پژوهش های حفاظت گیاهان ایران
سال:1396 | دوره:31 | شماره:2 |تعداد مقالات:23

شته سبز انار، Aphis punicae Pass. عمومی ترین آفت درختان انار محسوب می گردد که در تمامی انارستان های کشور وجود دارد و در بعضی از سال ها، در باغ هایی که شرایط برای رشد و تکثیر آفت فراهم باشد باعث خسارت می گردد. در این پژوهش، واکنش تابعی کفشدوزک شکارگر Menochilus sexmaculatus نسبت به تراکم های مختلف پوره های سن سه و چهار شته سبز انار به عنوان طعمه در دماهای 20، 22.5، 25، 27.5، و 30 (1±) برای ماده های بالغ 10 روزه و 25 و 27.5 (1±) درجه سلسیوس برای لاروهای سن سه و چهار و رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بررسی شد. تراکم های استفاده شده برای لارو سن سه و چهار کفشدوزک شامل 2، 4، 8، 16، 32، 64، 100 و 128 طعمه و برای ماده بالغ و حشرات کامل نر و ماده 10 روزه شامل 8، 16، 32، 64، 100 و 128 طعمه بود و میزان تغذیه در هر تراکم پس از 24 ساعت ثبت شد. نوع واکنش تابعی به وسیله رگرسیون لجستیک و تخمین فراسنجه از طریق رگرسیون غیر خطی تعیین شد. واکنش تابعی تمامی مراحل مختلف رشدی کفشدوزک در تمام دماها از نوع دوم بود. نتایج نشان داد که دما در واکنش شکارگر به تراکم طعمه موثر بود و قدرت جستجوگری از دمای 22.5 تا دمای 27.5 افزایش یافت. بیش ترین و کمترین مقدار قدرت جستجوگری به ترتیب 0.14 و 0.05 بار در ساعت توسط حشرات بالغ ماده در دمای به ترتیب 27.5 و 22.5 درجه سلسیوس و برای زمان دستیابی به ترتیب 0.26 و 0.018 ساعت در دمای به ترتیب 20 و 22.5 درجه سلسیوس به دست آمد. بنابراین با نگرش به قدرت جستجوگری، دمای 27.5 درجه سلسیوس مناسب ترین دما برای فعالیت شکارگری این کفشدوزک در طبیعت در نظر گرفته می شود و مرحله رشدی حشرات کامل و لارو سن چهار بهترین مرحله است و در برنامه مهار زیستی شته سبز انار با این کفشدوزک در خور نگرش است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که کفشدوزک زیگزاگی شش لکه ای احتمالا می تواند گزینه مناسبی برای مهار زیستی شته سبز انار در برنامه مدیریت تلفیقی آفات باغ های انار باشد.

کلزا (Brassica napus L..) یکی از گیاهان دانه روغنی مورد توجه کشاورزان در ایران می باشد. شته مومی کلم Brevicorynebrassicae (L.) از آفات مهم کلزا در استان آذربایجان غربی است. به منظور ارزیابی مقاومت چهار ژنوتیپ ”RGS“، ”Hyola- 308 “، ”Hyola- 401 “ و ”Sarigol“ نسبت به شته مومی کلم در سال 1389 مطالعه ای در دو بخش مزرعه و گلخانه در منطقه کهریز استان آذربایجان غربی انجام شد. در این تحقیق شاخص آلودگی و تحمل در شرایط مزرعه و آنتی بیوز در شرایط گلخانه مطالعه گردید. در بخش زراعی دو آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار تحت شرایط آلودگی طبیعی وپنج تکرار کنترل (عدم آلودگی) در مزرعه کاشته شد. در مزرعه از شاخص آلودگی زراعی و شاخص کاهش تابعی عملکرد در بررسی مکانیسم های مقاومت ژنوتیپ ها استفاده شد. در ارزیابی آنتی بیوز، ژنوتیپ ها در گلدان هایی در 10 تکرار و بر اساس طرح کاملا تصادفی کاشته شدند و نرخ ذاتی رشد جمعیت شته مومی کلم در شرایط گلخانه ای محاسبه گردید. نتایج تجزیه واریانس مرکب شاخص آلودگی اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال یک درصد برای صفت شاخص آلودگی در بین ژنوتیپ ها و زمان های نمونه برداری نشان داد. تجزیه شاخص کاهش عملکرد و اجزای آن بر پایه بلوک های کامل تصادفی، اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال یک درصد برای این صفات نشان داد. تجزیه واریانس ساده داده های آزمایش گلخانه ای آنتی بیوز اختلاف آماری معنی داری در سطح احتمال یک درصد برای صفت نرخ ذاتی افزایش جمعیت شته را نشان داد. در نهایت ژنوتیپ ”Sarigol“ بیش ترین شاخص مقاومت گیاهی را در مقایسه با دیگر ژنوتیپ ها دارا بود.

با هدف شناسایی فون نماتدهای انگل گیاهی تاکستان های جنوب آذربایجان غربی طی سال های 92 و 93 تعداد 50 نمونه خاک ریزوسفر ریشه انگور از پنج شهر مهاباد، بوکان، سردشت، پیرانشهر و میاندوآب جمع آوری شد. نماتدها جداسازی، تثبیت و به گلیسیرین خالص رسانده شدند و اسلایدهای تهیه شده از نمونه ها به وسیله میکروسکوپ نوری مجهز به لوله ترسیم، از نظر صفات ریخت شناسی و ریخت سنجی مورد بررسی قرار گرفتند.شناسایی جنس ها و گونه ها با استفاده ازمنابع و کلیدهای معتبر انجام و شباهت ها و تفاوت های موجود بین افراد با شرح اصلی گونه و گونه های نزدیک مورد بحث قرار گرفت.در نهایت 23 گونه متعلق به 15 جنس شامل Amplimerlinius globigerus، Basiria tumida، Boleodorus thylactus، Discotylenchus discretus، Ditylenchus acutus، Ditylenchus myceliophagus، Filenchus vulgaris، Geocenamus brevidens، Geocenamus rugosus، Helicotylenchus pseudorobustus، Helicotylenchus vulgaris، Mesocriconema antipolitanum، Mesocriconema xenoplax، Paratylenchus labiosus، Pratylenchoides variabilis، Pratylenchus coffeae، Pratylenchus neglectus، Pratylenchus penetrans، Pratylenchus sefaensis، Praylenchus scribneri، Scutylenchus paniculoides، Xiphinema index و Zygotylenchus guevarai شناسایی شدند. پنج گونه Helicotylenchus vulgaris، Mesocriconema antipolitanum، Mesocriconema xenoplax، Helicotylenchus pseudorobustus و Pratylenchus neglectus به ترتیب و بر حسب میزان پراکنش و تعداد نمونه های خاک جداسازی شده به عنوان گونه های انگل غالب و نه گونه Discotylenchus discretus، Ditylenchus acutus، Paratylenchus labiosusPratylenchoides variabilis، Pratylenchus coffeae، Pratylenchus penetrans، Pratylenchus scribneri، Pratylenchus sefaensis و Scutylenchus paniculoides برای نخستین بار از خاک اطراف ریشه انگور در ایران گزارش می شوند. با توجه به گزارش های قبلی از این نماتدها در ایران، تنها به توصیف گونه های انگل غالب پرداخته می شود.

عملیات خاک ورزی، شرایط بهینه رشد و نمو را برای گیاهان زراعی فراهم می کند. خاک ورزی حفاظتی در مقایسه با خاک ورزی متداول دارای مزایای بسیاری از لحاظ بهبود شرایط خاک و حفظ رطوبت خاک می باشد. با وجود این در هنگام آماده سازی بستر کشت، کاهش برهم زدن خاک در روش های مختلف خاک ورزی حفاظتی می تواند باعث ایجاد شرایط بهینه برای رشد علف های هرز مختلف شوند. به منظور بررسی اثر نظام های خاک ورزی متداول، کم خاک ورزی و بدون خاک ورزی بر روی یکنواختی و تنوع علف های هرز موجود، در ابتدا و انتهای دوره بحرانی کنترل علف های هرز ذرت علوفه ای، در سال 1392 در شهرستان آزادشهر در قالب طرح نستد این آزمایش انجام شد که هر تیمار در یک پلات با سطحی معادل 1500 متر مربع اعمال شد. با استفاده از یک کادر یک در یک متر مربع، از هر کرت تعداد 15 نمونه برداشته شده و در هر کادر تراکم علف های هرز به تفکیک گونه شمارش شد. شاخص تنوع سیمپسون در ابتدای دوره بحرانی برای نظام بدون خاک ورزی معادل 0.30 وکمتر از دو نظام دیگر بود. این در حالی بود که در انتهای دوره بحرانی مقدار این شاخص در نظام خاک ورزی متداول به میزان 0.40 بوده که کم تر از نظام کم خاک ورزی و بدون خاک ورزی به دست آمد. شاخص یکنواختی کامارگو در ابتدا و انتهای دوره بحرانی کنترل علف های هرز برای نظام بدون خاک ورزی به ترتیب معادل 0.16 و 0.24 بود. این در حالی بود که در ابتدا و انتهای دوره بحرانی کنترل علف های هرز مقدار این شاخص در نظام خاک ورزی متداول به میزان 0.16 و 0.19 و کم خاک ورزی در هر دو مرحله به میزان 0.20 به دست آمد.

امروزه یکی از مهمترین چالش های مدیریت شیمیایی علف های هرز انتخاب مویان مناسب برای علف کش های مورد استفاده است. برای تعیین بهبود کارآیی علف کش های سولفوسولفورون و متسولفورون متیل+ سولفوسولفورون در کنترل یولاف وحشی بوسیله افزودن دو نوع مویان شامل مویان کاتیونی فریگیت و مویان غیر یونی سیتوگیت، آزمایشی دز پاسخ گلدانی در محیط گلخانه و محیط باز انجام شد. سولفوسولفورون در 6 غلظت (20 و 15، 10، 5، 2.5، 0 گرم ماده موثره در هکتار) و مت سولوفرون متیل+ سولفوسولفورون در 6 غلظت (45 (2.813±42.187)، و 33.75 (2.109±31.641)، 22.5 (1.406±21.094)، 11.25 (0.703±10.546)، 5.625 (0.351±5.273) و 0 گرم ماده موثره در هکتار) به تنهایی و به همراه غلظت های % 0.1 و 0.2 درصد حجمی مویان به کار برده شدند. هر دو نوع مویان در کاهش کشش سطحی محلول علف کش ها موثر بودند. مقادیر کشش سطحی در سولفوسولفورون برای تیمارهای بدون مویان، فریگیت 0.1% و 0.2% حجمی و سیتوگیت 0.1% و % 0.2 حجمی به ترتیب کاهش 9.58، 33.92، 35.40، 47.73 و 59.60 درصدی را نسبت به آب شیر نشان داد. این مقادیر برای متسولفورون متیل+سولفوسولفورون به ترتیب 11.03، 27.07، 29.50، 51.93 و 56.39 درصد نسبت به آب شیر کاهش نشان داد. بنابراین مویان غیریونی در کاهش کشش سطحی موثرتر از مویان کاتیونی بود. مقادیر دز موثر 50% در سولفوسولفورون برای تیمارهای بدون مویان، سیتوگیت % 0.1 و % 0.2 و فریگیت % 0.1 و % 0.2 حجمی در گلخانه به ترتیب برابر 8.94، 4.60، 3.17، 2.98 و 2.74 و در محیط باز به ترتیب برابر 13.11، 7.81، 5.90، 5.66 و 3.65 گرم ماده موثره در هکتار می باشد. مقادیر دز موثر 50% در متسولفورون متیل+ سولفوسولفورون برای تیمارهای بدون مویان، سیتوگیت% 0.1 و 0.2% و فریگیت 0.1% و 0.2% حجمی در گلخانه به ترتیب برابر 13.13، 9.71، 7.01، 6.34 و 5.57 و در محیط باز به ترتیب برابر 27.86، 17.48، 13.27، 12.72 و 8.27 گرم ماده موثره در هکتار می باشد. با توجه به مقادیر دز موثر 50%، کارآیی سولفوسولفورون از متسولفورون متیل+ سولفوسولفورون بیشتر بود. در این آزمایش کارآیی هر دو علف کش بر روی گیاهان رشد یافته در گلخانه در مقایسه با گیاهان محیط باز بیشتر بود. دز موثر هر دو علف کش وقتی در مخلوط با مویان ها بکار رفتند، کاهش یافت. مویان کاتیونی توانایی بیشتری در بهبود کارآیی علف کش های مورد آزمایش در هر دو آزمایش گلخانه ای و محیط باز داشت. نتایج این مطالعه این ایده را تایید و تقویت کرد که مویان های محلول در آب باید برای علف کش های محلول در آب استفاده شوند و بالعکس.

شپشک آردآلود صورتی (Maconellicoccus hirsutus (Green، از جمله آفاتی است کهبه عنوان یک تهدید اقتصادی جدی برای محصولات کشاورزی در بسیاری از مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری محسوب می شود. در این تحقیقزیست شناسی آفتدر 4 دمای 20، 25، 30 و 2±35 درجه سلسیوس در آزمایشگاه (رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 10:14 ساعت (روشنایی: تاریکی)) و نیز درون قفس های برگیروی بوته های ختمی چینی بررسی و همچنین تغییرات انبوهی آن روی این میزبان گیاهی در فضای سبز شهری اهواز مطالعه شد.در این بررسی میانگین طول کل دوره رشدی شپشک ماده از تخم تا مرگ در دماهای بالا، به ترتیب 91.18±1.15، 51.68±0.84، 38.18±0.68 و 36.93±0.64 روز بود. همچنین این مقدار برای شپشک های نر در شرایط مذکور به ترتیب 60.69±1.57، 33.67±0.48، 24.33±0.58 و 21.37±0.62 روز محاسبه شد. در دمای 1±15 درجه سلسیوستخم ها تفریخ نشدند.طول کل دوره رشدی برای شپشک های ماده و نر در دمای 20 درجه سلسیوس بیشترین و در دمای 35 درجه سلسیوس کمترین بود.در دمای 30 درجه شپشک کوتاه ترین دوره زندگی و بیشترین باروری را داشت. بر اساس نتایج قفس های برگی، تعداد نسل های شپشک آردآلود صورتیدر اهوازحداکثرهفت نسل در سال تعیین شد. نتایج حاصل از بررسی انبوهی جمعیت نشان داد که نسل اول تا سوم که نسل های بهاره را تشکیل می دادند، دارای بیشترین جمعیت بودند. تلفیق اطلاعات حاضر با تحقیقات گذشته میتواند دورنمای مناسبی به محققین در خصوص تلاش برای کنترل این آفت در ایران ارائه دهد.

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر فرمولاسیون جدید قارچ کش سولفور SC80% و پنکونازول EW20% در کنترل بیماری سفیدک پودری انگور آزمایشی در استان های اردبیل، خراسان رضوی و کهگیلویه و بویراحمد بر روی رقم حساس انگور عسکری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل قارچکش های پنکونازول EW 20% (0.125 در هزار)، سولفور SC 80% در سه غلظت (2، 2.5 و 3 در هزار) و شاهد بدون سم پاشی (آب-پاشی) بودند. سم پاشی در 3 نوبت، طول شاخه های نورسته بین 15 تا 35 سانتی متر، قبل از ریزش گل ها و در مرحله تشکیل غوره ها انجام شد. یک هفته بعد از آخرین سمپاشی نمونه برداری تصادفی از برگ ها و خوشه ها از چهار جهت اصلی تاج پوشش سه درخت مرکزی در هر پلات انجام شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب صفات انگور نشان داد بین مکان ها از لحاظ صفات شدت بیماری در برگ ها و میوه ها، بین تیمارها و اثر متقابل مکان و تیمار از لحاظ صفات شدت بیماری در برگ ها و میوه ها و عملکرد خوشه اختلاف معنی داری وجود داشت. نتایج تجزیه واریانس صفات مقدار قند و غلظت اسید در حبه انگور در منطقه اردبیل (مشگین شهر) اختلاف معنی داری بین تیمارها نشان داد. بر اساس نتایج بدست آمده سولفور SC 80% با غلظت های 2.5 و 3 در هزار بیشترین تاثیر را در کاهش بیماری سفیدک پودری و افزایش عملکرد خوشه و کیفیت انگور داشت.

موریانه ها یکی از مهمترین عوامل تهدید کننده عرصه های جنگل کاری می باشند. منطقه جنگل کاری شده شلمزار واقع در استان البرز با مساحتی در حدود 54 هکتار، ازجمله مناطقی بود که در سال 1394 تحت تاثیر خسارت موریانه قرار گرفت. این تحقیق به منظور ارزیابی مقاومت هشت گونه نهال کاشته شده در برابر خسارت موریانه در این منطقه و شناسایی گونه موریانه خسارت زا روی آن ها اجرا شد. نمونه برداری از اندام های آلوده نهال ها از چهار نقطه آلوده منطقه نشان داد که موریانه خسارت زا در این منطقه گونه Microcerotermes gabrielis می باشد. نتایج حاصل از بررسی میانگین درصد آلودگی به موریانه در هشت گونه جنگلی نشان داد که گونه های گیاهی عرعر و بادام کوهی هیچ گونه آلودگی به موریانه نداشتند (صفر درصد) و به عنوان مقاوم ترین گونه های گیاهی در منطقه شناخته شدند و گونه گیاهی بنه با 30 درصد آلودگی در رتبه بعدی قرار گرفت. همچنین گونه های سنجد و داغداغان به ترتیب با 65 و 57.5 درصد آلودگی، حساسترین گونه های گیاهی به موریانه بودند. درصد نهال های ازبین رفته در دو گونه اخیر 55 و 65 درصد نسبت به کل نهال های آلوده بود. در نهال های آلوده ارغوان تنها 20 درصد از بین رفته بودند و در گروه نهال متحمل به موریانه قرار گرفت. گونه های زبان گنجشک و زرشک با درصد آلودگی و خسارت کمتر از 50 درصد در گروه نسبتا حساس به موریانه قرار گرفت. بنابراین گونه های گیاهی عرعر و بادام کوهی را می توان جایگزین نهال های از بین رفته در منطقه کرد.

به منظور شناخت ویژگی های اکولوژیک برخی خصوصیاتجوانه زنی و سبز شدن بذور کنگر ابلق که از گیاهان هرز خسارتزا در محصولات زمستانه به شمار می رود، آزمایشات جوانه زنی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال 1392 در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد.اثر دما بر جوانه زنی بذور در ژرمیناتور تحت نوسان دمایی 15.5، 20.10، 25.15، 30.15 و 35.20 درجه سانتی گراد شب/روز، اثر شوری با استفاده از محلول های صفر، 10، 20، 40، 80، 160 و 320 میلی مولار کلرور سدیم و اثر اسیدیته با استفاده از محلول های بافر با اسیدیته تنظیم شده 5 تا 9 به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. برای مطالعه اثر عمق دفن بذر روی سبزشدن گیاهچه، بذور گیاه در اعماق صفر، 1، 2، 4 و 8 سانتی متر دفن شدند. نتایج نشان داد بالاترین و پایین ترین درصد جوانه زنی تحت تاثیر دماهای مختلف به ترتیب در تیمار دمایی 35.20 (شب/ روز) با 98.5 درصد و 15.5 (شب/ روز) با 38 درصد جوانه زنی مشاهده شد. همچنین، با افزایش میزان شوری از صفر به 80 و 320 میلی مولار درصد جوانه زنی بذور به ترتیب با 42 و 90 درصد کاهش همراه بود. بذور کنگر ابلق در عمق صفر و 1 سانتی متر به ترتیب دارای 93.35 و 89.37 درصد سبز شدن بودند که با افزایش عمق دفن بذور به 8 سانتی متر، درصد سبز شدن نسبت به سطح صفر سانتی متر با 60 درصد کاهش همراه بود. تیمار اسیدیته بر جوانه زنی این گیاه در سطح یک درصد اثر معنی-داری داشت. کمترین (30 درصد) و بیشترین (96.5 درصد) درصد جوانه زنی به ترتیب در اسیدیته 5 و در 8 مشاهده شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که دماهای پایین، سطوح بالای تنش شوری، اسیدیته کمتر و بیشتر از حد خنثی و دفن بذر در سطح خاک و همچنین عمق بیش از 4 سانتی متر برای رشد علف هرز کنگر ابلق محدود کننده می باشد که این اطلاعات می تواند در کنترل بوم سازگار این علف هرز مفید باشد.

به منظور بررسی اثر نمک های بی کربنات سدیم، کربنات کلسیم، کلرور منیزیم و کلرور کلسیم بر کارایی علف کش توفوردی در کنترل علف جارو (Kochia scoparia L.) و تاج خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus L.) دو آزمایش جداگانه در سال 1394 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد.فاکتورهای آزمایش برای هر علف هرز شامل دز علف کش توفوردی در سه سطح 540، 270 و 135 گرم ماده موثره در هکتار (72% SL)، نوع نمک در پنج سطح (بی کربنات سدیم، کربنات کلسیم، کلرور کلسیم و کلرور منیزیم هر کدام به میزان 500 میلی گرم بر لیتر و آب مقطر به عنوان شاهد) و نیز کاربرد و عدم کاربرد سولفات آمونیوم به میزان دو درصد حجمی بود. 21 روز بعد از سمپاشی درصد بقا و وزن خشک اندام هوایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد نمک به طور معنی داری کارایی علف کش توفوردی در کنترل علف جارو و تاج خروس ریشه قرمز را کاهش داد. هر چند نوع نمکی که موجب بیشترین کاهش کارایی توفوردی شد بین دو علف هرز متفاوت بود به نحویکه در علف جارو، بی کربنات سدیم نسبت به سایر نمک ها بیشترین کاهش کارایی توفوردی را موجب شد و در تاج خروس ریشه قرمز بین نمک ها اختلاف معنی داری وجود نداشت. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق پاسخ گونه های علف های هرز به اثرات سختی آب برروی علف کش های اسیدی ضعیف بسته به نوع کاتیون متفاوت است.همچنین کاربرد سولفات آمونیوم در تمامی موارد منجر به غلبه بر اثرات منفی ناشی از حضور نمک در محلول پاشش شد.

نژاد 3، بیووار 2 از کمپلکس گونه ای Ralstonia solanacearum خسارات اقتصادی قابلتوجهی را به سیبزمینی در سراسر دنیا وارد می سازد.بنابراین دستیابی به روش ردیابی حساس و اختصاصی بهمنظور حذف مواد گیاهی آلوده در مراکز تحقیقات و ایستگاههای بازرسی قرنطینه گیاهی ضروری می باشد. در مطالعه حاضر پس از جداسازی کلنی های شبیه R. solanacearum از غده های آلوده سیبزمینی در محیط تترازولیوم کلراید، تاییدمولکولی گونه با استفاده از آغازگرهای اختصاصی انجام گرفت. بر اساس آزمون استفاده از منابعکربنی و واکنشزنجیره ایپلیمراز اختصاصی نیز، جدایه های بدستآمده متعلق به بیووار 2 و فیلوتایپ II می باشند. آزمون بیماریزایی بر روی گیاهچه های سیبزمینی و گوجهفرنگی برای جدایه ها انجام و بیماریزایی جدایهها بررسی گردید. ارزیابی غده های آلوده و یا مشکوک به آلودگی با اعمال PCR سنتی و واکنش LAMP بر روی ژن fliC بااستفاده از DNA ی استخراجشده و عصاره آلوده سیبزمینی انجامگرفت. الگوی نردبانی محصولات LAMP و ردیابی چشمی رسوب پیروفسفات و یا تغییررنگ ایجادشده در نمونه های آلوده به واسط کاربرد کالسئین، دلالتبر ردیابی موفق R. solanacearum توسط واکنش LAMP دارد. اگرچه حساسیت آزمون LAMP (104 CFU/ml) مساوی و یا کمتر از PCR سنتی است، اما دقت واکنش مزبور جهت تایید قابل اطمینان وجود R. solanacearum در غده های سیبزمینی کافی می باشد. درمجموع، آزمون LAMP به همراه مرحله آشکارسازی کارایی چون استفاده از کالسئین، اطلاعات اولیه مناسبی را جهت غربالگری غده های آلوده قبل از انبارداری و در حین حمل و نقل استانی مهیا می سازد.

برآوردهای انجام شده در مزارع گندم ایران حاکی از آن است که علف های هرز کشیده برگی مانند یولاف وحشی و برخی پهن برگ ها مانند خردل وحشی نسبت به علف کش های بازدارنده آنزیم استیل کو آنزیم آ کربوکسیلاز (ACCase) و استولاکتات سینتاز (ALS) مقاوم شده اند. بنابراین وضعیت مقاومت به علف کش های بازدارنده ACCase و ALS در مزارع گندم شهرستان شوشتر در سال 1393 بررسی شد. بدین منظور بذور خردل وحشی، فالاریس و یولاف وحشی از مزارع جمع آوری و نقاط توسط دستگاه GPS ثبت شد. آزمایش های غربالگری به دو شیوه بررسی دانهال ها در پتری دیش و گیاهچه ها در گلدان با غلظت های تفکیک کننده و توصیه شده 5 علف کش کلودینافپ-پروپارجیل (ED80= 0.08 و ED90= 1.25)، تری بنورون- متیل (15 گرم ماده موثر در هکتار)، سولفوسولفورون (19.95 گرم ماده موثر در هکتار)، مزوسولفورون- متیل+ آیودوسولفورون- متیل- سدیم+مفن پیر دای اتیل (18 گرم ماده موثر در هکتار) و توفوردی+ ام سی پی آ (200 گرم ماده موثر در هکتار) انجام شد. نتایج نشان داد که توده های خردل وحشی به میزان 68 درصد نسبت به آیودوسولفورون-متیل- سدیم + مزوسولفورون- متیل + مفن پیر دای اتیل، 86 درصد تری بنورون-متیل و سولفوسولفورون و صفر درصد توفوردی مقاوم بودند. توده های یولاف وحشی و فالاریس به میزان 87 درصد و 68 درصد نسبت به علف‍کش کلودینافپ-پروپارجیل مقاوم بودند.

بیماری ساق سیاه کلزا (Leptosphaeria maculans) از بیماری های مهم اقتصادی در استان های شمال ایران می باشد. شاخص های ریخت شناسی و فیزیولوژیکی 72 جدایه جمع آوری شده طی سال 94-1393، به منظور شناسایی عامل بیمارگر پر آزار L. maculans در شمال ایران تعیین شده است.جدایه ها در اکثر موارد دارای رشد کند همراه با تشکیل پیکنیدیوم در محیط کشت و تولید رنگدانه به رنگ های متغیر زرد تا سیاه در محیط کشت مایع در دما 18 درجه سلسیوس در تاریکی بودند. جدایه ها در سطح مولکولی نیز به کمک تکثیر با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز در ناحیه فاصله ترانویسی شده داخلی 1، 2 و 5.8 اس آر ان ای ریبوزومی از ژنوم با جفت آغازگر اختصاصی LmF و LmR شناسایی شدند. تعدادی از جدایه ها نیز بر اساس تعیین توالی ناحیه ITS- 5/8 SrRNA و مقایسه با جدایه های موجود در ژن بانک به عنوان L. maculans برای اولین بار تایید و ثبت شدند. جدایه ها از نظر تیپ بیماری زایی با استفاده از آغازگرهای اختصاصی تیپ بررسی شده و گروه بیماری زایی جدایه های انتخابی با تلقیح آنها بر روی سه رقم استاندارد مورد بررسی قرار گرفت. چهار گروه بیماری زا PG- 22، PG- 3، PGT و PG-4 در جدایه های مهاجم دیده شده است. بیشتر جدایه های مورد بررسی بر روی هر سه رقم افتراقی بیماری زا بوده و در گروه PG- 4 قرار گرفتند، که برای اولین بار از ایران گزارش می شود. نتایج پیشنهاد می کند که جدایه L. maculans (PG- 4)) به عنوان گروه پر آزار و با توجه به تغییرگروه بیماری زایی PG-2 به PG-3 و PG-4 نسبت به سال های قبل، تهدید مهمی برای صنعت کشت کلزا در شمال ایران می باشد.

با توجه به اهمیت بالای سیب زمینی در استان همدان به عنوان قطب تولید سیب زمینی بذری و خوراکی در ایران و این که نماتد Globodera rostochiensis یکی از مخرب ترین و خسارت زاترین بیماری هایی است که این محصول را مورد هجوم قرار می دهد ارائه راه کارهای مدیریتی مناسب جهت کنترل این بیماری بسیار ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق، ارزیابی آنتاگونیستی 34 جدایه از 11 جنس قارچی جدا شده از نماتد سیست طلایی موجود در مزارع آلوده سیب زمینی استان همدان در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی در شرایط آزمایشگاه به صورت اندازه گیری قطر هاله در محیط کیتین آگار و محاسبه درصد تخم و لارو پارازیته شده در محیط آب آگار و همچنین در شرایط گلخانه به صورت بررسی فاکتورهای رشدی سیب زمینی تحت تاثیر آنتاگونیستی جدایه های قارچی بر نماتد، انجام شد. نتایج به دست آمده از شرایط آزمایشگاه و گلخانه تا حد زیادی همبستگی داشتند و هم دیگر را تایید کردند. نتایج حاصل نشان دهنده اثر مثبت جدایه های مختلف قارچیدرکاهش بیماری زایی و خسارت نماتد بود.در نهایت جدایه های برتر، جدایه 151 (Beauveriabassiana)، 152 (Lecanicilliummuscarium)، 153 Paecilomyces lilacinus)) و 154 (Trichoderma atroviridae) به عنوان موثرترین و قوی ترین قارچ های آنتاگونیست در کنترل این نماتد انتخاب شدند.

پیش بینی رویش بالقوه گونه های مختلف علف هرز یک نیاز اساسی در توسعه راهبردهای مدیریت تلفیقی آفات برای کنترل علف های هرز است. از این رو برای پیش بینی الگوی رویش گونه های مختلف علف های هرز تحت عملیات مختلف مدیریتی آزمایشی به صورت کرت دو بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در شرکت دشت ناز ساری در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل دو سیستم خاک ورزی (کاشت بدون خاک ورزی و کاشت پس از آماده سازی زمین با دیسک + سیکلوتیلر)، سه تراکم 20، 30 و 40 بوته در متر مربع سویا و دزهای مختلف علف کش ایمازاتاپیر (پرسوئیت) (صفر، 50 درصد، 75 درصد، دز توصیه شده و 25 درصد بالای دز توصیه شده) بودند. تابع لجیستیک سه پارامتره روند کلی الگوی رویش علف های هرز مختلف را در برابر زمان دما (TT) به خوبی توصیف نمود. نتایج نشان داد به جز قیاق که در تیمار خاک ورزی پایین ترین تجمع گیاهچه را دارا بود بقیه گونه ها که همگی پهن برگ بودند در تیمار بدون خاک ورزی کمترین تجمع گیاهچه را داشتند. همچنین نتایج نشان داد که کلیه گونه های علف هرز در تراکم 40 بوته در متر مربع سویا و دز 1.25 لیتر در هکتار علف کش ایمازاتاپیر پایین ترین تجمع گیاهچه را به خود اختصاص دادند. در مجموع در بین سایر گونه ها تاج خروس با داشتن کمترین میانگین زمان رویش و دریافت درجه روز رشد پایین تر، سریعتر به 50 درصد رویش تجمعی گیاهچه دست یافت. از طرف دیگر گاوپنبه نیز با داشتن بیشترین میانگین زمان رویش و دریافت درجه روز رشد بالاتر، دیرتر از سایر گونه های مورد مطالعه به 50 درصد رویش گیاهچه رسید. بر این اساس مرحله رشدی مناسب برای کنترل تاج خروس هنگامی است که هنوز موج اصلی گیاهچه های گونه های غالب دیگر رویش پیدا نکرده اند.نتایج حاصل از این تحقیق اطلاعات ارزشمندی در پیش بینی زمان رویش علف های هرز سویا فراهم می کند که می تواند در برنامه مدیریت علف های هرز و گیاه زراعی مورد استفاده قرار گیرد.

در این پژوهش روش های مختلف رهاسازی تلقیحی کفشدوزک StethorusgilvifronsMulsan برای مهار زیستی کنه تارتن خرما Oligonychusafrasiaticus McGregor با استفاده از طرح آشیانه ای در منطقه شادگان استان خوزستان مقایسه شد. آشیان های اصلی شامل سه زمان رهاسازی همزمان، سه روز و یک هفته پس از ظهور کنه در نخلستان بودند. آشیان های فرعی شامل سه سطح مختلف رهاسازی حداقل، متوسط و حداکثر با تعداد 0.5، 1 و 3 عدد کفشدوزک در هر مترمربع به صورت روزانه که به مدت 2 هفته ادامه داشت. این آزمایش دارای سه تکرار بود. هر تکرار شامل یک نخلستان ربع هکتاری با نخل خرمای رقم سایر بود. نتایج نشان داد بین تیمارهای مختلف رهاسازی از نظر میانگین فصلی جمعیت و سرعت رشد کنه تارتن و تعداد کفشدوزک فعال اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. روش رهاسازی با تراکم حداکثر و همزمان با ظهور کنه به عنوان مناسب ترین روش رهاسازی کفشدوزک بود. زیرا در این روش کفشدوزک دارای بالاترین سرعت رشد (0.09) و کنه تارتن کمترین سطح تعادل جمعیت (0.216) بود. همچنین نتایج نشان داد که هر چه زمان رهاسازی به زمان شروع فعالیت کنه تارتن نزدیک تر و تعداد کفشدوزک رهاسازی شده در واحد سطح افزایش یابد، کارایی کفشدوزک در کنترل جمعیت آفت افزایش می یابد. به طوری که بالاترین کارایی در تیمار رهاسازی حداکثر و همزمان با شروع فعالیت کنه (83.27 درصد) بوده است.

شته مومی کلم BrevicorynebrassicaeL. یکی از آفات مهم مزارع کلزا در ایران است.بررسی تغییرات جمعیت و خسارت این حشره روی 7 رقم و هیبرید کلزا (شامل ارقام : Okapi، Licord، Talaye، Modena، Tasilo و هیبریدهای Hyola 308 و Hyola 401)، در شرایط مزرعه (در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی) نشان داد که خسارت آفت از فروردین شروع و در اردیبهشت ماه در مرحله گلدهی گیاه به اوج می رسد. بیشترین جمعیت آفت روی رقم Talaye و کمترین آن روی هیبرید Hyola401 مشاهده شد.مقایسه میانگین عملکرد و اجزای عملکرد ارقام و هیبریدهای مختلف کلزا نشان داد که بیشترین تعداد خورجین در هیبرید Hyola401، اما بیشترین تعداد دانه در خورجین، بیشترین وزن هزار دانه و بالاترین عملکرد در رقم Tasilo دیده شد. در حالی که کمترین عملکرد و اجزای عملکرد در رقم Modena مشاهده گردید. به طور کلی نتایج نشان داد که رقم Tasilo، مناسب ترین و رقم Modena نامناسب ترین رقم برای کاشت در منطقه شهرکرد می باشند.

جستجو جهت پیدا کردن مواد طبیعی که استعداد کاربرد به همراه مواد شیمیایی کشاورزی را داشته باشد از اولویت های پژوهشی در زمینه کاربرد این مواد می باشد. از اینرو، یک آزمایش واکنش به مقدار علف کش تحت شرایط گلخانه ای جهت بررسی فعالیت فعالیت روغن های اسانسی سیاه دانه، رازیانه، کندور و گل سرخ، هر کدام در دو غلظت 0.5 و 1 درصد حجمی/حجمی (v/v)، در بهینه سازی کارایی علف کش ایمازتاپیر بر روی علف هرز تاتوره اجرا شد. بر اساس شیب منحنی های واکنش به مقدار علف کش، اگر تمامی این مواد افزودنی در غلظت های مورد بررسی به تنهایی و بدون علف کش به کار برده شوند، از نظر زیستی بر روی تاتوره غیر فعال خواهند بود. وقتی که این مواد افزودنی به محلول پاشش علف کش ایمازتاپیر افزوده شد، بهبود معنی داری در کارایی آن مشاهده شد. در بین مواد افزودنی مورد بررسی، تنها در مورد روغن سیاه دانه، افزایش غلظت ماده افزودنی سبب بهبود معنی داری در کارایی علف کش شد. بر اساس داده های وزن تر تاتوره، کارایی ایمازتاپیر با کاربرد 1 درصد (v/v) از روغن رازیانه تا حدود 4.61 برابر بهبود پیدا کرد. در حالی که، بر اساس داده های وزن خشک تاتوره، کارایی ایمازتاپیر با کاربرد 1 درصد (v/v) از اسانس کندور تا حدود 4.50 برابر بهبود پیدا کرد. این تحقیق ثابت کرد که مواد طبیعی مورد بررسی دارای استعداد قابل توجهی در بهبود کارایی علف کش ایمازتاپیر در کنترل علف هرز تاتوره می باشند. بنابراین، این مواد را می توانند به عنوان مواد افزودنی با پایه گیاهی مناسب بکار برد.