بیماری های پستان ایران
سال:1396 | دوره:10 | شماره:1 |تعداد مقالات:6

مقدمه: نسج متراکم پستان به عنوان محدودیتی برای میزان حساسیت ماموگرافی محسوب می شود. این مطالعه به بررسی نقش سونوگرافی تکمیلی پستان جهت غربالگری در زنان با پستان متراکم در ماموگرافی می پردازد.روش بررسی: این مطالعه مقطعی، در بازه زمانی یک ساله از دی ماه 94 تا پایان آذر ماه 95 در بیمارستان الزهرا در تبریز انجام گرفت. در این مطالعه تمامی خانم های بدون علامت جهت غربالگری به این بیمارستان مراجعه کرده بودند ابتدا تحت ماموگرافی قرار گرفتند و از بین آنها کسانی که طبق طبقه بندی ACR III and IV بودند، تحت سونوگرافی قرار گرفتند. ارزیابی یافته های ماموگرافی و سونوگرافی بر اساس سیستم نمره دهی، به نام (BI-RADS (Breast imaging-reporting and data system انجام گرفت و نتایج ماموگرافی و سونوگرافی با یکدیگر مقایسه گردیدند.یافته ها: در این مطالعه 330 خانم با میانگین سنی 47.6 سال وارد مطالعه شدند. با توجه به گزارش ماموگرافی، 65 ، 161 نفر، 102 و دو نفر به ترتیب در BIRADS CATEGORY صفر، 1، 2 و 4 قرار گرفتند. نتایج سونوگرافی در BIRADS CATEGORY 1, 2 مشابه با ماموگرافی بود. از 65 موردی که در BIRADS CATEGORY 0 قرار گرفتند، 10 مورد مشکوک به بدخیمی شناخته شدند. نتایج نهایی بیوپسی نشان داد که 30% از 10 مورد توده بدخیم هستند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که در زنان با نسج متراکم پستان، سونوگرافی تکمیلی در تشخیص زودرس ضایعاتی که در BIRADS CATEGORY 0 ماموگرافی قرار می گیرند، می تواند مفید باشد. هرچند، انجام مطالعه ای در مقیاس وسیع تر، برای ارزیابی نقش سونوگرافی در پروگنوز طولانی مدت سرطان پستان لازم است.

مقدمه: گزارشات منتشر شده نشان می دهد که فقط رابطه بین یک یا چند عامل پیش آگهی در مبتلایان به سرطان پستان مورد توجه محققان قرار گرفته است. به عبارت دیگر تحقیقی که نشان دهنده ارتباط بین کلیه عوامل پیش آگهی دهنده در زنان مبتلا به سرطان پستان باشد در ادبیات گزارش نشده است. وجود تحلیل ارتباط بین عوامل پیش آگهی در زنان مبتلا به سرطان پستان می تواند فرآیند درمان بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. این مقاله در یک تحقیق جامع، به بررسی و تحلیل ارتباط بین کلیه عوامل پیش آگهی سرطان پستان در زنان می پردازد.روش بررسی: در این مقاله توصیفی تحلیلی از داده های تحقیق شیخ علیان و همکاران (1) استفاده شده است. در این تحقیق تعداد 1822 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان، که در سال های 1395-1386 در سه بیمارستان شهر تهران تحت درمان قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. و از برگه پاتولوژی، هیستوپاتولوژی و تصویربرداری مغناطیسی، برای تکمیل اطلاعات استفاده شد. در این تحقیق از نرم افزار آماری SPSS برای انجام تحلیل های آماری استفاده شده است.یافته ها: در این تحقیق جامع ارتباط میان متغیرها دو به دو بررسی شده است که نشان می دهد بین کدام یک از عوامل پیش آگهی سرطان پستان ارتباط وجود دارد. به طوری که؛الف) بین سن و 1) پیش آگهی های نوع پاتولوژی، 2) درگیری غدد لنفاوی، 3) تعداد غدد لنفاوی درگیر، و 4) نوع جراحیب) بین نوع پاتولوژی، شیمی درمانی و پیش آگهی های 1) درگیری غدد لنفاوی، 2) تعداد غدد لنفاوی درگیر، 3) نوع جراحی و 4) نوع پاتولوژیج) بین وضعیت رسپتوری و پیش آگهی های 1) درجه بدخیمی، 2) اندازه تومور، 3) مرحله بیماری، 4) نوع جراحی و 4) متاستازد) بین درگیری غدد لنفاوی، تعداد غدد لنفاوی درگیر، شیمی درمانی و پیش آگهی های 1) درجه بدخیمی، 2) اندازه تومور، 3) مرحله بیماری، 4) نوع جراحی و 5) متاستازه) بین درجه بدخیمی و پیش آگهی های 1) اندازه تومور، 2) مرحله بیماری، 3) نوع جراحی و 4) متاستازز) بین اندازه تومور، شیمی درمانی و پیش آگهی های مرحله بیماری، نوع جراحی و متاستازط) بین مرحله بیماری، شیمی درمانی و پیش آگهی های 1) نوع جراحی و 2) متاستازظ) بین نوع جراحی، شیمی درمانی، و پیش آگهی متاستازارتباط معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: بین تعداد 50.4% از پیش آگهی های سرطان پستان ارتباط وجود دارد، و در عین حال بین 49.6% از آنها ارتباطی شناسایی نشده است.

مقدمه: لیدوکائین وریدی دارای نقش ضد التهابی و نیز خواص ضد درد بوده و می تواند منجر به کاهش نیاز به مخدر حین و بعد از جراحی شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر انفوزیون وریدی لیدوکائین حین بیهوشی عمومی بر میزان فاکتورهای التهابی بر اساس نمره بندی پروگنوستیک گلاسکو در بیماران کاندید جراحی سرطان پستان صورت گرفت.روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده می باشد. 63 بیمار مبتلا به سرطان پستان کاندید جراحی الکتیو ماستکتومی در این مطالعه وارد شدند. بیماران بر اساس جدول اعداد تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. بعد از تعبیه بیهوشی به طور مشابه و برای همه بیماران با میدازولام 0.02 mg/kg، فنتانیل2-4 mg/kg ، پروپوفول 1-2 mg/kg و آتراکوریوم 0.5 mg/kg صورت گرفت. در گروه اول لیدوکائین (1.5 mg/kg/hr) وریدی و در گروه دوم نرمال سالین با حجم برابر به صورت انفوزیون وریدی تزریق شد. معیار پروگنوستیک گلاسکو قبل از جراحی و همچنین 6، 24، 48 ساعت و 14 روز بعد از جراحی محاسبه گردید. داده های مورد نظر از طریق یک چک لیست گردآوری شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. برای مقایسه متغیرهای کیفی از آزمون دقیق فیشر و برای مقایسه میانگین داده های کمی از آزمون تی-مستقل استفاده شد. همچنین برای مقایسه مقادیر پروتئین واکنشگر C، آلبومین و نمره معیار پروگنوستیک گلاسکو بین دو گروه از آنالیز رگرسیون مدل های آمیخته تعمیم یافته استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در مجموع 63 بیمار زن مبتلا به سرطان پستان با میانگین سنی 49.25±9.32 سال وارد مطالعه شدند. از این بین 28 نفر در گروه لیدوکائین و 35 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. میانگین سنی گروه لیدوکائین 48.61±9.26 سال و میانگین سنی گروه کنترل 49.89±9.38 سال بود (0.591=p). از نظر وسعت انسیزیون (1.000=p) و مدت زمان انجام جراحی (0.752=p) تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. با استفاده از آنالیز رگرسیون مدل های آمیخته و پس از تطبیق اثر مقدار پایه متغیرها تفاوت معناداری بین دوگروه از نظر مقدار معیار پروگنوستیک گلاسکو در طول دوره بررسی مشاهده نشد (0.122=p).نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از مطالعه حاضر، انفوزیون وریدی لیدوکائین حین بیهوشی عمومی بر میزان فاکتورهای التهابی بر اساس نمره بندی پروگنوستیک گلاسکو در بیماران کاندید جراحی سرطان پستان، تاثیر معنی داری نداشت.

مقدمه: بررسی کیفیت زندگی به عنوان یک موضوع مهم در مطالعات بیماری های مزمن، به خصوص سرطان، مطرح است. تمامی مجموعه علایم جسمانی و روانی سرطان، کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، در کنار درمان های پزشکی استفاده از درمان های روان شناختی برای بیماران مبتلا به درد و ناراحتی عاطفی ناشی از سرطان، می تواند منجر به ایجاد احساس آرامش در بیماران شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه خود متمایز سازی و هیجان های شرم و گناه با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شده است.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که 200 زن مبتلا به سرطان پستان به صورت در دسترس در آن شرکت داشتند. ابزارهای مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه خود متمایزسازی (DSI-SF-20)، هیجان های خودآگاه (GAPS-16) و کیفیت زندگی (SF-12) بودند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون و به وسیله نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن بیماران برابر با 42.10±3.64 به دست آمد. یافته ها بیانگر رابطه مثبت و معنی دار خودمتمایز سازی و عملکرد جسمانی و روانی در مقیاس کیفیت زندگی بود. همچنین هیجان های شرم و گناه رابطه منفی و معنی داری با عملکرد جسمانی و روانی در مقیاس کیفیت زندگی داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که این دو متغیر 28% از واریانس بعد جسمانی و 41% از واریانس بعد روانی کیفیت زندگی را پیش بینی می کنند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه می تواند نظر روان شناسان و متخصصین مرتبط را به این امر معطوف کند که کمک به بیماران مبتلا به سرطان پستان در جهت افزایش توانایی خودمتمایز سازی و کاهش هیجان های شرم و گناه، می تواند کیفیت زندگی این بیماران را بهبود بخشد.

مقدمه: ابتلا به سرطان پستان و درمان هایی که برای این زنان صورت می گیرد، بر عملکرد و صمیمیت جنسی تاثیر میگذارد. تعاملات جنسی ناموفق از جمله عواملی هستند که به تخریب عزت نفس جنسی منجر می شوند لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روان درمانی چهار عاملی (رابطه درمانی، امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار) بر ارتقا عزت نفس جنسی و پنج مولفه آن (مهارت و تجربه، جذابیت، کنترل، قضاوت اخلاقی و انطباق پذیری) در زنان مبتلا به سرطان پستان بود.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری 2.5 ماهه بود. جامعه آماری، زنان متاهل مبتلا به سرطان پستان بودند که در سال 1393 به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه داشتند. از این میان30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند ابزار پژوهش پرسشنامه عزت نفس جنسی زنان زینا و اسچوارز (1996) بود که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در دو گروه اجرا شد. برنامه روان درمانی چهار عاملی طی 10 جلسه هفتگی 90 دقیقه ای در گروه آزمایش برگزار گردید و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.یافته ها: روان درمانی چهار عاملی، عزت نفس جنسی زنان و مولفه های کنترل و قضاوت اخلاقی را افزایش داده و این اثربخشی تا پیگیری 2.5 ماهه در رابطه با مولفه های کنترل و قضاوت اخلاقی پایدار بوده است.نتیجه گیری: روان درمانی چهار عاملی، بر افزایش عزت نفس جنسی و دو مولفه کنترل و قضاوت اخلاقی آن در زنان مبتلا به سرطان پستان موثر است.

مقدمه: ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن ﺷﺎیع ﺗﺮین ﺳﺮﻃﺎن در بین زﻧﺎن اﺳﺖ. سرطان و درﻣﺎن ﻫﺎی آن از ﺟﻤﻠﻪ شیمی درمانی ﻋﻼیم و ﻋﻮارض ﺟﺎنبی وسیعی بوجود می آورد و کیفیت زﻧﺪگی بیمار و خانواده را ﺗﺤﺖاﻟﺸﻌﺎع ﻗﺮار میدﻫﺪ. لذا آنها نیاز به دانش، درک و توانمندی بیشتری نسبت به عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگیشان دارند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای الگوی توانمندسازی خانواده- محور بر مقیاس های عملکردی کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام شد.روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب 70 زن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی در دو گروه مداخله و کنترل از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، اطلاعات مربوط به بیماری و درمان و کیفیت زندگی می باشد (QLQ-C30, QLQ-Br23). الگو در گروه مداخله اجرا و پس آزمون یک ماه بعد از اتمام مداخله انجام شد.یافته ها: این الگو سبب ارتقای مقیاس های عملکردی عمومی (جسمانی، نقش، ذهنی، احساسی و اجتماعی) در گروه مداخله شد (P<0.05) . در مقیاس های عملکردی اختصاصی در دو گروه بعد از مداخله در ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی تفاوت معنی داری دیده نشد (P>0.05) ولی در بعد نگرش به آینده در گروه مداخله بهبود حاصل شد.نتیجه گیری: اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در ارتقا مقیاس های عملکردی (به غیر از ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی) کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی موثر بوده است.