بیماری های پستان ایران
سال:1396 | دوره:10 | شماره:2 |تعداد مقالات:7

مقدمه: بررسی وضعیت غدد لنفاوی زیر بغل از اجزای مهم تعیین مرحله بیماری می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان حساسیت و ویژگی سونوگرافی زیر بغل در تشخیص درگیری یا عدم درگیری غدد لنفاوی در مبتلایان به سرطان پستان بود.روش بررسی: در یک مطالعه رتروسپکتیو مقطعی، بیمارانی که طی سال های 94 و 95 با تشخیص پاتولوژیک سرطان پستان به مرکز تصویربرداری پژوهشکده سرطان پستان جهاد دانشگاهی مراجعه نموده بودند، بررسی شدند. کلیه بیماران قبل از عمل جراحی، تحت سونوگرافی پستان و آگزیلا قرار گرفته بودند. اطلاعات مربوط به نتایج سونوگرافی و پاتولوژی بیماران، جمع آوری و به کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در مجموع 140 بیمار وارد مطالعه شدند. میانگین سنی بیماران 48.87 سال و میانگین سایز توده 2.31 سانتی متر (10-0.4) بود. معاینه فیزیکی در %14.6 و سونوگرافی در %28.6 بیماران به نفع درگیری غده لنفاوی بوده و پاتولوژی در %39.2 بیماران مثبت بود. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی سونوگرافی در تشخیص درگیری یا عدم درگیری آگزیلا به ترتیب %55.5، %88.3، %75 و %76 بود. همچنین حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی معاینه بالینی به ترتیب %31.48، %97.67، %89.4 و %69.4 بود. مجموعه معاینه و سونوگرافی، حساسیت %70.37 و ویژگی %86.04 داشت. مثبت کاذب سونوگرافی %11.6 و منفی کاذب آن %17.1 می باشد.نتیجه گیری: حساسیت و ویژگی سونوگرافی زیر بغل در بیماران ما مشابه نتایج مطالعات سایر کشورهاست. معاینه بالینی به تنهایی منفی کاذب بالاو حساسیت پایینی دارد، اما مجموعه معاینه و سونوگرافی حساسیتی بالاتر از هر یک از دو روش دارد. در حال حاضر و تا انتشار نتایج تریال های در دست اجرا نمی توان بر اساس سونوگرافی منفی، بیوبسی سنتینل نود را حذف کرد، ولی به نظر می رسد در آینده نزدیک برای بیماران early stage این امر امکان پذیر باشد.

مقدمه: تصویربرداری اولتراسوند خودکار سه بعدی موسوم به ABUS یک روش تصویربرداری جدید است که به عنوان یک روش غربالگری مکمل برای ماموگرافی، جهت تشخیص زودهنگام سرطان پستان مورد استفاده قرار می گیرد. بخش بندی توده ها در این تصاویر نقش بسیار مهمی ایفا می کند، زیرا نتیجه حاصل از آن جهت تخمین حجم توده، مقایسه های زمانی و تشخیص خوش خیمی و بدخیمی ضایعه بسیار مهم است.روش بررسی: در مقاله حاضر، از یک مدل هندسی موسوم به «تکامل مجموعه تراز تنظیم فاصله» جهت بخش بندی توده ها بهره گرفتیم. این مدل در زمره مدل های هندسی مبتنی بر لبه قرار می گیرد که آن را در سه بعد پیاده سازی و شرایط مرزی نیومن را اصلاح کردیم. سپس با تنظیم نیرویی به نام نیروی بالونی سعی کردیم منحنی اولیه را تا حد امکان به مرزهای توده نزدیک کنیم. در مقاله حاضر، جهت ارزیابی کارایی سیستم پیشنهاد شده، آن را بر روی 50 توده آزمایش کردیم. در آزمایش های انجام شده برای ارزیابی روش پیشنهادی از معیار دایس استفاده کردیم.یافته ها: طی ارزیابی انجام شده به این نتیجه رسیدیم که با استفاده از ضریب بالونی برابر -5.5 می توانیم به میانگین همپوشانی برابر 0.52 بر اساس معیار دایس دست یابیم. این در حالیست که مدل مشهور کانتور فعال جئودزیک (GAC) به میانگین همپوشانی برابر 0.28 رسیده است که نشان دهنده کارایی بیشتر روش پیشنهاد شده است.نتیجه گیری: نتیجه به دست آمده در این مقاله بالاتر از همپوشانی 0.4 است که به عنوان یک سطح قابل قبول برای بخش بندی توده ها در تصاویر ABUS شناخته می شود.

مقدمه: علی رغم شیوع نسبتا بالای لنف ادم در مبتلایان به سرطان پستان ایرانی، به علت عدم دسترسی به ابزاری بومی سازی شده، برآورد دقیقی از وضعیت کیفیت زندگی این بیماران و ابعاد مهم این اختلال ارایه نشده است. این مطالعه با هدف اعتبارسنجی و بومی سازی نسخه فارسی «مقیاس تاثیر لنف ادم بر زندگی» ابزاری جهت اندازه گیری میزان اختلال کیفیت زندگی آنان طراحی شد.روش بررسی: پرسشنامه LLIS حاوی 18 گویه در سه خرده سنجش جسمانی، روانی- اجتماعی و عملکردی می باشد. پس از ترجمه پرسشنامه به روش Forward- Backward، مراحل مختلف روان سنجی آن انجام شد. پرسشنامه تایید شده توسط 200 نفر از مبتلایان به لنف ادم ناشی از سرطان پستان و 200 نفر از همان بیماران بدون لنف ادم تکمیل شد. با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و اکتشافی همسویی سوالات پرسشنامه ترجمه شده جهت اندازه گیری پیامد مشابه با پرسشنامه اصلی بررسی شد و گروه بندی خرده سنجش ها مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: در روش تحلیل عاملی تاییدی، با استفاده از شاخص های اندازه گیری شده یعنی CFI و RSMA مقادیر قابل قبولی محاسبه شد که موید این مساله بود که پرسشنامه ترجمه شده با 18 گویه آن برازندگی مناسبی دارد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی جهت تعیین چیدمان مناسب گویه ها موید طبقه بندی سه خرده سنجش پرسشنامه LLIS انگلیسی بود ولی گویه مربوط به سابقه عفونت به جای خرده سنجش جسمانی، در خرده سنجش عملکردی طبقه بندی می شد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه موید این مساله است که علی رغم پایایی و روایی نسبتا مناسب نسخه فارسی پرسشنامه «مقیاس تاثیر لنف ادم بر زندگی» در مبتلایان به لنف ادم دست ناشی از سرطان پستان، دسته بندی سوالات خرده سنجش ها نیاز به بازنگری و انجام تغییراتی در کددهی و دسته بندی دارد که پس از کسب اجازه از طراحان محترم ابزار، در نسخه بومی سازی شده قابل اعمال می باشد.

مقدمه: سرطان پستان یک بیماری مزمن است که تشخیص و درمان آن با مشکلات روان شناختی زیادی همراه است که لزوم استفاده از درمان روان شناختی را بیشتر می نماید. لذا هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نظم جویی هیجانی بیماران مبتلابه سرطان پستان بود.روش بررسی: پژوهش حاضر، یک طرح کارآزمایی بالینی تصادفی شده از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود که 27 بیمار دارای تشخیص سرطان پستان (14 بیمار گروه آزمایش و 13 بیمار گروه کنترل) مراجعه کننده بخش انکولوژی و پرتودرمانی بیمارستان هفت تیر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی شرکت کردند و گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. تمامی شرکت کنندگان در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه نظم جویی هیجانی گروس و جان را تکمیل نمودند. یافته ها از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیری و با استفاده از نرم افزار spss 21 تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین نظم جویی هیجانی دو گروه آزمایش و کنترل در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد، بنابراین درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی به صورت معناداری موجب بهبود نظم جویی هیجانی بیماران گروه آزمایش (p<0.005) شده است.نتیجه گیری: نتایج بیانگر اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود نظم جوی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان پستان از طریق به چالش کشیدن افکار و اصلاح هیجان می باشد. ازاین رو درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی برای بهبود پیامدهای روانی اجتماعی و خود مراقبتی بیماران مبتلا به سرطان پستان سودمند می باشد.

مقدمه: مرگ برنامه ریزی شده سلول و رشد تومور بوسیله فراتنظیمی bcl-2 توسط miR-21 در بافت تومور مهار می شود. از این رو هدف از پژوهش حاضر تعیین اثرات تمرینات استقامتی تداومی (ET) و پرشدت تناوبی (HIIT) بر بیان اینتراتوموری miR-21 و bcl2 در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان بود.روش بررسی: 18 سر موش ماده نژاد بالب سی پس از القاء سرطان به وسیله تزریق رده سلولی MC4-L2، به شکل تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین استقامتی تداومی (ET) و تمرین تناوبی شدید (HIIT) تقسیم شدند. سپس دو گروه تجربی شامل گروه ET (75 دقیقه در هر روز، دویدن با سرعت ثابت %60 تا VO2peak %65) و گروه HIIT (شش تناوب 3 دقیقه و 20 ثانیه ایی، %85 تا VO2peak %90، و 90 ثانیه استراحت فعال در بین هر تناوب با شدت %30 تا VO2peal %35) تمرینات ورزشی را در شیب 15% به صورت پنج روز در هفته و به مدت ده هفته اجرا کردند.حجم تومور به صورت هفتگی توسط کالیپر اندازه گیری و ثبت می شد. بیان ژن های miR-21 و bcl-2 به وسیله تکنیک qReal time - PCR تعیین شد. داده ها نیز با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بیان ژن miR-21 در دو گروه تجربی به شکل معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (p<0.001). با این وجود اختلاف معناداری در بیان ژن bcl-2 در دو گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد (p³0.05). همچنین کاهش معنادار حجم تومور در هر دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. لازم به ذکر است که کاهش حجم تومور در گروه تناوبی پر شدت بیشتر از گروه تمرین استقامتی تداومی بود.نتیجه گیری: احتمالا تمرینات تناوبی پرشدت در کند کردن سرعت رشد سلول های سرطان پستان از طریق تاثیرات اینتراتوموری، سودمندتر از تمرین استقامتی تداومی است.

نوکاردیا، باکتری هوازی، رشته ای، گرم مثبت، پارشیال اسید فاست و کند رشدی است که به طور گسترده در منابع محیطی از قبیل: آب، خاک، ذرات گرد و غبار و گیاهان در حال فساد زندگی می کنند. این گروه از باکتری ها قادرند از طریق استنشاق ذرات گرد و غبار و یا تلقیح تروماتیک به بدن انسان راه یابند و عفونت نوکاردیوزیس را در بیماران نقص سیستم ایمنی و حتی افراد سالم نیز پدید آورند (1). بیماران نقص سیستم ایمنی همچون بیماران سرطانی، التهاب مزمن گرانولومایی، آرتریت روماتوئید، سندرم بهجت، دیابت، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، پمفیگوس ولگاریس و دریافت کنندگان پیوند به دلیل مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مستعد ابتلا به عفونت های فرصت نوکاردیا، تریپانوزوم کروزی (Trypanosoma cruzi)، ژیاردیا لامبلیا (Giardia lamblia)، پنوموسیستیس جیروسی (Pneumocystis jiroveci)، موراکسلا کاتارالیس (Moraxella catarrhalis)، سایتومگالو ویروس (cytomegalovirus) و کوکساکی ویروس بی (coxsackie virus B) می باشند (1، 2). در این میان عفونت های در این افراد تا 70% گزارش شده است (3).بروز آبسه های پستان در کشورهای توسعه یافته به میزان 11% گزارش شده است، آبسه های پستان به طور معمول در اثر عفونت با استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس آگالاکتیه، استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی، اعضای انتروباکتریاسه و به ندرت اکتینومایست های هوازی (نوکاردیا، مایکوباکتریوم و گوردونیا) اتفاق می آید (4، 5). امروزه شیوع عفونت های نوکاردیایی در سراسر جهان در حال افزایش می باشد (6، 1). هر چند آمار و ارقام آبسه های نوکاردیایی پستان ناچیز است اما با توجه به آمار و ارقام مرگ میر عفونت های نوکاردیایی، عدم تشخیص و دوره درمانی بلند مدت ضروریست که عفونت های نوکاردیایی تشخیص داده شوند (5، 1). با توجه به اینکه عفونت های نوکاردیایی را نمی توان بر اساس تظاهرات بالینی و یافته های رادیولوژیک تشخیص داد، لذا تکنیک های آزمایشگاهی همچون کشت، رنگ آمیزی گرم و کانیون هنوز هم به عنوان روش های استاندارد شناسایی و تشخیص عفونت های نوکاردیایی به حساب می آیند (7، 1). رنگ آمیزی گرم، کانیون و رشد در محیط لیزوزیم براث به عنوان کلیدی ترین تست های شناسایی جنس نوکاردیا می باشند (1). طبق گزارشات موجود، عفونت های نوکاردیایی را می توان از چرک (100%)، ترشحات برونش (41%)، نمونه های بافتی (63%) و نمونه های خون و ادرار به میزان کمتر جداسازی کرد (7). عدم تشخیص صحیح عفونت های نوکاردیایی موجب مرگ و میر بیماران در بیش از 30% موارد شده است که این مطلب بازگو کننده اهمیت شناسایی جنس نوکاردیا تا سطح گونه است (8). همچنین مطالعات نشان داده اند که گونه های نوکاردیا الگوی حساسیت دارویی متفاوت و مخصوص به خود را دارند، علاوه بر آن، تجویز بیش از حد و نامناسب تری متوپریم سولفامتوکسازول موجب شده است که برخی گونه های نوکاردیا نسبت به این دارو مقاوم شوند، بنابراین، جداسازی، تشخیص گونه و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است (9، 1).