رستنیها
سال:1383 | دوره:5 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

چهار گونه خزه به اسامی Physcomitrium pyriforme (Funariaceae), Bryum Fabronia pusilla (Fabroniaceae), alpinum Pohlia elongata (Bryaceae)  متعلق به چهار جنس و سه تیره برای اولین بار از ایران گزارش می گردند. نمونه ها از مخمل کوه (واقع در شمال خرم آباد لرستان بین 13:48 تا 37:48 عرض جغرافیایی و 37:33 تا 23:33 درجه طول جغرافیایی) در طی ماه های بهمن و اسفند 80 و فروردین 81 از نقاط مختلف منطقه جمع آوری گردید. جهت شناسایی دقیق گونه ها از اندام های مختلف هر نمونه پس از برش گیری و قراردادن در محلول گام کلرال اسلایدهای میکروسکوپی تهیه و سپس با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر(Lawton, 1971, Smith 1978 and Crum & Anderson 1981)  نمونه ها تعیین نام گردیدند. از مجموع 28 نمونه جمع آوری شده، تعداد چهار گونه به چهار جنس و سه تیره تعلق داشتند که براساس سیستم رده بندی، مشخصات کامل هر یک با تصاویر مربوط برای نخستین بار از ایران گزارش می گردند (متن کامل مقاله در قسمت انگلیسی آورده شده است.)

روی نمونه تازه جمع آوری شده ای از جنس Carex سیاهکی با مشخصات زیر پیدا و شناسایی گردید.این قارچ فقط تخمدان های میزبان خود را آلوده می کند. هاگینه های آن در درون تخمدان ها به طور پراکنده و گاهی مجتمع روی گل آذین به وجود می آیند و به صورت اندامی نسبتا سخت و کروی و سیاه دیده می شوند. قطر آن ها 3-2 میلی متر است که قسمتی از آن ها توسط گلومها پوشیده اند. هاگ ها مختصری تخت به نظر می رسند و اندازه آن ها 5/19- 5/12×25-14 میکرومتر است. شکل آن ها متغیر است و به صورت تقریبا زوایه دار تا نامنظم دیده می شوند و به رنگ قهوه ای مایل به قرمز هستند. دیواره هاگ ها ناهموار و تقریبا زگیلدار است و ضخامت آن نیز یکسان نیست (3-1 میکرومتر) که ضخیم ترین قسمت در زوایا قرار دارد . براساس ویژگی های مورد اشاره نمونه بررسی شده Anthracoidea michelii K. Vánky تشخیص داده شد .(Vánky, K. 1994, Smut Fungi European)

گونه Verticillium epiphytum Hansford دارای تاکسونومی نامشخص بوده و در گروه (residual group) طبقه بندی شده است براساس ویژگی های مولکولی این گونه در نزدیکی جنس Pochonia قرار می گیرد که گونه های جنس پوشونیا همگی پارازیت نماتودهای سیستمی می باشند.

در بررسی نمونه های Isatis L. از تیره Brassicaceae در هرباریوم موسسه تحقیقات آفات و بیماری های گیاهی(IRAN) ، نمونه ای (تهران، دیزین، 2500-2100 متر، 17/4/1380، سنبلی و تهرانی 36519(IRAN- ملاحظه شد که مشخصاتی به شرح زیرداشت:گیاه دوساله یا چند ساله. ارتفاع گیاه 40 سانتی متر. گیـاه دارای کرک های سفید با پوشش خیلـــی کم، منشعب. برگ های پایه ای کامل یا کمی دندانه دار. برگ های ساقه ای مستطیلی یا مستطیلی- نیزه ای، گوشک ها مثلثی- نیزه ای. گلبرگ به طول 6/3 میلی متر و عرض 5/1 میلی متر، زرد رنگ. کاسبرگ به طول 4/2 میلی متر و عرض یک میلی متر. طول پرچم بلند 3/2 میلی متر (ضخیم شده و صاف) و پرچم کوتاه 4/1 میلی متر (ضخیم و کمی خمیده). دم میوه باریک و در راس کمی ضخیم شده. میوه به طول 5/13-12میلی متر و عرض 4 میلی متر، دارای پوشش کمی از کرک های باریک بلند و کوتاه روی حجره، شکل میوه مستطیلی- گوه ای باریک شونده، راس میوه نوک کند، قاعده میوه باریک شونده، حجره نازک و غشایی، بال ضخیم و باریک تر از حجره، موقعیت حجره میانی، دارای یک رگه باریک. این گیاه با ویژگی های ذکر شده و با مراجعه به (Hedge 1968, Flora Iranica 57) ،Isatis tinctoria L. تشخیص داده شد.

بوته های خیار رقم سوپردامینوس برای استفاده در یک طرح تحقیقاتی در گلخانه گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران (کرج) رویانیده و با سوسپانسیون هاگ قارچ عامل بیماری سفیدک پودری (جدایه کرج) تلقیح شده بود.

مطالعه نمونه های آلوده به زنگ گیاه (Cruciferae) Aethionema trinervium Boiss جمع آوری شده از البرز مرکزی مشخص نمود این نمونه ها توسط گونه ای از جنس Puccinia با خصوصیات زیر آلوده شده اند.

جنس Lecanicillium توسط گمس و زارع گزارش شد و 17 گونه این جنس همراه با کلید شناسایی توصیف شدند. گونه های این جنس عمدتا پاتوژن حشرات یا قارچزی می باشند. تعدادی از این گونه ها نیز از عوامل مهم کنترل بیولوژیک به شمار می روند.

در قالب طرح بررسی زنگهای گیاهان تیره Fabaceae و براساس مطالعه نمونه های هربار یومی و جدید جمع آوری شده گونه های زراعی و غیر زراعی یونجه و شبدر آلوده به زنگ، شش گونه Uromyces به عنوان عوامل ایجاد کننده زنگ روی جنس های مذکور در ایران شناسایی و تشریح میگردند. گونه U.fallens به عنوان عضو جدیدی برای فلور زنگهای ایران معرفی می شود. گونه U.striatus به عنوان عامل اصلی زنگ روی Medicago  sativa  و گونه U.trifolii - repentis به عنوان شایع ترین گونه عامل زنگ روی اعضای جنس Trifolium در ایران معرفی می شوند. مفهوم گونه در آرایه U.trifolii که در منابع مربوط به زنگهای ایران در مفاهیم مختلف و جهت نامیدن گونه های مختلف Uromyces روی گونه های جنس Trifolium به کار رفته است، مورد بحث و بررسی قرار گرفته و گونه U.teheranicus  به عنوان مترادف گونه U.trifolii - repentis در نظر گرفته می شود. دامنه میزبانی به همراه میزبان ها و مناطق پراکنش جدید در ایران برای گونه های زنگ شناسایی شده معرفی می گردند. همچنین کلیدی جهت تفکیک گونه های Uromyces شناسایی شده روی شبدر و یونجه در ایران ارایه می گردد.

تنوع پاسخ پیچک صحرایی به روشهای مختلف کنترل علف هرز که احتمالا ناشی از تنوع رشدی و فیزیولوژیکی این علف هرز می باشد، توجه محققان را به خود معطوف داشته است. لذا این آزمایش به منظور تشخیص اکوتیپهای احتمالی در میان جمعیت های پیچک صحرایی انجام گرفت. بذور پیچک صحرایی که از هشت استان مختلف شامل آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، تهران، خراسان، فارس، قزوین، کرمان و همدان جمع آوری شده بود، در تهران در شرایط محیطی یکسان کاشته شد و مشخصات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی آنها از روی گیاهچه های حاصل از ریزوم، بررسی شد. براساس 24 مشخصه بررسی شده، 21 اکوتیپ در میان نمونه های پیچک مشخص شد. اکوتیپهای پیچک اختلافات مشخصی در مورفولوژی برگ، خصوصیات گل و میزان کرک برگ و گل نشان دادند. پهنک بالغ اکوتیپهای مختلف پیچک صحرایی در طول از 4.5-2 و در عرض 3.1-1.2 سانتی متر و زاویه راس برگ از 69-32 درجه بین اکوتیپ ها متغیر بود. شکل انتهای برگ در آنها از کشیده تا گرد متغیر بود. اکوتیپ ها از نظر قطر گل از 7.1-3.3 سانتیمتر اختلاف داشتند. رنگ گل از سفید تا سفید - صورتی پررنگ متغیر بود. پرچم های آن اغلب پایین تر از لبهای کلاله قرار می گرفت. میزان کرک پوش اندامهای مختلف برگ وگل متفاوت بود. اکوتیپها همچنین در قابلیت تولید گل تفاوت داشتند. اکوتیپی که زودتر به گلدهی رسید، حدود 50 روز زودتر از اکوتیپی که دیر به گلدهی رفت، تولید گل کرد و تولید گل آن نیز شش برابر بیشتر بود. بنابراین، به نظر میرسد که تنوع رشدی و فیزیولوژیکی بین اکوتیپ های مختلف پیچک می تواند قدرت سازگاری جمعیت این علف هرز در شرایط محیطی متفاوت به روشهای مختلف کنترل علف هرز را توجیه کند.

این تحقیق به منظور بررسی روشهای کلاسیک و آغازگرهای اختصاصی در ردیابی قارچهای اندوفیت در گیاهان علفی تیره گندمیان صورت گرفت که در راستای این هدف، 20 جدایه قارچ از چهار میزبان مرتعی Bromus tomentellus، Lolium prenne، Festuca pratensis و Festuca arundinacea جداسازی گردید. نمونه ها ابتدا از طریق رنگ آمیزی با محلول رنگی رز بنگال از نظر حضور قارچ اندوفیت آزمایش شدند، سپس نمونه های حاوی قارچ روی محیطهای کشت متفاوت کشت شدند. با توجه به تفسیر دندروگرام قارچ های اندوفیت در هر میزبان مشابه بودند. قارچ های جدا شده از F. pratensis با F. arundinacea  در یک گروه قرار گرفتند که این امر نشان دهنده شباهت بیشتری بین این قارچها است DNA .قارچهای اندوفیت پس از استخراج با استفاده از یک گروه آغازگر عمومی ITSI, ITS4  و دو گروه آغازگر اختصاصی  IS1, IS3 و2-1،1-11طی واکنش زنجیره ای پلیمر از تکثیر شده و حضور قارچهای اندوفیت جنس Neotyphodium در آنان مورد بررسی قرار گرفت. تمام نمونه ها با آغازگرهای ITS1, ITS4  ایجاد باندی بین 750 - 550 جفت بازی نمودند که این باند براساس منابع موجود نشانه وجود قارچ اندوفیت است. آغازگرهای 2-1،11-11 با برخی نمونه ها ایجاد باند 1000 جفت بازی نمودند که این باند مختص جنس Neotyphodium است. به منظور بالابردن دقت کار، از آغازگرهای IS1, IS3  که با قارچهای اندوفیت جنس Neotyphodium ایجاد باند 444 جفت بازی می نماید، استفاده گردید. از میان 20 جدایه مورد آزمایش، 18 جدایه تولید باند 444 جفت بازی که مختص جدایه جنسNeotyphodium  بود را تولید نمودند. دو جدایه با نامهای FpGon و FaSm  که با آغازگرهای ITS1, ITS4 ایجاد باند750-550 جفت بازی نموده بودند، با آغازگرهای IS1, IS3 باند 444 جفت بازی را تولید نکردند. به احتمال زیاد این جدایه ها قارچهای اندوفیتی به جز گونه های Neotyphodium می باشند.

به منظور شناسایی بخشی از فلور قارچ های هیفومیست چوب زی در استان گیلان، این تحقیق در سال 1381 شروع شد. تاکنون با بررسی های انجام شده 18 آرایه شناسایی شدند که عبارتند از: Chloridium botryoideum, Dendryphiopsis atra, Epicoccum nigrum, Periconia mimutissima, Periconia byssoides, Periconia sp., Phaeoisaria clematidis, Pseudopiropes simplex, Sporidesmium adscendens, Sporidesmium brachypus, Sporidesmium vagum, sporidesmium leptospermum, Sporidesmium sp., Stachylidium bicolor, Chalara sp., Chromelosporium sp., Corynespora sp. Dactylaria sp.  کلیه آرایه های فوق به غیر از P. minutissima و E. nigrum برای فلور قارچهای ایران جدید می باشند.

در این تحقیق شش گونه از جنس Agaricus شامل A. silvaticus, A. purpurellus, A.nivescens, A. nigrovinosus, A. lalage, A. campestris  به عنوان گونه های جدید برای ایران معرفی و کلیه خصوصیات میکروسکوپی و ماکروسکوپی در قالب ترسیم های انجام شده ارایه گردیده است.

در این بررسی، تاکسونومی Puccinia coronata در ایران با توجه به خصوصیات مرفولوژیک هاگ های مراحل مختلف مورد مطالعه قرار گرفت و چهار واریته درون گونه مذکور تعیین شد که عبارتند از: P. coronata var. coronata, P. coronata var. avenae, P. coronata var. hordei, P. coronata var. golestanica var. nov.  در بین آرایه های تعیین نام شده واریته golestanica  برای دنیا و واریته های avenae و hordei برای فلور زنگهای ایران جدید بودند. دامنه میزبانی و خصوصیات مرفولوژیک هر یک از واریته های فوق به اختصار شرح داده شدند و میزبان های جدیدی برای مراحل اسیومی و تلیومی P.coronata شناسایی گردید. همچنین بررسی دامنه ابعاد اسیوسپورهای این گونه بر اساس مطالعه نمونه های ایرانی و خارجی مشخص نمود، تنوع دامنه ابعاد این زنگ بیش از ابعاد ذکر شده برای آن ها در منابع مختلف است.