یاخته
سال:1379 | دوره:2 | شماره:7 |تعداد مقالات:9

مواد و روشها: 6 نمونه سمن نرمال را انتخاب و پس از جداسازی اسپرمها و ذرات، پلاسمای سمن به دست آمده را اولتراسانتریفوژ نموده، پروتئینهای موجود در پروستازومهای حاصل را بدون به کارگیری دترجنت و با استفاده از سیستم کروماتوگرافی (FPLC) Fast Performance Liquid Chormatography )ستون (Superose 6HR جداسازی شد. با به کارگیری آنتی بادی مونوکلونال علیه (J4-48) CD46 و با استفاده از تکنیک Dot blot وجود CD46 در سیستم کروماتوگرافی مشخص شد.یافته ها: وزن مولکولی CD46 در فراکسیون اول در موقعیت 6.5 میلی لیتر با استفاده از تکنیک SDS-PAGE (Sodium Dodesyle Solfate-PAGE) 55 کیلو دالتون تعیین و با روش Western blot حضور آن در باند مشخص شده توسط SDS اثبات شد.نتیجه گیری: نتایج حاصله از این تحقیق نشان دهنده آن است که نوعی محلول CD46 در مایع منی وجود دارد و با توجه به اینکه این محلول می تواند از فعالیت سیستم کمپلمان جلوگیری نماید، احتمال استفاده از آن در جلوگیری از مرگ اسپرم توسط سیستم کمپلمان وجود دارد. این تحقیق نشان می دهد که جداسازی، بدون استفاده از هر گونه دترجنتی که احتمالا فیزیولوژی پروتئین را تغییر دهد، امکان پذیر است.

هدف: بررسی تاثیر مایع فولیکولی فعال بر روند لانه گزینی جنین موش کوچک آزمایشگاهی به عنوان یک روش جلوگیری از بارداری.مواد و روشها: 226 سر موش کوچک آزمایشگاهی ماده از نژادهایNIH و NMRI پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژن به طور تصادفی در سه گروه آزمایش، دارونما(Placebo)  و کنترل تقسیم بندی شدند. در روز چهارم بارداری، پس از بیهوشی در گروه آزمایش، مایع فولیکولی فعال و فیلتره شده انسان و در گروه دارونما Ham’s-F10 از طریق واژینال به داخل شاخهای رحمی تزریق شد. در گروه کنترل نیز تزریق انجام نشد. پس از مراقبت از حیوانات در قفسهای جداگانه در طول دوره بارداری، تعداد موالید و درصد بارداری در هر یک از گروهها در هر نژاد محاسبه و مورد پردازشهای آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از آزمونهای آماری نشان دهنده وجود اختلاف معنی داری در تعداد موالید بین گروههای آزمایش در مقایسه با گروههای دارونما و کنترل بود (P<0.05) در حالی که تفاوت معنی داری از لحاظ آماری بین گروههای کنترل و دارونما مشاهده نشد. درصد بارداری نیز در گروه آزمایش اختلاف معنی داری با گروههای کنترل و دارونما داشت(P<0.001).نتیجه گیری: تزریق داخل رحمی مایع فولیکولی می تواند تاثیر منفی بر لانه گزینی جنین موش کوچک آزمایشگاهی داشته باشد و در نتیجه موجب کاهش درصد بارداری و تعداد موالید در آن شود. تاثیر منفی مایع فولیکولی بر لانه گزینی می تواند در نتیجه اختلال در پذیرش اندومتر در زمان باز بودن پنجره لانه گزینی یا ایجاد اشکالی در روند تکامل جنین قبل از لانه گزینی باشد. مکانیسم دقیق نحوه تاثیر مایع فولیکولی بر لانه گزینی بررسی و در خصوص شناخت جز موثر آن در دست مطالعه است.

هدف: بررسی اثر ناهمگونی در تقسیم سلولی (Proliferation heterogeneity) در برداشت (lodo-2’-deoxy uridine) ludR توسط سلولهای گلیوما کشت شده به صورت تک لایه ای در فازهای نمایی (Exponential) و ثابت (Plateau) و اسفروئید در اندازه های مختلف با استفاده از روش فلوسیتومتری.مواد و روشها: کشت سلولی با استفاده از خط سلولی UVW منشعب از گلیومای انسانی گرید IV به صورت تک لایه ای در فازهای نمایی و ثابت انجام گرفت. اسفروئیدها از خط سلولی یاد شده در دو اندازه متفاوت کوچک، (200-100 میکرومتر) و بزرگ (1000-700 میکرومتر) کشت شده و با غلظتهای متفاوت IudR از 100 میکرومولار تا 10 نانومولار برای یک تا چهار برابر زمان دو برابر شدن (DT:Doubling Time) نگهداری شدند. درصد سلولهای نشاندار شده با IudR با استفاده از فلوسیتومتری در غلظت و DT متفاوت، اندازه گیری و مقایسه شدند.یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که رابطه معکوسی بین قطر اسفروئید و نسبت سلولها در چرخه سلولی وجود دارد. در کشت تک لایه ای بیشتر از 95 درصد از سلولها در فاز نمایی و 62 درصد در فاز ثابت توسط IudR بعد از یک DT نشاندار شدند. نسبت نشاندار شدن (LI: Labelling Index) در اسفروئیدهای کوچک حدود 76 درصد و در اسفروئیدهای بزرگ بعد از یک DT برابر 28 درصد بود. نسبت سلولهای نشاندار شده (LI) در اسفروئیدهای کوچک و بزرگ با افزایش زمان انکوباسیون از یک به چهار DT افزایش یافت.نتیجه گیری: این نتایج می تواند به عنوان الگویی برای درمان گلیوما با روش Targeted radiotherapy زمانی که از IudR نشاندار شده با مواد رادیو اکتیو بهره گرفته می شود، به صورت روش درمانی مکمل برای منهدم کردن سلولهای توموری باقیمانده بعد از جراحی استفاده شود.

هدف: بررسی توزیع ژن CtpA در بین لیستریامونوسیتوژنزهای جدا شده از محیط اطراف و بررسی نمونه های پاتولوژی و آزمایشگاهیمواد و روشها: با استفاده از واکنش زنجیره پلی مراز (PCR: Polymerase Chain Reaction)، وجود CtpA در DNA کروموزومی از 69 باکتری جدا شده جستجو شد که 38 درصد آنها حاوی این ژن بودند.یافته ها: لیستریامونوسیتوژنزهای حاوی این ژن بودند. ژن CtpA از 90 درصد نمونه های کلینیکی و لبنیات، 85 درصد نمونه های محیطی و 7 درصد نمونه های حاصل از گوشت مرغ و گوسفند به دست آمد.نتیجه گیری: احتمالا میزان CtpA در نژادهای لبنیاتی و کلینیکی می تواند ارتباط آنها را با عفونت کلینیکی نشان دهد. وجود میزان کم CtpA در نمونه های به دست آمده از ماکیان ممکن است نشان دهنده آن باشد که این نژاد، ارتباط چندانی با بیماری ندارد.

هدف: تعیین اثر مهار یا افزایش تولید نیتریک اکساید (NO: Nitric Oxide) بر میزان سمیت کلیوی جنتامایسین در مدل کلیه مجزای موش صحراییمواد و روشها: در گروههای شش گانه که هر گروه شامل هشت عدد موش صحرایی بود، پرفیوژن با بافر تیرود به تنهایی (گروه شاهد) یا همراه با ال- آرژی نین (گروه 2)، ان- امگا- ال- آرژینین متیل استر (L-NAME) (گروه 3) یا جنتامایسین (گروه 4) و همچنین با بافر تیرود همراه با ال- آرژینین و جنتامایسین (گروه 5) یا L-NAME و جنتامایسین (گروه 6) انجام شد. در طی برقراری جریان، ادرار در زمانهای 70، 90 و 110 دقیقه جمع آوری شد و میزان فعالیت آنزیمهای لاکتات دهیدروژناز (LD: Lactat Dehydrogenase) و آلکالن فسفاتاز (ALP: Alkalin Phosphatase) به عنوان شاخصهای سمیت سلولی در ادرار اندازه گیری شد.یافته ها: میزان فعالیت آنزیمها در گروههای 2، 3 و 5 نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نشان نمی دهد. در حالی که تفاوت گروههای 4 و 6 با گروه شاهد معنی دار است. همچنین تفاوت فعالیت آنزیمها در گروه 6 نسبت به گروه 4 افزایش معنی دار و در گروه 5 نسبت به گروه 4 کاهش معنی داری را نشان می دهد.نتیجه گیری: در شرایط مطالعه حاضر افزایش تولید NO سبب پیشگیری از سمیت کلیوی حاد جنتامایسین و مهار تولید آن موجب تشدید این سمیت می شود.

هدف: شناسایی قندهای انتهایی سطح سلول و ترکیبهای ماتریکس خارج سلولی در طی روند تکامل قرنیهمواد و روشها: پنجاه رت باردار انتخاب شده و زمان مشاهده پلاک واژینال به عنوان روز صفر بارداری در نظر گرفته شد. نمونه های جنینی از روز یازدهم تا بیستم و نوزادان یک تا پانزده روزه جمع آوری شدند. بلوکهای پارافینی تهیه شده با ضخامت 5 تا 6 میکرومتر بریده شدند و سپس مقاطع با روشهای هیستوشیمی (آلسین بلودر pH های مختلف به همراه روش تغییر بحرانی غلظت یون منیزیم و تری کروم ماسون) و لکتینی S/PNA)،BSA1 ، (PNA رنگ آمیزی شدند. سپس مقاطع بر اساس شدت رنگ آمیزی و به صورت مجزا رتبه بندی شدند. برای مطالعه آماری از تست Mann-whithney استفاده شد.یافته ها: واکنشهای لکتینی حضور قندهای انتهایی Gal/GalNac و D-Gal را در قرنیه در حال تکامل نشان داد. کاربرد آنزیم سیالیداز تاثیری در واکنش قرنیه به لکتین PNA ایجاد نکرد. مطالعات هیستوشیمی وجود غلظتهای متفاوتی از اسید هیالورونیک، کندروایتین سولفات، ترکیبهای قندی خنثی، گلیکوز آمینو گلیکانهای اسیدی کربوکسیله و سولفاته و عناصر رشته ای ماتریکس مثل رشته های کلاژن را در قرنیه نشان داد. افزایش ضخامت رشته های کلاژن در قرنیه از خلف به قدام بود. با وجود اختلاف شدت رنگ آمیزی میان اجزای ماتریکس خارج سلولی، مطالعات آماری تنها برای ترکیبهای قندی خنثی اختلاف معنی داری را بین روزهای بررسی نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد در قرنیه زمان ظهور ترکیبهای قندی سطح سلول و ترکیبهای ماده خارج سلولی و همین طور میزان آنها از یک الگوی مکانی- زمانی تبعیت می کند که مجموعه تغییرات هماهنگ فوق زمینه ساز ریخت زائی و وقایع ریخت شناختی مربوط به آن در طی تمایز قرنیه است.

هدف: بررسی هیستولوژیک اثرهای عصاره مغز جنین بر روند ترمیم ضایعه عصب فاسیال در رتمواد و روشها: به منظور تعیین اثرهای احتمالی تزریق عصاره مغز جنین بر تسریع روند ترمیم در اعصاب محیطی ضایعه دیده، عصب فاسیال 16 رت دو ماهه )نژاد (Wistar در حاشیه قدامی غده پاروتید به طور یک طرفه قطع شد. سپس رتها به طور تصادفی به گروه تجربی و گروه کنترل  (n=8) تقسیم شدند. به نمونه های گروه تجربی، در روزهای 7، 14 و 21 پس از قطع عصب، 0.2 میلی لیتر عصاره مغز جنین به صورت زیر پوستی، در محل ضایعه تزریق شد. به نمونه های گروه کنترل نیز به طریق مشابه تزریق سرم فیزیولوژی صورت گرفت.در روز 28 پس از ایجاد ضایعه، از عصب فاسیال به طول 5 میلی متر طوری نمونه برداری شد که محل ضایعه را نیز در بر داشته باشد. پس از کدگذاری و تثبیت نمونه ها در فرمالین 10 درصد، آماده سازی بافتی، مقاطع میکروسکوپی سریال با ضخامت 7 میکرون تهیه و به کمک هماتوکسیلین- ائوزین و پیکروفوشین رنگ آمیزی شدند.یافته ها: نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی مقاطع نشان می دهد که در نمونه های مربوط به گروه تجربی، آثار ترمیم و بازسازی به صورت افزایش عروق خونی و بافت همبند محیط الیاف اکسونی ضایعه دیده مشهود است و ساختار عصب در محل ضایعه به ساختار طبیعی نزدیک شده است. در مقابل در نمونه های مربوط به گروه کنترل علاوه بر اینکه تخریب الیاف عصبی و از دست رفتن میلین شدت یافته است، شواهدی که بیانگر فعالیتهای ترمیمی باشد کمتر به چشم می خورد.نتیجه گیری: در نمونه های گروه تجربی که تحت تاثیر عصاره مغز جنین واقع شده اند، احتمالا فاکتورهای تروفیک موجود در عصاره پس از جذب، از طریق انتهای پروگزیمال عصب قطع شده و حمل رو به عقب به جسم سلولی نورونهای ضایعه دیده رسیده و علاوه بر حفظ و بقای آنها، زمینه رشد و ترمیم بخش پروگزیمال فیبرهای عصبی را به سوی اندام هدف فراهم نموده است.

هدف: بررسی آثار هیپوتیروئیدی مادری بر تکامل سیستم عصبی مرکزی در جنین و تغییرات تکاملی قشر مغز و مخچهمواد و روشها: تعداد 40 سر رت ماده، نژاد Wistar با میانگین وزن و انحراف معیار (gr) 159.36+17.07انتخاب و سپس به دو گروه مساوی کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی با استفاده از داروی پروپیل تیواوراسیل (قرصهای 50 میلی گرمی ساخت کارخانه Herbrand آلمان( به میزان 0.05 درصد در آب آشامیدنی تیروئید کتومی شیمیایی شدند و گروه کنترل آب آشامیدنی معمولی دریافت کردند.یافته ها: بنابر نتایج حاصل افزایش میزان سقط و جذب جنین و مرده زایی در گروه آزمایش قابل مشاهده است. همچنین کاهش وزن بدن و وزن مغز و (CR) Crown-Ramp در جنینها دیده می شود. تغییرات مشخص در ضخامت و طبقات سلولی مخ قشر مخ و اغلب در لایه Plexiform مخ دیده می شود. ضخامت پالیوم در جنین با مادران هیپوتیروئیدی در روزهای 14-16 جنینی، اختلاف معنی داری با گروه کنترل نشان می دهد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این تحقیق به نظر می رسد که هیپوتیروئیدی مادری عاملی برای کاهش تعداد جنینها و همچنین ناپایداری بارداری و افزایش میزان سقط و جذب جنین می باشد. همچنین به نظر می رسد که هورمون های تیروئیدی نقش مهمی در تکامل نورونی مهره داران ایفا می کنند تا آنجا که تکامل سیستم عصبی مرکزی وابسته به وجود این هورمونها است.