فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری (شیلات)
سال:1388 | دوره:3 | شماره:4 |تعداد مقالات:14

در این تحقیق نقش زئولیت در بهبود شرایط محیطی و بهبود قدرت ایمنی کپور دریایی Cyprinus carpio انجام شد. به این منظور اثر زئولیت با میزان 20، 40، 80 و 120 میلی گرم در لیتر و بدون زئولیت با سه تکرار برای مدت 60 روز بر رشد و برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی و ایمنی ماهی مورد تحقیق قرار گرفت. ماهیان این تحقیق از مرکز تکثیر و پرورش شهید رجایی تامین گردید. میزان درجه حرارت، هدایت الکتریکی، شوری و سختی کل برای گروه شاهد و تیمار با زئولیت در طول آزمایش تقریبا یکسان بود. میزان یون آمونیوم و آمونیاک شاهد به مراتب بسیار بیشتر از گروه تیمار بوده است. میانگین وزن نهایی (گرم) ماهیانی که در تیمار بالاتر زئولیت قرار داشتند، نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نشان نداد. این وضعیت در خصوص سایر پارامترهای رشد نیز مشابه بوده است. دراین تحقیق بین تیمارهای زئولیت و شاهد برای میانگین مقدار آنزیم لیزوزیم، آلکالین فسفاتاز، کمپلمان C3، IgM اختلاف معنی داری را نشان داده است. نتایج کلی تحقیق نشان داده است که زئولیت به میزان محسوسی آمونیاک استخر وحوضچه های پرورشی را کاهش داده و سبب افزایش اکسیژن و کاهش pH می شود. در این تحقیق با وجودی که بین تیمارهای زئولیت و شاهد اختلاف وزن وجود داشت، ولی این اختلاف معنی دار نبوده است. استفاده از زئولیت بر خصوصیات فیزیولوژیکی و ایمونولوژی ماهی تاثیر داشته و ایمنی ماهیان در شرایط وجود زئولیت افزایش یافته است.

پویایی جمعیت و ارزیابی ذخیره ماهی صبور (Tenualosa ilisha) با جمع آوری اطلاعات از منطقه تخلیه صید در سواحل استان خوزستان (آبادان) تخمین زده شد. دراین پروژه یک ساله (از فروردین تا اسفند سال 1386) در مجموع بیش از 9000 ماهی در ایستگاه مذبور، بیومتری شد. طول بی نهایت L¥=42.81 (سانتی متر)، ضریب رشدK=0.9 (year-1)، زمان طول صفر to=-0.25، میزان فایم پریم مونرو f’=3.21، مرگ و میر طبیعی M=1.37 (year-1)، مرگ و میر صیادی F=2.41 (year-1)، مرگ و میر کل Z=3.78 (year-1) و ضریب بهره برداری E=0.64 (year-1) محاسبه شد. محاسبه های کلی نرخ بهره برداری U=0.61، میزان کل سالانه ذخیره در شروع سال برحسب تن P=7615، میانگین سالانه ذخیره سرپا برحسب تن B=1927 و میزان حداکثر محصول پایدار برحسب تن MSY=3642 برای ذخیره ماهی صبور برآورد گردید. این تحقیق نشان می دهد که میزان برداشت سالانه از ذخیره ماهی صبور به بیش از حداکثر میزان خود رسیده و جهت کاهش میزان صید و تلاش صیادی باید تدابیری اندیشیده شود.

مقادیر تستوسترون (T)، پروژسترون (P4)، استرادیول (E2) و کورتیزول سرم خون در مولدین ماده ازون برون پرورشی در جریان رسیدگی نهایی با تحریک (Ova-Fact III) GnRH به روش RIA اندازه گیری شد. پس از تعیین شاخص قطبیت (PI=10-14) و بررسی هورمونی اقدام به تزریق با هورمون (Ova-Fact III) GnRH در مولدین ماده طی دو مرحله با دوز 10mg/kg با فاصله زمانی 12 ساعت شد. سه نمونه خون از مولدین در زمان های 0، 12 و 24 ساعت پس از تزریق اول گرفته شد. نتایج اختلاف معنی داری در استروئیدهای جنسی و کورتیزول در مولدین اووله شده (n=5) و اووله نشده (n=2) نشان داد (P<0.05)، P4, E2 پس از اوولاسیون کاهش یافت، در حالی که کورتیزول افزایش نشان داد. داده ها نشان دادند که استروئیدهای جنسی، خصوصا T، در مولدین ماده ازون برون پرورشی نقش مهمی در اوولاسیون دارد، بطوری که غلظت T در مولدین اووله نشده به مراتب پائین تر از مولدین اووله شده بود. بالا رفتن سطوح کورتیزول در ارتباط با تداخل بین کورتیکوستروئیدها و رسیدگی گامت در مولدین می باشد.

درشت بی مهرگان کفزی بخش بسیار مهمی از فون بستر دریاها را تشکیل می دهند که غالبا شامل پر تاران، سخت پوستان و نرم تنان می باشند. برخی از گونه ها به دلیل سازگاری با شرایط زیست محیطی با وجود آلاینده ها و اکثرا به دلیل ساکن و غیرمهاجر بودند، به عنوان شاخص های زیستی اکوسیستم های آبی به شمار می روند. بنابراین با مطالعه تغییرات ساختار جمعیتی و تنوع آنها می توان به پایش اثرات آلودگی اکوسیستم های آبی و به ویژه خورها پرداخت. در پژوهش حاضر با تطبیق نتایج حاصل از شاخص های زیستی با آزمایش های فیزیکوشیمیایی به ارزیابی میزان آلودگی در خور غنام و بخشی از خور موسی (در مجاورت خروجی پساب پتروشیمی بندر امام) پرداخته شد. به منظور انجام پژوهش، 8 ایستگاه انتخاب و در دو فصل گرم (شهریور ماه) و سرد (بهمن ماه) نمونه برداری انجام شد. همچنین برخی شاخص های تعیین کیفیت آب از قبیل شوری، دما، اسیدیته و آنالیز دانه بندی رسوبات مورد سنجش قرار گرفتند. تراکم درشت بی مهرگان کفزی در زمستان بیشتر از تابستان ثبت شد. جهت ارزیابی تنوع زیستی ماکروبنتوزهای منطقه مورد مطالعه از شاخص شانون، سیمپسون و مارگالف استفاده گردید. به منظور پی بردن به وضعیت اکولوژیکی منطقه از نظر میزان آلودگی از الگوی معرفی شده توسط (1992) Welch استفاده گردید. بر اساس نتایج به دست آمده از این بررسی در مجموع 14 گونه مربوط به 6 رده از بی مهرگان کفزی آب های شور و لب شور در منطقه شناسایی گردید. بیشترین درصد فراوانی بی مهرگان به ترتیب مربوط به پرتاران(Polycheata) ، دو کفه ای ها (Bivalvia)، شکم پایان (Gastropoda)، ده پایان سخت پوست (Decapoda)، جورپایان  (Isopoda)و پاروپایان (Copepoda) بود. از میان پرتاران، Lycastopsis sp. گونه غالب در اکثر ایستگاه های مطالعاتی منطقه بود، بنابراین از این گونه به عنوان شاخص زیستی جهت تعیین کیفیت آب استفاده گردید. همچنین بر اساس الگوی معرفی ایستگاه های مجاور خروجی پساب پتروشیمی تنوع کمتر، رسوبات آنها ریزبافت تر و درصد مواد آلی بیشتر و برعکس ایستگاه هایی که دور از فعالیت های صنعت پتروشیمی (ایستگاه های واقع در خور غنام) قرار داشتند از تنوع گونه ای بیشتر برخوردار بوده و رسوبات آنها درشت بافت تر بودند.

تالاب استیل آستارا با وسعتی بالغ بر 138 هکتار در جنوب غربی دریای خزر واقع شده و یکی از مناطق حفاظت شده استان گیلان می باشد. این بررسی از بهار1387 تا زمستان 1387 به مدت یک سال به منظور شناسایی فیتو پلانکتون های این تالاب و بررسی تنوع ، تراکم، فراوانی و تغییرات فصلی آنها صورت گرفت. با توجه به موقعیت جغرافیایی تالاب و مساحت آن 13 ایستگاه نمونه برداری در نظر گرفته شد. نمونه برداری در اواسط هر فصل یک بار و با توجه به عمق آب تالاب با استفاده از تیوب (لولهP.V.C ) انجام شد. خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب نظیر دما، اکسیژن محلول،pH ، نیتریت، نیترات، آمونیوم، فسفات و EC نیز در هر بار نمونه برداری در 5 ایستگاه اندازه گیری شد. در این بررسی در مجموع 10 شاخه و 42 جنس از فیتوپلانکتون ها شناسایی شدند که از این میان 6 جنس متعلق به شاخه Cyanophyta،17  جنس متعلق به شاخه Chlorophyta،1  جنس متعلق به شاخه Chrysophyta،8 جنس متعلق به شاخه Bacillariophyta،4  جنس متعلق به شاخه Euglenaophyta،1  جنس متعلق به شاخه Heterokontophyta ،1  جنس متعلق به شاخه Cryptophyta،1  جنس متعلق به شاخه Phyrrophyta،2  جنس متعلق به شاخه Charophyta و 1 جنس متعلق به شاخه Cyanobacteria بود. در این بررسی میانگین تراکم سالیانه فیتوپلانکتونی 12387 عدد در میلی لیتر به دست آمد. همچنین شاخه Cyanophyta با میانگین تراکم 283274 عدد در میلی لیتر و فراوانی 93.34 درصد و شاخه Cyanobacteria با میانگین تراکم 3 عدد در میلی لیتر و فراوانی 0.001 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین تراکم و فراوانی سالیانه فیتوپلانکتونی را به خود اختصاص دادند که در مقایسه با سایر شاخه ها دارای اختلاف معنی دار آماری بودند (P<0.05). بررسی تغییرات فصلی نشان داد که در فصل تابستان 10 شاخه و 25 جنس و در فصل پاییز 5 شاخه و 10 جنس شناسایی شد که به ترتیب بیشترین و کمترین تنوع فیتوپلانکتونی را دارا بودند. همچنین فصل تابستان با تراکم 46801 عدد در میلی لیتر و فصل زمستان با تراکم 14 عدد در میلی لیتر بیشترین و کمترین تراکم سالیانه فیتوپلانکتونی را دارا بودند که در مقایسه با سایر فصول دارای اختلاف معنی دار آماری بود.

با توجه به روند افزایش تولید در استخرهای خاکی از جمله در شرایط آب لب شور، این تحقیق در ایستگاه تحقیقاتی شیلاتی بافق و با هدف امکان بهره وری بیشتر و افزایش تولید در استخرهای خاکی آب لب شور پرورش قزل آلا انجام گرفت. برای انجام این تحقیق چهار استخر خاکی 0.5 هکتاری با ابعاد مشابه در دو تیمار با دو تکرار در نظر گرفته شد که در دو استخر، حدود 20 درصد فضای انتهایی با استفاده از دیواره توری تفکیک گردید، به طوری که ماهی ها در دو محیط پرورشی شامل فضای محصور شده (pen) و فضای آزاد استخر پرورش یافتند. میزان تراکم ماهی در هر دو روش به ازای کل فضای استخر معادل 1.35 عدد در مترمربع بود. در این تحقیق عملکرد رشد ماهی ها در تیمارهای مورد مطالعه با استفاده از فاکتورهایی نظیر درصد افزایش وزن، متوسط رشد روزانه، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد ویژه، نسبت بازدهی پروتئین و شاخص وضعیت مورد بررسی قرار گرفت. به دلیل ارتباط محیط محصور با کل فضای استخر و همچنین برقراری جریان آب از قسمت ورودی به خروجی، هیچگونه اختلالی در عوامل فیزیکی و شیمیایی اندازه گیری شده آب در محدوده محصور مشاهده نشد. بر اساس تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از بررسی فاکتورهای رشد، درصد افزایش وزن، بیوماس نهایی، شاخص وضعیت، نرخ رشد ویژه و بازدهی غذایی در تیمار محیط محصور بیشتر و اختلاف معنی داری با تیمار محیط آزاد داشت. ضریب تبدیل غذایی نیز در تیمار محیط محصور کاهش معنی داری نسبت به تیمار محیط آزاد داشت. بررسی برخی شاخص های اقتصادی نشان داد که به دلیل رشد بهتر و یکنواخت تر ماهی ها در تیمار محیط محصور، هزینه های تولید کاهش یافته و مقدار فروش کل و سود خالص افزایش می یابد. بنابراین بر اساس یافته های این مطالعه، به نظر می رسد از طریق ایجاد محیط محصور در استخرهای خاکی نیم هکتاری و بزرگ تر پرورش نیمه متراکم قزل آلا، می توان میزان بهره وری و تولید را در این گونه محیط های پرورشی افزایش داد.

صدف دو کفه ای  Anodonta cygnea (Linea, 1876)یکی از مهمترین بی مهرگان کفزی نهرها، استخرها و تالاب های حوزه آبریز رودخانه پسیخان می باشد. در این مطالعه رشد و ترکیب سنی 89 نمونه صدف از 3 نهر خاکی حوزه آبریز پسیخان از تیر 82 تا شهریور 82 مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها از 4 گروه سنی (1 تا 4) تشکیل شده بود. گروه سنی 3 جمعیت غالب را به خود اختصاص داد. کمترین و بیشترین مقدار طول 53.5 و 115.5 میلی متر، عرض 15.6 و46.2  میلی متر، ارتفاع 59.1 و 27.2 میلی متر، وزن کل 2.49 و36.73  گرم، وزن مرطوب بافت نرم 8.74 و 71.73 گرم، وزن خشک بافت نرم 0.47 و 5، وزن پوسته 2.49 و 36.73 گرم بدست آمد و مقادیر آنها با افزایش سن، افزایش یافت. حداکثر فراوانی طولی در دو گروه طولی 83 تا 93 و 93 تا 103 میلی متر قرار داشت. رشد لحظه ای با افزایش سن صدف، افزایش منظمی نشان داد. میانگین ضریب وضعیت صدف 2.57±8.99 بدست آمد که مقدار آن تا سن 3 سالگی افزایش و در سن 4 سالگی کاهش یافت. وزن پوسته 9.7±27.15 درصد وزن کل محاسبه شد و مقدار آن با سن افزایش یافت. هنگامی که از روابط ابعاد پوسته با وزن کل و وزن مرطوب بافت نرم استفاده شود این ابعاد معیار خوبی برای بیوماس صدف A.cygnea هستند (مقادیر ضریب تعیین از 89 تا 96 درصد متغیر بود)، اما در صورتی که از روابط آنها با وزن خشک بافت نرم استفاده گردد معیار خوبی نیستند (مقادیر ضریب تعیین از 89 تا 96 درصد متغیر بود). مقدار (3.0923±0.089) b حاصل از رابطه رگرسیونی طول پوسته - وزن زنده رشد ایزومتریک را مشخص کرد. رابطه خطی معنی دار بین طول و ارتفاع، طول و عرض، ارتفاع و عرض و همچنین رابطه غیر خطی معنی دار بین طول پوسته و سن صدف A.cygnea بدست آمد.

در طی این تحقیق سمیت حاد (Acute toxicity) سم کلرپیریفوس و دیازینون که به مقدار زیادی در مزارع کشاورزی و خصوصا شالیزارهای منطقه گلستان استفاده می گردد، بر روی بچه ماهیان 3-1 گرمی کلمه به منظور تعیین غلظت کشنده 50 درصد از جمعیت ماهیان در 96 ساعت مطالعه گردید. آزمایشات به صورت ساکن (Static) و بر اساس روش استاندارد TRC, (1984) به مدت 4 شبانه روز (96 ساعت) انجام و پارامترهای موثر فیزیکوشیمیایی آب از جمله pH، سختی کل، اکسیژن محلول و درجه حرارت کنترل گردید. در طول مدت آزمایش نیز رفتار و حرکات بچه ماهیان TH=205mg/l(Caco3) در مقابل سم به دقت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات ابتدایی به منظور یافتن محدوده کشندگی با رهاسازی بچه ماهیان به داخل آکواریوم هایی که به حجم 20 لیتر آبگیری شده بودند و به طور مداوم هوادهی می شدند به تعداد 10 عدد بچه ماهی برای هر آکواریوم 20 لیتری انجام شد و پس از به دست آمدن محدوده کشندگی تیمارهای نهایی با 5 تیمار و 3 تکرار انجام پذیرفت و در نهایت بر اساس نتایج به دست آمده و با استفاده از روش آماریProbit program version 1.5 ، سمیت حاد (LC5096h) سموم کلرپیرفیوس و دیازینون برای بچه ماهی کلمه به ترتیب برابر 0.016 و 12.81 میلی گرم در لیتر بدست آمد و حداکثر غلظت مجاز این سموم به ترتیب برابر 0.0016 و 1.281 میلی گرم در لیتر محاسبه گردید.

گونه حلوا سیاه (Parastromateus niger) یکی از مهمترین گونه هایی بود که در پروژه ارزیابی ذخایر کفزیان به روش مساحت جاروب شده در دریای عمان در سال 1378 مطالعه شده است. چهار گشت تحقیقاتی بوسیله شناور تحقیقاتی فردوس یک انجام گرفت. محدوده مورد مطالعه از منطقه میدانی (58o55’ E) تا خلیج گواتر (61o30’ E) و از عمق 10 تا 100 متر بود. مساحت منطقه مورد بررسی 1164 مایل مربع دریایی بود که از غرب به شرق به 5 منطقه A)، B، C،D  و E) با فاصله 30 دقیقه طول جغرافیایی تقسیم و در هر منطقه لایه های عمقی 10 تا 20، 20 تا 30، 30 تا 50 و 50 تا 100 متری مشخص گردیدند. در هر گشت تحقیقاتی بیش از 90 ایستگاه تعیین و با تور ترال کف به مدت یک ساعت تورکشی و سپس نمونه برداری صورت گرفت و بیوماس این گونه به تفکیک لایه های عمقی و مناطق به صورت فصلی و همچنین سالانه برآورد گردید. بیوماس سالانه 616.37 تن بود که به تفکیک لایه های عمقی 10-20، 20-30، 30-50 و 50-100 به ترتیب276.62 ، 105، 66.5 و 168.27 تن بود. حداکثر برآورد بیوماس در لایه 10 تا 20 متر و حداقل آن در لایه 30 تا 50 متر بدست آمد. بیوماس سالانه این گونه به تفکیک مناطق A، B، C، D و E به ترتیب معادل 75.27، 48.91، 224.03، 97.64 و 170.53 تن بود. تعداد 1258 قطعه ماهی حلوا سیاه زیست سنجی گردیده که حداکثر و حداقل طول چنگالی به ترتیب 14.5 و 58.5 سانتی متر بوده است. مقایسه نقشه های پراکنش نشان داد که مناطق زیستی مهم این گونه روبروی خور گالک، گوردیم و دماغه پزم می باشد. رابطه طول و وزن فصلی و سالانه اختلاف معنی داری بین مقدار b محاسباتی بین فصول و مقدار سالانه را نشان نداد. با توجه به مقدارCPUA  محاسباتی که در هر فصل حداقل در یک ایستگاه بالاتر از حد پایین طبقه خیلی متراکم بود می توان به حضور گله ای نسبتا قوی این گونه اشاره نمود.

در این تحقیق تعداد 692 عدد ماهی شیپ پرورشی (با دامنه وزنی 570-19 گرم) از نظر ضایعات سطح خارجی بدن و وجود عوامل باکتریایی در آنها مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق از خرداد تا مهرماه 1386 در انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان و کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری دکتر بهشتی که در مجاور حوزه سد سنگر رشت قرار دارند، انجام پذیرفت. تعداد 23 عدد ماهی شیپ دارای ضایعات مشخص بر روی نقاط مختلف سطح بدن شناسایی و مورد نمونه برداری قرار گرفتند. در نتیجه این بررسی بیشترین میزان ضایعات در ناحیه صفحات استخوانی (Scute) با درصد فراوانی 78.3 درصد و پس از آن به ترتیب، پوست (39.1 درصد) و باله (8.7 درصد) مشاهده شد. در بررسی باکتریایی نیز گونه های Aeromonas cavia و Acinetobacter lowffii هریک با درصد فراوانی 23.5 درصد بیشترین (نسبت به باکتری های جدا شده از کل) و گونه Pseudomonas flurescens و گونه ای از جنسEnterobacter  هریک با 2.9 درصد کمترین فراوانی را در ضایعات دارا بودند. همچنین گونه های Pseudomonas putida با 14.7 درصد،Aeromonas sobria  با 11.8 درصد،Acinetobacter calcoaceticus  با 8.9 درصد،Klebsiella oxytoca  و Aeromonas (sp) هریک با 5.9 درصد به ترتیب در رده های بعدی فراوانی قرار داشتند. در پوست بیشترین درصد فراوانی از گونه A.cavia با 25.1 درصد (نسبت به دیگر باکتری های جدا شده از همین اندام) و در صفحات استخوانی نیز بیشترین درصد فراوانی از همین گونه با فراوانی 26.4 درصد دیده شد، در باله ها بیشترین میزان متعلق به گونه A.lowffii با فراوانی 75 درصد بود. همان گونه که مشاهده می گردد تمامی باکتریایی جدا شده در این تحقیق از نوع گرم منفی می باشند. با توجه به ارتباطی که بین گونه های باکتریایی جدا شده در این بررسی و گونه های شناخته شده در محیط آب وجود دارد، مدیریت بهداشتی از لحاظ تامین کیفیت مناسب آب و جلوگیری از افزایش بار آلی موجود در آن و جلوگیری از دستکاری بیش از حد و ایجاد آسیب های احتمالی که زمینه را برای هجوم عوامل باکتریایی فراهم می نماید، ضروری به نظر می رسد.

ماهی آزاد (Salmo trutta caspious) از جمله ماهیان با ارزش دریای خزر می باشد. یکی از مهمترین مسایل در پرورش مقدماتی این ماهی، نکثیر مصنوعی و تولید لارو است. در این مطالعه اثر توان باروری مولدین ماده این گونه در فصل تکثیر 1387، بر روی عوامل موثر در تکثیر مصنوعی ضروری به نظر رسید. برای این منظور 3 گروه سنی از مولدین ماده (4، 5 و 6 ساله) با اسپرم 9 عدد مولدین نر به صورت جداگانه لقاح داده شد. بر اساس نتایج بدست آمده، ماهیان 6 ساله بیشترین میانگین وزن قبل از تخم گیری (2150.0±86.6 گرم)، وزن بعد از تخم گیری (1840.0±52.92 گرم)، طول کل (59±2 سانتی متر)، وزن تخمک استحصالی (255.0±20.51 گرم)، قطر تخمک (5.37±0.058 میلی متر) و هم آوری مطلق (3060±366.15 عدد تخمک) را نشان دادند. در حالی که بیشترین تعداد در گرم تخمک (16.33±0.58 گرم) و هم آوری نسبی (2.08±0.12) مربوط به ماهیان 4 ساله بود. بین تیمارهای مورد بررسی از نظر میانگین درصد لقاح و درصد بازماندگی لارو تا مرحله جذب کیسه زرده اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد. نتایج این بررسی نشان داد که تخم های حاص از لقاح تخمک های مولدین ماده 6 ساله با مخلوط اسپرم های مولدین نر بیشترین میانگین درصد لقاح (97.5 درصد)، درصد بازماندگی تا مرحله چشم زدگی (92 درصد)، درصد ظهور لارو (93 درصد) و درصد بازماندگی تا مرحله جذب کیسه زرده (94.5 درصد) را داشته است.

فیل ماهی (Huso huso) بزرگترین ماهی خاویاری دریای خزر می باشد. با توجه به طولانی بودن سن بلوغ و از بین رفتن مکان های تخم ریزی، تکثیر مصنوعی این ماهیان در سال های اخیر رواج یافته است. یکی از مراحل تکثیر مصنوعی فیل ماهی مرحله رفع چسبندگی تخم ها بوسیه سوسپانسیون خاک رس می باشد که زمانی طولانی از روند تکثیر مصنوعی را شامل می شود. تانن ماده ای است که می تواند به عنوان جایگزین مناسب مطرح باشد. به همین دلیل در فصل تکثیر مصنوعی سال 1387 از سه عدد مولد ماده فیل ماهی استفاده شد. پس از تخم کشی و تکثیر مصنوعی تخم های لقاح یافته هر مولد به 8 قسمت تقسیم شده و در قالب یک تیمار (تانن به میزان 0.625 گرم در 1.25 لیتر آب) و یک شاهد (سوسپانسیون 10 درصد خاک رس) و هر کدام با چهار تکرار مورد شستشو قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده مدت زمان شستشو برای تیمار تانن 1.5 دقیقه ولی برای خاک رس 45 دقیقه بود. درصد لقاح در مرحله گاسترولا، درصد قارچ زدگی، درصد تفریخ و درصد بازماندگی لارو تتا زمان جذب کیسه زرده دارای اختلاف معنی دار بین گروه تیمار و شاهد بود. بنابراین با جایگزینی تانن به جای خاک رس ضمن صرفه جویی در زمان و هزینه، صدمه کمتری به تخم های لقاح یافته وارد می شود.