد. در بقیه گروه ها باند دوباره به ترتیب به وسیله Prompt L-Pop،Permaseal  و Clearfil SE Bond باند بر روی مارژین های ترمیم انجام گرفت. نمونه ها تحت 500 سیکل حرارتی قرار گرفتند. اپکس نمونه ها سیل شد و تمام سطوح دندان ها بجز مارژین اکلوزال و ژنژیوال توسط دولایه لاک ناخن پوشانده شد. سپس نمونه ها به مدت 24 ساعت در محلول فوشین 2 درصد قرار گرفتند و در مرحله بعد توسط دیسک الماسی در جهت محور طولی دندان برش داده شدند. مقاطع به دست آمده جهت ارزیابی ریزنشت زیر استریومیکروسکوپ قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون Kruskul-Wallis و Wilcoxon بررسی شدند.یافته ها: آزمونKruskul-Wallis  در مارژین اکلوزال (p value=0.075) و در مارژین ژنژیوال (p value=0.281) بین گروه های مختلف تفاوت معنی دار آماری نشان نداد. آزمون Wilcoxon بین مارژین اکلوزال و ژنژیوال در گروه پرامپت ال پاپ (p value=0.023) و پرماسیل (p value=0.026) تفاوت معنی داری را نشان داد، اما در گروه های دیگر این تفاوت معنی دار نبود (p value<0.05).نتیجه گیری: باند دوباره بر روی مینا و عاج در هیچ یک از گروه ها ریزنشت را به صورت معنی دار نسبت به گروه کنترل شاهد نداد و می توان گفت که استفاده از این سه نوع باندینگ جهت سیل مارژینال تاثیر معنی داری بر ریزنشت ندارد.

مقدمه: زایده استیلوئید دارای طول متوسط 20 تا 30 میلی متر است و لیگامان های متصل به آن قابلیت معدنی شدن را دارا است. هدف از این پژوهش تعیین فراوانی زایده استیلوئید طویل شده (ESP) و سندرم ایگل در رادیوگرافی پانورامیک بوده است.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی - مقطعی، 618 رادیوگرافی پانورامیک متعلق به 387 زن و 231 مرد در محدوده سنی 75-11 سال انتخاب شد و طول متوسط زایده استیلوئید با خط کش مخصوص دستگاه اندازه گیری شد. طول برابر یا بیش از 30 میلی متر به عنوان زایده طویل شده در نظر گرفته شد. اطلاعات دیگر شامل سمت ابتلا، شکل استخوانی شدن، تاریخچه ترومای گردنی و وجود علایم سندرومی برای هر فرد مشخص گردید. داده های حاصل با آزمون های c2 و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: طول متوسط زایده استیلوئید در زنان 26.82 میلی متر و در مردان 28.95 میلی متر و شیوع 36.4 ESP درصد گزارش شد (مردان 44 درصد و زنان 56 درصد). فراوانی ESP با افزایش سن افزایش نشان داد. درگیری دو طرفه بیش از یک طرفه و شکل I استخوانی شدن (elongated) شایع ترین حالت بود. فراوانی سندرم ایگل (ESP همراه با علایم و سابقه تروما به گردن)، 1.2 درصد و شایع ترین علامت همراه با آن درد حین بلع بود.نتیجه گیری: در این پژوهش سندرم ایگل شیوع کمی داشت. توصیه می شود دندان پزشکان در صورت برخورد با بیماران با شکایت از دردهای فکی صورتی مزمن، زایده استیلوئید طویل شده را مدنظر داشته باشند.

مقدمه: آلودگی با بزاق به عنوان یک عامل مهم در کاهش قدرت اتصال مواد رزینی و کامپوزیت شناخته می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر مدت زمان های آلودگی بزاقی سطح اچ شده بر کاهش استحکام برشی براکت ها با مینای دندان بود.مواد و روش ها: شیوه پژوهش، آزمایشگاهی - تجربی و نمونه های آن 50 پرمولر سالم بود. دندان ها پس از مانت شدن به صورت تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. در گروه اول (گروه کنترل) مراحل باند براکت ها به دندان بدون هر گونه آلودگی انجام شد. در چهار گروه دیگر دندان ها قبل از استفاده از رزین، با بزاق آلوده شدند. این سطح در گروه دوم تا پنجم به ترتیب به مدت 1، 5، 10 و 15 ثانیه شسته شد و سپس مراحل باندینگ انجام شد. نمونه ها پس از انجام ترموسایکل، تحت نیروی برشی قرار گرفتند. در نهایت میزان قدرت اتصال برای هر نمونه تعیین شد. داده ها با نرم‎ افزار SPSS و به کمک ازمون آنالیز واریانس یک طرفه و پس - آزمون دانکن در سطح معنی داری 0.95 تحلیل شدند.یافته ها: بین پنج گروه مورد پژوهش تفاوت معنی دار مشاهده شد (p value<0.001). در مقایسه دو به دویی گروه ها، فقط بین گروه های چهارم و پنجم تفاوت معنی دار مشاهده نشد.نتیجه گیری: آلودگی با بزاق سطح اچ شده به مدت 1 ثانیه یا بیشتر باعث کاهش استحکام برشی بین براکت و دندان می شود. با این وجود کاهش استحکام مشاهده شده پس از آلودگی به مدت 10 ثانیه و 15 ثانیه با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری نداشت.

مقدمه: به غیر از رادیوگرافی های عادی، تکنیک های رادیوگرافی مختلفی برای تعیین موقعیت کانین نهفته ماگزیلا پیشنهاد شده است که از جمله آنها می توان به استریورادیوگرافی اشاره کرد. هدف از این پژوهش، تعیین و مقایسه ارزش تشخیصی رادیوگرافی پانورامیک عادی و استریورادیوگرافی در تعیین موقعیت کانین نهفته ماگزیلا بود.مواد و روش ها: در این پژوهش تشخیصی - مقطعی، تعداد 30 کانین نهفته ماگزیلا از 23 بیمار کاندید جراحی مورد بررسی قرار گرفت. 4 مشاهده گر که پیشتر هماهنگی تشخیصی بین آنها یکسان سازی شده بود، به طور مستقل از یکدیگر موقعیت کانین نهفته ماگزیلا را به دو روش بزرگنمایی تصویر در رادیوگرافی پانورامیک و استریورادیوگرافی تعیین کردند. در مرحله بعدی، موقعیت دقیق کانین نهفته توسط اکسپوژر جراحی تعیین شد. جهت آنالیز آماری از آزمون Mc-Nemar و ضریب کاپا استفاده شد (a=0.05).یافته ها: میزان تشخیص صحیح در روش استریورادیوگرافی 93.35 درصد و در روش بزرگنمایی تصویر در رادیوگرافی پانورامیک 60.82 درصد بود که این اختلاف معنی دار بود، اما بین مشاهده گران در هر دو روش اختلاف معنی داری ملاحظه نشد. حساسیت و ویژگی در روش استریورادیوگرافی به ترتیب 91.98 و 94.78 درصد و در رادیوگرافی پانورامیک به ترتیب 49.90 و 74.11 درصد محاسبه شد.نتیجه گیری: استریورادیوگرافی در تعیین موقعیت کانین نهفته ماگزیلا قابل اعتماد است، اما رادیوگرافی پانورامیک به تنهایی در تعیین موقعیت کانین نهفته ماگزیلا کارآمد نیست.

مقدمه: هدف از این پژوهش، تعیین مقاومت به شکست پرمولرهای دارای حفرات مزیو اکلوزو دیستال (MOD) ترمیم شده با دو نوع کامپوزیت و سه تکنیک متفاوت قراردهی بود.مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، 60 پرمولر سالم ماگزیلای انسانی مانت شده در رزین آکریلی بر اساس نوع کامپوزیت مورد استفاده (Filtek P60 یا Nulite F) به طور تصادفی به دو گروه سی تایی تقسیم شدند. هر یک از دو گروه با توجه به نوع قراردهی کامپوزیت (Bulk, Centripetal, Fibre Insert) به ترتیب به سه زیرگروه ده تایی تقسیم شدند. از ادهزیو Single Bond طبق دستور سازنده برای باند کامپوزیت در تمام دندان ها استفاده شد. نمونه ها در گروه های 1، 2 و 3 با کامپوزیت Filtek P60 و در گروه های 4، 5 و 6 با کامپوزیت Nulite F ترمیم شدند. پس از 24 ساعت نگهداری نمونه ها در دمای 37 درجه سانتی گراد، یک گوی استیل به قطر 4 میلی متر با سرعت 5 میلی متر در دقیقه در دستگاه اینسترون یونیورسال تا زمان شکست با کاسپ های باکال و لینگوال دندان های آزمایشی در تماس قرار گرفت. داده ها با آزمون آنالیز واریانس و دانکن بررسی شدند (p value<0.05).یافته ها: گروه های 3 و 6 بیشترین مقادیر مقاومت به شکست را در مقایسه با گروه های 1، 2، 4 و 5 داشتند (p value=0.001). در بین تکنیک های قراردهی، تکنیک فایبر اینسرت تاثیر معنی داری داشت (p value=0.0001) و نوع کامپوزیت بی تاثیر بود (p value=0.791).نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که در حفرات MOD تکنیک های قراردهی بر خلاف نوع ماده تاثیر معنی داری بر مقاومت به شکست دندان های پرمولر ترمیم شده با کامپوزیت دارد.

مقدمه: استفاده از پست یکی از رایج ترین روش های تامین گیر ترمیم تاجی در دندان های درمان ریشه شده است. میزان موفقیت این درمان در صورت انتخاب و جایگزینی پست مناسب بسیار بالاست. در هنگام انتخاب پست، توجه به عواملی مانند وضعیت درمان ریشه دندان، نسج باقی مانده دندان، اثر فرول و انتخاب پستی با طول، قطر، طرح و جنس مناسب می تواند در میزان موفقیت درمان بسیار تعیین کننده باشد. از سوی دیگر، امروزه با معرفی پست های جدید و سمان های گوناگون، دندان پزشک می تواند طرح درمان های متنوع تری را ارائه دهد.با این وجود باید توجه داشت که دندان های درمان ریشه شده به شدت مستعد شکستگی می باشند. از آن جا که قسمتی از نیروهای وارد به ترمیم از طریق پست به ساختار ریشه وارد می شود، یک پست نامناسب می تواند تنش های وارده به دندان را افزایش دهد. نتیجه اعمال این تنش ها ممکن است به سه حالت از دست رفتن گیر پست، شکستن پست / ترمیم و شکستگی ریشه بروز پیدا کند. در این بین، گر چه شایع ترین رخداد از دست رفتن گیر پست است، اما این احتمال نیز وجود دارد که با به کارگیری یک پست نامناسب شکستگی ریشه رخ دهد؛ اغلب در این صورت، خارج کردن دندان ضرورت پیدا می کند. هدف از ارائه این مقاله، مروری بر ملاحظات استفاده از پست در ترمیم دندان های درمان ریشه شده می باشد.

مقدمه: کندروسارکوما، تومور مزانشیمال بدخیم با تمایز غضروفی می باشد. کندروسارکوما در ناحیه ماگزیلوفاشیال ضایعه بسیار نادری است و تقریبا 1 درصد کندروسارکوماهای کل بدن را شامل می شود.در اکثر موارد، تومور به صورت یک تورم یا توده بدون درد به همراه لقی دندان های مجاور تظاهر پیدا می کند. تشخیص نهایی این ضایعه بر اساس یافته های بافت / آسیب شناسی است.معرفی مورد: در این گزارش، یک مورد کندروسارکومای ناحیه قدامی مندیبل در یک مرد با سن 30 سال ارائه شده است. بیمار در سمت لینگوال مندیبل تورمی بدون هر گونه درد و حساسیت در لمس داشت و آزمایشات آسیب شناسی تشخیص کندروسارکوما را تایید کرد. برای بیمار جراحی توصیه و تومور به طور کامل برداشته شد تا 6 ماه بعد از جراحی شواهدی از عود تومور گزارش نشد.نتیجه گیری: کندروسارکوما از انواع با تمایز خوب شبیه غضروف خوش خیم، تا انواع بدخیم با درجه بالا، رفتار موضعی مهاجم و توانایی متاستاز متفاوت می باشد. درجه و قابلیت برداشت تومور از مهمترین عوامل تعیین پیش آگهی کندروسارکومای سر و گردن می باشد. درمان انتخابی برای این ضایعات برداشت از طریق جراحی وسیع است.