پرستاری مراقبت­ های ویژه
سال:1390 | دوره:4 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

اهداف: بیماران مبتلا به سرطان های خون، پس از پیوند مغز استخوان، با مشکلات عدیده ای مواجه می شوند که بر خودکارآمدی آنها در مراقبت از خود تاثیر منفی می گذارد. مطالعه حاضر با هدف «تعیین تاثیر استراتژی های ارتقای سلامت بر خودکارآمدی بیماران تحت عمل پیوند مغز استخوان در مراقبت از خود» انجام شد.روش ها: این مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد در بیماران کاندید پیوند مغز استخوان در بیمارستان شریعتی شهر تهران در سال 1388 انجام شد. شصت بیمار به صورت تصادفی به دو گروه سی نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون، آموزش در مورد استراتژی های ارتقای سلامت را دریافت کردند و با گروه کنترل، مطابق با روتین بخش رفتار شد. سپس خودکارآمدی دو گروه قبل و سی روز بعد از مداخله مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی زوج، تی مستقل، تحلیل کواریانس و کای اسکوار در نرم افزار SPSS11.5 انجام شد.یافته ها: اختلاف معنی داری بین متغیرهای دموگرافیک دو گروه مشاهده نشد. میزان خودکارآمدی گروه آزمون در مقیاس کلی و ابعاد سازگاری، تصمیم گیری و کاهش استرس نسبت به گروه شاهد و همچنین نسبت به خودشان قبل از آموزش، افزایش یافت (p<0.001). تفاوت نمرات خودکارآمدی در همه ابعاد نسبت به قبل از مداخله از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.05).نتیجه گیری: آموزش استراتژی های ارتقای سلامت به بیماران پیوند مغز استخوان، می تواند سبب افزایش اطمینان این بیماران در انجام مراقبت از خود در فرایند درمان شود که در نهایت بقای بیشتر به همراه کیفیت زندگی بالاتری را در این بیماران در پی خواهد داشت.

اهداف: ریختن نرمال سالین داخل تراشه، قبل از ساکشن کردن، یک مداخله سنتی پرستاری است. این مطالعه با هدف «بررسی تاثیر ساکشن لوله تراشه، با محلول نرمال سالین و بدون محلول نرمال سالین بر ضربان قلب و میزان اشباع هموگلوبین» انجام شد.روش ها: این مطالعه نیمه تجربی با طرح متقاطع بر روی پنجاه بیمار ترومایی بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید باهنر شهر کرمان در سال 1388 انجام شد. برای هر بیمار، ساکشن یک بار با پنج میلی لیتر محلول نرمال سالین و یک بار بدون محلول انجام شد. ضربان قلب و میزان اشباع هموگلوبین به ترتیب یک، دو و پنج دقیقه قبل و بعد و حین ساکشن توسط دستگاه های مونیتورینگ استاندارد اندازه گیری و ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی زوج و تی مستقل و SPSS17 استفاده شد.یافته ها: در هر دو گروه ضربان قلب بعد از ساکشن افزایش داشت و در گروهی که نرمال سالین دریافت کرده بود اندکی بیشتر بود ولی تفاوت آماری معنی دار نبود. تغییرات منفی اشباع هموگلوبین در گروهی که از نرمال سالین استفاده شد در مقایسه با گروهی که استفاده نشد بیشتر بود (p<0.05).نتیجه گیری: محلول نرمال سالین قبل از ساکشن می تواند کاهش اشباع هموگلوبین با اکسیژن را به همراه داشته باشد و بهتر است برای رقیق کردن ترشحات از راه کارهای مناسب تری مثل مرطوب کردن هوای دمی استفاده کرد تا عوارض آن به حداقل برسد.

اهداف: آموزش و تسلط کامل رزمندگان در امدادرسانی به خود و دیگر هم رزمان یکی از موثرترین روش ها برای بالا بردن ایمنی رزمندگان در عملیات های نظامی است. این پژوهش با هدف «بررسی تاثیر آموزش خودامدادی و دگرامدادی به دو روش سخنرانی و بسته نرم افزار چند رسانه ای بر میزان عملکرد پرسنل نظامی» انجام شد.روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، شصت نفر از پرسنل نظامی از گردان های رزم منتخب شهر تهران و مشهد، در سال 1389 مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها به دو گروه سی نفره به صورت تصادفی تقسیم شدند و تحت دو شیوه آموزش سخنرانی و بسته نرم افزاری چند رسانه ای قرار گرفتند و در انتها عملکرد پایوران دو گروه با آزمون عملی ساختاردار بالینی بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری ناپارامتریک و نرم افزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در ایستگاه های «کنترل علایم حیاتی»، «روش حمل مجروح»، «بانداژ سر» و «رفع آلودگی و مراقبت در حملات بیولوژیک»، در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). ولی در ایستگاه های «احیای قلبی و ریوی»، «اقدامات اولیه در سوختگی چشم» و «آتل بندی» نتایج نشان دهنده تفاوت معنی دار آماری با استفاده از آمار یومن ویتنی بود (p<0.001). در ایستگاه «کنترل خونریزی» نتایج گروه سخنرانی بهتر از گروه نرم افزار بود (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به موثرتر بودن نرم افزار چند رسانه ای در بعضی از ایستگاه ها به خصوص احیای قلبی ریوی و با در نظر داشتن محدودیت های استفاده از روش سخنرانی، گسترش استفاده از نرم افزار چند رسانه ای در آموزش خودامدادی و دگرامدادی توصیه می شود.

اهداف: خواب یکی از نیازهای اساسی انسان است و محرومیت از خواب اثرات سوء متعددی بر جسم و روان انسان می گذارد. با توجه به کاهش کیفیت خواب در بیماران سندرم حاد کرونری، این مطالعه با هدف «بررسی تاثیر گوش بند بر کیفیت خواب بیماران» انجام گرفت.روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهی شاهددار، شصت بیمار سندرم کرونری حاد در بخش های مراقبت ویژه قلب یکی از بیمارستان های شهر تهران در سال 1389 به روش مبتنی بر هدف انتخاب و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد توزیع شدند. در گروه آزمون، از شب دوم بستری، هر شب مداخله گوش بند انجام گرفت و با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبرگ، کیفیت خواب بیماران در طول بستری و در پایان مدت بستری مورد ارزش یابی قرار گرفت. سپس داده ها با آزمون تی زوج شده، تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و نرم افزار SPSS19 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نمره کل کیفیت خواب در گروه آزمون، پس از مداخله (6.3±2.1) نسبت به قبل از مداخله (10.3±6.3) کاهش معنی داری یافت (p<0.001). همچنین نمره کل کیفیت خواب پس از مداخله در گروه آزمون (6.3±2.1) در مقایسه با نمره کل کیفیت خواب کسب شده در گروه شاهد (8.4±1.9) تفاوت معنی داری داشت (p<0.001).نتیجه گیری: استفاده از گوش بند به عنوان یک روش اقتصادی و بدون عارضه می تواند موجب بهبود کیفیت خواب بیماران سندرم کرونری حاد در بخش مراقبت ویژه قلبی شود و به عنوان روشی جایگزین به جای استفاده از درمان دارویی به کار رود.

اهداف: پرستاران به عنوان بزرگترین گروه ارایه دهنده خدمات بهداشتی باید از کیفیت زندگی کاری مطلوبی برخوردار باشند تا بتوانند مراقبت ها را به شکل مطلوب به مددجویان ارایه دهند. مطالعه حاضر با هدف «بررسی ارتباط مشکلات روانشناختی بر کیفیت زندگی کاری پرستاران بخش های مراقبت ویژه» انجام شد.روش ها: این پژوهش توصیفی - همبستگی از نوع مقطعی بر روی 143 نفر از پرسنل پرستاری شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های شهر تهران در سال 1389 انجام شد. اطلاعات با استفاده از سه پرسشنامه شامل ویژگی های جمعیت شناختی، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری بر اساس مدل والتون و پرسشنامه استانداردDASS21  جمع آوری شد اطلاعات توسط نرم افزار SPSS16 و با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون کای اسکوار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین کیفیت زندگی کاری با استرس (p=0.07) و افسردگی (p=0.05) همبستگی مشاهده نشد ولی با اضطراب همبستگی معکوس ضعیفی وجود داشت (r=-0.27 و p=0.002).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر اضطراب بر کاهش کیفیت زندگی کاری پرستاران، توجه به اضطراب پرستاران بخصوص توسط مدیران ضروری است.

اهداف: بستری شدن در بیمارستان، به خصوص در بخش های ویژه، با توجه به شرایط و ویژگی های خاص خود، می تواند تنش زا باشد. هدف این مطالعه «تعیین عوامل تنش زای ناشی از بستری شدن در بیماران بخش مراقبت های قلبی» بود.روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی به روش نمونه گیری در دسترس بر روی 150 بستری در بخش مراقبت ویژه قلب بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر در سال 1388 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل مشخصات فردی و پرسشنامه والیسر بود. برای تحلیل آماری از آزمون پارامتری با نرم افزار SPSS18 استفاده شد.یافته ها: بالاترین عامل تنش زای جسمی، اتصال به مانیتور و بی خوابی و در زمینه عوامل تنش زای روانی، مشکل در انجام تکالیف شرعی و درخواست لوله ادرار و لگن و در زمینه تنش زای محیطی، صدای گفتگوی دیگران بود. بین میانگین نمرات عوامل تنش زای روانی با جنس، وضعیت اشتغال و میزان تحصیلات، ارتباط معنی دار مشاهده شد (p<0.05) و همچنین میان میانگین نمرات عوامل تنش زای جسمی با وضعیت اشتغال و تعداد بستری در سال گذشته ارتباط معنی دار مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری: یافته ها می تواند به پرستاران در جهت شناسایی عوامل تنش زا و ارتقای کیفیت مراقبت پرستاری کمک کند.

اهداف: در درمان های جایگزین کلیه، هدف تنها طولانی کردن زندگی و حفظ سلامتی نیست، بلکه حفظ و ارتقای کیفیت زندگی را نیز دربر می گیرد. این مطالعه، با هدف «بررسی وضعیت کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه» انجام شد.روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1388 بر روی 220 نفر از بیماران پیوند کلیه در شهر تهران، با روش نمونه های در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده شامل فرم جمع آوری اطلاعات فردی و پرسشنامه اندازه گیری کیفیت زندگی (SF-36) است. از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی و نرم افزار  SPSS14برای تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: میانگین کیفیت زندگی در این بیماران 60.6±18.7 و بیشترین و کمترین نمره به ترتیب در ابعاد درد 66.27±28.84 و محدودیت در ایفای نقش به دلایل جسمی 46.67±36.91 به دست آمد. بین نمره کل کیفیت زندگی بر حسب جنسیت، تفاوت معنی دار (p=0.001) مشاهده شد اما در بررسی ارتباط سایر متغیرهای جمعیت شناختی و نمره کل کیفیت زندگی ارتباط معنی دار مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: در این بررسی، میانگین کیفیت زندگی بیماران اندکی بیشتر از حد متوسط بود که با توجه به هزینه های پیوند و تحمیل فشارهای روانی و مالی زیاد بر بیماران و خانواده ایشان، لزوم شناسایی مسایل و مشکلات پیش روی این بیماران و نیز مسایل مختل کننده کیفیت زندگی ایشان، بیش از پیش روشن می شود.

اهداف: سندرم پاهای بی قرار، یک اختلال حرکتی است که با میل شدید به حرکت دادن پاها هنگام استراحت مشخص می شود. بیماران مبتلا، اغلب تکان های ماهیچه ای را تجربه می کنند که سبب مختل شدن خواب می شود. میزان شیوع سندرم پاهای بی قرار در بیماران بخش های مراقبت ویژه بیشتر از مردم عادی است. از این رو این مطالعه با هدف «بررسی ارتباط بین سندرم پاهای بی قرار با اختلال خواب» انجام شد.روش ها: در پژوهش توصیفی تحلیلی حاضر، سیصد بیمار بستری در بخش های ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرستان ارومیه در سال 1389 به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیکی، غربالگری سندرم پاهای بی قرار، شدت سندرم پاهای بی قرار و کیفیت خواب استفاده شد. برای تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS16 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد.یافته ها: 36.3 درصد بیماران بستری در بخش های ویژه، دارای نشانه های سندرم پاهای بی قرار بودند. در گروه دارای اختلال خواب 52.7 درصد و در گروه فاقد اختلال خواب بیست درصد مبتلا به سندرم پاهای بی قرار بودند. شانس ابتلا به سندرم پاهای بی قرار در افراد دارای اختلال خواب 4.45 برابر افرادی بود که فاقد اختلال خواب بودند و شانس ابتلا به سندرم پاهای بی قرار در افراد دارای اختلال خواب به مراتب بیشتر از افرادی است که فاقد اختلال خواب بودند.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای سندرم پاهای بی قرار و اختلال خواب در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه، استفاده از روش های غربالگری برای شناسایی آنها و تغییر در سبک زندگی برای کاهش عوامل خطر در این بیماران ضروری به نظر می رسد.