پرستاری مراقبت­ های ویژه
سال:1388 | دوره:2 | شماره:3 |تعداد مقالات:9

هدف: با توجه به روشن نبودن وضعیت کیفیت دیالیز در آبادان، این پژوهش جهت بررسی میزان کفایت دیالیز در بیماران مراجعه کننده به مرکز همودیالیز شهرستان آبادان در سال 86 انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد و جامعه پژوهش شامل تمامی بیماران مراجعه کننده به مرکز همودیالیز شهرستان آبادان در سال 1386 بودند که بیش از سه ماه از دیالیز آنها می گذشت. اطلاعات از طریق چک لیست گردآوری شد. به منظور تعیین کفایت دیالیز از مقیاس kt/v و URR و نیز جهت بررسی وضعیت تغذیه ای از معیار PCR استفاده شد، در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین کلی kt/v، 0.9±0.21، کمترین و بیشترین میزان آن به ترتیب 0.2 و 1.27 بود. میانگین کلی URR نیز 10±53 درصد و کمترین و بیشترین مقدار آن 14 و 70% بود. در مورد PCR نیز میانگین کلی 0.18 PCR±0.79 و کمترین و بیشترین میزان آن 0.35 و 1.26 بود. بین میزان kt/v و URR با جنس، سن، ساعات دیالیز در هفته و نوع صافی ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بین kt/v با PCR با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ارتباط آماری معنی داری به دست نیامد (p=0.14).نتیجه گیری: با توجه به بی کفایتی دیالیز در اکثریت بیماران 97.8% در مرکز مورد مطالعه انجام تحقیقات وسیعتر به منظور شناخت علل آن ضروری به نظر می رسد. همچنین با توجه به اهمییت اندازه گیری درست میزان اوره برای سنجش کفایت دیالیز توصیه می شود در سایر مراکز ایران از روش جدید بکار گرفته شده در این مقاله جهت بررسی کفایت دیالیز استفاده گردد تا بر اساس نتایج آن بتوان اقدامات لازم را انجام داد.

مقدمه: یکی از مهمترین چالشها در کنترل بیماریهای قلبی، عدم تمکین این بیماران و بستری شدن مکرر آنها در بخش های مراقبت ویژه قلب است. مطالعه حاضر با هدف، تبیین مفهوم تمکین و عوامل موثربر عدم تمکین در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب دچار بستری مجدد، انجام شده است.روش ها: با استفاده از رویکرد کیفی، تعداد 42 نفر در طی 6 ماه (آبان ماه 1386 لغایت فروردین ماه 1387) مورد مصاحبه قرار گرفته و داده ها به روش آنالیز محتوا(Content Analysis)  تجریه و تحلیل گردید. جمع آوری داده ها با مصاحبه باز و یادداشت در عرصه در دو بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.یافته ها: آنالیز محتوای داده ها نشان داد انجام هر اقدام غیر علمی برای ایجاد «حس خوب بودن» به معنی تمکین در بین مبتلایان به نارسایی احتقانی قلبی می باشد به نحوی که بیماران از آن به عنوان یک متغیر راهبردی برای حل مشکل اصلی خود یعنی «چگونگی تامین راحتی در زندگی روزمره»، استفاده می کردند. همچنین کدهای اولیه 3 درونمایه (Theme) را شکل دادند که شامل: عوامل ممانعت کننده مربوط به بیمارو خانواده؛ عوامل ممانعت کننده مربوط به درمان و تیم درمان؛ و عوامل ممانعت کننده اقتصادی و اجتماعی به عنوان دلایل عدم تمکین در بین این بیماران می باشند.نتیجه گیری: با مطالعه به روش کیفی معنای تمکین و عوامل زمینه ساز عدم تمکین در نزد مشارکت کنندگان به شکل کاملتری نمایان گردیدکه می تواند به عنوان زیربنای تصمیم گیری و برنامه ریزی مراقبت و تدابیر درمانی در حل این مشکل بهداشتی، کاهش بستری شدن مکرر در بخش های ویژه قلب و آماده کردن بیمار و خانواده برای مراقبت از خود مد نظر قرار گیرد. پیشنهاد می شود قبل از ترخیص، ابتدا معنای تمکین و عوامل موثر بر عدم تمکین در نزد بیماران مورد توجه قرار گیرند تا از بستری شدن مکرر این بیماران پیشگیری بعمل آید.

هدف: ارزیابی آسیب پذیری در بیمارستان شامل سه عنصر آسیب پذیری ساختاری، آسیب پذیری غیر ساختاری و آسیب پذیری مدیریتی و سازمانی است. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی آسیب پذیری سازمان و مدیریت یک بیمارستان منتخب نظامی در مواجهه با بحران بود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی - مشاهده ای، در سال 1387 در بخش های بستری یک بیمراستان منتخب نظامی شهر تهران انجام شد. گردآوری داده ها از طریق پرسش نامه در مقیاس لیکرت به صورت 8 گزینه ای انجام گرفت. برای آنالیز داده ها از نرم افزار آماری SPSS 16 استفاده شد.یافته ها: بیشترین و کمترین میزان آسیب پذیری ساختاری به ترتیب در بخش جراحی عمومی (%76.5) و اورژانس (%52.22) می باشد. بالاترین میزان آسیب پذیری غیرساختاری در بخش های داخلی و اتاق عمل (%73.5) و کمترین در بخش کودکان (%36.44) می باشد. بخش مراقبت های ویژه بالاترین (%80.27) و بخش های اتاق عمل و داخلی کمترین میزان آسیب پذیری (%69.06) را در عوامل مدیریتی و سازمانی داراست.نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن میزان آسیب پذیری بیمارستان ها در مقابله با بحران ها، لازم است مدیران ارشد و سیاست گذاران مرتبط تمهیداتی جدی در خصوص کاهش آسیب پذیری اعمال نمایند.

مقدمه: طی سالهای اخیر، در اکثر کشورهای توسعه یافته با استفاده از آموزش و سایر مداخلات سعی در افزایش به کار گیری انتونکس استنشاقی شده است. در مطالعه حاضر اثر بخشی انتونکس و اکسیژن خالص را بر شدت درد زایمان مورد مقایسه قرار داده ایم.مواد و روشها: مطالعه حاضر یک مداخله تجربی است که جهت انجام آن 60 زن باردار با حاملگی ترم در بیمارستان فاطمه زهرا (س) نجف آباد اصفهان به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند و در دو گروه مورد و شاهد به روش تخصیص تصادفی گمارده شدند. گروه مورد انتونکس و گروه شاهد تنها اکسیژن استنشاق کردند. با استفاده از پرسشنامه استاندارد درد مک گیل، شدت درد زایمان اندازه گیری شد. هر دو گروه از نظر شدت درد و نوع زایمان، مقایسه شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند و P<0.05 از نظر آماری معنی دار لحاظ شد.نتایج: میانگین شدت درد زایمان بعد از تجویز انتونکس در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی دار کاهش داشت (p<0.001). همچنین میزان سزارین در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت ولی این اختلاف معنی دار نبوده است .(p=0.52)نتیجه گیری: پس مطابق یافته ها، استشاق انتونکس در اکثریت زنان سبب کاهش موثر درد در حین زایمان می شود.

مقدمه: حدود 5 میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به نارسایی احتقانی قلب می باشند و هر ساله بیش از 1.5 میلیون مورد جدید تشخیص داده می شود. بستری مجدد در بیماران مبتلا به این بیماری حدود 10 تا %50 طی 6-3 ماه بعد از ترخیص است.هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین عوامل فردی مرتبط با بستری مجدد بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب (کلاس 2 و 3) در بخش داخلی قلب بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1387 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی است. تعداد 110 نفر از زنان و مردان مبتلا به نارسایی احتقانی قلبی به روش نمونه گیری سهمیه ای مبتنی بر هدف از محیط پژوهش انتخاب شده و بر اساس سابقه بستری طی 6 ماه گذشته در دو گروه قرار گرفتند. اطلاعات، با استفاده از پرسشنامه از خود بیمار و رجوع به پرونده جمع آوری شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 61.8% نمونه های پژوهش طی 6 ماه گذشته بستری مجدد داشتند و سه عامل (سن بالاتر و سطح تحصیلات و درآمد پایین تر) بر میزان بستری مجدد این بیماران تاثیر گذار بود. به این صورت که سن، رابطه مستقیم و سطح تحصیلات و درآمد رابطه غیر مستقیم با میزان بستری مجدد این بیماران داشت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که عوامل فردی که برخی از آنها غیر قابل تعدیل هستند خطر بستری مجدد در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلبی را افزایش می دهند.

اهداف: ارایه شکل های مختلف داروها، به ویژه شکل محلول آنها که به صورت میلی گرم، میلی اکی والان یا غلظت/درصد مورد استفاده قرار می گیرند و معمولا توسط پرستاران به بیمار عرضه می شوند می تواند منشا وقوع خطا باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی خطای محاسبات داروهای محلول مورد مصرف در بخش مراقبت ویژه انجام شد.روش ها: در این مطالعه توصیفی، جامعه مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مازندران تشکیل دادند. 36 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و به پرسش نامه ای حاوی اطلاعات دموگرافیک و پنج سوال اختصاصی در مورد سه داروی اصلی مورد مصرف در موارد بحرانی به روش حضوری پاسخ دادند. پاسخ ها در سه سطح ضعیف، متوسط و خوب ارزیابی شدند.یافته ها: توانمندی اکثریت پرستاران مراقبت ویژه برای محاسبه میزان داروها در حد متوسط است (55.5%). تفاوت قابل ملاحظه ای بین پرستاران زن و مرد برای محاسبه داروها وجود نداشت.نتیجه گیری: قدرت محاسبه پرستاران در ارتباط با داروهایی که واحدی غیر از میلی- یا میکروگرم دارند ضعیف یا متوسط است و خطای زیادی در محاسبات این داروها دارند. لذا پیشنهاد می شود آموزش های لازم ضمن خدمت برای کلیه پرستاران ویژه در حیطه محاسبات دارویی ارایه شده و در آموزش پرستاری به این مساله توجه بیشتری شود.

اهداف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر اجرای مدل مدیریت کیفیت فراگیر بر تعیین نیازهای آموزشی پرستاران بخش های ویژه انجام شد.روش ها: این پژوهش روی 80 نفر از پرسنل بخش های ویژه بیمارستان حضرت رسول (ص) و فیروزگر که به طور تصادفی انتخاب شده بودند اجرا شد. آزمودنی ها در دو گروه آزمایش (پرستاران بیمارستان حضرت رسول) که مدیریت کیفیت فراگیر روی آنها اجرا شده بود و گواه (پرستاران بیمارستان فیروزگر) که هیچ گونه آموزشی ندیده بودند تقسیم شدند. پرسش نامه های مدیریت کیفیت فراگیر و نیازسنجی آموزشی به عنوان پس آزمون در هر دو گروه تکمیل شد.یافته ها: نتایج حاصل از تعیین نیازهای آموزشی پرستاران گروه آزمایش به طور معنی داری بالاتر بود. همچنین بین نیازهای آموزشی و مولفه های مدیریت کیفیت فراگیر در ارایه خدمات پرستاری تفاوت معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: مدیریت کیفیت فراگیر در تعیین نیازهای آموزشی پرستاران موثر است و می تواند نیازسنجی بهتر و مدون تری را موجب شود. در بیمارستان هایی که مدیریت کیفیت فراگیر اجرا می شود، پرستاران سعی می کنند که دانش خود را به وسیله یادگیری روش های نوین آموزشی ارتقا دهند و برای موفقیت هر چه بیشتر در مراقبت های بهداشتی تلاش می کنند.

مقدمه: بسیاری از تشخیص های پرستاری، که قسمتی از فرآیند پرستاری هستند، با تغییرات نشانگرهای زیستی بدن مرتبط است. لذا، می بایست به منظور شناخت، بررسی و برنامه ریزی مداخلات پرستاری، مستندات علمی مبتنی بر پژوهش های کمی در حیطه نشانگرهای زیستی بدن نیز در برنامه آموزش پرستاری مدنظر قرار گیرد. لازمه این نوع تحقیقات، تعامل و تشریک مساعی بین رشته ای متخصصان پرستاری و علوم پایه است. در این مقاله مروری، با تبیین اهمیت نقش پژوهش های کمی، برخی نشانگرهای زیستی نظیر گازهای خون، حداکثر اکسیژن مصرفی، سیتوکیناز و استرس اکسیداتیو برای تشخیص پرستاری معرفی شده است.نتیجه گیری: لازمه به کارگیری برخی اقدامات مراقبت پرستاری، تعامل و تشریک مساعی بین رشته ای متخصصان پرستاری و علوم پایه در انجام تحقیقات بالینی با تمرکز بر نشانگرهای زیستی است.