میکروبیولوژی دامپزشکی (پژوهشنامه دامپزشکی گرمسار)
سال:1392 | دوره:9 | شماره:2 (پیاپی 27) |تعداد مقالات:9

در جریان انجام این تحقیق که بمدت 18 ماه از 1389 الی 1391 صورت پذیرفت، در مجموع تعداد 8 جدایه انسانی مایکوباکتریوم بوویس که از میان 1320 بیمار مشکوک به سل اخذ شده بودند همراه با 68 جدایه گاوی این مایکوباکتریوم مورد مطالعه قرار گرفتند. ساختار ژن pncAتمام جدایه ها با هدف بررسی وضعیت مقاومت آنها نسبت به پیرازینامید با استفاده از روش PCR RFLP مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این همه جدایه ها بمنظور درک بهتر ارتباطات اپیدمیولوژیک میان آنها اسپولیگوتایپینگ گردیدند. آلودگی تنها 0.6 درصد از بیماران تحت مطالعه به مایکوباکتریوم بوویس در مقایسه با گزارشات مشابه از ایران، میزان پایین تری از فراوانی این باکتری را در میان بیماران نشان می دهد. ضمن آنکه تمام جدایه ها نسبت به پیرازینامید مقاوم بودند. با مراجعه به بانک اطلاعات بین المللی اسپولیگوتایپینگ (SPOLDB04) و مقایسه اسپولیگوتایپ های شناسایی شده در این تحقیق، دو تیپ ژنتیکی به نام های ST595 و ST694 در میان جدایه های انسانی و 12 تیپ ژنتیکی در میان جدایه های گاوی شناسایی گردیدند. تیپ ST595 تنها ژنوتایپ مشترک میان جدایه های انسانی و گاوی تحت مطالعه در این تحقیق شناخته شد. یافته های این پژوهش به مسوولین بهداشتی کشور خاطر نشان می نمایند که مایکوباکتریوم بوویس همچنان سلامت شهروندان ایرانی را در معرض تهدید قرار می دهد.

باکتریوفاژ درمانی از جمله راهکارهای جانبی نسبت به آنتی بیوتیک درمانی برای باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک هاست. ثابت شده که فاژ درمانی دارای یک سری مزایا است از جمله این که روشی بسیار اختصاصی، موثر و توانمند نسبت به آنتی بیوتیک هاست. هدف از این مطالعه جداسازی فاژهای اختصاصی باکتری اشریشیا کلی O157:H7 بود. برای جداسازی فاژ از نمونه های خاک، خاک کشاورزی غنی شده با کود حیوانی و فاضلاب استفاده شد.از روش ارزیابی نقطه ایی و تکنیک کشت دو لایه آگار نرم برای جداسازی فاژ و برای مشاهده ساختمان فاژ از میکروسکوپ الکترونی استفاده شد. اختصاصیت فاژ جدا شده نیز بررسی شد. فاژ باکتری اشریشیا کلی O157 از خاک کشاورزی غنی شده با کود حیوانی جدا شد. این فاژ پلاک های شفافی به قطر 0.2 0.2 mm روی باکتری ایی کلی O157 ایجاد می کرد ولی روی دیگر باکترها تاثیری نداشت. تعداد فاژ 3×104 pfu/ml بدست آمد. ویرون های فاژ با میکروسکوپ الکترونی مشاهده و تائید شدند. از فاژ حاد جدا شده در این مطالعه می توان برای کنترل بیولوژیکی باکتری ایی کلی O157 در حیوانات و یا مواد غذایی تازه استفاده کرد، بدون این که روی دیگر باکتری های فلور و یا کیفیت غذا تاثیری داشته باشد.

آرگاس پرسیکوس به عنوان یکی از دغدغه های دامپزشکی در طیور اهلی و وحشی مطرح است که سبب بروز ضعف، کم خونی، کاهش در تولید، کاهش در رشد و حتی مرگ و میر در پرندگان می شود. این کنه ناقل بسیاری از بیماری های مهم نیز می باشد. در این مطالعه تعداد 150 کنه ی بالغ آرگاس پرسیکوس در 15 گروه ده تایی شامل گروه های درمان و کنترل به صورت 3 بار تکرار قرار گرفتند. کنه ها به صورت انفرادی و استریل 3 5 ثانیه در سوسپانسیون قارچی حاوی 2.4×107 کنیدیوم در هر میلی لیتر غوطه ور شدند و در گروه کنترل نیز در آب مقطر استریل همراه با توئین 80 بدون اسپور غوطه ور شده و به مدت 20 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد قارچ های مورد آزمایش حدت متفاوتی داشتند. روز بیستم در کنه های آرگاس مرگ و میر و رشد میسلیوم های قارچی روی کنه های تحت درمان در جدایه ی 96.6 DENI 002 درصد و در سه جدایه IRAN 437 C، IRAN 715 C و 100 DEMI 002 درصد گزارش شد. به علاوه بین گروه های درمان و کنترل اختلاف معنی دار بود. مطابق نتایج، جدایه IRAN 437 C حادترین و DEMI 002 ضعیف ترین جدایه های قارچی مورد آزمایش در این مطالعه بودند. نتایج این تحقیق اثر کشندگی سویه های قارچی انتوموپاتوژن را به عنوان یک ترکیب بیوکنترل جایگزین علیه آرگاس پرسیکوس به عنوان یک کنه مهم در طیور نشان داد. تحقیقات بیشتری برای اثبات این نتایج در این زمینه نیاز است.

اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال عامل بیماری اورنیتوباکتریوز بوده و به عنوان یک عامل بیماریزای باکتریایی نوظهور در گله های ماکیان و بوقلمون شناخته شده است. بیماری مذکور سالانه سبب ایجاد ضایعات اقتصادی در صنعت مرغداری کشور می گردد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی شیوع سرمی عفونت ناشی از اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال در گله های طیور تخمگذار شهرستان تبریز می باشد. در بررسی حاضر مجموعا 135 قطعه طیور تخمگذار از 10 مرغداری مختلف از اطراف شهرستان تبریز بطور تصادفی انتخاب گردید و پس از انجام خونگیری، نمونه ها بلافاصله به آزمایشگاه ارسال شدند و پس از جداسازی سرم، آزمایش الایزا بر روی نمونه ها انجام گرفت. از مجموع 135 نمونه سرمی، 87 مورد مثبت (64.4 درصد) و 48 مورد منفی (35.6 درصد) گزارش گردید. نتایج نشان داد که میزان شیوع سرمی گزارش شده این بیماری، مشابه موارد گزارش شده قبلی در سایر استان های کشور می باشد.

مصرف بی رویه آنتی بیوتیک های مختلف در صنعت طیور منجر به حذف سالمونلاهای حساس و ابقای انواع مقاوم این باکتری (حاوی پلاسمید R) در دستگاه گوارش طیور می شود. با مصرف گوشت و تخم طیور احتمال انتقال عوامل مقاومت به باکتری های مقیم روده انسان وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین الگوی مقاومت نسبت به داروهای ضدمیکروبی و پروفایل پلاسمیدی در سالمونلا های جداشده از طیور صنعتی در استان آذربایجان غربی می باشد. در تحقیق حاضر 25 جدایه سالمونلا از محتویات روده لاشه های طیور مشکوک به سالمونلوز از سطح مرغداری های استان آذربایجان غربی جداسازی گردید. همه ی جدایه های سالمونلا با تکثیر ژن invA مورد تائید قرار گرفتند. جدایه های سالمونلا از نظر حساسیت به 10 آنتی بیوتیک رایج در صنعت طیور به روش انتشار دیسک مورد بررسی قرار گرفتند .پلاسمید جدایه ها با روش لیز قلیایی استخراج شد و ارتباط بین الگوی مقاومت نسبت به داروهای ضدمیکروبی و الگوی پلاسمیدی بررسی گردید. بیشترین و کمترین مقاومت در میان 25 جدایه به ترتیب مربوط به آنتی بیوتیک های تیامولین (21 مورد) و نالیدیکسیک اسید (3 مورد) بود. همچنین 19 جدایه دارای یک پلاسمید با اندازه تقریبی 20 19 کیلوباز بودند. درحالیکه 4 جدایه علاوه بر پلاسمید ذکر شده، پلاسمیدهای دیگری در اندازه های 3.5 کیلو باز و 2 کیلو باز داشتند. 2 جدایه از مجموع جدایه ها نیز فاقد پلاسمید بودند. جدایه های حاوی دو قطعه پلاسمیدی در مقایسه با جدایه هایی که تنها یک پلاسمید داشتند در برابر تعداد بیشتری از آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند. جدایه های فاقد پلاسمید نیز نسبت به جدایه های حاوی پلاسمید حساسیت بالایی را در برابر آنتی بیوتیک ها نشان دادند. بیشتر سالمونلاهای حاوی پلاسمید جدا شده از طیور دارای مقاومت دارویی چندگانه بودند. می توان نتیجه گیری نمود که پلاسمیدهای مقاومت در سالمونلاهای جداشده از طیور وجود داشته و بعلت مصرف بالای فراورده های غذایی با منشا طیور، احتمال انتقال مقاومت دارویی به انسان مورد انتظار است.

لیشمانیوز احشایی سگ ها یک بیماری تک یاخته ای زئونوز است که به طور بالقوه در انسان ها و سگ ها کشنده است. در ایران این بیماری شایع است و توسط لیشمانیا اینفانتوم سویه استاندارد ایرانleishmania infantum Lon49 ایجاد می شود. چندین پروتئین جهت واکسیناسیون مورد استفاده قرار گرفته است، یکی از این پروتئین ها، پروتئین lACK (receptors for activated C Kinase Leishmania homologue for) با وزن مولکولی36 کیلو دالتون است. با توجه به گسترش وسیع لیشمانیوز احشایی سگ ها در ایران در مطالعه حاضر کلونینگ مولکولی آنتی ژن محافظتی LACK لیشمانیا اینفانتوم سویه ایران جهت تولید پروتئین نوترکیب موثر مد نظر قرار گرفت. بدین منظور DNA ژنومیک لیشمانیا اینفانتوم سویه ایران استخراج و سپس به عنوان الگو جهت PCR استفاده شد. سپس محصول PCR قطعه LACK درون حامل pTZ57R/T کلون شد. پلاسمید نوترکیب استخراج و به وسیله آزمون های تعیین توالی، هضم با آنزیم های محدود کننده و PCR آزمایش شد. نتایج نشان داد که ژن LACK به درستی در حامل pTZ57R/T کلون شده است و همان طور که انتظار داشتیم قطعه، 939 جفت بازی است. این مطالعه اولین گام جهت طراحی DNA واکسن بر پایه قطعه LACK لیشمانیا اینفانتوم سویه ایران به منظور بیان پروتئین نوترکیب جهت مطالعات بعدی است.

بابزیوز و تیلریوز از بیماری های مهم منتقله توسط کنه می باشند که به علت کم خونی، لاغری، مرگ و میر و کاهش فراورده های دامی سبب خسارت اقتصادی زیادی در صنعت دامپروری کشور می شود. در این مطالعه با هدف بررسی میکروسکپی و ملکولی آلودگی به تیلریا و بابزیا در گاوهای سه منطقه آب و هوایی گرم و خشک، کوهستانی و خزری انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 270 نمونه خون حاوی ماده ضدانعقاد در فصول بهار و تابستان از گاوهای شهرستان یزد (منطقه کویری)، تربت جام (منطقه نیمه کوهستانی) و تنکابن و رامسر (منطقه خزری) جمع آوری گردید. نمونه های جمع آوری شده به آزمایشگاه منتقل گردید. ابتدا از نمونه های خون گسترش تهیه و سپس با گیمسا رنگ آمیزی شدند. همچنین DNA خون، با استفاده از کیت تجاری استخراج و سپس آزمایش PCR طی دو مرحله جهت تشخیص آلودگی به تیلریا و بابزیا در گاوهای موردبررسی انجام شد. در بررسی میکروسکوپی گسترش های خونی آلودگی به گونه های تیلریا در 4 نمونه خون ازگاوهای شهرستان یزد مشاهده گردید. همچنین با استفاده از روش PCR آلودگی به تیلریا آنولاتا در 12 نمونه خون از گاوهای شهرستان یزد، یک نمونه خون از گاوهای شهرستان تربت جام و 3 نمونه خون از گاوهای شهرستان های رامسر و تنکابن آلودگی را تایید نمود . در این مطالعه هیچ گونه آلودگی به بابزیا مشاهده نگردید. نتایج حاصله مبین اهمیت بیشتر آلودگی به تیلریا آنولاتا در گاوهای مناطق مختلف ایران می باشد.

کاندیدیازیس نوعی بیماری قارچی است که شایع ترین و مهم ترین عامل ایجادآن در دام و انسان، مخمر کاندیدا آلبیکنس می باشد. با توجه به افزایش مقاومت قارچ ها نسبت به داروهای ضدقارچی و وجود محدودیت های درمانی بیماری های قارچی نظیر گرانی و عوارض جانبی حاصل از آنها، بررسی ترکیبات جایگزین از جمله گیاهان داروئی ضرورت دارد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر دو اسانس گیاهی اکا لیپتوس و لاواندا (اسطوخودوس) بر رشد سویه های بالینی کاندیدا آلبیکنس جدا شده از دام های مبتلا به عفونت های مخاطی و جلدی و مقایسه آنها با کاندیدا آلبیکنس های مقاوم و حساس به ایتراکونازول می باشد. این مطالعه بر روی 20 سویه کاندیدا آلبیکنس به دست آمده از دام های (گاو و سگ) مبتلا به کاندیدیازیس جلدی و مخاطی صورت گرفت. جهت تعیین حساسیت نمونه ها به اسانس های اکالیپتوس و لاواندا از روش میکرودایلوشن براث استفاده شد. در این روش ابتدا اسانس ها دردی متیل سولفوکساید حل شدند و به نسبت 1:100 با محیط کشت RPMI رقیق شدند و رقت های سریالی از آنها در میکروپلیت تهیه شد پس از تلقیح نمونه های مخمری و طی زمان انکوباسیون و مقایسه آن ها با چاهک کنترل MICs تعیین شد. در این مطالعه MIC اکالیپتوس بر ضدکاندیدا آلبیکنس در دامنه 4 1024 ml/mlتعیین شد که بیشترین تغییرات در غلظت های 64 و 32 از نظر میزان رشد دیده شد همچنین MIC لاواندا در دامنه 1 256 ml/ml تعیین شد به طوری که بیشترین تغییرات رشد در غلظت های 16 و 8 دیده شد. نتایج نشان داد که اسانس های اکالیپتوس و لاواندا اثر ضد قارچی بسیار خوبی بر علیه کاندیدا آلبیکنس دارند. در این بررسی هر دو اسانس لاواندا و اکالیپتوس اثر ضد کاندیدائی خوبی نشان دادند و تفاوت معنی داری بین سویه های حساس و مقاوم به ایتراکونازول در میزان MIC آنها دیده نشد.