به منظور بررسی اثر سطوح کم آبیاری و مدیریت بقایای گندم بر روی صفات زراعی و اختصاصات مورفولوژیک و فیزیولوژیک ماش، این تحقیق در قالب کرت های خردشده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1388اجرا شد. عامل اصلی شامل نحوه آبیاری در سه سطح قطع آبیاری در شروع غلاف دهی (I1)، قطع آبیاری در شروع گلدهی (I2) و آبیاری مرسوم (I3) و عامل فرعی مدیریت بقایای گندم شامل کاشت در کلش سرپا بدون خاک ورزی (M1)، کاشت در کلش سوخته بدون خاک ورزی (M2) و کاشت در خاک ورزی مرسوم (M3) انجام شد. اثر تیمارهای مذکور بر عملکرد دانه، ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، وزن خشک و شاخص برداشت معنی دار بود. مقایسه میانگین ها داده ها نشان داد عملکرد دانه، تعداد شاخه فرعی، قطر ساقه، ارتفاع بوته، وزن خشک و شاخص برداشت در تیمار آبیاری کامل بیش از سایر سطوح آبیاری بود. عملکرد دانه، ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، وزن خشک و شاخص برداشت در تیمار خاک ورزی مرسوم بیشتر از دو سطح عدم خاک ورزی بود. مقایسه میانگین اثر متقابل آبیاری × مدیریت بقایای گندم نشان داد که به ترتیب بیشترین و کم ترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری کامل همراه با کاشت در خاک ورزی مرسوم و تیمار قطع آبیاری در شروع گلدهی همراه با کاشت در کلش سرپا حاصل شد.