مدیریت دانش به عنوان یک راه کار مدیریتی چند سالی است که مورد توجه صاحب نظران مدیریت قرار گرفته و بهره گیری از ابزارهای آن در جهت ارتقا بهره وری بنگاه ها به مدیران توصیه می شود. اما باید توجه داشت که سطوح مختلف مدیریت دانش و بهره گیری از ابزارهای آن، پیش از آن که ادبیات آن به شکل امروزی توسعه یابد به شکل سنتی در بنگاه ها وجود داشته است. مسلما توسعه موثر ابزارهای نوین مدیریت دانش در این بنگاه ها نیز می باید اولا مبتنی بر این ابزارهای سنتی بوده و در جهت توسعه و بهینه کردن آن ها مستقر شوند و ثانیا متناسب و هماهنگ با ساختار سازمانی این بنگاه ها- و عناصر این ساختار- باشند. یکی از مهم ترین عناصر ساختار، سطح فناوری بنگاه است. بدیهی است ابزارهای مدیریت دانش بنگاه ها با سطح فناوری پایین و بنگاه ها با سطح فناوری بالا متفاوت است. در این مقاله با انجام یک پژوهش آماری در بنگاه های کوچک و متوسط فعال در حوزه صنعت فلزی، - با سطح فناوری پایین- ابزارهای مدیریت دانشی که به طور سنتی در این بنگاه ها به کار گرفته می شود بررسی شده و مورد شناسایی قرار می گیرند.