فندق (Corylus avellana) بومی اروپا، آسیای صغیر و قفقاز است. پرورش درخت فندق از زمان های قدیم معمول بوده و کشت آن در اروپا از قرن چهاردهم میلادی روبه توسعه گذاشته و به تدریج در مناطق حوزه مدیترانه متداول شده است. رومی ها و یونانی ها فندق را برای درمان استفاده می کردند و ارزش غذایی آن را می دانسته اند. کشت درخت فندق در ایران از زمان های بسیارقدیم متداول بوده و پیدایش آن را ازنظر گیاه شناسی به عصر نیولیتیک زمین شناسی نسبت می دهند ولی تاریخ دقیق کشت آن مشخص نیست. در این پژوهش اثر عصاره اتانولی برگ و شاتون فندق بر روی 8 باکتری Bacillus subtilis, Bacillus cereus, Staphylococcus aureus, Micrococcus luteus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumonia, و Yersinia enterocolitica مورد بررسی قرار گرفت. اثر عصاره ها با اثر دو آنتی بیوتیک سفتی زوکسیم و سیپروفلوکساسین مقایسه شد. بررسی فعالیت ضدمیکروبی عصاره اتانولی شاتون و برگ رویشگاه های مختلف نشان داد که بین رویشگاه های مختلف تفاوت مشاهده می شود. عصاره برگ ها دارای خواص ضد میکروبی بیشتری نسبت به شاتون بودند. پایه های دست کاشت دارای خواص ضد میکروبی بیشتری نسبت به پایه های جنگلی بودند.