مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال:1388 | دوره:16 | شماره:2 (مسلسل 52) |تعداد مقالات:14

مقدمه و هدف: بیماری سل بر تمامی سیستم های بدن انسان و از جمله سیستم خونساز، تاثیر گذار است. این مطالعه با هدف تعیین کم خونی و سایر تغییرات خون محیطی در بیماران مبتلا به سل فعال ریوی قبل و بعد از درمان در مراکز آموزشی درمانی ارومیه در سال 1386 انجام شد.روش کار: در این مطالعه از نوع قبل و بعد 85 بیمار مبتلا به سل فعال ریوی که سل آنها بر اساس علایم بالینی به همراه یافته های رادیولوژیک همراه با دو اسمیر خلط مثبت برای باسیل کخ یا یک اسمیر مثبت و یک کشت مثبت به اثبات رسیده بود وارد مطالعه شدند. از بیماران نمونه خون جهت شمارش کامل سلولها و اندکسهای خونی با استفاده از سیستم هماتولوژیک H3 قبل و پس از دوره درمان سل گرفته شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.Win و توسط آزمونهای آماری مک نمار و t وابسته تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: از میان بیماران مورد مطالعه 60 درصد مرد و 40 درصد زن بودند. 53 درصد بیماران هنگام تشخیص بیماری مبتلا به آنمی بودند که از میان آنان 18 نفر یعنی 21.2 درصد آنمی شدید داشتند. کم خونی در بیماران بعد از درمان سل به طور معنی داری کمتر بود (P=0.001). حدود 31 درصد از بیماران در هنگام تشخیص لوکوسیتوز و 12.9 درصد ائوزینوفیلی داشتند که پس از درمان به ترتیب 3.5 و 2.3 درصد بود. قبل از درمان 23.5 درصد دچار ترومبوسیتوپنی بودند در حالیکه پس از درمان 16.4 درصد ترومبوسیتوپنی داشتند.نتیجه نهایی: شیوع کم خونی در بیماران مبتلا به سل ریوی در هنگام تشخیص بسیار بالا می باشد. در بیمارانی که کم خونی شدید داشتند و در تعداد کمی پس از درمان آنمی به طور کامل اصلاح شد، بنابراین لازم است در این موارد کم خونی تنها به بیماری سل نسبت داده نشود و علت آن مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه و هدف: در این مطالعه اثرات میدان های مغناطیسی و نقش محافظتی سولفات روی با دوزهای متفاوت بر روند اسپرماتوژنز موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: در این مطالعه تجربی 32 موش صحرایی بالغ نژاد ویستار با سن 10 هفته و با وزن 10±200 گرم بطور کاملا تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند گروه 1: به عنوان گروه شاهد، گروه 2: تحت میدان مغناطیسی با قدرت 1.7 میلی تسلا قرار گرفتند. گروه 3: تحت میدان مغناطیسی با قدرت 1.7 میلی تسلا قرار گرفتند و روزانه 200 ppm سولفات روی روزانه و به صورت خوراکی دریافت کردند. گروه 4: تحت همان میدان مغناطیسی قرار گرفتند و روزانه 500 ppm سولفات روی روزانه و به صورت خوراکی دریافت کردند. پس از گذشت 40 روز موش ها کشته شده، اپیدیدیم آنها استخراج و پس از سوراخ سوراخ شدن توسط نوک سوزن سرنگ انسولین در قطرات 50 میکرولیتری محیط کشت T6+5mg/ml BSA قرار داده شدند و سپس به مدت یک ساعت در انکوباتور و تحت شرایط 37 درجه سانتیگراد و 5 درصد دی اکسید کربن انکوبه شدند. تعداد و حرکت اسپرم ها بررسی و اطلاعات حاصله در جدول ثبت اطلاعات درج گردیدند. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون های تکمیلی توکی و دانکن تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: میانگین تعداد اسپرم ها در گروههای 1، 2، 3 و 4 بترتیب برابر 7.96±56.6، 1.31±30.2، 2.09±38.6 و 6.74±42.5 میلیون در میلی لیتر بود. آنالیز آماری انجام شده نشان داد که تعداد اسپرم ها در گروه دوم بطور معنی داری نسبت به گروههای دیگر کمتر بود (p<0.05) هم چنین تعداد اسپرم ها در دو گروه سوم و چهارم بطور معنی داری از گروه دوم بیشتر بود (p<0.05) درصد اسپرم های با حرکت پیشرونده (روبه جلو) به ترتیب در چهار گروه مورد مطالعه برابر 3.88±52.25 ، 1.82±22.35 ، 3.17±49.26 و 4.05±46.11 بود. آنالیز آماری انجام شده نشان داد که در گروه دوم درصد اسپرم های متحرک بطور معنی داری از دیگر گروهها کمتر بود .(p<0.05) نتیجه نهایی: میدان الکترومغناطیسی سبب آسیب به روند اسپرماتوژنز موش صحرایی می شود و ترکیبات روی می توانند آسیب وارده شده به روند اسپرماتوژنز را کم کند.

مقدمه و هدف: کاهش مطلوب سیر زایمان میتواند شیوع سزارین را کاهش دهد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر افزایش مایعات داخل وریدی بر سیر زایمان در خانمهای باردار نولی پار بود.روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بر روی 180 زن باردار شکم اول با حاملگی ترم (37 هفته حاملگی یا بیشتر) که در مرحله فعال زایمانی بودند، انجام شد. آنها به دو گروه مورد و کنترل تقسیم شدند. گروه مورد 250ml/h و گروه کنترل 125ml/h سرم رینگر لاکتات دریافت کردند. مدت مرحله فعال و مرحله دوم زایمانی، کل مدت لیبر، شدت درد بر اساس (VAS (visual analogue scale، میزان نیاز به اکسی توسین، میزان سزارین و آپگار نوزادی بررسی شد.نتایج: هر دو مرحله زایمانی در گروه مورد مطالعه کمتر از گروه کنترل بود (p<0.005). مدت زمان فاز فعال زایمان 66 دقیقه و مدت زمان مرحله دوم زایمان 20 دقیقه کمتر از گروه کنترل بود. میزان نیاز به اکسی توسین در گروه مورد به طور معنی داری کمتر بود (p<0.001). شدت درد زایمان و میزان سزارین نیز بطور معنی داری در گروه مورد مطالعه کمتر بود (به ترتیب p<0.012 و p<0.001). آنالیز داده ها نشان داد که نوزادان گروه مورد درجه آپگار بالاتری داشتند (p<0.03).نتیجه نهایی: نتیجه مطالعه نشان داد که افزایش دریافت مایعات وریدی توسط زنان باردار در طول مدت دردهای زایمانی می تواند به صورت فاکتوری مستقل سیر زایمان را کوتاه کند و شدت درد زایمانی را کاهش دهد. بر اساس این نتایج توصیه می شود در صورتیکه منعی برای افزایش دریافت مایعات وریدی برای مادر وجود نداشته باشد به میزان  250 ml/hمایع وریدی رینگر لاکتات دریافت کند.

مقدمه و هدف: بیماری دیابت یک اختلال متابولیک است که بدنبال کاهش در ترشح انسولین و با مقاومت به عمل انسولین ایجاد می گردد. استرس اکسیداتیو حاصل عدم تعادل بین تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن و ظرفیت دفاع آنتی اکسیدانی به شدت با دیابت و عوارض آن در ارتباط می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات دیابت تجربی بر شاخص های استرس اکسیداتیو و تاثیر ورزش تردمیل بر آن در بافت قلب می باشد.روش کار: مطالعه تجربی- کاربردی حاضر، بر روی 40 عدد موش صحرایی نر (20±200 گرم) که در چهار گروه (کنترل، کنترل سالم ورزش کرده، دیابتی بدون ورزش ودیابتی ورزش کرده) تقسیم شده بودند انجام گرفت. دیابت بوسیله تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین (50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، داخل صفاقی) ایجاد گردید. مدت مطالعه 8 هفته و ورزش تردمیل بمدت 1 ساعت، 5 روز در هفته انجام شد. پس از پایان دوره ورزش، ابتدا حیوانات با تیوپنتال سدیم (mg/kg 50) بیهوش، قلب خارج و بطن چپ در روی یخ جدا و در 80- درجه سانتیگراد تا زمان آزمایش نگهداری گردید. قسمت رویی بدست آمده حاصل از هموژنیزاسیون بافت قلب برای تعیین فعالیت آنزیم های سوپراکساید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، گلوتاتیون ردوکتاز (GR) و کاتالاز (CAT) بعنوان وضعیت آنتی اکسیدانی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین میزان مالونیل دی آلدئید (MDA)، بعنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و گلوتاتیون توتال بعنوان شاخص ظرفیت آنتی اکسیدانی بافت قلبی نیز اندازه گیری شدند.نتایج: القای دیابت با کاهش در میزان فعالیت آنزیم های گلوتاتیون ردوکتاز و کاتالاز و عدم تغییر در فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز، در بافت قلب رت های دیابتیک نسبت به گروه کنترل همراه بود. همچنین القای دیابت موجب افزایش میزان MDA در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل گردید. ورزش در گروه دیابتی موجب افزایش میزان MDA و فعالیت آنزیم های GR و CAT در بافت قلب رت های دیابتی ورزش کرده نسبت به گروه رت های دیابتی ورزش نکرده گردید. میزان گلوتاتیون توتال بافت قلب در تمامی گروه ها یکسان بود.نتیجه نهایی: تردمیل اجباری با شدت متوسط دارای اثرات مضر بر سیستم قلبی- عروقی در دیابت به دلیل افزایش سطح MDA در بافت قلب رتهای دیابتی ورزش کرده می باشد.

مقدمه و هدف: سقط خودبخودی شایعترین عارضه حاملگی است. علت سقط حتی در بررسی های دقیق در نیمی از موارد غیرقابل توجیه باقی می ماند. عوامل ایمونولوژیک از جمله آنتی بادیهای آنتی تیروئید بعنوان یکی از علل سقط مطرح شده است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مقادیر آنتی بادیهای آنتی تیروئید Anti TPO-Ab) وAnti TG-Ab ) روی نتیجه حاملگی فعلی از نظر سقط یا ادامه یافتن حاملگی میباشد.روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد که در آن 80 زن حامله با سن بین 40-20 سال و سن حاملگی زیر 20 هفته بررسی شدند. در 40 نفر قبل از هفته 20 حاملگی سقط خودبخودی بوقوع پیوست و در 40 نفر دیگر حاملگی شان بعد از هفته 20 ادامه پیدا کرد و منجر به زایمان شد. در صورتیکه زنان علت مشخصی برای سقط داشتند وارد مطالعه نمی شدند. از هر زن حامله پس از کسب رضایت CC 5 خون جهت اندازه گیری آنتی بادیهای آنتی تیروئید Anti Tpo-Ab) و (Anti TG-Ab و 5CC خون جهت اندازه گیری TFT و FBS گرفته شد، در صورتی که TFT و FBS نرمال بود، بررسی بر روی نمونه خون جهت آنتی بادی آنتی تیروئید انجام شده و اطلاعات در فرم اطلاعاتی ثبت می شد. مقادیر بالای 75 u/ml جهت Anti Tpo-Ab و بالای 100u/ml جهت Anti TG-Ab غیرطبیعی تلقی شد. یافته های حاصل از این مطالعه در برنامه EXCEL وارد و دسته بندی شده و داده ها با آزمون های t-test و c2 و برنامه نرم افزاری spss تجزیه و تحلیل شد.نتایج: از 80 زن مورد بررسی 8 نفر تست آنتی بادی آنتی تیروئید غیرطبیعی داشتند که در 6 نفر مقادیر Anti TG-Ab غیرطبیعی بود و در 3 نفر مقادیر Anti Tpo-Ab و در 1 نفر هم مقادیر Anti Tpo-Ab و هم مقادیر Anti TG-Ab غیرطبیعی بود. از 8 نفر بیماران با آنتی بادی آنتی تیروئید غیرطبیعی 7 نفر در گروهی بودند که به سقط منجر شدند و یک نفر در گروهی بود که به زایمان ختم شد. اختلاف مقادیر آنتی تیروگلبولین آنتی بادی و تیروپراکسیداز آنتی بادی بین 2 گروه معنی دار بود  (P. value Anti TG=0.025)،(P. value Anti Tpo=0.008).نتیجه نهایی: نتایج بیانگر آن است که اختلاف آنتی بادیهای آنتی تیروئید Anti Tpo-Ab) و (Anti TG-Ab بین دو گروه معنی دار بوده و مقادیر غیرطبیعی این آنتی بادیها در گروهی بود که حاملگی اخیرشان به سقط منجر شده بود ولی ربطی به سابقه قبلی سقط نداشت.

مقدمه و هدف: بیماران سرطانی دچار مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی زیادی می شوند که ممکن است این مشکلات باعث اختلال در روند کیفیت زندگی آنان گردد. به همین منظور مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط میان وضعیت سلامت روان و کیفیت زندگی در بیماران سرطانی صورت گرفت.روش کار: این مطالعه یک پژوهش مقطعی و همبستگی می باشد که در آن 90 بیمار مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان شفا اهواز در سال 1387 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی و کیفیت زندگی 36 سوالی (فرم کوتاه) گردآوری شد وبا استفاده از محاسبه ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: یافته ها نشان داد بسیاری از حیطه های کیفیت زندگی با سلامت روان همبستگی معنی دار دارد. حیطه های عملکرد فیزیکی از کیفیت زندگی با 3 حیطه اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی همبستگی معنی دار نشان داد. حیطه سلامت روانی از کیفیت زندگی تنها با حیطه علایم شبه جسمی از سلامت روان همبستگی معنی دار نشان داد (P<0.02) و در نهایت در حیطه عملکرد اجتماعی از کیفیت زندگی با حیطه اختلال در عملکرد اجتماعی از سلامت روان همبستگی معنی دار مشاهده شد (P<0.05). در حیطه های سلامت روان، اضطراب با P=0.006 در زنان بیشتر از مردان و علایم شبه جسمی با P=0.025 در زنان بیشتر از مردان ارتباط معنی دار را نشان داده است و از حیطه های کیفیت زندگی، عملکرد فیزیکی با P=0.03 در مردان بیشتر از زنان و درد جسمی با P=0.001 در زنان بیشتر از مردان، معنی دار می باشد.نتیجه نهایی: با توجه به یافته های مطالعه، حیطه های کیفیت زندگی بیماران سرطانی با حیطه های سلامت روان آنها رابطه دارد و سرطان بر جنبه های مختلف زندگی بیماران اثر گذاشته است.

مقدمه و هدف: مطالعات اندکی درباره درک و رضایت مندی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن بعد از انجام تمرینات ثباتی و یا درک کلی آنها از برنامه درمانی انجام شده، صورت گرفته است. هدف از این مطالعه تعیین میزان رضایت مندی از تمرینات ثباتی در بیماران مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن غیراختصاصی می باشد.روش کار: این مطالعه از نوع روش شناختی کیفی روی 43 بیمار مذکر انجام شد که در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده به منظور بررسی اثرات برنامه تمرینات ثباتی تحت نظر به مدت 4 هفته شرکت کرده بودند. ابتدا یک مطالعه متدولوژیک به منظور تعیین پرسشنامه رضایتمندی و بررسی اعتبار محتوایی و تکرارپذیری در دفعات آزمون آن صورت گرفت و در پایان مطالعه کارآزمایی بالینی یک نمونه از پرسشنامه در اختیار آنان قرار داده شد. نتایج بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی استنباطی و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: توزیع متغیرهای دموگرافیکی نرمال بود 53.5 .(p>0.43) درصد از بیماران شغل کم تحرک و 58.1 درصد از آنان سابقه فعالیت ورزشی داشتند. محل درد 46.5 درصد از بیماران وسط کمر و وسعت درد 65.2 درصد آنان تنها در ناحیه کمر بود. درد بیماران به دنبال انجام تمرینات ثباتی کاهش معنی داری را نشان داد (p<0.001) در حالیکه توانایی عملکردی در قالب نمرات مقیاس اوسوستری و کیوبک بیانگر افزایش معنی داری بود .(p<0.002) میانگین و انحراف معیار نمره کلی به دست آمده از پرسشنامه رضایت مندی 4.07±16 بود.نتیجه نهایی: انجام تمرینات ثباتی رضایت مندی بیماران مبتلا به کمر درد مکانیکی مزمن می گردد که این امر ممکن است مربوط به کاهش درد و افزایش عملکرد این بیماران به دنبال انجام تمرینات ثباتی باشد.

مقدمه و هدف: ثبت اطلاعات پزشکی در پرونده های بیمارستانی (Hospital Records) در حقیقت مستندسازی فعالیت های تیم پزشکی در بیمارستان است. با توجه به اهمیت مساله، مطالعه حاضر با هدف تعیین نواقص پرونده نویسی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 88 انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، اطلاعات پرونده های آموزشی بیمارستانهای دانشگاهی شهر همدان استخراج و در چک لیست وارد گردید. نمونه گیری به شیوه نمونه گیری در دسترس از تمامی گروههای آموزشی انجام گردید. چک لیست تحقیق شامل 16 سوال در خصوص وجود دستور بستری و ترخیص، وجود خلاصه پرونده، ثبت تشخیص نهایی، ثبت اقدامات درمانی و ... بود که در هر مورد با پاسخ بلی یا خیر ثبت می شد. اطلاعات حاصل با نرم افزار spss16 آنالیز گردید.نتایج: پس از بررسی 457 پرونده بیمارستانی از 4 بیمارستان آموزشی این نتایج بدست آمد: 94% پرونده ها دارای دستور بستری بودند. ثبت تاریخ، مهر و امضا پزشک در 93 درصد پرونده ها وجود داشت. که این رقم با فراوانی ثبت تاریخ، مهر و امضا توسط کارورزان و دستیاران برابر بود. و به همین نسبت نیز فرم شرح حال در پرونده های آموزشی وجود داشت. 88 درصد از فرم های شرح حال پرونده ها توسط کارورز و یا دستیار مهر و امضا شده بودند. تشخیص های افتراقی در 75 درصد، ثبت تشخیص نهایی در 90 درصد و دستور ترخیص توسط پزشک در 84 درصد پرونده ها وجود داشت. 86 درصد پزشکان اقدامات درمانی و یا اعمال جراحی را در پرونده ثبت کرده بودند. ثبت اقدامات پاراکلینیکی در 83 درصد پرونده ها انجام شده بود. تنها 61 درصد از پرونده ها در برگه سیر بیماری امضا و مهر دستیار و یا کارورز را داشتند. برگه های مراقبت پرستاری در اکثریت قریب به اتفاق پرونده ها مهر و امضا شده بود (99 درصد). در پرونده های آموزشی نیازمند مشاوره، در 83 درصد اطلاعات دقیق مشاوره از قبیل ساعت درخواست، تاریخ و ... ثبت شده بود. همینطور در 82 درصد موارد مشاوره، مهر و امضا پزشک مشاور درج شده بود.نتیجه نهایی: یافته های پژوهش نشان داد که پرونده های بیمارستانی در ثبت اطلاعات دارای نواقص جدی می باشند. به نظر میرسد علل عدم رعایت اصول صحیح پرونده نویسی در بیمارستان های آموزشی چند گانه باشد که ازجمله آنها می توان به شلوغی و ازدحام زیاد بیماران، عدم احساس مسوولیت توسط دانشجویان و کارورزان و مهمتر از همه عدم آموزش کافی در این خصوص اشاره کرد.

مقدمه: پارگی رحم در حاملگی نادر است ولی می تواند در اغلب اوقات با عوارض فاجعه آمیزی همراه با شد و با شیوع بالای مورتالیتی و موربیدیتی مادر و جنین همراه گردد. شایع ترین علت پارگی رحم جداشدن اسکارانسزیون قبلی سزارین می باشد. سایر عوامل زمینه ساز شایع پارگی رحم شامل دستکاریها یا اعمال تروماتیزه کننده قبلی مانند کورتاژ، سوراخ شدگی رحم با میومکتومی و یا تحریک بیش از حد نامناسب رحم با اکسی توسین می باشد.معرفی بیمار: در این گزارش، یک مورد پارگی خودبخود رحم در زن 36 ساله G5P2Ab2L1 با حاملگی دوقلویی در سن حاملگی 26-25 هفته معرفی می شود. بیمار به علت بررسی پره کلامپسی در بخش بستری می شود که در سابقه بیمار یک میومکتومی به طریق لاپاروسکوپی وجود دارد که 3 ماه بعد از آن به علت نازایی ثانویه تحت IVF قرار می گیرد. در طی بستری به صورت ناگهانی دچار خونریزی واژینال مختصر و عدم حرکت جنین ها می شود که به دنبال سونوگرافی اورژانسی، گزارش دو جنین مرده با کاهش شدید مایع آمنیوتیک و میوم های رحمی با بزرگترین سایز 90 میلی متر داده می شود.نتیجه نهایی: جهت بیمار سعی در زایمان واژینال می شود که به علت عدم پاسخ جهت سزارین آماده می گردد حین عمل، پارگی رحم درمحل قبلی میومکتومی به همراه دو جنین مرده داخل شکم وجود داشت در ضمن میومی در بافت رحم وجود نداشت و میوم های گزارش شده توسط سونوگرافی لخته های خون و امنتوم بود. محل پارگی ترمیم شد.

مقدمه: امروزه تعبیه راه هوایی امن و مطمئن جهت ایجاد بیهوشی عمومی از اقدامات ضروری در ابتدای فرآیند بیهوشی می باشد. با توجه به وضعیت فیزیولوژیکی و آناتومیکی راه هوایی بیمار، تعبیه این راه گاها می تواند همراه با عوارضی از جمله آسیب به سینوس پیریفورم بوده و منجر به آمفیزم زیر جلدی گردد. آمفیزم زیرجلدی و پنومومدیاستین جزو عوارض نادر لوله گذاری تراشه می باشند و اگر بموقع درمان نشوند گاها حیات بیمار بطور جدی می توانند تهدید نمایند.معرفی بیمار: بیمار زنی 48 ساله که بعلت اشک ریزش دو طرفه و با تشخیص انسداد مجرای اشکی کاندید عمل جراحی بازکردن دو طرفه کانال اشکی به روش آندوسکوپیک گردیده بود. آزمایشات روتین، معاینات بالینی و نمای لارنگوسکوپیک بیمار همگی در محدوده نرمال بودند. بیمار در طول لوله گذاری داخل تراشه و حین عمل مشکل خاصی نداشت. اما 90 دقیقه بعد از هوشیاری و انتقال به بخش بدنبال سرفه دچار آمفیزم شدید زیر جلدی در ناحیه گردن گردید. لذا جهت مراقبت کامل، بیمار به بخش مراقبتهای ویژه منتقل و طی اقدامات درمانی بعد از 13 روز از بخش مرخص گردید.نتیجه نهایی: بیمارانی که کاندید بیهوشی عمومی بوده و بر اساس معاینات رایج و نمای لارنگوسکوپیک نیز مشکلی از لحاظ لوله گذاری تراشه ندارند در صورت خشونت در مراحل لوله گذاری تراشه، جای گذاری لوله معدی و ساکشن های عمیق دهان مخصوصا با لوله های قطور، احتمال آسیب و شانس بروز آمفیزم زیرجلدی در آنها افزایش می یابد.