زمینه و هدف: طفره روی به عنوان یکی از آفت های فعالیت گروهی در مشاغل حساسی همچون گروه های فوریت پزشکی مضرات دو چندان دارد. با توجه به اهمیت بی عدالتی سازمانی در ایجاد نارضایتی اعضای گروه و اهمال کاری فردی، مطالعه حاضر در راستای بررسی تاثیر عدالت سازمانی ادراک شده بر ایجاد یا تشدید پدیده طفره روی اجتماعی در گروه فوریت های پزشکی شهرستان یزد تحقق یافته است.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع هدف کاربردی-تحلیلی و جامعه تحقیق شامل کلیه پرستاران شاغل در گروه فوریت های پزشکی شهرستان یزد در نیم سال دوم سال 1395 می باشد. گردآوری داده ها از طریق سرشماری و ابزار مورد استفاده در این مطالعه متشکل از دو پرسش نامه محقق ساخته عدالت سازمانی ادراک شده و طفره روی اجتماعی است. به منظور سنجش پایایی پرسش نامه ها از آلفای کرونباخ بهره گرفته شده که با مقادیر 0.862 و 0.913 در سطح معتبر قرار دارد. همچنین روایی پرسش نامه از دو جنبه روایی محتوا و اعتبار عاملی بررسی شد. در نهایت، داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون T-Student و روش حداقل مربعات جزئی در نرم افزار Smart-PLS تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: بر اساس یافته های تحقیق، عدالت توزیعی، عدالت مراوده ای و عدالت اطلاعاتی با مقادیر -0.169، -0.241 و -0.490 دارای ارتباط معکوس و معنادار با طفره روی می باشند و در مجموع وضعیت طفره روی در جامعه مورد مطالعه با مقدار معناداری 0.043 و میانگین معادل 2.171 نامطلوب استنباط شد.نتیجه گیری: مدیران سازمان ها می توانند از طریق تعریف مجدد مفهوم عدالت و روش های تحقق آن، به خصوص در زمینه عدالت مراوده ای نقش اساسی را در کاهش طفره روی اجتماعی ایفا نمایند.