مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال:1396 | دوره:24 | شماره:2 |تعداد مقالات:16

مقدمه: جراحی بای پس عروق کرونری هنوز درمان انتخابی برای بیماران با بیماری شدید عروق کرونری در سرتاسر دنیا محسوب می شود. همواره سعی بر این بوده تا با انجام اقدامات قبل و بعد از عمل میزان بقا و کیفیت زندگی بیماران افزایش یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای تغییرات بازیافت ضربان قلب قبل و بعد از بازتوانی قلبی در این بیماران است.روش کار: در این مطالعه کار آزمایی بالینی، 70 بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونری مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تمامی بیماران 12 جلسه بازتوانی در نظر گرفته شد، قبل از شروع بازتوانی و بعد از اتمام جلسات بازتوانی بیماران تحت تست ورزش به روش استاندارد بروس قرار گرفتند و میزان بازیافت ضربان قلب قبل و بعد از این جلسات مورد محاسبه قرار گرفت. سرانجام کلیه اطلاعات مربوط به بیماران وارد نرم افزار SPSS.19 گردید و تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری تی زوجی انجام شد.یافته ها: میانگین بازیافت ضربان قلب قبل از بازتوانی در میان بیماران 21.01±7.74 و همین میانگین پس از بازتوانی 25.54±7.62 بود (0.000= P). میانگین بازیافت ضربان قلب در گروه بیماران با عملکرد نرمال بطن چپ قبل از انجام بازتوانی 22.33±7.42، و پس از آن 25.17±6.59 بود. در بیماران با اختلال عملکرد خفیف بطن چپ قبل از انجام بازتوانی 20.23±8.48 و پس از آن 24.85±8.02بود. در بیماران با اختلال عملکرد متوسط بطن چپ قبل از انجام بازتوانی 20.84±3.87، و پس از آن 30.67±8.41بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین بازیافت ضربان قلب پس از بازتوانی به نسبت قبل از آن، به طور معنی داری افزایش می یابد.

مقدمه: سنگ های ادراری دومین بیماری شایع و مزمن کلیه محسوب می شود و امروزه بعد از گذشت 30 سال از اختراع دستگاه سنگ شکن برون اندامی، این روش شایعترین روش درمان آنهاست. با توجه به لزوم کنترل درد حین سنگ شکنی این مطالعه با هدف مقایسه اثر قرص دیکلوفناک سدیم و قرص استامینوفن کدئین بر روی کاهش درد حین سنگ شکنی برون اندامی با امواج شوکی انجام شد.روش کار: افراد مورد مطالعه بعد از امضا رضایت نامه بیماران در 3 گروه 30 نفری به صورت تصادفی وارد مطالعه شده و در گروه اول و دوم یکساعت قبل از عمل قرص استامینوفن کدئین (625mg استامینوفن + 20mg کدئین) و قرص دیکلوفناک سدیم (50mg) به صورت خوراکی تجویز شد و گروه سوم قبل از عمل دارویی دریافت ننمودند. شدت درد حین سسنگ شکنی بر حسب مقیاس درد چهار گزینه ای (Four point Scale) سنجیده شد.یافته ها: افراد شرکت کننده از نظر سن و جنس و وزن باهم تفاوت معنا داری نداشتند. میانگین شدت درد حین سنگ شکنی در سه گروه تفاوت معنی داری نداشت، اگر چه مقدار مورفین تجویز شده و شدت درد در هر دو گروه دریافت کننده استامینوفن و دیکلوفناک سدیم کمتر از گروه سوم بود اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (0.086= P).نتیجه گیری: تجویز استامینوفن کدیین و دیکلوفناک سدیم یک ساعت قبل از انجام سنگ شکنی اثر مشابهی در کنترل درد بیماران دارند.

مقدمه: بروسلوز یک بیماری آندمیک در ایران و مشترک انسان و دام است. برخی گزارش ها نشان می دهد که افراد خانواده مبتلایان به بروسلوز ریسک فاکتورهای مشابه دارند ولی ناشناخته باقی می مانند. هدف از این مطالعه غربالگری اعضای خانواده بیماران بروسلوز برای یافتن بیماران تشخیص داده نشده در همدان بود.روش کار: تعداد 230 عضو خانواده بیماران بروسلوز مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه سرم برای تست آگلوتیناسیون استاندارد (STA)، کومبس رایت، و 2- مرکاپتواتانول (2ME) تهیه شد. تمامی موارد تیتر STA£80، 2ME£40، (1.80 و 1.40) همراه با علائم بالینی قابل انطباق با بیماری بروسلوز، به عنوان بیمار در نظر گرفته شدند. پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک، سوابق بیماری، ریسک فاکتورها و علائم بروسلوز برای هر بیمار تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-17 آنالیز شد.یافته ها: چهل و هشت نفر (20.8%) از اعضای خانواده بیماران دارای تست سرولوژی مثبت بروسلا بودند و بیشتر آنها (31 نفر) بطور همزمان علایم بیماری را داشتند. شایع ترین شکایت بیماران کمردرد (41.7%)، خستگی (41.7%) و آرترالژی (39.6%) بودند. بین سرولوژی مثبت بروسلا با سابقه قبلی بیماری، تماس با دام، و علائم بالینی رابطه معنی داری وجود داشت. همه موارد سرولوژی مثبت که علامت دار بودند، درمان ضد بروسلا دریافت کردند و بدون عارضه بهبود یافتند.نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، اعضای خانواده بیماران بروسلوز در معرض خطر بیماری هستند، و غربالگری اعضای خانواده راه مناسبی برای تشخیص زودتر و درمان مناسب بیماری است. اما صرفه اقتصادی غربالگری باید بررسی شود تا بتوان برای بکارگیری برنامه غربالگری در سطح ملی تصمیم گرفت.

مقدمه: رتینوپاتی یکی از مهم ترین عوارض دیابت ملیتوس می باشد که در نتیجه هیپرگلیسمی مزمن، استرس اکسیداتیو و التهاب ایجاد می شود. فاکتور رشد توموری (TGF-b2) یکی از فاکتورهای مهم دخیل در مسیر التهاب ناشی از هیپرگلیسمی می باشد. از طرفی سیر به عنوان یک ترکیب گیاهی پرمصرف در رژیم غذایی ایرانیان به حساب می آید که اثرات هیپوگلیسمیک و آنتی اکسیدانی دارد، لذا در این مطالعه اثرات عصاره آبی این گیاه در میزان بیان ژن و پروتئین TGF-b2 در رت های دیابتی نوع 1 مورد مطالعه قرار گرفته است.روش کار: در این مطالعه تجربی بیست و چهار رت نر نژاد ویستار به چهار گروه 6 تایی کنترل سالم، دیابتی نوع 1، دیابتی نوع 1 درمان شده با عصاره سیر و کنترل سیر تقسیم شدند. برای القا دیابت از استرپتوزوتوسین (65mg/kg) (STZ) استفاده شد و هفت روز بعد از تزریق، میزان قند خون در رت ها توسط گلوکومتر اندازه گیری شد. قند بالاتر از300mg/dL به عنوان دیابت نوع 1 در نظر گرفته شد. تیمار رت ها توسط عصاره آبی سیر (1ml/100g) به صورت گاواژ به مدت 30 روز انجام شد. در پایان زمان تیمار، نمونه سرم آنها جداسازی شد و جهت سنجش میزان گلوکز در -20oC ذخیره گردید. همچنین چشم رت ها و سپس بافت شبکیه آن ها سریعا خارج شد و در -70oC برای بررسی بیان ژن و میزان پروتئین، ذخیره شد. جهت بررسی بیان ژن، استخراج RNA، سنتز cDNA و Real time PCR انجام شد. جهت سنجش میزان پروتئین TGF-b2 از روش الایزا استفاده شد.یافته ها: میزان بیان ژن TGF-b2 در رت های دیابتی، افزایش 1.37برابری را نسبت به گروه کنترل نشان داد، در حالیکه در رت های دیابتی تیمار شده با عصاره سیر، کاهش 1.96 برابری نسبت به گروه دیابتی درمان نشده مشاهده گردید. میزان پروتئین TGF-b2 در رت های دیابتی، افزایش 3.08 برابری را نسبت به گروه کنترل نشان داد، در حالیکه در رت های دیابتی تیمار شده با عصاره سیر، کاهش 2.56 برابری نسبت به گروه دیابتی درمان نشده مشاهده گردید.نتیجه گیری: عصاره سیر سبب کاهش معنی دار سطح TGF-b2 در بافت شبکیه رت های دیابتی شده است. از آنجائیکه TGF-b2 یک فاکتور اساسی در ایجاد التهاب و آسیب به شبکیه می باشد، لذا می توان انتظار داشت که مصرف سیر، با کاهش میزان این پروتئین بتواند در تقلیل عوارض دیابت موثر باشد.

مقدمه: استرس اکسیداتیو و تغییر در ظرفیت آنتی اکسیدانی از جمله عوامل موثر در پاتوژنز دیابت هستند. ویتامین E و آستازانتین آنتی اکسیدان های قوی هستند و در کاهش استرس اکسیداتیو موثر می باشند. این مطالعه تاثیر ویتامین E و آستازانتین را بر ساختار بافتی پروستات، سمینال وزیکول و اپیدیدیم موش های دیابتی بررسی می کند.روش کار: در این مطالعه تجربی 28 سر موش صحرایی نر به چهار گروه کنترل دریافت کننده روغن سویا، گروه دیابتی دریافت کننده روغن سویا و گروه دیابتی دریافت کننده ویتامین E و گروه دیابتی و دریافت کننده آستازانتین تقسیم شدند. جهت ایجاد دیابت، استرپتوزوتوسین (Streptozotocin) به میزانmg/Kg 55 به صورت داخل صفاقی تزریق شد. گروه درمان، ویتامین E به میزانmg/kg 0.72 و استازانتینmg/kg 720 به مدت 50 روز دریافت نمودند. غدد پروستات، سمینال وزیکول و اپیدیدیم با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در پروستات ارتفاع اپی تلیوم غدد در گروه دیابتی کاهش (0.05> P) و در گروه های تیمار شده افزایش نشان داد (0.05 > P). قطر آسینی ها نیز در گروه دیابتی افزایش و در گروه های تیمار با استازانتین کاهش معنی دار نشان داد (0.05 < P). در اپی دیدیم ارتفاع اپی تلیوم در گروه دیابتی افزایش (0.05 < P) و در گروه های تیمار شده کاهش نشان داد. در سمینال وزیکول ارتفاع اپی تلیوم و قطر هسته در گروه دیابتی کاهش یافته بود (0.05 < P). ویتامین E و استازانتین نیز موجب کاهش این پارامترها شدند (0.05 > P).نتیجه گیری: استازانتین و ویتامین E می توانند موجب بهبود تغییرات بافتی ناشی از دیابت در اپی دیدیم و پروستات شوند.

مقدمه: حشرات بزرگترین رده را در شاخه بندپایان تشکیل می دهند و شامل راسته ها و خانواده های متعددی هستند که مهم ترین آن ها از لحاظ پزشکی راسته دوبالان و خانواده کولیسیده می باشد. تعدادی از گونه های این خانواده، به علت خونخواری از انسان به عنوان مسوول انتقال عوامل بیماری زای بسیاری از بیماریها از قبیل مالاریا، فیلاریازیس، آنسفالیت، تب زرد و تب دنگی در دنیا شناخته شده اند. از انجاییکه درخصوص تعیین فون پشه های موجود در شهرستان پلدختر تحقیقی انجام نشده و اطلاعات دقیقی در دست نیست از این رو این مطالعه با هدف تعیین فون پشه های کولیسیده (Diptera: Culicidae) در شهرستان مذکور واقع دراستان لرستان انجام گرفت.روش کار: دراین مطالعه فونستیک و مقطعی - توصیفی چهار منطقه شهری و نیز چهار منطقه روستایی در هریک از جهات جغرافیایی چهار گانه شهرستان پلدختر انتخاب گردید. درهر یک از مناطق شهری دو مکان و در هر منطقه روستایی چهار مکان که شامل دو مکان انسانی و دو مکان حیوانی بود تعیین و از اوایل فروردین 1394 تا اوایل دی ماه 1394 بصورت ماهانه اقدام به جمع آوری لارو، شفیره و پشه های بالغ خانواده کولیسیده گردید. روش های نمونه گیری برای لارو، شفیره و بالغ بصورت ملاقه زنی، گزش شبانه جمع آوری کلی و استفاده ازآسپیراتور بود. مشخصاتی شامل نام جمع آوری کننده، تاریخ جمع آوری، کد مربوط به زیستگاه، وضعیت زیستگاه (دایمی یا موقت)، نوع پوشش گیاهی، نوع بستر، وضعیت نور خورشید در فرم مربوط ثبت شد. به کمک منابع و کلیدهای تشخیص شناسایی معتبر اقدام به شناسایی نمونه ها شد و داده های بدست آمده به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: در این بررسی درمجموع 5392 نمونه از پشه های کولیسیده مشتمل بر 1818 پشه بالغ و 3574 لارو در نقاط تعیین شده از سطح مناطق شهری و روستایی مورد مطالعه شهرستان پل دختر جمع آوری شد. بدین ترتیب سه جنس شامل آنوفل (21.9 درصد)، کولکس (64.6 درصد) و کولیسیتا (13.5 درصد) و دوازده گونه شامل: Cx.theileri، Cx.mimeticus، Cx.perexiguus، Cx.hortensis، Cx.pipiens، Cx.sitiens، Cx.tritaeniorhynchus Culiseta langiareolata، An. Superpictus An.stephensi، An.turkhudi و An.dthali. تشخیص داده شدند. کولکس پی پینس گونه غالب (19.9 درصد) و کولکس تیلری (19.5 درصد) پس از آن بیشترین وفور را به خود اختصاص دادند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر حضور گونه های مختلف پشه ها در سراسر شهرستان پلدختر می باشدو می تواند زمینه ساز انجام مطالعات جامع تر و ویژه در خصوص نقش احتمالی گونه های مختلف پشه ها در معضلات بهداشتی و پزشکی انسان و دامپزشکی در آینده باشد.

مقدمه: واکنش بافتی نخ بخیه های مورد استفاده در اعمال جراحی داخل دهانی موضوع مهمی بوده ومی تواند در تشدید زمینه التهاب دخالت نماید، این مطالعه با هدف مقایسه واکنش بافتی ایجاد شده اطراف سه نوع نخ بخیه Demesilk که تولید خارج کشور (Demetechcorporation، USA) و Pedsilk، Suture که تولید داخل کشور و غیرقابل جذب طبیعی هستند بر روی موشهای صحرایی انجام شده است.روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 12 موش صحرایی نر همگی با وزن تقریبی 250 گرم انتخاب شدند و به دو گروه مساوی تقسیم گردیدند. پس از بیهوشی، روی پوست هر حیوان در ناحیه پشتی، هر سه نوع بخیه با فاصله مناسب زده شد. بخیه اول از نوع Pedsilk، بخیه دوم از نوع Suture و بخیه سوم از نوع Demesilk بود. در هر کدام از روزهای دوم و هفتم یک گروه 6 تایی از موشها با دوز کشنده کتامین کشته شده و هر سه نوع بخیه بطور جداگانه برداشته شده و نمونه ها به آزمایشگاه انتقال داده شدند و از نظر میزان و شدت التهاب، وجود یا عدم وجود سلول های گرانولیشن-ری اپی تلیالیزاسیون و هم چنین تشکیل بافت فیبروز مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده بوسیله نرم افزار، SPSS آزمون فریدمن و آزمون ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: ارزیابی آماری درمورد مقایسه هر سه نوع نخ صورت گرفت که در اغلب موارد تفاوت بین نخ ها معنی دار بود. التهاب در دو نخ Pedsilk و Demesilk با گذشت زمان افزایش می یابد و در نخ Suture التهاب کاهش می یابد. احتمال تشکیل بافت گرانولیشن در دو نخ Pedsilk و Demesilk با گذشت زمان، کاهش چشمگیری پیدا نمی کند. در نخ Suture این احتمال به شدت کاهش می یابد. رفتار هر سه نخ Pedsilk، Demesilk و Sutur در تشکیل بافت فیبروز با گذشت زمان، به صورت معناداری (0.05> P) افزایش می یابد. با گذشت زمان احتمال ری اپی تلیالیزاسیون به صورت معناداری در نخ های Suture، Demesilk افزایش پیدا می کند و در نخ Pedsilk بدون تغییر باقی می ماند. نخ سوچور به عنوان بهترین نخ بخیه درمقایسه با 2 نخ دیگر مشخص می گردد.نتیجه گیری: استفاده متداول از نخ بخیه ها در اعمال جراحی داخل دهانی و اینکه نخ بخیه به عنوان جسم خارجی در محل زخم محسوب می شود و خطر عفونت و التهاب در زخم وجود دارد، التهاب در دو نخ Pedsilk، Demesilk افزایش می یابد و در نخ Suture این احتمال کاهش می یابد. به همین دلیل پس از جراحی بستن مناسب ناحیه جراحی، انتخاب نخ بخیه مناسب مهمترین فاکتور درترمیم بافت و موفقیت جراحی است. نخ بخیه سوچور به نسبت دو نخ بخیه دیگر ارجح است.

مقدمه: صنایع نساجی به دلیل حجم پساب بالا و وجود عوامل مضر محیط زیستی نظیر انواع رنگ ها، از صنایع قابل توجه در تصفیه فاضلاب های صنعتی هستند. بنابراین، هدف از این مطالعه تعیین کارایی حذف رنگ فاضلاب صنایع نساجی با استفاده از فرآیند فتوکاتالیستی دی اکسیدتیتانیوم و لامپ های UV-LED در تصفیه فاضلاب کارخانه نخ رنگ همدان می باشد.روش کار: در مطالعه تجربی حاضر در هر بار آزمون 100 میلی لیتر نمونه داخل راکتور LED در معرض تابش اشعه فرابنفش و دی اکسید تیتانیوم قرار گرفت و تاثیر پارامترهایی از قبیل زمان تماس، pH و دوز دی اکسید تیتانیوم بررسی شد، همچنین سینتیک تجزیه رنگ و اثر سینرژیستی هر یک از فرآیندها تعیین گردید.یافته ها: نتایج حاصل از آزمایشات بیان می کنند فرآیند فوق می تواند تحت شرایط بهینه بهره برداری طی مدت 120 دقیقه رنگ فاضلاب نساجی را با کارایی 80.23 درصد و COD آن را با کارایی 64.75 درصد حذف نماید. همچنین واکنش تجزیه رنگ این فاضلاب تابع سینتیک درجه یک بدست آمد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد فرآیند UV-LED/TiO2 می تواند با کارایی مناسبی جهت حذف رنگ و کاهش COD فاضلاب های صنایع نساجی، تحت شرایط بهینه بهره برداری استفاده گردد.

مقدمه: یکی از شایعترین اعمال جراحی در دوران کودکی آدنوتانسیلکتومی می باشد، که ممکن است با عوارضی از جمله عود علائم همراه باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی و علل عود هیپرتروفی آدنوئید پس از آدنوئیدکتومی در اطفال زیر 15 سال در بیمارستان بعثت همدان بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی پرونده تمام بیمارانی که در سالهای 1389 تا 1395 در بیمارستان بعثت همدان تحت جراحی آدنوئیدکتومی به تنهایی یا به همراه تونسیلکتومی قرار گرفته بودند بررسی شده و از بین آنها بیمارانی که تحت جراحی مجدد (رویژن) آدنوئیدکتومی قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. با استفاده از چک لیست تهیه شده اطلاعات دموگرافیک، یافته های بالینی نظیر علائم عود، سابقه ی آلرژی، ریفلاکس و فاصله زمانی بین جراحی اول و دوم جمع آوری شد و نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16 و شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در مجموع 2787 نفر آدنوئیدکتومی شده بودند که 2571 مورد آنها همراه با تانسیلکتومی بوده و از میان آن ها 37 مورد (1.3%) نیاز به رویژن (جراحی مجدد) پیدا کردند. از 37 عمل جراحی روی‍ژن مورد مطالعه 48.65 درصد افراد را زنان و 51.35 درصد را مردان تشکیل می دادند. میانگین سنی افراد در جراحی اول، جراحی دوم و همچنین فاصله زمانی جراحی اول و دوم به ترتیب 5.16، 9.04 و 3.87 سال بود. 10.8 درصد افراد سابقه رینیت آلرژیک و 27 درصد بیماران سابقه مجاورت با دود سیگار را داشتند. 18.9 درصد افراد علائم مرتبط با ریفلاکس را ذکر می کردند. بیشترین شکایت اصلی در بین بیمارانی که تحت رویژن آدنوییدکتومی قرار گرفتند، خرخر شبانه (35.1) و تنفس دهانی (25.9) بود.نتیجه گیری: عود هیپرتروفی آدنوئید پس از آدنوئیدکتومی در اطفال زیر 15 سال 1.3% بود و عوامل مستعد کننده در عود هیپرتروفی آدنویید به ترتیب شیوع عبارت بودند از: در معرض دود سیگار بودن، ریفلاکس و رینیت آلرژیک. توصیه می شود جهت پیشگیری از عود هیپرتروفی آدنوئید ناشی از تکنیک جراحی، پس از جراحی اولیه آدنوئید با آندوسکوپ نازوفارنکس بررسی گردد.

مقدمه: دیابت به علت شیوع و موربیدیتی بالا بعنوان یک مشکل بهداشتی مهم در سرتا سر دنیا مطرح می باشد. دیابت نوع 2، نوعی اختلال متابولیک است که با افزایش قند خون مشخص می شود و علت آن مقاومت به انسولین، کمبود نسبی انسولین و یا هردو است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میانگین حجم پلاکتی (MPV: Mean Platelet Volume) دربیماران مبتلا به دیابت نوع دو با افراد سالم و بررسی ارتباط MPV با سطح گلوکز خون در آنان است. روش کار: در این مطالعه که به روش مورد شاهدی انجام گرفت جامعه مورد مطالعه عبارت بود از کلیه بیماران با تشخیص دیابت نوع دو که طی سال های 95-1394 به آزمایشگاه بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند. تعداد 60 نفر بیمار بعنوان گروه مورد و 60 نفر بعنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. میزان MPV، HbA1c و FBS در هر دو گروه اندازه گیری شد و کلیه داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 16 گردید. آنالیز داده ها با آزمون های آماری کای اسکور، t و من ویتنی انجام شد. سطح معنی داری برابر با 0.05 منظور گردید.یافته ها: میانگین سنی افراد گروه شاهد برابر با 41.78 سال و افراد گروه مورد برابر با 41.58 سال بود. میانگین حجم پلاکتی در گروه مورد برابر با 8.42 و در افراد شاهد برابر با 7.74 بود که با توان آماری خیلی بالا این تفاوت معنی دار بود (0.001= P). میانگین حجم پلاکت در گروه مورد در افرادی که HbA1c کمتر و مساوی 7 داشتند کمتر از افرادی بود که HbA1c بیش از 7 داشتند و این تفاوت معنی دار بود (0.001 = P).نتیجه گیری: از آنجائیکه حجم پلاکتی در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری بالاتر بود. بنابراین، میانگین حجم پلاکتی می تواند به عنوان یک شاخص ساده و مقرون به صرفه برای پیگیری بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس نوع دو باشد.

مقدمه: فاسیولا جزء انگلهای زئونوز می باشد. با توجه به اهمیت بهداشتی و اقتصادی فاسیولا، آگاهی از وضعیت انتشار گونه ها در مناطق آندمیک برای برنامه های کنترلی ضروری به نظر می رسد. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین شیوع و شدت آلودگی به انگل فاسیولا در دامهای کشتار شده در کشتارگاه همدان انجام گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 1394 بر روی 13607 دام کشتار شده در کشتارگاه همدان انجام شد. کبد دامهای ذبح شده (گاو، گوسفند و بز) از نظر فاسیولا بازرسی و کبدهای آلوده به آزمایشگاه انگل شناسی دانشگاه علوم پزشکی همدان منتقل شد. در پایان شیوع و شدت آلودگی با شمارش کرم های هر کبد محاسبه گردید و نتایج به دست با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آماری توصیفی و آزمون مجذور کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: از 13607 دام ذبح شده، 10846 راس گوسفند، 995 راس گاو و 1766 راس بز بودند. میزان شیوع کلی فاسیولا 0.74% بدست آمد. میزان آلودگی در گاو 1.5%، گوسفند 0.5% و بز 1.4% بود. شدت آلودگی کبد گاو، گوسفند و بز به ترتیب 22.07±26.13، 7.6±11.29 و 17.32±15.22 محاسبه گردید.نتیجه گیری: شیوع فاسیولادر همدان نسبت به مطالعه قبلی در این منطقه و برخی مناطق کشور کمتر است اما شدت آلودگی بالا می باشد. این مطالعه انزئوتیک بودن فاسیولیازیس حیوانی را (هرچند پایین) در همدان تایید نمود. نظر به اندمیک بودن فاسیولیازیس انسانی در ایران و سایر مناطق هم جوار با استان همدان انجام مطالعات مبتنی بر جامعه برای تعیین وضعیت این بیماری در این منطقه ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: آنژیو لنفوئید هیپر پلازی با ائوزینو فیلی و یا همانژیوم اپی تلیوئید یک وضعیت ناشایع ناشی از تکثیر خوش خیم عروق درمال و یا ساب درمال است. ضایعات آن به صورت پاپول پلاک و یا ندولهای منفرد یا متعدد قرمز رنگ می باشد که بیشتر ناحیه سروگردن را درگیرمیکند. این بیماری اغلب در زنان و در سنین جوانی تا میانسالی دیده می شود. علت این بیماری شناخته شده نیست و به درمان های توصیه شده از جمله جراحی مقاوم است. تمایل به عود در ضایعات درمان شده نیز بالا می باشد.معرفی بیمار: این گزارش به معرفی یک زن 39 ساله می پردازد که با پاپول و ندول های متعدد خونریزی دهنده در ناحیه ساعد و دست و بستر ناخن های سمت چپ مراجعه نموده است.نتیجه گیری: موقعیت و همچنین تعداد و گستردگی ضایعات در این بیمار بسیار قابل توجه بوده و ضایعات پوستی در بررسی هیستو پاتولوژی مطابق با تشخیص آنژیو لنفوئید هیپر پلازی با ائوزینو فیلی بود.