پیوند دانش و آگاهی برای پیشبرد اهداف انسانی از مقولاتی است که از دیرباز سرمشق اندیشمندان در سرتاسر تاریخ اندیشه ورزی بوده است. از دستاوردهای این حرکت بی پایان یکی هم این است که: در هستی، همه چیز در گردش و حرکت است و اصرار آگاهانه و اغلب ناآگاهانه در «سکون»، نه شایسته جهان هستی؛ همین گردش و حرکت و نهایتا، «شدن»- و نه سکون و ایستایی در «بودن»- است که با آسایش همراه می تواند بود.