پوست و زیبایی
سال:1389 | دوره:1 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: درمان سالک خصوصا با عامل Leishmania tropica یکی از چالش های مهم بهداشتی است. ترکیبات آنتی موان به عنوان تنها درمان استاندارد نیاز به تزریق مکرر دارد. در این مطالعه میزان اثر بخشی تزریق داخل ضایعه ای گلوکانتیم هفته ای یک بار با تزریق هفته ای دو بار در بیماران مبتلا به سالک نوع شهری، مقایسه شده است.روش اجرا: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که در سال های 1385 و 1386 در شهر بم انجام شد. تعداد 224 بیمار مشکوک به سالک موردمعاینه قرار گرفتند و تعداد 96 بیمار با ضایعه سالک با عامل لیشمانیا تروپیکا بعد از اخذ رضایت داوطلبانه وارد مطالعه شدند. بیماران بر اساس توالی اعداد تصادفی تهیه شده رایانه به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند و یک گروه تحت درمان تزریق داخل ضایعه ای گلوکانتیم هفته ای یک بار و گروه دیگر تحت درمان تزریق داخل ضایعه ای گلوکانتیم هفته ای دو بار قرار گرفتند. در بدو ورود به مطالعه و هر هفته مشخصات ضایعات در هر بیمار بررسی و اندازه زخم و سفتی پوست (Induration) ثبت شد. بهبودی به صورت راپیتلیازاسیون کامل و از بین رفتن سفتی مد نظر قرار گرفت و در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون های t، Chi2 و برای مقایسه طول زمان بهبودی از تحلیل بقا و آزمون Log-Rank استفاده شد. ارزش احتمالی کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: 48 بیمار با 58 ضایعه مطالعه را کامل کردند. در هفته دوازدهم مطالعه، بهبودی کامل در 24 ضایعه از 27 ضایعه (89%) که تحت درمان تزریق هفته ای یک بار قرار گرفته بودند، دیده شد. متوسط زمان بهبودی در این گروه 10±70 روز بود. بهبودی کامل در گروهی که با تزریق هفته ای دو بار درمان شده بودند در 24 ضایعه از 31 ضایعه (77%) مشاهده شد و متوسط زمان بهبودی در این گروه 5±58 روز بود. میزان بهبودی و زمان بهبودی اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان نداد.نتیجه گیری: اثربخشی تزریق داخل ضایعه ای گلوکانتیم هفته ای یک بار با تزریق هفته ای دو بار برای درمان سالک با عامل لیشمانیا تروپیکا یکسان می باشد.

زمینه و هدف: گاز خردل به عنوان گاز تاول زا موجب آسیب های متنوعی در اعضای مختلف بدن از جمله پوست می شود که موجب تغییر در اجزای سلولی از جمله DNA و تظاهرات بالینی شایع از جمله خارش مزمن می گردد. ملکول TGF-β1 به عنوان یک سیتوکین با اعمال متنوع از جمله مهار رشد سلولی و تعدیل و سرکوب التهاب نقش مهمی در پروسه التهاب پوستی ایفا می کند به طوری که نقش ضد التهابی این ملکول و گیرنده های آن در التهاب پوستی و بیماری های شایع دیده شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی بیان ژن TGF-β1 در جانبازان شیمیایی مواجهه یافته با گاز خردل و رابطه آن با شدت خارش آنان بود.روش اجرا: 17 جانبار شیمیایی مواجهه یافته با گاز خردل، 17 بیمار با درماتیت تماسی مزمن و 10 فرد سالم وارد مطالعه شدند. ارزیابی بیان ژن TGF-β1 در نمونه پوستی آن ها توسط RT-PCR نیمه کمی و متعاقب آن توسط ایمونوهیستوشیمی و طبقه بندی بیماران بر اساس سیستم نمره دهی شدت خارش (3-0) انجام گرفت.یافته ها: کاهش معنی داری در درصد بیان و شدت بیان ژن TGF-β1 در گروه مصدومین شیمیایی در مقایسه با گروه درماتیت تماسی مزمن و گروه سالم دیده شد (P<0.05). هم چنین با عدم بیان ژن TGF-β1، شدت خارش در گروه بیماران به طور معناداری افزایش یافت (P<0.05).نتیجه گیری: فاکتور رشد تغییر دهنده بتا1 (TGF-β1)  نقش قابل توجهی را در ضایعات التهابی پوستی مزمن ناشی از گاز خردل ایفا می کند.

زمینه و هدف: در سال های اخیر تاثیر متقابل بین روان و پوست در ایجاد برخی از بیماری ها مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی انواع بیماری های پوستی در بیماران بخش روان پزشکی بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل انجام گردید.روش اجرا: این مطالعه مقطعی بر روی 250 بیمار بستری در بخش روان پزشکی بیمارستان شهید یحیی نژاد شهرستان بابل انجام شد. پوست این بیماران توسط کارورز، مورد معاینه قرار گرفته و در صورت لزوم معاینه توسط متخصص پوست انجام شد. برای تمامی بیماران، پرسش نامه از پیش طراحی شده بر مبنای معاینه تکمیل گردید. هم چنین شرح حال بیمار و اطلاعات پرونده مربوط به تشخیص بیماری روانی استخراج شده و در پرسش نامه ثبت گردید. توصیف و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام و P<0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: در افراد مورد بررسی 109 بیمار (43.6%) مرد و 141 بیمار (56.4%) زن بودند. شایعترین بیماری روانی افسردگی ماژور (35.6%) و اختلال وسواسی جبری (21.6%) بود. 166 مورد (66.4%) بیماری های پوستی داشتند که 66 نفر (39.8%) مرد و 100 نفر (60.2%) زن بودند. آکنه، آلوپسی آره آتا، خارش مزمن لیکنیفیه، کاندیدیازیس دهانی شایعترین بیماری های پوستی در بیماران مورد بررسی بودند. بین وجود عامل تنش (stressor) در شش ماه پیش از بروز بیماری پوستی در بیماری های اگزمای تماسی، خارش مزمن لیکنیفیه، آکنه و روزاسه ارتباط معنی داری وجود داشت. ابتلا به اسکیزوفرنی با هرپس دهانی در ارتباط بود (P=0.002). هم چنین شپش سر با استرس پس از سانحه ارتباط معنی داری داشتP=0.004) ).نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای بیماری های پوستی در بیماران بستری در بخش روان پزشکی، همکاری بیشتر بین درماتولوژیست و روان پزشک می تواند در درمان بسیاری از بیماری ها کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: ملاسما یک هیپرپیگمانتاسیون قرینه اکتسابی قهوه ای رنگ بر روی صورت یا گردن می باشد که تاثیرات واضح احساسی و روانی بر بیماران مبتلا دارد. با وجود اینکه این بیماری در زنان به ویژه در سنین باروری شیوع دارد تاثیر آن بر کیفیت زندگی این جمعیت ناشناخته است. هدف این مطالعه بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در مبتلایان به ملاسمای مراجعه کننده به درمانگاه های تخصصی پوست در شهر کرمان می باشد.روش اجرا: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و با انجام معاینه بالینی و تکمیل پرسش نامه روی 200 بیمار مبتلا به ملاسما انجام شد. جهت بررسی شدت ملاسما از شاخص (Melasma Area and Severity Index) MASI و برای ارزیابی کیفیت زندگی از پرسش نامه های سنجش کیفیت زندگی در بیماری های پوست DLQI (Dermatology Life Quality Index) و سنجش کیفیت زندگی در ملاسما MELASQOL (Melasma Quality of Life Scale) استفاده شد.یافته ها: 200 نفر با میانگین سنی 6.42±31.86 سال (با دامنه سنی 55-18 سال) بررسی شدند. میانگین نمرات DLQI و MELASQOL به ترتیب 4.48±6.90 و 14.95±40.24 بود. در 113 نفر (65.5%) ملاسما تاثیر واضـحی در کیفـیت زنـدگـی بیمـاران گذاشته بود. ارتباط معنادار بین نمرات پرسش نامه های کیفیت زندگی و شاخص شدت بیماری مشاهده شد (P<0.001). بر اساس پرسش نامه DLQI بیشترین اختلال مربوط به احساسات و عواطف بود و بر اساس پرسش نامه MELASQOL نیز عصبی شدن و دستپاچگی به علت وضعیت پوست بر کیفیت زندگی تاثیر گذاشته بود.نتیجه گیری: ملاسما به وضوح بر کیفیت زندگی مبتلایان تاثیر داشته از این رو پزشک معالج علاوه بر درمان های دارویی و فیزیکی بایستی به تاثیر مخرب روانی ـ اجتماعی اختلالات رنگ دانه ای نیز توجه نماید.

زمینه و هدف: نارسایی کلیوی مزمن یک وضعیت بالینی است که در آن عملکرد کلیه ها کاهش یافته است. نارسایی کلیوی مزمن همراه با تظاهرات پوستی متعددی است که با شروع دیالیز ممکن است تظاهرات پوستی جدیدی نیز ظاهر شود. هدف از این مطالعه بررسی شیوع مشکلات پوستی در میان بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مزمن تحت دیالیز بود.روش اجرا: این مطالعه مقطعی بر روی 60 نفر از بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مزمن مراجعه کننده به تنها مرکز دیالیز استان در بیمارستان شهید محمدی صورت گرفت. بیماران از نظر تغییرات پوستی توسط متخصص پوست مورد معاینه دقیق قرار گرفتند. جهت توصیف و تحلیل داده های آماری از نرم افزار SPSS 16 و آزمون های آماری t و Chi2 استفاده شد. سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: شایع ترین یافته ها، خشکی پوست در 78.3%، رنگ پریدگی در 71.7% و خارش در 58.3% بیماران بود. سایر یافته های بالینی شایع به ترتیب عبات بودند از: ناخن half & half (35%)، هیپوملانوز قطره ای ایدیوپاتیک (33.3%)، زردی پوست (31.7%)، هیپرکراتوز زیر ناخن (30%)، اونیکولیز (20%)، شیار عرضی ناخن (15%)، cherry انژیوما (15%)، هیپرپیگمانتاسیون پوست (15%) و پورپورا (13.3٪).نتیجه گیری: نارسایی کلیوی مزمن با تظاهرات پوستی متعددی همراه است که می تواند به علت دیالیز یا بیماری زمینه ای باشد. این تغییرات بسیار متنوع است که شایع ترین آنها خشکی پوست و رنگ پریدگی می باشد. تشخیص زودرس این مشکلات ممکن است در کاهش ابتلا و بهبود کیفیت زندگی این بیماران موثر باشد.

زمینه و هدف: خارش معمولا به دلیل بیماری های پوستی اولیه و یا بیماری های سیستمیک رخ می دهد. خارش ناحیه کشاله ران می تواند به دلایل متفاوتی نظیر قارچ، اگزما، بیماری های باکتریایی و نورودرماتیت، گال و سایر بیماری های پوستی به وجود آید. این مطالعه با هدف تعیین علل خارش کشاله ران در زنان انجام شد.روش اجرا: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی زنانی که از ابتدای زمستان 85 تا پایان پاییز 86 به علت خارش کشاله ران به درمانگاه های پوست و زنان بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل مراجعه کرده بودند انجام شد. اطلاعات لازم مشتمل بر نام، سن، قد، وزن، سابقه مصرف داروی قبلی، درگیری زوج جنسی یا سایر افراد خانواده، مدت زمان درگیری، بیماری زمینه ای قبلی و نتیجه معاینه در پرسش نامه ای با کسب رضایت کتبی برای هر نفر ثبت شد.یافته ها: تعداد بیماران مبتلا به خارش کشاله ران 115 نفر بود. میانگین سنی افراد موردمطالعه 41.2 سال با طیف سنی 75-15 بود. بیشتر افراد موردمطالعه در گروه سنی 46-55 سال با 33 مورد (28.7%) قرار داشتند. بیشتر بیماران دارای  Body Mas Index (BMI) 25 تا 29.9 کیلوگرم بر متر مربع (اضافه وزن)، با 33 مورد (28.7%) بودند. بیشترین موارد ابتلا در فصل تابستان با 48 مورد (41.7%) مشاهده گردید. شایع ترین علل خارش کشاله ران در تمام فصول، سنین و تقسیم بندی های BMI به ترتیت کچلی کشاله ران با 55 مورد (47.8%) و درماتیت سبورئیک با 29 مورد (25.1%) بود.نتیجه گیری: توجه به علل شایع خارش کشاله ران، فصل بروز و وزن بیماران می تواند پرسنل پزشکی را در تشخیص و درمان زودرس بیماری کمک نماید.

ان ـ استیل سیستئین N-acetylcyctein (NAC) متابولیت استیله سیستئین بوده و توسط FDA برای درمان مسمومیت با استامینوفن مجوز گرفته است. NAC از یک سو با افزایش گلوتاتیون به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کند و هم چنین ازطریق تامین گلوتاتیون از مسمومیت ناشی از پاراستامول جلوگیری می کند. ازسویی دیگر، NAC موکولیتیک، ضدالتهاب و پیش ساز گلوتامات نیز هست و از این طریق در بیماری های مختلفی کاربرد پیدا می کند.با توجه به اثرات مختلف فارماکولوژیک NAC و بی ضرری نسبی آن، طی سالیان اخیر تمایل به استفاده از NAC برای مصارف گوناگون افزایش یافته است. در این مقاله، کاربردهای احتمالی این ماده در درماتولوژی مرور خواهد شد.

سودوکاپوسی سارکوما یا آکروآنژیودرماتیت یک بیماری آنژیوپرولیفراتیو خوش خیم است که شباهت های بالینی و بافت شناسی بسیاری با کاپوسی سارکوما دارد. تظاهرات بیماری شامل ایجاد ماکول، پاپول یا پلاک های مایل به بنفش در اندام تحتانی است که اکثر اوقات با نارسایی مزمن وریدی یا مالفورماسیون های شریانی ـ وریدی مادرزادی یا اکتسابی همراهی دارد. پاتوژنز آن به خوبی شناخته نشده است اما به نظر می رسد با ایسکمی ناشی از اختلال درناژ وریدی یا مالفورماسیون شریانی ـ وریدی مرتبط باشد. تشخیص آن با مطالعه بافت شناسی حاصل از بیوپسی ضایعات است. درمان های مختلفی برای سودوکاپوسی سارکوما پیشنهاد شده است که درمان های نگهدارنده یا اصلاح کننده اختلالات عروقی را شامل می شود.این مقاله به معرفی آقای 28 ساله ای می پردازد که با پلاک خطی قهوه ای در اسکار مربوط به ترومای 3 ماه قبل مراجعه کرد و پس از انجام بیوپسی تشخیص سودوکاپوسی سارکوما مطرح شد.