پژوهش در علوم توانبخشی
سال:1390 | دوره:7 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

یادگیری عددی یکی از اجزای اساسی آموزش است و نقص در ادراک ریاضی نه تنها عملکرد در مدرسه بلکه عملکرد زندگی روزمره را آسیب می رساند. مطالعات تجربی کمی در زمینه فاکتورهای شناختی موثر بر مهارت ریاضی به ویژه در میان کودکان دبستانی انجام شده است. لذا لازم است فاکتورهای شناختی زیر بنایی در رشد توانایی ریاضی در جنبه های مختلف مورد بررسی قرار بگیرد و از آنجاییکه در حل مسایل این حوزه تحصیلی از پردازش صداهای گفتاری استفاده می شود، آگاهی واج شناختی می تواند از جمله این فاکتورها باشد.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی بود و 70 دانش آموز پایه اول که دارای هوش طبیعی بوده و سابقه مردودی در پایه اول و مشکلات شنوایی و زبانی نداشتتند به صورت تصادفی انتخاب شدند و تحت آزمون آگاهی واجی و آزمون ریاضات ایران کی مت قرار گرفتند. پس از اجرای آزمون برطبق دفترچه راهنما امتیازهای آن در برگه های مربوطه ثبت شد و اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: مهارت کل آگاهی واجی و کل عملکرد ریاضی با یکدیگر ارتباط دارند (ضریب همبستگی 0.947) و همچنین بین نمره هر یک ا ز خرده آزمونهای مهارت آگاهی واجی و نمره هر یک از خرده آزمونهای عملکرد ریاضی در نمونه مورد بررسی ارتباط معناداری وجود دارد و بیشترین ارتباط مربوط به حذف واج میانی و شمارش با ضریب همبستگی 0.74 و کمترین ارتباط مربوط به تجزیه واجی و هندسه با ضریب همبستگی 0.42 می باشد.بحث: نتایج پژوهش حاضر با سایر پژوهش های انجام شده همخوانی دارد ضریب همبستگی میان دو متغییر در پژوهش های انجام شده متفاوت است که می توان علت را به تفاوت در تعداد متغییرهای مورد پژوهش، تقسیم بندی متفاوت از مهارت آگاهی واجی و عملکرد ریاضی، آزمون های متفاوت استفاده شده در پژوهش ها نسبت داد.

مقدمه: آمپوتاسیون یکی از مختل کننده ترین و آسیب رسان ترین وقایع احساسی است که یک فرد ممکن است در زندگی خود تجربه کند. افرادی با قطع عضو پس از دریافت پروتز، الگوهایی از راه رفتن را اتخاذ می کنند که سبب ایجاد دردهایی مثل درد کمر، درد مفصل ران، درد در پای مقابل می شود. با وجود شیوع بالای دردها در افرادی با قطع عضو، آمار دقیقی از آن ها در جانبازان جنگ تحمیلی در دست نیست. در حالیکه برای بهبود درد ممتد در افرادی با قطع عضو نیاز به برنامه های توانبخشی و درمانی موثر است.هدف: بررسی عوارض بلند مدت ناشی از قطع عضو و میزان رضایت از پروتز در جانبازان با قطع عضو بالای زانوی یک طرفه در استان تهران در سال 1387.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده و بر روی 61 نفر از جانبازان با قطع یک طرفه اندام تحتانی از بالای زانو، روی زانو و لگن استان تهران انجام گرفت. روش جمع آوری داده ها با استفاده از ترجمه فارسی پرسشنامه Prosthesis Evaluation Questionnaire بوده که روایی و پایایی آن در زبان انگلیسی مورد تایید است. همچنین میزان رضایت از پروتز فعلی افراد با گزینه های خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم سنجیده شد.یافته ها: 88.5% افراد از حس خیالی، 77% از درد خیالی، 36.1% درد در اندام باقیمانده، 33% درد در اندام مقابل و 72.1% کمر درد داشتند. 19.67% افراد از پروتز فعلی خود رضایت خیلی زیاد را گزارش کردند.نتیجه گیری: طبق مطالعه حاضر بیشترین شیوع درد در قطع اندام تحتانی به ترتیب مربوط به حس خیالی، درد اندام خیالی، کمردرد، درد اندام باقیمانده و درد در اندام سمت مقابل می شود و بیش از نیمی از افراد از پروتز فعلی خود رضایت متوسط با بالا داشتند.

مقدمه:مطالعاتی که اثربخشی آموزش به والدین را در گروه کودکان اتیستیک سنجیده اند محدود می باشد. این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی آموزش گروهی والدین کودکان اوتیستیک بر دانش والدین در مورد بیماری و راه های کمک به کودک و میزان استرس ـ اضطراب ـ افسردگی آنان انجام شده است.مواد و روشها: در دی ماه 1386از میان والدین کودکان اوتیستیک که جهت درمان و توانبخشی فرزند خود به بیمارستان روزبه مراجعه کردند و علاقمند به شرکت در جلسات آموزشی گروهی والدین بودند. 12 والد در این مطالعه شرکت کردند. جهت گردآوری داده ها از برگه تاریخچه گیری گفتار ـ زبان، شنوایی، برگه سنجش آگاهی والدین، مقیاس افسردگی ـ اضطراب ـ استرس والدین و پرسشنامه میزان رضایتمندی شرکت کنندگان استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد این دوره آموزشی باعث افزایش سطح آگاهی والدین در مورد بیماری و راه های کمک به کودک شد (P<0.001) و والدین کیفیت این دوره آموزشی را در حد مطلوب ارزیابی کردند. کاهشی در میزان اضطراب، افسردگی و استرس والدین به دست نیامد.بحث و نتیجه گیری: دوره های آموزشی گروهی والدین می تواند آگاهی والدین را در مورد کودک و درمان آن به طور معناداری افزایش دهد. مطالعات تکمیلی با نمونه بیشتر و سنین مختلف پیشنهاد می شود.

مقدمه: آسیب های خوش خیم حنجره، مشکلات نسبتا شایعی هستند که اغلب در پی بروز تغییر در صدا مورد بررسی قرار می گیرند. در بررسی صوت علاوه بر ارزیابی ادراکی، از شیوه های آزمایشگاهی آکوستیک استفاده می شود که به دلیل غیر تهاجمی بودن، آسان بودن ثبت داده ها و عینی بودن نتایج روش مناسبی می باشد. در انواع اختلالات صوت، بررسی و مطالعه ویژگی های آکوستیکی، برای تشخیص و درمان کمک کننده هستند. لذا با توجه به شباهت نسبی ویژگی های شنیداری صوت ناشی از پولیپ و لارنژیت ناشی از ریفلاکس، این مطالعه برای کشف تفاوتهای آکوستیکی بین آن ها انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی، غیرمداخله ای و گذشته نگر بیماران مبتلا به پولیپ و لارنژیت ناشی از ریفلاکس در دامنه سنی 74-20 سال مورد بررسی قرار گرفته اند. برای بررسی ویژگی های صوت از واکه /æ/ استفاده شد و تجزیه و تحلیل آن ها با استفاده از نرم افزار praat صورت گرفت.یافته ها: میانگین بسامد پایه، دامنه تغییرات بسامد پایه و آشفتگی شدت در مردان مبتلا به پولیپ بالاتر از لارنژیت ناشی از ریفلاکس بود و دامنه تغییرات بسامد پایه و آشفتگی شدت و نسبت هارمونیک به نویز در دو گروه بیماران تفاوت معنادار داشت، اما مقایسه میانگین بسامد پایه و آشفتگی بسامد پایه در مردان مبتلا به پولیپ و لارنژیت ناشی از ریفلاکس و همه ویژگی های صوتی در زنان اختلاف معناداری نشان نداد.بحث: آشفتگی شدت، دامنه تغییرات بسامد پایه و نسبت هارمونیک به نویز در مردان مبتلا به پولیپ و لارنژیت ناشی از ریفلاکس متفاوت است و این ویژگی ها در پولیپ بیشتر آسیب می بیند. بنابراین می توانند به عنوان وجه تفاوت گذاری (تشخیص افتراقی) بین این دو گروه از بیماران مورد استفاده قرار گیرند.

مقدمه: هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات قوس کف پا و تاثیر آن در میزان آسیب های غیر برخوردی زانو و مچ پا در کاراته کاهای مرد می باشد.مواد و روشها: از بین 288 کاراته کای حرفه ای با کمربند مشکی و بالاتر در استان کرمان 45 نفر که دارای آسیب در ناحیه مفاصل زانو و مچ پا بودند در تحقیق شرکت داده شدند. اطلاعات مربوط به آسیب با استفاده از فرم ثبت اطلاعات جمع آوری شد و قوس کف پا با استفاده از شاخص CSI [1] اندازه گیری شد. از آزمون t مستقل و خی دو [2] برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد(p<0.05) .یافته ها: بیشترین میزان آسیب ها در ناحیه زانو (62.2 درصد) و در زمان تمرین (82.3 درصد) گزارش شد و شدت آسیب در اکثر موارد (57.8 درصد) جزیی بوده است. همچنین نتایج نشان داد که قوس کف پا در پای راست در 68.9% افراد آسیب دیده غیرطبیعی و در31.1 % افراد آسیب دیده طبیعی و در پای چپ در 77.8% افراد آسیب دیده غیرطبیعی و در 22.2% افراد آسیب دیده طبیعی بود؛ در مجموع بیشترین میزان غیر طبیعی قوس کف پا در پای چپ (77.8 درصد) مشاهده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که بین میزان قوس کف پا در دو پای راست و پای چپ ارتباط معنی داری وجود ندارد. و نیز بین میزان قوس کف پا و شدت آسیب ارتباط معنی داری مشاهده نشد، همچنین تجریه و تحلیل داده ها نشان داد که بین میزان آسیب های غیربرخوردی اندام تحتانی بر اساس میزان قوس کف پا اختلاف معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که غیر طبیعی بودن میزان قوس کف پا احتمالا میزان آسیب های غیر برخوردی اندام تحتانی در کاراته کاهای مرد را تحت تاثیر قرار می دهد.