طب جانباز
سال:1395 | دوره:8 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

اهداف: ریه یکی از سه عضو اصلی است که بیشترین صدمات و عوارض ناشی از گاز خردل را متحمل می شود. تاثیر تمرینات تنفسی بر این عوارض در برخی از مطالعات مورد بررسی قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات تنفسی بر حجم های ریوی و میزان خستگی جانبازان شیمیایی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1394 در شهرستان اراک، 23 نفر از جانبازان شیمیایی ریوی که سابقه تماس با گاز خردل داشتند به روش نمونه گیری هدفمند و دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه تمرین تنفسی هشت هفته ای (سه جلسه در هفته، هر جلسه 45-30 دقیقه تنفس با لب های جمع شده و تنفس دیافراگمی) شرکت کردند. قبل و بعد از مداخله، عملکرد ریوی و شدت خستگی در هر دو گروه ارزیابی شد. داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 21 و با استفاده از آزمون T جفت شده و تحلیل کوواریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: تمرینات تنفسی در گروه تجربی باعث افزایش معنی دار میانگین شاخص های ریوی و کاهش معنی دار میانگین میزان خستگی شد (p<0.05)، ولی در گروه کنترل بین مراحل پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: تمرینات تنفسی می تواند منجر به بهبود الگوی تنفسی و کاهش سطح خستگی در جانبازان شیمیایی شود.

اهداف: کناره گیری عاطفی و هیجانی پدر جانباز از فرزندانش در کلیه مراحل رشد روانی آنها، به طور مکرر و مستمر آنها را در معرض فشارها و ضربات روانی قرار می دهد که باعث کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مهارت های مثبت اندیشی بر بهبود رابطه والد فرزندی دختران مقطع متوسطه خانواده جانبازان انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 30 دانش آموز دختر مقطع متوسطه خانواده جانبازان شهر اصفهان در سال تحصیلی 95-1394 به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه ولی فرزندی (فرم پدر) بود. آزمودنی های گروه آزمایش، آموزش مهارت های مثبت اندیشی را طی 8 جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند، ولی گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. پس از اجرای جلسات آموزشی، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در مرحله پس آزمون، میانگین نمره رابطه ولی فرزندی در گروه آزمایش (18.71±107.66) به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل (11.40±96.53) بود (p<0.05).نتیجه گیری: آموزش مهارت های مثبت اندیشی می تواند بر بهبود رابطه والد فرزندی دختران نوجوان خانواده جانبازان موثر باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اهداف: نگه داری و مراقبت از جانبازان قطع عضو، دارای عوارض جسمی و روانی متعددی است که بیشتر متوجه همسران آنها می شود و کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این مطالعه، بررسی کیفیت زندگی همسران جانبازان قطع عضو شهرستان همدان بود.ابزار و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، همسران 140 جانباز مرد قطع عضو تحت حمایت بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان همدان در سال 1393 به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسش نامه دوقسمتی شامل بخش مربوط به اطلاعات دموگرافیک و بخش مربوط به سنجش کیفیت زندگی با استفاده از پرسش نامه استاندارد 36سووالی کیفیت زندگی بود. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون کروسکال والیس و من ویتنی انجام شد.یافته ها: نمره کل کیفیت زندگی در همسران جانبازان 21.47±42.40 به دست آمد. بیشترین میانگین نمره کیفیت زندگی در حیطه سلامت روانی (20.37±54.50) و کمترین آن در حیطه سلامت عمومی (19.99±32.40) بود. اثر متغیرهای سن، نوع آسیب و بیماری قلبی بر کیفیت زندگی همسران جانبازان معنی دار بود (p<0.05)، ولی سایر متغیرهای دموگرافیک بر کیفیت زندگی آنها تاثیر معنی داری نداشتند (p>0.05).نتیجه گیری: سطح کیفیت زندگی همسران جانبازان قطع عضو شهرستان همدان پایین است و حتی حداکثر کیفیت زندگی که مربوط به سلامت روانی است نیز در سطح پایین قرار دارد.

اهداف: بررسی میزان رضایت جانبازان دچار قطع عضو، از پروتز و سرویس دهی در مراکز بهداشتی درمانی به منظور پی بردن به مشکلات و رفع آنها بسیار حایز اهمیت است. هدف این مطالعه، ارزیابی میزان رضایت جانبازان استفاده کننده از پروتز و خدمات پروتزی در مرکز ارتوز و پروتز کوثر تهران بود.ابزار و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1394، 100 نفر از جانبازان با قطع عضو ترانس تیبیال استفاده کننده از پروتز اندام تحتانی مرکز کوثر تهران (ایران) به صورت سرشماری در مطالعه شرکت کردند. رضایت این افراد از پروتز و خدمات پروتزی توسط پرسش نامه رضایت سنجی OPUS (بررسی استفاده کنندگان ارتوز و پروتز) مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیزهای آماری به کمک نرم افزار SPSS 22 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون پست هوک و آزمون مجذور کای انجام شد.یافته ها: میانگین نمره رضایت از پروتز 11.62±45.94 بود که بیشترین امتیاز مربوط به آسان پوشیده شدن پروتز و کمترین امتیاز مربوط به هزینه های تعمیر و تعویض قطعات پروتزی بود. همچنین میانگین نمره رضایت از خدمات 22.14±65.77 به دست آمد که بیشترین امتیاز مربوط به ادب و احترام مناسب کارمندان و کمترین امتیاز مربوط به آموزش دریافت شده برای استفاده و نگه داری از پروتز بود.نتیجه گیری: رضایت جانبازان قطع عضو ترانس تیبیال از پروتز و خدمات پروتزی در سطح نسبتا بالایی است، اما این نسبت در مورد هزینه های مربوط به تعمیر و تعویض قطعات پروتزی و آموزش کافی به منظور استفاده و نگه داری از پروتز کاهش می یابد.

اهداف: معلولیت و ناتوانی، کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. این تاثیر در افراد دچار معلولیت ناشی از حوادث و در جانبازان جنگ یکسان نیست. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و مقایسه کیفیت زندگی در جانبازان و معلولان غیرجانباز پاراپلژی استان مازندران انجام شد.ابزار و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1394، 29 جانباز پاراپلژی تحت پوشش بنیاد شهید استان مازندران و 106 معلول پاراپلژی تحت پوشش سازمان بهزیستی استان مازندران به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش نامه مشخصات دموگرافیک (سن و سطح تحصیلات) و پرسش نامه 36 سووالی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SF-36) جمع آوری شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون T مستقل و آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه جانبازان (7.82±44.37) به صورت معنی داری از گروه معلولان (7.94±36.57) بیشتر بود (0.0001=p). همچنین میانگین نمرات کیفیت زندگی در ابعاد عملکرد جسمانی، نقش عاطفی، سلامت روان، عملکرد اجتماعی و سلامت عمومی در گروه جانبازان به طور معنی داری بالاتر از گروه معلولان بود (p<0.05).نتیجه گیری: کیفیت زندگی جانبازان و معلولان غیرجانباز پاراپلژی استان مازندران در وضعیت مطلوبی نیست و معلولان غیرجانباز در مقایسه با جانبازان از کیفیت زندگی پایین تری برخوردارند.

اهداف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک آسیب های واردشده به اندام تحتانی و وجود فاکتورهای خطر در جانبازان مبتلا به اختلالات عصبی- اسکلتی- عضلانی مچ و پا بود.ابزار و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 795 جانباز مبتلا به اختلالات عصبی- اسکلتی- عضلانی مچ و پا در 8 استان ایران طی سال های 1392 تا 1394 به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمعیت شناختی، نوع اختلال عصبی- اسکلتی- عضلانی مچ و پا، تعداد دفعات جراحی پای مبتلا، بروز حوادث منجر به آسیب جسمی در سال منتهی به مطالعه، بستری و وجود مصدومیت همراه جمع آوری شد. نرم افزار SPSS 22 و آزمون های مجذورکای، همبستگی پیرسون، آنووا و کروسکال والیس جهت تحلیل آماری استفاده شد.یافته ها: محدودیت در دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ در 282 نفر (35.5%) در پای راست و در 259 نفر (32.6%) در پای چپ مشاهده شد. کوتاهی پای راست در 302 نفر (38.0%) و کوتاهی پای چپ در 285 نفر (%35.8) دیده شد. شایع ترین ضایعات اعصاب محیطی پای راست سیاتیک (10.2%) و پرونئال (9.9%) و پای چپ پرونئال (10.4%) و سیاتیک (7.7%) بود. طی یکسال منتهی به مطالعه 97 نفر (12.2%) دچار حوادث منجر به آسیب جسمی شده بودند. ارتباط کاملا معناداری میان نوع مصدومیت ها به جز مچ و پا با تعداد روزهای غیبت از کار (0.01=p)، بستری در بیمارستان و با آسیب های همراه (p<0.001) و درصد جانبازی با بروز حادثه در سال منتهی به مطالعه (p<0.001) مشاهده شد.نتیجه گیری: محدودیت دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ و پا و کوتاهی اندام تحتانی، فراوان ترین آسیب های جانبازان مبتلا به اختلالات عصبی- اسکلتی- عضلانی مچ و پا هستند. همچنین وجود مجروحیت های همراه از مهم ترین فاکتورهای خطر در بروز حوادث برای این جانبازان است.