مجله دانشگاه علوم پزشکی قم
سال:1390 | دوره:5 | شماره:2 (پی در پی 18) |تعداد مقالات:17

زمینه و هدف: الگوی مقاومت دارویی و انتشار جهانی مایکوباکتریوم های آتیپیک (NTM، Non- Tuberculosis Mycobacterium)، نقش و اهمیت مطالعات اپیدمیولوژیکی این دسته را بیشتر کرده است. یکی از روش های انگشت نگاری ژنتیکی که بدین منظور مورد استفاده قرار می گیرد، روش توالی های تکراری پشت سرهم (VNTR و Variable Number Tandem Repeat) نام دارد. در این مطالعه الگوی ژنتیکی مایکوباکتریوم های آتیپیک با استفاده از روش VNTR به منظور مطالعات اپیدمیولوژیکی این دسته بررسی گردید. روش بررسی: 48 نمونه ریوی و خارج ریوی جدا شده از بیماران با علایم سل ریوی که با استفاده از تست های افتراقی (شامل احیای نیترات، آزمایش فعالیت کاتالاز، آزمایش نیاسین، سرعت رشد و تولید پیگمان) و روش PCR-RFLP به عنوان مایکوباکتریوم های غیرتوبرکلوزیس شناسایی شده بودند، انتخاب و با استفاده از 7 لوکوس ژنتیکی شامل: MPTR-A, ETR-A, ETR-B, ETR-C, ETR-D, ETR-E, ETR-F از نظر الگوی VNTR بررسی شدند. لازم به ذکر است که روش VNTR علاوه بر نمونه های کلینیکی به طور همزمان بر روی سویه های استاندارد مایکوباکتریوم های آتیپیک نیز انجام شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از روش VNTR نشان داد 7 لوکوس مورد بررسی در هیچ کدام از سوش های استاندارد مایکوباکتریوم های آتیپیک دارای پلی مورفیسم نبودند، در حالی که برخی از این توالی های تکراری پشت سرهم در 42 نمونه از مایکوباکتریوم های غیرتوبرکلوزیس جداشده از بیماران، پلی مورفیک بودند. در 6 نمونه باقیمانده محصول PCR (برای هیچ کدام از لوکوس ها) مشاهده نشد.نتیجه گیری: با وجود کارآمد بودن لوکوس های ژنی نام برده برای مطالعات اپیدمیولوژیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کمپلکس، این لوکوس ها در مایکوباکتریوم های غیرتوبرکلوزیس پلی مورفیک نبوده و قادر به تعیین تنوع ژنتیکی و در پی آن مطالعات اپیدمیولوژیکی این دسته نمی باشند. لذا بررسی لوکوس های دیگر با استفاده از روش VNTR ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: یکی از روش های جدید و تخصصی درمان لوسمی، ژن درمانی(Gene Therapy) است. برای مهار تکثیر سلول های سرطانی می توان از یک ویژگی تخصصی این سلول ها استفاده نمود.یکی از این روش ها، استفاده از آنتی تلومرازها در سطوح مختلف می باشد. تلومراز یک آنزیم ریبونوکلئوپروتئینی است که توالی های هگزانوکلئوتیدی TTA GGG را به انتهای کروموزوم خطی یوکاریوتی می افزاید. فعالیت تلومرازی در 90-85% کل سلول های سرطانی انسان یافت می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مهاری نانوالیگونوکلئوتیدها به عنوان یکی از روش های جدید نانوتکنولوژی در ژن درمانی لوسمی در شرایط In Vitro صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه، عملکرد نانوذرات الیگومری در مهار اختصاصی فعالیت تلومراز در یک رده سلولی لوسمی به نام K562 بررسی شد. بدین منظور سه گروه از نانوالیگومرهای آنتی سنس، سنس و تصادفی با غلظت های 0.5-3mm به سلول ها افزوده شدند. میانگین فعالیت آنزیم تلومراز گروه های فوق در 3 آزمایش جداگانه با گروه کنترل مقایسه گردید. یافته ها: در این پژوهش، 3 روز بعد از تیماربا الیگومرها، غلظت 0.52mm از سنس و آنتی سنس، تاثیری بر فعالیت این آنزیم نداشت، و غلظت های 1-3mm گروه های سنس و آنتی سنس باعث کاهش معنی دار فعالیت تلومراز در مقایسه با گروه کنترل گردید. در ضمن، گروه الیگومرهای تصادفی تاثیر چندانی بر روی فعالیت تلومراز نداشت. نتیجه گیری: یکی از دلایل مهار تلومراز به واسطه آنتی سنس های مزبور، اتصال آنها به RNA تلومری به نام hTR و جلوگیری از عملکرد این آنزیم می باشد. با انجام این امر در واقع hTR تلومراز تجزیه می شود. با استفاده از روش اخیر درمان در In Vitro، زمینه برای درمان لوسمی در انسان فراهم می شود.

زمینه و هدف: طبق مطالعات انجام شده، 50-25% افرادی که به پزشکان عمومی مراجعه می کنند، دارای علایمی هستند که از لحاظ ارگانیک قابل توضیح نمی باشد، و اغلب پزشکان عمومی در اداره این بیماران با مشکل رو به رو می شوند. هومیوپاتی، یکی از روش های طب جایگزین است که در آن با توجه به این علایم، با انتخاب دارو سعی در درمان آن می شود. در این مطالعه به منظور توصیف وضعیت موجود، فراوانی تعدادی از این علایم در افراد مراجعه کننده به مراکز درمانی بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی در سال 1387 بر روی مراجعه کنندگان به تعدادی از درمانگاه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت. پس از تهیه چک لیست از منابع هومیوپاتی با نظر کارشناسی، 240 نفر به روش نمونه گیری آسان انتخاب و چک لیست مربوطه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه، %65.4 افراد زن و %34.6 آنها مرد بودند. %75.4 از افراد در گروه سنی بین 40-20 سال قرار داشتند. %1.7 از افراد بدون علامت، %31.3؛ 5-1 علامت، %40.8؛ 10-6 علامت داشتند. فراوانی علایم در زنان بیشتر از مردان گزارش شد(p<0.001) . %87.1 علایم متفرقه، %81.3 علایم ذهنی، %80.4 علایم گوارشی و %72.1 علایم مربوط به خواب بود. شایع ترین علامت در دسته ذهنی، هجوم افکار مزاحم، در دسته گوارشی، آبریزش دهان هنگام خواب، در دسته خواب، بیدار شدن مکرر در طول خواب و در دسته متفرقه، احساس تنگی نفس با بستن یقه لباس گزارش شد. در مجموع %10.97 از افراد با این علایم به پزشک مراجعه کرده بودند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مراجعه کنندگان به مراکز درمانی دارای علایمی هستند که با روش طبی رایج قابل توجیه نیست و با وجود زیادی آنها تعداد کمی به پزشک مراجعه می کنند. از نظر هومیوپاتی این علایم نشانه شروع اختلالات درونی است و می توان آن اختلال را درمان نمود. علاوه بر ضرورت تحقیق بیشتر درباره این علایم، لازم است مردم درباره اهمیت آنها آموزش ببینند. همچنین پزشکان باید از روش درمانی مناسب در درمان این بیماری استفاده کنند.

زمینه و هدف: وزن کم تولد قوی ترین فاکتور مرتبط با مرگ و میر پری ناتال، نئوناتال، پست ناتال و همچنین مرگ و میر دوران کودکی است. یکی از عوامل خطری که اخیرا مورد توجه قرار گرفته است، آلاینده های هوا می باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط آلاینده منوکسیدکربن بر وزن کم تولد در نوزادان ترم زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب شهر تهران در سال 1387-1386 صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه کوهورت تاریخی، 225 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب تهران که در دوران بارداری در محدوده 5 کیلومتری از ایستگاه های سنجش آلودگی هوا زندگی می کردند، بررسی شدند. روش گردآوری داده ها به صورت مصاحبه و روش نمونه گیری چند مرحله ای و در دسترس بود. نمونه ها بر اساس میانگین غلظت مواجهه با آلاینده به دو گروه مواجهه پایین و مواجهه بالا تقسیم شدند. دو گروه از نظر عوامل موثر بر وزن کم تولد با یکدیگر همسان بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی، مربع کای دو، من ویتنی و آمار خطر نسبی (RR) صورت گرفت. یافته ها: در این بررسی، 31% نوزادان در گروه مواجهه بالای منوکسیدکربن (CO) و %7.4 در گروه مواجهه پایین، دچار وزن کم تولد شدند. همچنین ارتباط آماری معنی داری بین مواجهه با غلظت بالای منوکسیدکربن و وزن کم تولد نوزاد وجود داشت(p<0.001) . خطر نسبی محاسبه شده با فاصله اطمینان%95 (PR=4.67، CI=1.76-9.43) و مقدار خطر منتسب 66% برآورد گردید.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مواجهه با آلاینده منوکسیدکربن می تواند باعث وزن کم تولد شود. لذا ارایه برنامه آموزشی در مورد مشکلات ناشی از آلودگی منوکسیدکربن در زنان باردار ساکن در مناطق آلوده شهر و راهکارهای علمی جهت کاهش این آلاینده ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: سنگ پالپی کانونی از کلسیفیکاسیون در پالپ دندانی است که عوامل اتیولوژیک موثر در تشکیل آن هنوز به طور کامل مشخص نشده است. طبق مطالعات انجام شده شیوع سنگ های پالپی در جوامع مختلف، بسیار متفاوت است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع سنگ پالپی در شهرستان رفسنجان صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، گرافی های بایت وینگ و یا پری اپیکال 800 بیمار مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی رفسنجان بررسی شد و با مشاهده توده رادیواپک در قسمت تاجی پالپ، این توده به عنوان سنگ پالپی ثبت گردید. یافته ها با استفاده از آزمون کای دو و تی تست تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: شیوع پالپ استون در بین 800 بیمار به میزان 20% برآورد شد که در گروه زنان %18.9 و در گروه مردان %21.7 بود و از نظر توزیع جنسی تفاوت آماری معنی داری نداشت. همچنین میزان شیوع پالپ استون با افزایش سن تفاوت معنی داری نشان داد (p<0.0001). میانگین سنی بیماران دارای پالپ استون 9.62±31.7 سال و افراد سالم 8.75±28 سال بود، که اختلاف میانگین سنی بین دو گروه معنی دار گزارش شد (p<0.0001). سنگ پالپی در اولین مولر های دایمی بیشترین شیوع را داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، سنگ های پالپی از شیوع نسبتا بالایی برخودارند که متناسب با سن افزایش می یابد. شیوع بالای این سنگ ها و وجود مکانیسم های مشترک احتمالی بین کلسیفیکاسیون پالپ و بیماری های دیگر می تواند زمینه ای برای طراحی مطالعات بیشتر باشد.

زمینه و هدف: افسردگی یکی از مشکلات شایع بیماران مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی است. بسته به نوع مطالعه و شدت بیماری افراد، میزان شیوع آن بین 80-10% گزارش شده است. ممکن است افسردگی در معاینات معمول تشخیص داده نشود و بیماران تحت درمان به موقع قرار نگیرند. این پژوهش با هدف تعیین فراوانی افسردگی در بیماران مبتلا به COPD (بیماری انسداد مزمن ریوی) در قم صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 209 بیمار مبتلا به COPD با استفاده از تست استاندارد غربالگری افسردگی Beck از نظر افسردگی و شدت آن، بررسی شدند. متغیرهای دیگر مطالعه مانند سن، جنس، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و میزان مصرف سیگار نیز در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تست آماری کای دو صورت گرفت و p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: %83.3 بیماران از درجات متفاوت افسردگی رنج می برند، به طوری که %12.9 این افراد افسردگی شدید و یا افسردگی بیش از حد داشتند. در این بررسی فقط بین ابتلا به افسردگی و میزان تحصیلات ارتباط معنی داری به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، افسردگی به عنوان یکی از مشکلات شایع بیماران COPD، باعث کاهش کیفیت زندگی آنان می شود که می توان با درمان به موقع آن از سوی پزشکان معالج، کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید.

زمینه و هدف: لامیوودین اولین آنالوگ نوکلئوزیدی است که به منظور مداوای بیماران هپاتیت B مزمن به کار گرفته می شود. این دارو در مهار همانندسازی ویروس هپاتیت B و کاهش فعالیت بیماری موثر است. اما مهم ترین مشکلی که در درمان با لامیوودین وجود دارد، پیدایش سویه های حاوی جهش مقاوم به لامیوودین در طول مداوا می باشد که در این سویه های حاوی جهش، تغییر آمینو اسیدی در موتیف YMDD پلیمراز ویروس رخ داده است. هدف این مطالعه بررسی فراوانی جهش های موتیف YMDD در بیماران هپاتیتB مزمن تحت درمان با لامیوودین می باشد.روش بررسی: در این مطالعه، 56 بیمار هپاتیت مزمن که پیشتر اینترفرون و یا آنالوگ نوکلئوزیدی/نوکلئوتیدی دریافت نکرده بودند و حداقل برای 6 ماه تحت درمان با لامیوودین قرار داشتند، بررسی شدند. ابتدا DNA ویروس هپاتیت B از سرم بیماران استخراج شد و جهش های موتیف YMDD در ژن پلیمراز ویروس با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمر از (PCR)، سپس توالی یابی مستقیم محصول PCR، تعیین گردید. میزان ویروس هپاتیت B در سرم بیماران به روش PCR کمی مشخص شد. یافته ها: 56 بیمار هپاتیت B مزمن (39 مرد و 17 زن) با میانگین سنی 13.6±34.12 سال بررسی شدند. در 15 بیمار (%26.7) از 56 بیمار، جهش های موتیف YMDD در ژن پلیمراز ویروس هپاتیت B مشاهده گردید. جهش ها در 8 بیمار (%14.2) به صورت YIDD و در 7 بیمار (%12.5) به صورت YVDD بود. جهش سرین در موتیف YMDD در هیچ یک از بیماران این مطالعه مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد فراوانی جهش های موتیف YMDD که منجر به مقاومت به داروی لامیوودین می گردد، در بین بیماران هپاتیت B مزمن در کشور ایران متداول است (%26.7) و تشخیص مولکولی جهش های موتیف YMDD با استفاده از روش هایی مانند توالی یابی مستقیم DNA می تواند رخداد مقاومت دارویی را در مراحل اولیه پیدایش در بیماران هپاتیتB  مزمن تعیین کند.

زمینه و هدف: کبد اندامی کلیدی در متابولیسم و دفع مواد زاید است که وظیفه سم زدایی در بدن را به عهده دارد. عوامل و سموم کبدی می توانند اختلالات گوناگونی را در این اندام ایجاد کنند. تتراکلریدکربن سمی قوی برای کبد محسوب می گردد که سبب ایجاد نکروز در ناحیه لوبول مرکزی کبد شده و از آن به طور وسیعی در ایجاد مسمومیت کبدی در مدل های جانوری استفاده می شود. مولیبدن در تعداد محدودی از آنزیم های پستانداران شامل گزانتین اکسیداز، آلدئید اکسیداز و سولفیت اکسیداز به صورت یک کوفاکتور عمل می کند و به عنوان یک عنصر کمیاب ضروری در انسان مورد توجه است. هدف از این مطالعه، تعیین اثر محافظتی سدیم مولیبدات در آسیب کبدی القاشده با تتراکلریدکربن می باشد.روش بررسی: موش های صحرایی نر بالغ به صورت خوراکی با دوزهای مختلف سدیم مولیبدات (0.05 g/kg، 0.1، 0.2 وزن بدن روزانه) تیمار شدند و همزمان تتراکلریدکربن (5% به نسبت 1:1 رقیق شده با روغن زیتون،1ml/kg  وزن بدن به صورت درون صفاقی) را 2 بار در هفته دریافت نمودند. مدت تیمار 28 روز متوالی بود. سپس سطوح پارامترهای بیوشیمیایی مانند آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و پروتئین تام در سرم اندازه گیری شد. یافته ها: در این مطالعه، سطح مارکرهای سرمی مانند آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز در موش های صحرایی تیمارشده با تتراکلریدکربن به صورت معنی داری افزایش نشان داد، درحالی که تیمار همزمان سدیم مولیبدات در دوزهای 0.05، 0.1 و  0.2 g/kg وزن بدن، سطح آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز را در یک الگوی وابسته به دوز، به نسبت معنی داری کاهش داد، ولی اثری بر میزان پروتئین تام سرم نداشت. نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق، عنصر مولیبدن اثر محافظت کبدی دارد و از نظر علمی می توان از این عنصر کمیاب به منظور درمان اختلالات کبدی استفاده نمود.

زمینه و هدف: روش LMS، روشی کلی جهت برازش منحنی های صدک مرجع هموار است. این روش، توزیع تغییرات را توسط 3 پارامتر میانه، ضریب تغییرات و توان باکس-کاکس (چولگی) توصیف می کند. با به کار بردن حداکثر درستنمایی تاوان داده توابع اسپلاین، 3 منحنی مذکور برآورد و برازش داده می شود و همواری مطلوب توسط پارامترهای هموارسازی یا درجات آزادی معادل بیان می گردد. این مطالعه با هدف بررسی صدک های مرجع چربی خون کودکان و نوجوانان ایرانی به وسیله روش LMS انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه، منحنی های صدک مرجع هموار 4 نوع چربی خون (تری گلیسیرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی پایین و لیپوپروتئین با چگالی بالا) 4824 دانش آموز 18-6 ساله از 6 شهر ]تبریز، رشت، گرگان، مشهد، یزد و تهران (فیروزکوه)[ بررسی شد. داده های مورد استفاده مربوط به طرح کشوری نظام مراقبت و پیشگیری از بیماری های غیرواگیر در سطح مدارس (Caspian Study) بود. برخی خصوصیات این افراد از طریق پرسشنامه و برخی از طریق آزمایش های تخصصی اندازه گیری شد. در نهایت داده ها پس از حذف مشاهدات فاقد اعتبار و موارد گمشده به تعداد 4752 رسید. تجزیه و تحلیل داده ها توسط روشی ارتقایافته از روش LMS ارایه شده توسط Cole در سال 1988، صورت گرفت. سپس منحنی های صدک مرجع هموار 4 نوع چربی خون کودکان و نوجوانان ایرانی 18-6 ساله، با درجات آزادی معادل بین 10-4 برازش داده شد و جهت بررسی نیکویی برازش مدل ها از ابزارهایی نظیر انحراف، آزمون های Q و نمودار Q-Q دترنددشده، استفاده گردید.یافته ها: در این مطالعه، همه ابزارها مدل را تایید کردند و روش LMS برازش یافته با ماکزیمم درستنمایی تاوان داده به عنوان یک روش مناسب برای برازش منحنی صدک مرجع هموار به کار برده شد. این روش ویژگی های توزیع زمینه ای را در سرتاسر تغییرات متغیر کمکی آشکار می سازد و ابزاری عینی برای تعیین اهمیت نسبی آنها می باشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد در کودکان و نوجوانان 18-6 ساله ایرانی T سطح تری گلیسیرید و خون بالاتر و سطح لیپوپروتئین با چگالی بالا، از همتایان خود در کشورهای غربی کمتر است. لذا بررسی های گسترده تری به کمک حجم نمونه بالاتر با افزایش چگالی در نقاط انتهایی و توزیع های یکسان معیار اندازه گیری شده در محدوده های تغییرات متغیر کمکی، جهت حصول نتایج دقیق تر لازم است.

زمینه و هدف: بحث آلودگی هوا از دیدگاه اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فنی، موضوعی است که امروزه در دنیا جایگاه ویژه ای دارد، و یکی از مسایل مطرح در این زمینه، جلوگیری از افزایش این آلودگی و یافتن علل و عوامل به وجود آورنده آن است. همچنین آلاینده ها و ذرات معلق مانند PM1،PM2.5 و PM10 از علل اصلی آلودگی هوا محسوب می شوند، این تحقیق نیز با هدف بررسی شاخص کیفیت هوا و مقادیر این ذرات در شهر قم صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه، ذرات معلق PM1،PM2.5 و PM10 در 2 نقطه مرکزی شهر قم سنجیده شد، و برای هرکدام از ذرات، 60 نمونه طی 5 ماه متوالی در فصول تابستان (2 ماه) و پاییز با دستگاه Enviro Check برداشت شد. یافته ها: در طول دوره نمونه گیری از نظر آلاینده PM10، آبان ماه با میانگین 117 mg/m3 آلوده ترین و مهرماه با میانگین 83 mg/m3 پاک ترین ماه گزارش شد. همچنین از نظر آلاینده PM2.5، آذرماه با میانگین 33 mg/m3 آلوده ترین و مرداد، شهریور و مهرماه با میانگین 8mg/m3 پاک ترین ماهها بودند. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد غلظت ذرات معلق PM1،PM2.5 و PM10 در اکثر مواقع کمتر از حد استاندارد بوده و مقادیر AQI نیز برای آنها در حد متوسط و خوب می باشد.

زمینه و هدف: امروزه با استفاده از کولونوسکوپی و مشاهده مستقیم لوله گوارش، تحولاتی در تشخیص و درمان اختلالات دستگاه روده بزرگ صورت گرفته است. همگام با پیشرفت جهانی در ایران نیز از این ابزار سودمند در تشخیص و درمان اختلالات مختلف استفاده می شود، اما هنوز آمار دقیقی از اختلالات مشاهده شده وجود ندارد. این مطالعه با هدف بررسی یافته های تشخیصی بیماران تحت کولونوسکوپی در شهر قم، طی سال های 1387-1386 صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی بر روی 500 بیمار ارجاع داده شده به بخش کولونوسکوپی بیمارستان حضرت معصومه (س) قم انجام شد. در ابتدا، اطلاعات حاصل از تمامی بیماران پس از انجام کولونوسکوپی در پرسشنامه های مخصوص وارد شد، سپس نتایج پاتولوژی به آن اضافه گردید، در نهایت اطلاعات به دست آمده تحت آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: از 500 بیمار بررسی شده، 279 بیمار مرد (%55.8) و 221 بیمار زن (%44.2) بودند. در تمامی گروه ها در هر دو جنس، شایع ترین علت انجام کولونوسکوپی، درد شکم (%46.6) و رکتوراژی (%41) بود. از نظر تشخیص، 199 مورد (%39.8) از 500 نفر مراجعه کننده، کولونوسکوپی نرمال داشتند. 124 مورد (%24.8) همورویید، 64 مورد (%12.8) پولیپ، 55 مورد (11%) بیماری التهابی روده (IBD)،30 مورد (6%) تومور، 17 مورد (%3.4) دیورتیکولوز و 12 مورد (%2.4) زخم منفرد رکتال داشتند. همچنین بین تومور، پولیپ و دیورتیکول با علامت درد شکم رابطه معنی داری به دست آمد(p<0.001) . بین اختلالات مذکور و سن نیز روابط کاملا معنی دار بود(p<0.001) . نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد شیوع کانسر و IBD در مردان و دیورتیکول در زنان بیشتر است. همچنین IBD در گروه سنی 30-21 سال بیشترین شیوع را دارد و با افزایش سن از میزان آن کاسته می شود.

زمینه و هدف: امروزه در طب سنتی، گیاهان دارویی برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می گیرند. از ریزوم های گیاه سعد (Cyperus Rotundus) نیز در طب سنتی جهت کاهش گلوکز و چربی خون استفاده می شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی این گیاه بر مدل مقاوم به انسولین موش صحرایی نر صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 36 موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 150-250 g انجام شد. دیابت به وسیله آب آشامیدنی حاوی فروکتوز 10%، القا شد، سپس حیوانات به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، دریافت کننده فروکتوز، عصاره آبی و آبی الکلی ریزوم گیاه سعد (500 mg/ml) تقسیم شدند. 48 ساعت بعد از آخرین گاواژ و 12 ساعت گرسنگی، خون از قلب موش ها گرفته شد، سپس بعد از جداسازی سرم، گلوکز خون، انسولین، FIRI، پروفایل لیپیدی و آنزیم های کبدی بررسی گردید. یافته ها: گلوکز در گروه دریافت کننده فروکتوز در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش نشان داد. انسولین نیز در گروه های عصاره آبی و آبی الکلی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری داشت. FIRI در گروه عصاره آبی افزایش قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد(p<0.05) . پروفایل لیپیدی در هیچ کدام از گروه ها تغییر معنی داری نداشت. کاهش میزان آنزیم های کبدی (آلکالین فسفاتاز، آسپارتات و آلانین ترانسفراز) در گروه دریافت کننده عصاره آبی الکلی بیشتر مشاهده گردید.نتیجه گیری: بر طبق نتایج حاصله، احتمالا عصاره آبی گیاه سعد نمی تواند در کاهش میزان دیابت و فاکتورهای وابسته به آن موثر باشد. ولی می توان چنین بیان نمود که از عصاره آبی الکلی این گیاه البته با انجام تحقیقات وسیع تر بتوان اثر موثری در کاهش ایجاد دیابت و مسمومیت کبدی پیدا نمود.

زمینه و هدف: امروزه رشد سریع جمعیت و ازدحام متعاقب آن در شهرهای بزرگ می تواند به عنوان عامل مهمی در ایجاد حساسیت سیستم عصبی در برابر عوامل محیطی مطرح باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات استرس ازدحامی به صورت ازدحام موش ها بر روی قشر مخچه موش سوری صورت گرفت. روش بررسی: در ابتدا 60 عدد موش سوری نر بالغ 6-5 هفته نژاد NMRI انتخاب شدند، سپس به صورت تصادفی به 6 گروه تقسیم و هر گروه جداگانه در یک قفس نگهداری شدند. در گروه اول به عنوان گروه کنترل 5 سر موش، در گروه دوم (تحت استرس کم) 10 سر موش و در گروه سوم (تحت استرس زیاد) 15 سر موش در یک قفس به مدت یک ماه قرار گرفتند. همچنین در سه گروه انتخابی دیگر (گروه های 4، 5، 6) به همین تعداد موش، ولی به مدت 2 ماه نگهداری شدند. پس از مدت مورد نظر ابتدا حیوانات وزن شده و پس از بیهوشی با کتامین و زایلازین، مخچه حیوانات جدا و وزن گردید. پس از فیکساسیون با فرمالدئید 10%، نمونه هایی از لب راست مخچه برای مطالعه با میکروسکوپ نوری آماده شد. پس از رنگ آمیزی و تهیه لام های میکروسکوپی، تعداد و ارتفاع سلول های پورکینژ، ضخامت لایه های دانه دار و مولکولار قشر مخچه با برنامه نرم افزاری Image Tool در گروه های مورد مطالعه، تعیین و مقایسه گردید. یافته ها: در مطالعه حاضر، میانگین وزن حیوانات در گروه های تحت استرس شدید یک ماهه و دو ماهه نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (p<0.001)، ولی میانگین وزن حیوانات در گروه های تحت استرس کم نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان نداد. میانگین تعداد سلول های پورکینژ، تفاوت معنی داری را بین گروه های تحت استرس کم یک ماهه، و تحت استرس شدید یک ماهه، استرس شدید دو ماهه نشان داد(p<0.004) . همچنین میانگین ارتفاع سلول های پورکینژ در گروه های تحت استرس کم یک ماهه، استرس شدید یک ماهه، استرس کم دو ماهه و استرس شدید دو ماهه، در مقایسه با گروه کنترل یک ماهه دارای کاهش معنی داری بود(p<0.001) ، ولی میانگین ضخامت لایه دانه دار و لایه مولکولار در هیچ یک از گروه های تحت استرس تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد استرس ازدحامی همراه با کاهش وزن حیوانات، کاهش ارتفاع و کاهش تعداد سلولو های پورکینژ می تواند اثرات منفی بر قشر مخچه موش داشته باشد، لذا برای تایید نتایج فوق به مطالعات بیشتری نیاز است.

زمینه و هدف: در حال حاضر، سپسیس از علل اصلی مرگ در بیماران شدیدا بدحال بستری در بخش ICU محسوب می شود. حداقل بخشی از وقوع مرگ و میر بالا در سپسیس، به علت کمبود علایم بالینی هشداردهنده اختصاصی در تشخیص زودهنگام آن است. همچنین نبود مارکر اختصاصی عفونت جهت تشخیص این بیماری، منجر به بروز مشکلاتی در افتراق عوامل عفونی از غیرعفونی شده است. در برخی از مطالعات اخیر، افزایش سطح سرمی پروکلسیتونین نیز در این دسته از بیماران گزارش شده است، اما ارتباط آن با شدت و پیامد بیماری در بیماران دچار سپسیس بستری در ICU چندان تعیین نشده است. این مطالعه با هدف، بررسی سطح پروکلسیتونین و عوامل همراه آن در مبتلایان به سپسیس صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی بر روی بیمارانی که به علت بیماری عفونی باکتریال در ICU بستری شده بودند، انجام شد. نمونه گیری در روز اول، سوم و هفتم از بستری در ICU صورت گرفت، سپس با استفاده از کیت نیمه کمی پروکلسیتونین (PCT-Q)، سطح سرمی پروکلسیتونین اندازه گیری و با شدت سپسیس و پیامد بیماری مقایسه گردید. نتایج با آزمون کای اسکوار پیرسون مقایسه شد. یافته ها: در این تحقیق، 35 بیمار (22 مرد و 13 زن)، معیارهای ورود به مطالعه را داشتند که از این تعداد 18 نفر فوت شدند. همچنین در این بررسی، مشاهده گردید که سطح سرمی پروکلسیتونین در بیماران، با شدت بیماری ارتباط مستقیم دارد (p<0.01)، اما بالا بودن سطح سرمی پروکلسیتونین ³10 ng/ml ارتباط معنی داری با مورتالیتی بیماری نداشت.نتایج این مطالعه نشان داد بین شدت بیماری و سطح سرمی پروکلسیتونین ارتباط وجود دارد. لذا توصیه می گردد در کلیه بیمارانی که با تشخیص بیماری عفونی باکتریال در ICU بستری می شوند، جهت بررسی شدت بیماری و شاید پیامد احتمالی آن، آزمایش پروکلسیتونین انجام شود.

زمینه و هدف: بیماری سالک یکی از بیماری های انگلی است که ضایعات محدودی را در پوست مبتلایان به این بیماری ایجاد می کند، اما در برخی از بیماران تعداد بیشتری از این ضایعات مشاهده می شود که نیازمند درمان سیستمیک و پیگیری مداوم است. معرفی مورد: در این مقاله به معرفی یک بیمار مبتلا به سالک پرداخته شده است. بیمار خانمی 56 ساله، اهل و ساکن روستای فرج آباد از بخش مرکزی استان قم می باشد که با تشخیص سالک برای گرفتن درمان به مرکز بهداشتی-درمانی قمرود مراجعه کرده بود. در این بیمار بیش از 29 ضایعه ناشی از سالک در روی اندام های مختلف بدن قابل مشاهده بود، درصورتی که مبتلایان به سالک معمولا تعداد معدودی (در اغلب موارد حداکثر 5 ضایعه) زخم دارند.