تاکسونومی و بیوسیستماتیک (مجله پژوهشی علوم پایه دانشگاه اصفهان)
سال:1390 | دوره:3 | شماره:8 |تعداد مقالات:7

گونه Potentilla botschantzeviana ((Syn: P. butkovii var. botschantzeviana (Adylov) Soják)) به عنوان گزارشی جدید از شمال ایران ارایه می شود. این گونه با دارا بودن دمبرگ هایی پوشیده از کرک های راست- خوابیده یا گسترده؛ برگ هایی با تقسیم های عمیق و برگچه هایی با کرک های تنک، افراشته– فر دار و نیز گل هایی به قطر 1.2 سانتی متر قابل شناسایی است. P. botschantzeviana دارای صفات ریخت شناسی (به ویژه خامه بلند در قاعده ضخیم) مشابهی با گونه های بخشه Persicae (Th. Wolf) Juz.، بزرگترین بخشه این جنس در ایران و شامل 12 گونه بومی است. تصویر گیاه در مرحله گل دهی، تصاویر قطعات مختلف، تصویر کرک سطح تحتانی برگ و نیز نقشه پراکنش این گونه ارایه می گردد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.  

استان زنجان واقع در شمال غربی ایران، با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی، آب هوایی و پستی بلندی خود شرایط مستعدی برای رویش جنس گون دارد. در طول سال های 1387 -1389 جمع آوری وسیعی در خصوص این جنس در استان انجام گرفت. در نتیجه این مطالعات 41 گونه به مجموع 75 گونه قبلی گزارش شده از استان زنجان اضافه گردید، به علاوه تعداد 9 گونه جدید برای دنیای گیاه شناسی معرفی شدند و در این مقاله گونه Astragalus fausicola Podlech ex Bagheri, Maassoumi & F.Ghahrem. از بخش Incani DC. به عنوان گونه جدید شرح داده و معرفی می شود. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

گونه Hordeum bulbosum همواره به عنوان یکی از منابع آللی مفید که می تواند در اصلاح غلات زراعی استفاده شود مد نظر است. در این تحقیق، کاریوتیپ 32 نمونه جمعیتی این گونه جمع آوری شده از نقاط مختلف ایران مورد بررسی قرار گرفت. تقارن کایوتیپی جمعیت ها و ارتباط آن با مناطق جغرافیایی ارزیابی شد. تمامی جمعیت های مطالعه شده تتراپلوئید با کاریوتیپ، متقارن بودند و شاخص های بررسی شده نشان از اتو تتراپلوئید بودن این گونه دارد. مشاهدات نشان می دهد که جمعیت های شمال شرقی (گلستان) و شمال غربی (گردنه حیران) نامتقارن ترین و جمعیت های غربی، متقارن ترین کاریوتیپ را دارند. بر اساس این نتایج می توان گفت که قدیمی ترین جمعیت های این گونه در کوه های زاگرس و جوان ترین آنها در شمال شرق ایران قرار دارند. این گونه احتمالا از غرب ایران وارد شده و به سمت شرق گسترش یافته است. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

جنس Matricaria L. متعلق به قبیله Anthemideae و زیر قبیله Matricineae (از تیره Asteraceae) است و شامل 7 گونه است که دو گونه از آن به طور طبیعی در ایران می روید. این مطالعه به منظور توصیف نمونه های جمع آوری شده از این جنس در ایران با استفاده از پروفایل لکه های فلاونوئیدی و تعیین ویژگی های اسکلت فلاوئیدهای مطرح در هر یک از گونه های آن صورت گرفته است. 12 نمونه جمعیتی بالک شده از دو گونه M. aurea و M. recutita مورد آزمایش قرار گرفتند. داده های حضور- غیاب حاصل از بررسی نقشه های دو بعدی لکه های فلاونوئیدی مربوط به همه نمونه ها ثبت و با استفاده از آنالیزهای خوشه بندی و اردیناسیون (PCA) مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه، ویژگی های مربوط به اسکلت های فلاونوئیدی در سطح گونه و تفاوت های آنها مورد بررسی قرار گرفته، مروری اجمالی بر موقعیت تاکسونومیک آرایه های نزدیک ارایه گردیده است. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

با توجه به تنوع بالای مورفولوژیکی در ارقام انار ایران، تنوع ژنتیکی 24 رقم انار با استفاده از نشانگرهای RAPD و ISSR مورد بررسی قرار گرفت. آغازگرهای RAPD در مجموع 131 قطعه DNA تکثیر نمودند که 29 قطعه آنها (22.14 درصد) چندشکل بودند. آغازگرهای ISSR نیز از مجموع 173 قطعه تکثیر شده، 29 (37 درصد) چندشکلی حاصل نمودند. میانگین محتوای اطلاعات چندشکل (PIC) برای آغازگرهای RAPD و ISSR به ترتیب 0.128 و 0.163 به دست آمد. نتایج نشان داد که نشانگرهای ISSR در مقایسه با نشانگرهای RAPD الگوی نواری تکرارپذیری ایجاد می کنند و برای گروه بندی ارقام انار موثرترند. ضریب شباهت بین ارقام از 0.353 تا یک (RAPD) و 0.291 تا 0.930 (ISSR) متغیر بود و میانگین آن در نشانگرهای RAPD و ISSR به ترتیب 0.604 و 0.647 گزارش شد. تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) در داده های RAPD و ISSR اختلاف معنی داری بین نواحی مختلف جغرافیایی و طعم میوه ارقام مورد مطالعه نشان نداد (P>0.05) که بیانگر عدم ارتباط تنوع جغرافیایی و تنوع ژنتیکی است. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

در این مطالعه، تنوع ژنتیکی و آزمون neutrality برای جایگاه های ژنی ریزماهواره MHC، D6S2879 و D6S2806 واقع در ناحیه ژنی HLA-DRB1، بررسی شدند. اطلاعات تعیین ژنوتیپ 73 فرد غیرخویشاوند برای شاخص شانون، تعداد آلل موثر مارکرها و آزمون neutrality با استفاده از برنامه های PyPop و Popgene32 بررسی شدند. شاخص شانون برای مارکرهای D6S2879 و D6S2806 در جمعیت مطالعه شده به ترتیب 1.0372 و 0.8601 بود. ارزش Fnd محاسبه شده برای مارکرهای D6S2879 و D6S2806 نیز به ترتیب -0.8449 و 0.9904 تخمین زده شدند. نتایج به دست آمده از آزمون Ewens-Watterson بیانگر آن است که مارکرهای D6S2879 و D6S2806 در جمعیت های ایرانی به ترتیب تحت انتخاب طبیعی و جهت دار هستند. این اطلاعات پیشنهاد کننده حضور یک فشار انتخابی بر روی ناحیه ژنی HLA-DRB1 در جمعیت های ایرانی است. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

در این تحقیق، ساختار ریز ریخت شناسی برگ 8 گونه از جنس Festuca با نام های F. akhanii، F. arundinacea،F. drymeia ، F. elwendiana، F. gigantea، F. heterophylla، F. sulcata و F. valesiaca و ساختار تشریحی برگ در سه گونه F. arundinacea، F. drymeia و F. gigantean با تکرارهای متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. حدود 40 صفت معنی دار کمی و کیفی به منظور آنالیز آماری چند متغیره در نظر گرفته شد. برخی از این صفات شامل وجود یا عدم وجود فرورفتگی و برآمدگی در اپیدرم، تراکم روزنه ها و کرک ها در سطح، آرایش دستجات آوندی و تعداد دستجات بافت های اسکلرانشیمی است. داده های حاصل از مطالعات ریزساختاری و تشریحی برگ ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج آماری حاصل از روش های دسته بندی متفاوت مانند Between Groups، Single Linkage و WARD مشابه بوده، دو خوشه جداگانه شامل گونه های ریز برگ F. valesiaca)، F. sulcata، F. heterophylla، F. elwendiana و (F. akhanii و پهن برگ F. drymeia)، F. gigantean و (F. arundinacea را نشان داد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.