سال:1386 | دوره:4 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

مقدمه: تومورهای بدخیم غدد بزاقی چندان شایع نمی باشند. محل شایع این سرطانها غده پاروتید بوده، در بسیاری از بررسی ها این تومورها در مردان شایع تر از زنان گزارش شده اند. این بدخیمی ها در دهه شش زندگی شایع تر هستند. بر طبق بررسی های به عمل آمده، مطالعات محدودی در این زمینه در ایران انجام شده ولی تاکنون تحقیقی در استان کرمان صورت نگرفته است. هدف این مطالعه تعیین میزان شیوع، سن، جنس، نوع بافت شناسی و محل درگیری سرطان های غدد بزاقی از سال 1370 تا 1380 در استان کرمان می باشد.مواد و روشها: 70 بیمار با تشخیص تومورهای بدخیم غدد بزاقی (1380-1370) مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بیماران بر اساس جنس، سن، محل، و نوع بافت شناسی تومور ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمه در این مطالعه گذشته نگر با استفاده از برنامه آماری SPSS-13.5 و توسط آزمونهای آماری ANOVA, t-test، و مجذور کای آنالیز شدند.نتایج: در مدت این دوره 11 ساله، 70 مورد (43 مرد و 27 زن) تومور بدخیم غدد بزاقی گزارش شده بود. موکواپیدرمویید کارسینوما شایع ترین بدخیمی (30%) و غده پاروتید شایع ترین محل درگیری (70%) بودند. محدوده سنی بیماران 86-10 ساله و متوسط سنی 17.97±50.18 گزارش گردید.بحث: علیرغم مطالعات انجام شده در سرتاسر دنیا در مورد تومورهای بدخیم غدد بزاقی، میزان شیوع این سرطانها در ایران چندان مشخص نمی باشد. هر چند مقایسه بین نتایج کار حاضر با سایر بررسی های انجام شده در کشورهای دیگر نشان دهنده ی تشابهاتی در این زمینه است.

مقدمه: فاکتورهای ایمنی موضعی دهان ممکن است نقش محافظتی در برابر بیماری های دهان و دفاعی علیه عوامل میکروبی داشته باشند. IgA بزاقی یک فاکتور موضعی اصلی برای جلوگیری از ایجاد پوسیدگی و بیماری پریودنتال می باشد. هدف این مطالعه تعیین غلظت IgA و IgE بزاقی در کودکان تغذیه شده با شیر خشک و شیر مادر در دوره نوزادی می باشد.مواد و روشها: در مجموع 80 کودک سالم 5 ساله وارد این مطالعه شدند. بر اساس نوع تغذیه در دوره نوزادی، کودکان به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه شامل 50 کودک تغذیه شده با شیر مادر و گروه دیگر شامل 30 کودک تغذیه شده با شیر خشک بود. یک میلی لیتر از بزاق کودکان جمع آوری و سانتریفوژ شد و در دمای 70- درجه سانتیگراد نگهداری گردید. غلظت IgA و IgE بزاقی با استفاده از تکنیک الیزا تعیین شد.نتایج: در کودکان تغذیه شده با شیر مادر غلظت IgA بزاقی (39.6mg/l±17.3) به طور معنی داری بالاتر از کودکان تغذیه شده با شیر خشک (26.9mg/l±14) بود (P=0.0001). از طرف دیگر میزان IgE بزاقی به طور معنی داری در افراد تغذیه شده با شیرمادر کمتر از کودکان تغذیه شده با شیر خشک بود 5.01IU/ml±19.7) در برابر (11.74IU/ml±39.4 (P=0.047).بحث: این نتایج نشان می دهند که تغذیه با شیرمادر باعث افزایش IgA بزاقی در اوایل زندگی می گردد که ممکن است نقشی در ایمنی حفره ی دهانی داشته باشد. مقادیر بالاتر IgE که در کودکان تغذیه شده با شیر خشک مشاهده گردید، ممکن است نقشی بالقوه در توسعه واکنش های التهابی و آلرزی داشته باشد.

مقدمه: علیرغم این که سرطان های دهان و بافتهای اطراف آن از سرطان های شایع نیستند، ولی به دلیل تاثیرشان بر کیفیت زندگی بیمار از اهمیت بالایی برخوردارند. آگاهی از ویژگی های اپیدمیولوژیک این سرطان ها به برنامه ریزی جهت درمان به موقع و موثر بیماران منجر می شود و سطح کیفی زندگی بیمار را ارتقا می بخشد. هدف از این مطالعه بررسی سن، جنس، نوع و محل ضایعه در موارد بدخیم دهان و بافتهای اطراف آن است.مواد و روشها: در این مطالعه تعداد 4553 پرونده مربوط به بیوپسی ضایعات دهانی طی سالهای 1367 تا 1383 (17 سال) که در بخش آسیب شناسی دهان، فک، و صورت دانشکده دندانپزشکی اصفهان نگهداری می شود مورد بررسی قرار گرفت. این پرونده ها شامل 283 ضایعه بدخیم دهانی بود که اطلاعات مربوط به سن، جنس، محل ضایعه، و نوع بدخیمی از آنها استخراج گردید.نتایج: در میان ضایعات بدخیم دهانی، ضایعات اپی تلیال با 175 مورد (62%)، ضایعات غدد بزاقی با 48 مورد (17%)، و ضایعات هماتولوژیک با 23 مورد (9%) شایعترین گروهها هستند. به علاوه، اسکواموس سل کارسینوما، موکواپیدرمویید کارسینوما، لنفوما، واستئوسارکوما شایعترین بدخیمی های این ناحیه هستند. میانگین سنی بیماران 52.2 سال و نسبت مرد به زن 1.3 است.بحث: این مطالعه نشان می دهد که ضایعات بدخیم شایعتر، یعنی ضایعات اپی تلیال و ضایعات غدد بزاقی، در مقایسه با ضایعات بدخیمی که شیوع کمتری دارند تفاوتهای بیشتری را نسبت به مطالعات مشابه قبلی نشان می دهند. میانگین سنی ضایعات اپی تلیال یک دهه پایین ترومیانگین سنی ضایعات غدد بزاقی یک دهه بالاتر از مطالعات مشابه قبلی بود. اسکواموس سل کارسینوما شایعترین بدخیمی بود اما فراوانی نسبی آن از مطالعات مشابه کمتر بود. توزیع آناتومیک آن نیز با مطالعات دیگر متفاوت بود. ضایعات بدخیم لب ها، غدد بزاقی اصلی، و ماگزیلا شیوع کمتر از حد انتظار داشتند که احتمالا به علت ویژگی های بالینی خارج دهانی آنهاست. همچنین این مطالعه نشان می دهد که ضایعات با فراوانی نسبی کمتر شباهت بیشتری با مطالعات قبلی دارند.

مقدمه: نفوذ مواد شستشو دهنده و حذف دبریها از ناحیه اپیکال کانال بستگی به سایز اینسترونت نهایی مورد استفاده از این ناحیه و روش مورد استفاده در اینسترومنتیشن دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثربخشی شکل دهی کانال در ایسنترومنتیشن دستی در مقایسه با سیستم چرخشی Hero 642 بر روی نفوذ مواد شستشو دهنده به ناحیه اپیکال کانالها بود.مواد و روشها: کانالهای مزیوباکال 48 دندان مولر اول فک پایین در دو گروه توسط فایل K دستی و یا سیستم چرخشی Hero 642 در دو مرحله اینسترومنت شدند. بعد از هر مرحله یک ماده حاجب به داخل کانالها تزریق شد و رادیوگرافی توسط سیستم RVG تهیه گردید. سپس میزان نفوذ ماده حاجب در رادیوگرافی ها توسط نرم افزار Diamax اندازه گیری گردید و در دو مرحله در دو گروه مقایسه انجام شد. آنالیز اطلاعات توسط آزمون t-student انجام گردید.نتایج: این مطالعه نشان داد که فایلینگ تا شماره 25 جهت نفوذ ماده شستشو به ناحیه اپیکال کافی نمی باشد. همچنین پس از انجام فلیرینگ (flaring) مقدار بیشتری ماده شستشو به ناحیه اپیکال کانال نفوذ می نماید (P≤0.001) اما در هر مرحله بین اینسترومنتیشن دستی و چرخشی اختلاف آماری معنی داری بدست نیامد (P≥0.05).بحث: بر اساس این مطالعه، با اینسترومنتیشن اپیکال تا فایل 30 می توان مواد شستشو دهنده را به ناحیه اپیکال رساند. فلیرینگ نیز باید حتما انجام شود تا مواد شستشو بتوانند به ناحیه اپیکال نفوذ کند.

مقدمه: یکی از روشهای فلوریداسیون در کودکان، استفاده از قرص فلوراید است. هدف از این مطالعه، مقایسه ی جذب سیستمیک فلوراید از دو نوع قرص سدیم فلوراید ژنریک و تجارتی است.مواد و روشها: پس از مصرف یک قرص سدیم فلوراید ژنریک یا تجارتی (حاوی یک میلی گرم فلوراید)، نمونه های ادراری 24- ساعته از 27 پسر 10-8 ساله جمع آوری شده، با روش پتانسیومتری و الکترود انتخابی یون فلوراید آنالیز شدند. این مطالعه به صورت Double-blind, cross over انجام شد.نتایج: در شرایط یکسان، میزان دفع ادراری فلوراید قبل از مصرف قرص های فلوراید ژنریک و تجارتی به ترتیب 15.87±4.68μg/h و 18.33±6.4μg/h بود. متوسط میزان دفع ادراری فلوراید طی 24 ساعت پس از مصرف قرص های فلوراید ژنریک و تجارتی به ترتیب 25.74±6.75μg/h و 28.21±9.23μg/h بود. متوسط میزان تجمعی یون فلوراید دفع شده در طی 24 ساعت پس از مصرف قرص سدیم فلوراید ژنریک و تجارتی به ترتیب 28% و 22% از دوز تجویز شده بود.بحث: نتایج نشان دادند که جذب سیستمیک یون فلوراید آزادشده از قرص ژنریک تفاوت قابل ملاحظه ای با انواع تجارتی ندارد. بنابراین قرص های سدیم فلوراید ژنریک آزمایش شده از نظر بیولوژیک معادل انواع تجارتی هستند.

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر چرخه های حرارتی و روش سخت کردن کامپازیت رزین بر استحکام چسبندگی ریز برشی عاجی در دو سیستم چسباننده ساده شده است.مواد و روش ها: هشتاد دندان مولر سوم که سطح اکلوزال آنها با استفاده از یک دستگاه مدل ترمیم تراش داده شده بود تا عاج سطحی آنها در معرض قرار گیرند، به 4 گروه 20 تایی تقسیم شدند. قالب های تفلونی با ابعاد 1 میلی متر بر روی این سطوح صاف اکلوزالی با چسب سیانوآکریلات ثابت گردیدند. Prompt L-pop (یک سیستم همه با هم)، (3M-ESPE) و Single-Bond (یک سیستم تک شیشه ای) (3M-ESPE) دو سیستم چسباننده ی مورد استفاده بودند. سپس مولرها با استفاده از یک کامپوزیت رزین نوری (3M-ESPE) Filtek Z250 و یک کامپازیت رزین شیمیایی (3M-ESPE) Concise پرگردیدند. دندان ها سپس به مدت 24 ساعت در آب مقطر 37°C نگهداری شدند. 10 نمونه از هر گروه تحت چرخه حرارتی به تعداد 500 بار در حرارت متناوب 5-55°c قرار گرفتند. سپس تست استحکام چسبندگی ریزبرشی با سرعت 0.5 میلی متر در دقیقه با دستگاه (England) Dartec انجام گرفت. پس از ثبت نتایج به دست آمده، داده ها با استفاده از آزمونهای ANOVA و Duncan مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.نتایج: اعمال چرخه ی حرارتی تاثیری بر استحکام چسبندگی ریزبرشی کامپازیت رزین نوری با عاج در هیچ یک از سیستم های چسباننده نداشت (P<0.05). استفاده از کامپازیت رزین شیمیایی به همراه Single-Bond به میزان زیادی استحکام چسبندگی آن را کاهش داد. بین کامپازیت رزین شیمیایی به همراه Prompt L-pop هیچگونه چسبندگی برقرار نگردید.بحث: چرخه های حرارتی در طیفی که استفاده گردیدند (استاندارد ISO) تاثیری بر استحکام چسبندگی دو سیستم ذکر شده نداشتند. تاثیر چرخه حرارتی با تعداد بیشتر باید بررسی شود. استحکام چسبندگی در استفاده از کامپازیت رزین های شیمیایی به همراه سیستم Single-Bond به میزان زیادی کاهش داشت. بین این کامپازیت رزین و سیستم Prompt L-pop هیچگونه چسبندگی برقرار نگردید. بنابراین کاربرد این گونه سیستم های ساده شده به خصوص Prompt L-pop با کامپازیت رزین های شیمیایی در روش های درمانی روتین توصیه نمی شود.

مقدمه: کامپوزیت های سیال به عنوان لایه لثه ای در زیر ترمیمهای کامپوزیت کلاس دو جهت بهبود یکپارچگی حاشیه ای و کاهش ریزنشت پشنهاد شده است. این مطالعه آزمایشگاهی تاثیر کامپوزیت سیال به عنوان لایه لثه ای بر ریزنشت ترمیمهای کامپوزیتهای تراکمی (packable)، میکروهیبرید، و تقویت شده با رشته (fiber-reinfoirced (FRC)) با حاشیه زیر (cementoenamel junction) CEJ را مورد بررسی قرار می دهد.مواد و روشها: 45 دندان پره مولر اول فک بالا انتخاب شدند که به دلایل ارتودنسی کشیده شده بودند. حفرات کلاس دو مجزا بر روی سطح مزیال و دیستال با حاشیه لثه ای 1 میلی متر زیر CEJ تهیه شدند و مجموعا 90 حفره جعبه ای شکل تهیه گردید. دندانها به صورت تصادفی به سه گروه مساوی (n=15) تقسیم شده، با کامپوزیتهای تراکمی، میکروهیبرید، و تقویت شده با رشته ترمیم شدند. در هر گروه یک سمت دندان به صورت لایه ای به ترتیب با کامپوزیتهای تراکمی، میکروهیبرید، و تقویت شده با رشته ترمیم شدند. در سمت دیگر کامپوزیت سیال به عنوان لایه لثه ای به ضخامت 1 میلی متر پیش از قراردادن کامپوزیتها گذاشته شد. نمونه ها به مدت یک هفته در آب مقطر و در دمای 37 درجه سانتی گراد نگهداری شدند و 1500 مرتبه در دمای 55-5 درجه سانتی گراد تحت چرخه حرارتی قرار گرفتند. دندانها در فوشین بازی 0.5 درصد به مدت 24 ساعت نگهداری شدند. نفوذ رنگ با استفاده از استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 10 مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها از لحاظ آماری توسط آنالیز واریانس Kruskal-Wallis و آزمون غیرپارامتری Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: کامپوزیت سیال به طور معنی داری موجب کاهش ریزنشت حاشیه لثه ای ترمیم های کامپوزیت کلاس دو می شود (P<0.05). کامپوزیت تراکمی- با یا بدون کامپوزیت سیال) کمترین میزان ریزنشت و کامپوزیتهای میکروهیبرید و تقویت شده با رشته-بدون کامپوزیت سیال-بیشترین میزان ریزنشت را نشان دادند.بحث: کامپوزیت سیال به طور معنی داری ریزنشت را در حاشیه لثه ای ترمیم کامپوزیت کلاس دو کاهش می دهد.

مقدمه: هدف از این مطالعه آزمایشگاهی مقایسه دوام اثر ضدمیکوربی سه غلظت از داکسی سایکلین روی عاج دندان گاو بود.مواد و روش ها: هفتات تیوپ عاجی از دندانهای اینسایزور سالم گاو تهیه و به مدت چهارده روز با باکتری Enterococcus faecalis آلوده شد. سپس نمونه ها بر اساس محلول شستشوی مورد استفاده به چهار گروه به صورت زیر تقسیم شدند: گروه 1: محلول داکسی سایکلین هیدورکلراید (DHS) (n=20) 100mg/ml. گروه 2: (DHS) (n=20) 50mg/ml. گروه 3: (DHS) (n=20) 10mg/ml. گروه 4: کنترل مثبت (تیوپهای عاجی عفونی) (n=10). گروه 5: کنترل منفی (سالین استریل) (n=10). با استفاده متوالی از فرزهای روند استریل با سرعت پایین (اندازه های (025, 027, 029, 031, 033, :OS) ذرات عاجی در فواصل زمانی 28، 21، 14، 7، 0 روزه تراش داده شد. پس از کشت تعداد واحدهای تشکیل دهنده کلونی (CFUs) شمارش شد. داده ها با استفاده از تست های آماری analysis of variance and covariance (ANOVA) و همچنین One-way ANOVA (Tukey’s method) آنالیز شدند.نتایج: تعداد CFU در هر سه گروه آزمایش در کشت اول حداقل بود و نتایج بدست آمده در تمام دوره های زمانی با همدیگر متفاوت بود (P<0.05). در کشت اول گروه 10mg/ml, 100mg/ml به ترتیب دارای کمترین و بیشترین تعداد CFU بودند. در هر گروه تعداد CFU با گذشت زمان به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافت (P<0.05).نتیجه گیری و بحث: تحت شرایط این مطالعه می توان استنتاج کرد که استفاده از داکسی سایکلین به عنوان محلول شستشوی کانال می تواند دارای دوام اثر ضدمیکروبی باشد.